واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: پنجشنبه ۲۱ اسفند ۱۳۹۳ - ۱۱:۴۱
مراسم بزرگداشتی برای هنرمندان درگذشته در سال 1393 برگزار و یاد و خاطرهی آنها گرامی داشته شد. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مجید سرسنگی - مدیرعامل خانه هنرمندان ایران - در این مراسم، با اظهار تأسف برای از دست دادن هنرمندان کشور، به برخی مشکلات این قشر اشاره و اظهار کرد: مایل بودم در سخنرانیام از چالشهای اساسی در هنر صحبت کنم، از اوضاع نابسامانی که سایهی خود را سالهاست روی این کشور انداخته و از فقدان حتی یک برگه برنامه و برنامهریزی برای هنر، از مردم کشورم که سالها در جریان انقلاب و جنگ بودند و بعد از جنگ نیازمند لحظاتی نشاط آور هستند، از عوامفریبی فرهنگی که آفت جامعه ما شده است، از هنرمندانی که به سبب بیتدبیری منِ مدیر یا به زیر زمین پناه میبرند یا به آن سوی زمین. او همچنین افزود: میخواستم از هنرمندانی بگویم که روزها پیکر رنجورشان در بیمارستان میماند تا کمکی از جایی برسد و زودتر در زیر خاک آرام گیرند، از هنرمندانی که از درد مینالند، از بیدارویی فغان دارند و تنها دلخوشیشان سخنرانی ما است که چنین میکنیم یا چنان خواهیم کرد، میخواستم از فرهنگ و هنر سلبی و تفاوتش با فرهنگ و هنر ایجابی سخن بگویم از بیرنگ شدن ارزشهای انقلاب و جنگ در هنر، از برنامهها جشنوارههای رنگارنگ و بیحاصلی که برگزار میکنیم و تنها فایدهاش همان نطقهای اختتامیه است و بس، میخواستم از نبودن نظارت حرفهای بر حوزه و فرهنگ و هنر بگویم و از دنبال نکردن ضررهایی هرچند ناپیدا که فرهنگ ما را به سوی بدی سوق میدهد. سرسنگی به زنده نگه داشتن یاد درگذشتگان و شهدای انقلاب اشاره کرد و گفت: ختم کلام من، درود به روح همهی آنها است که با هنرشان میراث فرهنگی این سرزمین را غنی کردند، کسانی که از پیش ما رفتند، اما قطعا روحشان در آثارشان زنده و جاری است. همچنین کسانی که برای برافراشته ماندن پرچم مقدس جمهوری اسلامی رنجها کشیدند و امید به اینکه آنها را فراموش نکنیم و بدانیم اگر امروز در آرامش و آسایش کنار هم جمع میشویم، ثمرهی خون شهدا و ثمره رنجی است که فرزندان شما در دوران دفاع مقدس کشیدهاند. محمد سریر - رییس شورای عالی خانه هنرمندان ایران - نیز به اهمیت فرهنگ و هنر کشور و ماندگاری آن اشاره و اظهار کرد: همهچیز میتواند از دست برود، ولی آن اعتلای بینش و اندیشه و اتکا به فرهنگ و هنر خودی، که هم روینده است و هم رویاننده، برای نسلهای بعدی میماند. رییس هیئت مدیرهی خانه موسیقی افزود: ما امروز باید سالاران هنر این سرزمین را ستایش کنیم که اگر جسمشان به عالم دیگر سفر کرده، ولی آثارشان باقی است و نمیگذارد اندیشههایشان از بین بورد. علی نصیریان - بازیگر پیشکسوت - دیگر سخنران این برنامه بود که گفت: سازندهی اصلی فرهنگ و هنر، خود مردم هستند نه دولت و شهرداری و حکومت. سازندهی اصلی، خود مردم هستند که خالقان کارها هستند. وقتی من به تاریخ تئاتر نگاه میکنم میبینم تئاتر ما همیشه متکی به خود آدمها بوده است. او سپس به زنده ماندن هنرمندان به سبب ماندگاری آثارشان اشاره کرد و ادامه داد: هنرمند، یکی از ابعاد تفاوتش با بقیه، این است که هنرمند نمیمیرد، وقتی صدایش را هنوز میشنویم، وقتی من یک فیلم را میبینم، او نمرده، او زنده است و ماندگار. یکی از امتیازات کار ما همین ماندگاری است. محمد نوری - خواننده - چطور میتواند مرده باشد وقتی صدایش را با همان طراوت هنوز میتوانیم بشنویم، پس نوری زنده است. نصیریان همچنین با اشاره به سادگی و آسایش زندگی در قدیم، اضافه کرد: من قدیمها از بازارچه قوامالدوله تا چهاراه گمرک را راحت با پای پیاده میرفتم. حالا محمدعلی کشاورز - بازیگر پیشکسوت - بیمار است و من میخواهم بروم ببینمش. خانهی من در محلهی دروس است، از دروس تا شهرک غرب نمیدانم چطور بروم! این خوب است که به هدف هماهنگی با دنیای جدید بهروز شدهایم، ولی باید در یک قسمش هم به خود مردم رجوع کنیم و مردم باید در این زمینه کمک کنند. برزو ارجمند - بازیگر و فرزند انوشیروان ارجمند - نیز در این برنامهی بزرگداشت نامهای را که برای پدرش نوشته بود، خواند. در این نامه آمده بود: سلام بابا، 87 روز است که دیگر صدایت را نمیشنوم. 87 روز است که گرمای گونههایت را دیگر نمیبوسم.87 روز است که دستان مهربانت بر سرم نیست. 87 روز است که چشمان نافذت روشنای راهم نیست. کمرم درد میکند. شانههایم تاب وزن آن را ندارد. تو را جانشینی نیست دلم تنگ شده است. دیرزمانی به راهت خواهم نشست و دزدانه تمام لرزش بودنت را خواهم نگاشت. درپی تو روان نخواهم شد. خواهم نشست درپی دیوار بلند تردیدها و تا دیوار فرو ریزد عطش دیدارت سیرابم خواهم کرد. صد سال خواهد گذشت. به رسوایی به تمنا. گزمهای به حال فسردهی دیوار خواهد گریست، چراکه دیوار فرو خواهد ریخت. تو خواهی آمد و من خواهم خندید. آنگاه که آخرین نشان طراوت باران به بزم پرشکوه رویایم خواهد رسید. تو خواهی آمد من خوب میدانم، اما اما اما صد سال خواهد گذشت به رسوایی به تمنا ... حبیبالله صادقی - نقاش - از دیگر سخنرانان این بزرگداشت بود. محمدباقی قالیباف - شهردار تهران - نیز در سخنانی گفت: مردم با همهی وجود درک میکنند که اگر هنرمندانمان نبودند، شاید زندگی در دنیا به زیبایی امروز نبود. هنرمندان با خلاقیت، ذوق و استعدادشان بسیاری از پدیدههای ظاهرا تکراری را برای ما زیبا کردند و ما با آنها به ادامهی زندگی امیدوار شدیم. هنرمندان نهتنها به ما زیبایی دادند، بلکه به جامعه دانایی نیز دادند. او افزود: هنرمندان در حقیقت، هنر، دانایی و زیبایی را هم امروز، هم در آینده برای عوام و خواص ماندگار کردند و این تلاش و خوبی در دنیا باعث افتخار آنها است و در آخرت نیز جزو باقیات صالحاتشان است. در پایان این مراسم، با تقدیر از خانوادههای هنرمندان فقید، مدیرعامل خانه هنرمندان ایران نیز به پاس حمایتهای شهرداری تهران از فعالیتهای فرهنگی و هنری این نهاد، تابلوی عکسی از قله دماوند را به شهردار تهران اهدا کرد . قالیباف نیز با اشاره به درگذشت مرتضی پاشایی، این تابلو را به خانواده این هنرمند تقدیم کرد. در ابتدای این مراسم که همکاری معاونت امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران و خانهی هنرمندان ایران برگزار شد، ارکستر سمفونیک تهران سرود ملی و دو قطعهی کلاسیک را به رهبری نادر مشایخی اجرا کرد. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 79]