تور لحظه آخری
امروز : جمعه ، 1 تیر 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):نماز شب، موجب رضايت پروردگار، دوستى فرشتگان، سنت پيامبران، نور معرفت، ريشه ايمان، آس...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1801555286




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

-بدرقه سال 93 با مدارس نیمه‌تمام


واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:

بدرقه سال 93 با مدارس نیمه‌تمام سال 93 رسید به آخرش، به سیصد و شصت و سومین روز خود، یعنی که پرونده‌اش بسته شد، اما پیمانه مشکلات مدارس هنوز پر است، از بی‌پولی‌ها گرفته تا کمبود فضاهای آموزشی، همه هنوز پابرجاست.
 

پارسال آموزش و پرورشی ها گفتند بیش از 6000 مدرسه نیمه تمام در کشور پراکنده است که اسکلتش برزمین مانده و ده ها هزار دانش آموز چشم به اتمامش دوخته اند. مسئولان این را گفتند و به ناتوانی دولت در تکمیل این پروژه ها اشاره کردند و گفتند که خیرین بخشی از این بار برزمین مانده را تقبل خواهند کرد تا سال 93 سالی خوش یمن برای نظام آموزشی باشد. خیرین آمدند، همت کردند، سرمایه وسط گذاشتند و ساخت و ساز در محوطه های مسکوت مانده را آغاز کردند تا این که پنج روز قبل رئیس جامعه خیرین مدرسه ساز کشور به خبرگزاری میزان گفت از 6800 مدرسه نیمه کاره ای که مجلس مجوز تکمیلشان را به خیرین داده بود 1500 مدرسه به اتمام رسیده و تعداد پروژه های برزمین مانده، رسیده به 5300 مورد. به ثمر نشستن 1500 مدرسه بلاتکلیف، خودش رفع 1500 دغدغه است و بهانه ای است برای جمع شدن 1500 خیال مشوش، اما هنوزعدد باقیمانده از مدارس نیمه کاره درشت است، 5300 مدرسه نیمه تمام به این معنی است که هنوز 5300 نقطه بلاتکلیف در کشور وجود دارد که سرمایه ای بر زمین خوابیده است و البته هزاران چشم به دنبال آن. سال 93 با این وضع و حال تمام شد. مدارسی که مهلت تکمیل در این سال را نیافتند، باری است که بر دوش سال 94 خواهد افتاد و محملی برای نگران ماندن هزاران دانش آموز که مجبورند درغیاب مدارس نوساز یا درساختمان های تخریبی و ناایمن درس بخوانند یا قید تحصیل درمدرسه ای استاندارد را بزنند و راهی کانکس ها، چادرها و حتی فضای باز روستاها شوند. بوی عید چندهفته ای است به مشام می رسد، بسیاری از درختان شکوفه کرده اند و میوه داده اند، دانش آموزان نیز رخت عید خریده اند، اما خانه دوم خیلی از آنها آماده نیست ؛ 5300 مدرسه نیمه تمام، نوروز 94 را هم خواهند دید. شرایط دشوار در «قویینک زهری» روز سردی به قویینک زهری رسیدیم، ورامین استان تهران دشتی است که اغلب به خنکی می زند و آن روز، سرد و خشک بود. فاصله این روستا تا ورامین اندک است و به پنج کیلومتر هم نمی رسد، اما میان محرومیت قویینک و ورامین، فاصله بسیار است. به حسینیه روستا هدایت می شویم، به حیاطی با درختان عریان ایستاده در باغچه ای خشک. صدای زمزمه درس می آید، صدای بببببللللهههه بچه ها. پرده سبز رنگ را کنار می زنیم و وارد می شویم، پا می گذاریم روی فرش های سرخ و تکیه می دهیم به پشتی هایی قرمز. اینجا کلاس درس دانش آموزان روستای قویینک است که نشسته اند روی صندلی های تک نفره و در کلاسی مختلط و چند پایه چشم دوخته اند به کتاب و دفتر مشق. کلاس درس بچه ها سالن اصلی حسینیه روستاست با دیوارهایی مزین به نمادهای عاشورا و تمثال شهدای دشت نینوا. حضور تازه واردی چون ما نظم کلاس را به هم می ریزد و دانش آموزان خوش سر و زبان را می کشاند پیش ما برای طرح گلایه. می گویند اینجا حواسشان پرت می شود، درس های بچه های کلاس پایین تر با ارشدها قاطی می شود و موقع مشق نوشتن و تمرین کردن تمرکز ندارند. سختی روزهای امتحان را هم می گویند که اینها مشغول آزمون دادن اند و بقیه مشغول کار خویش. دانش آموزان کوچک تر تا چشم باز کرده اند همین حسینیه را دیده اند و نمی دانند مدرسه با نیمکت های چوبی که کف اش موزاییک شده چه حسی می دهد، اما دانش آموزان بزرگ تر که درمدرسه قدیمی روستا درس خوانده اند با مفهوم مدرسه غریبه نیستند، گرچه آنها هم از سه سال پیش محصل حسینیه شده اند و قبل از آن درس خواندن درمسجد روستا را هم تجربه کرده اند. به مدرسه قدیمی روستا سرمی زنیم به دبستان «تشیع»، با نقاشی های کهنه مانده بر دیوارها، حیاطی خاکی که باران گلش کرده و به ساختمانش که ویرانه ای است برای خود. سه سال فراموشی این ساختمان به زباله دانی تبدیلش کرده و البته به فراموشخانه ای وهم آور، مدرسه ای که دیگر مدرسه نیست و از اولش هم نبوده از بس این ساختمان و طراحی مدرسه با استاندارد ها فاصله دارد. سه کلاس کوچک را از نظر می گذرانیم، از راهرو رد می شویم و به اتاق مدیر وقت می رسیم. اینجا بوی نم در دماغ می پیچد و کاهگل های دیوار از زیر گچ های ریخته، دیده می شود. می گویند ترک های عمیق دیوار و سقف دلیل تخلیه مدرسه بوده که آموزش و پرورش هم هشدار داده برای در امان ماندن دانش آموزان بهتر است مدرسه خالی شود. مدرسه خالی شد، قول در اختیار قرار گرفتن فضا هم داده شد که بعد تبدیل شد به قول دادن اجاره بهای ساختمانی استیجاری. دست آخر اما هیچ یک از این عهدها وفا نشد و همه مراجعه های مردم رسیدن به این جواب که معذوریم، فعلا مقدور نیست، نمی توانیم. مردم ناامید روستا هم کوله بار حاجت برآورده نشده شان را آوردند به قویینک و بچه ها را سپردند به حسینیه، به مکانی که صاحبش از ته دل رضا نیست، یک سال حتی مردم مجبور شدند قفل در حسینیه را بشکنند و کلاس درس را برپا کنند. امسال هم سال آخری است که در حسینیه به روی بچه ها باز است، این شرط صاحب آن است. با این حال با این که خانواده ها می بینند شرایط درس خواندن در این فضا آسان نیست و در فصل عزاداری ها و نذری پزان ها چاره ای جز تعطیل شدن بچه ها وجود ندارد، اما کاچی بهتر از هیچی است در نظر آنها. دانش آموزان قویینک شوق درس خواندن دارند و خانواده ها ذوق ادامه تحصیل بچه ها را، ولی می گویند نبود مدرسه خیلی ها را وادار به کوچ کرده. کسانی هم که مانده اند شوق مهاجرت دارند، اما دستشان خالی است برای همین است که مانده اند و دلخوش کرده اند به چند قول برای حل مشکلات. پنجه های پایمان سرد می شود، حالا مثل 45 دانش آموز و سه معلم قویینک زهری معنی فضای نامناسب آموزشی را می فهمیم، صدای بچه های آن سوی حسینیه هم می پیچد در سرمان، اینجا بهترین مکان برای تجربه حس ناخوشایند نداشتن مدرسه است. بچه های قویینک اما می توانستند مدرسه ای نونوار داشته باشند اگر مدرسه خیرساز روستایشان زودتر تمام می شد. چهار سال قبل کلنگ این مدرسه زده شده، در زمینی درست روبه روی مدرسه مخروبه تشیع. ولی کار پیش نرفت و حالابعد از چهار سال فقط اسکلتی بتنی از آن روی زمین است و چند بار آجر و سیمان. خیر مدرسه ساز قویینک می گوید برای تکمیل مدرسه پول ندارم، آموزش و پرورش هم این را می داند، ولی در این چهار سال کاری نکرده است. مثل قویینک ها فراوان است، پروژه های آموزشی کلنگ زنی شده قرار بود قاتق نان باشد، ولی شد قاتل جان، شد پروژه نیمه تمام آموزشی، یکی از آن 5300 پروژه ای که همت خیران در سال 93 نیز نتوانست پرونده شان را مختومه کند. قول می دهم، مدارس نیمه تمام تکمیل می شود داستان قویینک زهری و قویینک ها در استان تهران را برای مدیرکل نوسازی مدارس استان تهران نقل کردیم که او ازآن باخبر بود. داریوش ورناصری می گوید علت به تعویق افتادن این پروژه ها تنگناهای مالی سال های 90 تا 92 است، اما از وقتی برای سال 93 بودجه ای خوب در نظر گرفته شد، پروژه های برزمین مانده نیز حالی گرفتند و کار اتمام شان آغاز شد. به گفته او هم اکنون 250 مدرسه نیمه کاره در استان تهران وجود دارد که عملیات اجرایی 210 پروژه شروع شده و 120 مدرسه برای مهر 94 آماده می شود، که با این حال 40 مدرسه باقی می ماند که امسال هیچ کاری برای تکمیلش انجام نشده است. ورناصری کار اتمام این 40 مدرسه را به سال آینده موکول می کند که قول هم می دهد تا آغاز سال تحصیلی بعد اینها هم تکمیل شده باشند. اگر این مدارس تکمیل شود و درچرخه آموزش قرارگیرد کمی از مشکلات کشورمان برطرف می شود که مطابق آمارهای رسمی این روزها 30 هزار کلاس درس کم دارد، 10 درصد از مدارسش دو نوبته اداره می شود و یک سوم دانش آموزانش (حدود چهار میلیون نفر) در مدارس نیازمند مقاوم سازی تحصیل می کنند. مریم خباز / گروه جامعه


 


چهارشنبه 27 اسفند 1393 ساعت 06:00





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 118]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


اجتماع و خانواده

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن