محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827469441
واکنش وحیدزاده به نقد نظافت یزدی/ کلمه و احساس را هرگز، اما محبوبیت را قطعاً باید با آمار سنجید/ شاعران نوگرا با سرگروهی رؤیایی نتوانستند به مخاطبان نزدیک شوند
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: واکنش وحیدزاده به نقد نظافت یزدی/
کلمه و احساس را هرگز، اما محبوبیت را قطعاً باید با آمار سنجید/ شاعران نوگرا با سرگروهی رؤیایی نتوانستند به مخاطبان نزدیک شوند
با توجه به آنکه از میان پنج جریان اعلام‌شده به سرگروهی شاعرانی چون آقاسی، امین‌پور، انسانی، رؤیایی و منزوی، جریان شاعران نوگرا با سرگروهی رؤیایی نتوانسته است خود را حتی به بیش از 7 درصد از مخاطبان نیز نزدیک سازد.
به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، روز جمعه یادداشتی شفاهی از محمدرضا وحیدزاده پیرامون نتایج یک پروژه پژوهشی به منظور مشخص شدن شاعر محبوب در میان جوانان، منتشر شد که در آن وحیدزاده از آمار پرفروش‌های خبرگزاری فارس نیز برای رسیدن به نتیجه استفاده کرده بود که نتایج آن جالب توجه بود. فردای آن روز یعنی شنبه نقدی بر این یادداشت وحیدزاده از سوی سلمان نظافت یزدی به خبرگزاری فارس رسید که با عنوان «چرا باید کلمه و احساس را با آمار اندازه‌گیری کنیم؟!» در همان روز (16 اسفند) منتشر شد. حال وحیدزاده در یادداشتی که برای این خبرگزاری ارسال کرده پاسخی در جواب آن یادداشت نظافت یزدی ارسال کرده که در ادامه آن را می‌خوانیم: روز گذشته یادداشتی از یک خبرنگار جوان دربارة یادداشت اینجانب با خبرگزاری فارس منتشر شد که فی‌نفسه بسیار برای اینجانب خوشحال‌کننده و ارزشمند بود. ضمن لزوم ارج نهادن به چنین گفت‌وگوهای منطقی و دغدغه‌مندانه‌ای که بی‌گمان اصل آن به سود شعر و ادبیات خواهد بود، باید به عرض برسانم که اینجانب با عمدة مطالب عنوان‌شده در آن یادداشت موافقم. اما چند نکته‌‌ای نیز وجود دارد که نیازمند تذکر است. از جمله نقدی است که دربارة نحوة آمارگیری پژوهش مورد بحث، در یادداشت مورد نظر طرح گردیده است. متأسفانه اینجانب در گفتگوی شفاهی با خبرگزاری فارس به جهت نداشتن حضور ذهن و شتابزدگی در کلام، تعداد جامعة آماری پژوهش مذکور را که توسط یک گروه پژوهشی انجام گرفته است، به غلط 130 نفر اعلام کرده بودم که عدد صحیح آن 330 نفر است و این عدد با مشورت صاحب‌نظران این حوزه و محاسبات آماری حاصل آمده است. به صورت اجمالی می‌توان گفت در صورت فرض وجود تقریباً 4 میلیون دانشجو در کشور با 0.054 دقت احتمالی مطلوب و مقدار متغیر نرمال واحد استاندارد، که در سطح اطمینان 95 درصد برابر 1.96 و درصد صفت معین (جنسیت) 50 به 50، مقدار جامعة آماری از رابطة کوکران معادل 330 نفر خواهد بود و این صرفاً یکی از روش‌های مطالعاتی در خصوص پدیده‌های اجتماعی و فرهنگی است و بی‌گمان قابل نقد. اما روشن است که برای دستیابی به اطلاعاتی مثل میزان محبوبیت یا شهرت، تنها راه پیش رو، اکتفا به همین روش‌های آماری است. توجه به این نکته، به رغم وضوح مسئله بسیار مهم است که میزان محبوبیت و شهرت، هیچ ارتباطی به ارزش‌های ادبی یک اثر ندارد و هیچ‌کس نمی‌تواند به استناد این آمار مدعی برتری ادبی یک شاعر از شاعر دیگر باشد. این‌ها صرفاً مشخص‌کنندة میزان محبوبیت و استقبال مخاطب است. حال این محبوبیت با ارزش‌های ادبی نیز همراه است؟ کسی چه می‌داند! باید جواب را در جای دیگر جست. از ا ین روی در پاسخ به انتقاد مطرح‌شده باید گفت این 330 نفر بر اساس روش‌های آماری انتخاب و به صورت رندومی گزینش شده‌اند و مشکل اهل مطالعه بودن یا نبودن قشر دانشجو خود حدیث دیگری است. چنانکه انتخاب همین جامعة آماری نیز از میان انبوه دانشجویان، محدود به کسانی بوده است که خود را علاقه‌مند به شعر و مخاطب آن معرفی کرده‌اند و عدد بزرگ کسانی که اساساً خود را مخاطب شعر ندانسته‌اند و اصلاً حاضر به پرکردن این پرسش‌نامه‌ها نشده‌اند، خود داستانی است پر آب چشم. از این روی انتقاد واردشده به درصد محبوبیت شاعران جوان کشور مثل آن می‌ماند که محققی مدعی شود سعدی 121 سال زودتر از حافظ دیده به جهان گشوده است. چرا که او در سال 606 هجری قمری متولد شده است و حافظ در سال 727 هجری قمری و خبرنگاری فریاد وامصیبتا سر دهد که مگر ارزش کلمه و احساس را می‌توان با عدد سنجید؟! پاسخ روشن است. ارزش کلمه و احساس یک چیز است و مطالعات تاریخی یا جامعه‌شناختی چیز دیگر. نکتة دیگری که در این یادداشت وجود داشت اشاره به بحث سابقة شعر آزاد بود و اینکه مگر چقدر از عمر شعر آزاد می‌گذرد؟ در اینجا نیز پاسخ پنهان نیست. اگر سالروز تولد شعر آزاد را انتشار کتاب هوای تازة احمد شاملو در سال 1336 شمسی بدانیم که حتی در نام نیز گرته‌برداری از شعر «blank verse» اروپایی بود، تا به امروز بیش از نیم‌قرن است که از حضور این نوع شعر در میان علاقه‌مندان به شعر و ادبیات می‌گذرد. در حالی که باید عمر شعر نومعتدل (اصلاحی که دکتر محمدرضا روزبه در کتاب ادبیات معاصر ایران، ج دوم به جای عنوان غزل نوکلاسیک، غزل نوگرا، غزل نیمایی یا غزل نو پیشنهاد می‌کند) را به استناد رای صاحب‌نظران در حدود سه دهه دانست. و سؤال مهم‌تر آنکه اصلا مگر برای پذیرفته شدن یا نشدن یک قالب ادبی در جامعة مخاطبان چه میزان زمان لازم است؟ آیا بیش از نیم‌قرن به انتظار نشستن زمان کمی است؟ متأسفانه واقعیت آن است که نتایج نظرسنجی انجام‌گرفته کمی تلخ‌تر از آن‌چیزی است که در گفتگوی شفاهی آمده است. طبق اطلاعات به‌دست آمده در این نظرسنجی و براساس سؤال دوم پرسشنامه مبنی بر میزان علاقۀ مخاطبان شعر امروز به انواع قالب‌های شعری، از میان 330 پرسش‌شونده در حدود 48 درصد از مخاطبان، خود را مخاطب هر دو قالب (سنتی و نو) می‌دانند و برای مطالعۀ شعر الزامی به انتخاب یکی از این دو قالب ندارند. در حدود 35 درصد از آنها ترجیح می‌دهند به مطالعۀ شعرهایی در قالب‌های سنتی بپردازند و در حدود 17 درصد سلیقۀ خود را بیشتر متمایل به قالب‌های نو می‌بینند. از این آمار می‌توان دو نتیجه را به دست آورد. اول آنکه برای عموم مخاطبان اولویت با شعریت شعر است. در واقع آنها بیش از آنکه به دنبال قالب مشخصی باشند، در پی گفت‌وگو با خود شعر هستند و اگر شعری توانایی برقراری ارتباط مؤثر را با آنها داشته باشد، فارغ از آنکه بر مرکب چه قالبی نشسته است، دروازه‌های ذهن خود را به روی او می‌گشایند. نکتۀ دیگری که از این آمار می‌توان فهمید غلبۀ قالب‌های سنتی بر قالب‌های نو در ربودن دل نیمۀ باقی‌ماندۀ مخاطبان است. در حالی که بیش از نیم‌قرن از ظهور شعر آزاد و سردمداران آن می‌گذرد و به رغم همۀ تحولات فرهنگی این سال‌ها در جامعۀ ایرانی، و در شرایطی که باورمندان به ضرورت انقلاب ادبی نیما امکان استفاده از هر راهی را برای اثبات دیدگا‌ه‌های خود در این زمانِ به نسبت طولانی پیش رو داشته‌اند، همچنان مخاطبان بسیاری را می‌توان یافت که به پیشنهاد آنها جواب رد می‌دهند. از منظر این مخاطبان بر خلاف همة استدلال‌هایی که در خصوص ضرورت تحول در شکل و صورت شعر فارسی شده است، قالب‌های نو نمی‌توانند محمل مناسبی برای انتقال اندیشه‌ها و احساسات باشند. این نتیجه در حالی حاصل می‌شود که مخاطبان شعر در پاسخ به سؤالی دیگر مبنی بر میزان علاقه به پنج جریان ادبی فعال در سی سال اخیر، پاسخ‌هایی بسیار قابل توجه داده‌اند. با توجه به آنکه از میان پنج جریان اعلام‌شده به سرگروهی شاعرانی چون آقاسی، امین‌پور، انسانی، رؤیایی و منزوی، جریان شاعران نوگرا با سرگروهی رؤیایی نتوانسته است خود را حتی به بیش از 7 درصد از مخاطبان نیز نزدیک سازد، اگر در خوشبینانه‌ترین حالت جریان امین‌پور را هم نزدیک به قالب‌های نو فرض بگیریم (که واقعیت امر البته جز این است) با این حال نیز قالب‌های نو از ظرفیت 65 درصدی خود نتوانسته است چیزی بیش از 35 درصد را آزاد سازد. این در حالی است که قالب‌ها سنتی حتی از سقف ظرفیت محتمل خود نیز فراتر رفته‌اند. این نتایج در ارزیابی امکانات و ظرفیت‌های قالب‌های شعر فارسی و نیز ذائقۀ مخاطب فارسی‌زبان می‌تواند مهم باشد. نکتة دیگری که می‌توان در یادداشت انتقادی این خبرنگار مشاهده کرد توجه به ظرفیت‌های شبکه‌های اجتماعی است و اشاره به اینکه «اسامی بسیار زیادی در این لیست می‌توانستند از گروه‌های مختلف قرار بگیرند که هرکدام به نوعی نیستند، اما امروز هم شعرهایشان در گروه‌های مجازی دست به دست می‌شود و هم کتاب‌هایشان به چاپ چندم می‌رسد.» من هم با این نظرم موافقم. اما به نظرم باید از این 330 نفر سؤال کرد که چرا اسامی این افراد را در خاطر ندارند و نام آنها را به عنوان شاعران محبوب خود اعلام نکرده‌اند. چراکه نه شاعران اعلام‌شده، نه گروه ارزیابان و نه برگه‌های نظرسنجی پاسخی برای این سؤال نخواهند داشت! و نکتة آخر آنکه صاحب این قلم نیز به عنوان یکی از علاقه‌مندان شعر و ادبیات از رشد و شکوفایی روزافزون شعر در این کشور خشنود خواهم بود. اما صراحتاً باید عرض کنم به حکم آنکه پیش از علاقه‌مندی به شعر و ادبیات خود را دلبستة این انقلاب و ارزش‌های آن می‌دانم، از موفقیت گروه شاعران و هنرمندان مهربان با این آب و خاک و با این ارزش‌ها، دلشادتر خواهم بود تا با موفقیت علی‌السویه و یکسان همة چهره‌ها و جریان‌های شعری و بعضاً شعرنما؛ و متأسفانه به رغم همة جار و جنجال‌های ژورنالیستی و پوزیشن‌های روشنفکرانه و فرهیخته‌وار، تا به امروز هم چیزی نتوانسته است بر این نظر متعصبانه! خللی وارد سازد. و عاقبت امر با خداست. انتهای پیام/و
93/12/18 - 10:41
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 49]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها