واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: رواج بازی های مدرن و متزلزل شدن شخصیت کودکان امروزی روزنامه سیستان و بلوچستان در شماره 18923مورخ 13 اسفند ماه خود مطلبی با عنوان "رواج بازی های مدرن و متزلزل شدن شخصیت کودکان امروزی" منتشر کرده است.
دراین مطلب آمده است: یک توپ پلاستیکی سفید با خط های راه راه قرمز، عروسکی که با چند تکه پارچه و چوب و یک چادر کوچک سفید درست شده، فرفره چوبی چند رنگ و در نهایت یک آتاری دستی؛ تمام وسایل بازی بسیاری از ما و هم نسل های قبل از ما را تشکیل می داد اما امروز کوچه های خاکی، تیم های فوتبال محله ای گل کوچک، بساط چای و سماور نفتی مادران در حیاط، جمع شدن روزانه خانم های همسایه جلوی در یکی از خانه ها، نشست پدران و مردهای همسایه در کوچه و... جایشان را با یک کوچه آسفالت خالی، رایانه و بازی های رایانه ای، اینترنت، خانه های آپارتمانی 60-50 متری، مادران شاغلی که تنها عصرها شاید بتوان آنها را دید و پدرانی که تا پاسی از شب به دنبال کسب روزی هستند، عوض کرده اند.
ما نسل هایی بودیم که می توانستیم با حداقل امکانات یعنی یک نخ و یک سر نوشابه فرفره ای جالب و جذاب برای خودمان بسازیم تا صدای ویز ویزش مونس تنهایی مان شود و شب ها زمانی که زیر آسمان کبود می خوابیدیم به خیال مان با آن فرفره می توانستیم ستاره ها را تکه تکه و کوچک کنیم.
امروز با یک نگاه می توان به راحتی دریافت که اسباب بازی و سرگرمی بچه ها چقدر متفاوت شده و این تفاوت چه تأثیری در رشد و بزرگسالی افراد داشته است.
"امیر جلالی" کارشناس ارشد روانشناسی عمومی درباره نقش بازی در تربیت کودکان می گوید: بازی از نیازهای مهم و اساسی کودکان است که در عین سرگرم کردن آنها کارکردهای مهم دیگری را برایشان به همراه دارد؛ کارکردهایی که قطعاً با جنبه های مختلفی از زندگی کودکان ارتباط دارد و آنها را برای ورود به زندگی بزرگسالی شان آماده می کند. به همین دلیل آزادی کودک در انتخاب نوع بازی، اسباب بازی و مدت زمانی که او به بازی اختصاص می دهد اهمیت زیادی دارد که والدین باید این موارد را مد نظر قرار دهند.
امروز ثابت شده است کودکانی که به اندازه کافی و به درستی بازی نمی کنند از رشد ذهنی و اجتماعی مناسبی بهره نمی برند.
خشونت، کم رویی، عصبی بودن، ترس، اعتماد به نفس نداشتن و ... از عواملی است که کودکان امروزی با آن دست و پنجه نرم می کنند که اگر در همان دوران راه های مقابله با آن ها را فرابگیرند در بزرگسالی با مشکلات کمتری روبه رو خواهند شد.
یکی از استادان دانشگاه نیز درباره تاثیر بازی در تربیت کودکان بیان می کند: بازی یکی از مهم ترین عوامل در تربیت اخلاقی کودک است و از طریق جهت دادن به تمایلات و انگیزه های کودک می توان او را در مسیر صحیح هدایت کرد. از آنجا که بازی انگیزه ای درونی است که از روان کودک تأثیر می گیرد و بر تربیت او تأثیر می گذارد می تواند موجب رشد و شکوفایی استعدادهای بالقوه کودکان شود.
"فاطمه نجاری" با اشاره به زندگی ماشینی انسان ها و کوچک تر شدن روز به روز خانه ها می گوید: باید روش هایی یافت که در آپارتمان ها کودکان بتوانند به راحتی اوقات خود را سپری کنند چرا که بازی باعث رشد ذهنی کودک می شود و راه های ارتباطی و اجتماعی شدن را به او می آموزد. متأسفانه امروزه بازی های رایانه ای چنان دنیای کودکان را اشغال کرده که از هرگونه بازی فکری و بدنی بازمانده اند و نه تنها سودی به حال آنها ندارد که مانع ارتباط جمعی کودک نیز می شود.
یکی از آثار زیان بار بازی های رایانه ای چاقی مفرط کودکان است بعضی از این بازی ها که جنبه فکری و سرعت عمل دارد در زمان های محدود برای بچه ها خوب است ولی استفاده بیش از حد نه تنها کمکی به آنها نمی کند بلکه باعث عصبی و کم حوصله شدن آنها می شود. به همین دلیل خانواده ها باید استفاده از این بازی ها را کنترل و زمان خاصی برای این گونه بازی ها تعیین کنند. به گفته وی از نظر روانشناسی بازی کارکردهای مختلف دارد و از جنبه های مختلف بر کودک اثر می گذارد اما مهم ترین و شاخص ترین تأثیر آن در سه جنبه اجتماعی، شناختی و جسمانی کودک است.
کودک در خلال بازی به کشف محیط اطراف خود می پردازد و از طریق بازی نخستین گام را برای اجتماعی شدن بر می دارد. اما بازی به خودی خود کودک را اجتماعی بار نمی آورد بلکه باید در جمع صورت بگیرد. در دنیای تک فرزندی امروز حضور در محیط هایی مانند پارک و شهر بازی به یک ضرورت تبدیل شده است که کودکان در این محیط ها یک دوست و همبازی پیدا می کنند تا به فردی اجتماعی و مستقل تبدیل شوند.
وی تاکید می کند: کودک در بازی توانایی ارتباط جمعی با دنیای اطراف خود را پیدا می کند و قادر به حل مشکلات کوچک و بزرگ خود می شود. او در بازی گروهی ناگزیر به رعایت نکات اجتماعی و قواعد آن است و در نتیجه مفاهیم اجتماعی مانند رعایت نوبت، صبر، حوصله، احترام به حقوق دیگران، اعتماد به نفس، پیروزی و شکست را فرا می گیرد.
وی خاطرنشان می کند: کودک می تواند بسیاری از نقش های اجتماعی را از طریق بازی های محلی یاد بگیرد و به ایفای آنها بپردازد. برای نمونه کودک در بازی نقش پدر یا مادر را یاد می گیرد و تمرین می کند او همچنین می تواند حس نوعدوستی و تعاون را در حین برخی بازی هایش تقویت کند و پرورش دهد.
نجاری به والدین توصیه می کند: به وسیله بازی های فکری و تقویت قوه تخیل می توانید به رشد سریع تر فکری و ذهنی فرزندانتان کمک کنید. اگر فرد در سنین کودکی خوب بازی نکند، نمی تواند خوب تعلیم ببیند. معمولاً کودکان سالم از نیروی زیادی برخوردارند و آن را در بازی مصرف می کنند. اگر این نیروی اضافی مصرف نشود و به صورت سرکوب شده در جسم کودک ذخیره شود، در وی نا آرامی، عصبانیت، بدخلقی و پرخاشگری ایجاد می کند. با شرکت در بازی کودکان به مستحکم شدن رابطه والدین و فرزندان پرداخته می شود در عین حال موقعیت مناسبی پیش می آید که والدین به تربیت فرزند بپردازند و نکات تربیتی را در خلال بازی به او آموزش دهند. پدر و مادر تعیین کننده نوع و شیوه بازی کودک نیستند و در این بازی نباید خواست و اراده خود را به آنها تحمیل کنند، ولی بهتر است شرایط سالم را برای بازی فراهم و خود به عنوان همبازی در آن شرکت کنند و اجازه دهند کودک با قدرت خلاقیت خود بازی را اداره کند.
همچنین والدین در حین بازی به نحوه ادای کلمات، رفتارها و برخوردهای خود نیز دقت کنند چرا که کلمات و برخوردها و طرز حرف زدن و برخورد کردن آنها به الگویی برای فرزندانشان تبدیل می شود.
8006
13/12/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]