واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: صنایع پر سروصدا عامل ناشنوایی تهران- ایرنا- عضو هیات مدیره انجمن شنوایی شناسی ایران با تاکید بر اهمیت توجه به مقوله حفاظت از شنوایی به ویژه برای افراد شاغل در صنایع، گفت:حفاظت نکردن مناسب از شنوایی در صنایع پر سروصدا سبب ناشنوایی می شود.
امروزه ماشینی شدن زندگی در جوامع مختلف، با آسیب هایی برای سلامت انسان ها همراه شده است که از جمله آن می توان از آسیب ها بر سیستم شنوایی نام برد.
در جوامع صنعتی افراد در معرض سر و صداهای محیط اطراف خود قرار دارند. گاهی شدت این صداها بیش از حد معمول است و بر روی سلامت شنوایی افراد اثرات نامطلوبی می گذارد.
از جمله محیط های پر سر و صدا، کارخانه های صنعتی است و کارگران شاغل در این اماکن لازم است برای حفاظت از شنوایی خود و پیشگیری از ابتلا به افت شنوایی و کم شنوایی زودهنگام از محافظ های گوش استفاده کنند و آزمایش های دوره ای شنوایی شناسی انجام دهند.
الهام رجایی روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار علمی ایرنا در این مورد توضیح داد: مقوله حفاظت شنوایی یکی از وظایف شنوایی شناسان به منظور پیشگیری از آسیب های ناشی از سروصدای بلند در محیط های پر سرو صدا به ویژه محیط های کاری است.
وی با بیان اینکه در جوامع امروزی با صنعتی شدن زندگی، آسیب رسیدن به گوش ها بیشتر شده است، افزود: به طور کلی صداهای بلند می تواند منجر به آسیب های موقت شنوایی، آسیب های دایم، پارگی پرده گوش یا وزوز کردن گوش شود.
رجایی با تاکید بر اینکه تمام این آسیب ها قابل پیشگیری است، اظهار کرد: افت شنوایی ناشی از صدا چهار ویژگی پیشرونده، بدون درد و دایم بودن دارد اما در عین حال قابل پیشگیری است و می توان با مراجعه به متخصصان شنوایی شناسی از پیشرفت و وخامت آن پیشگیری کرد.
وی خاطر نشان کرد: صداهایی که بیش از 85 دسیبل شدت دارد، به گوش آسیب می رساند و می تواند تاثیراتی مانند وزوز گوش، سنگینی گوش و کم شنوایی ایجاد کند.
رجایی افزود: هر قدر شدت صدا و مدت زمان شنیدن آن افزایش یابد، تاثیرات آن بر شنوایی تدریجی، ماندگار، شدیدتر و درمان آن سخت تر می شود به طوری که گاهی بی توجهی نسبت به این علایم و درمان نشدن به موقع آن می تواند حتی منجر به ناشنوایی شود.
طبق جدول استاندارد بین المللی تعیین کننده حد مجاز صوت، گوش کردن به صداها با 85 دسیبل و برای مدت هشت ساعت مجاز است. اما هر قدر مقدار صدا بلندتر شود، زمان مجاز در معرض قرار گرفتن صدا کاهش می یابد.
بر این اساس 120 دسیبل آستانه دردناکی است و در صداهای 130 دسیبل به بالا گاهی پارگی پرده گوش رخ می دهد.
آستانه شنوایی افراد سالم بین 15 تا 20 دسیبل است و یک گفتار معمولی حدود 60 دسیبل صدا دارد؛ به این ترتیب می توان به میزان خطرساز بودن صداهای بلندتر از حد مجاز برای سیستم شنوایی پی برد.
عضو هیات مدیره انجمن شنوایی شناسی ایران در مورد حفاظت از شنوایی و کنترل مهندسی شنوایی شاغلان در مراکز پر سر و صدا گفت: یکی از راه های پیشگیری از بروز آسیب های گوش، کم کردن صدا است اما در بسیاری از اماکن مانند اماکن صنعتی این مساله امکان پذیر نیست بنابراین باید وارد مقوله آموزش کارکنان این اماکن شد تا نسبت به آسیب هایی که صدا می تواند به گوش ها وارد کند، آشنا شوند.
رجایی خاطر نشان کرد: اثرات سوء صدا بر سیستم شنوایی در اغلب اوقات جزو اثرات پایدار است و درمان دارویی و جراحی ندارد و تا آخر عمر با بیمار می ماند. بنابراین افرادی که در مراکز پر سروصدا کار می کنند باید در مورد ویژگی های محافظ ها آگاهی یابد و نحوه استفاده از آنها را فرابگیرند.
وی با بیان اینکه شنوایی شناسان محافظ های گوش را توصیه می کنند، افزود: این محافظ ها ویژگی های خاصی دارد که متناسب با میزان سروصدای محل کار، میزان ساعات کاری، سلامت سیستم شنوایی و نوع کار آنها تجویز می شود.
رجایی اظهار کرد: همچنین برای افرادی که در اماکن پر سروصدا کار می کنند، آزمایش های شنوایی در بدو استخدام و پس از آن به صورت دوره ای و سالانه انجام می شود.
وی افزود: سپس با مقایسه میزان شنوایی اولیه و کنونی شاغلان اماکن صنعتی، اطلاعاتی به دست می آید که می توان در معرض خطر بودن یا نبودن شنوایی این افراد را بررسی کرد تا در صورتی که در معرض خطر باشند، بتوان اقدامات حفاظتی بیشتری برای آنها انجام داد.
علمی(4)1834**1440
13/12/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 77]