واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: خاطره پادگان دژ - معصومه آباد روز 24 آبان ماه 57 بیست و چهار روز است که این پادگان در مقابل ورود دشمن مقاومت می کند. سقوط دژ یعنی سقوط شهر، از داخل شهر پیام می فرستند که دشمن اکثر خیابان ها و محله ها را گرفته و در تلاش است که از پل عبور کند و امکان پشتیبانی از دژ وجود ندارد بهتر است عقب نشینی کنید و به داخل شهر بیایید
ستوان امیری لحظه ای درنگ نمی کند و می گوید ایران کشور بزرگی است، اما جایی برای عقب نشینی ندارد، ما تا آخرین فشنگ و تا آخرین قطره خون و تا آخرین نفر همین جا خواهیم ماند .
علی اصغر نیز مانند بقیه نیروها حتی لحظه ای تردید در همراهی با فرمانده به خود راه نمی دهد، او همیشه روحیه ای با نشاط داشت وشوخ طبعی اش گرمابخش جمع خانواده و دوستان بود اما در آن لحظات آتش و خون آنها تنها یک اندیشه دارند انجام تکلیف الهی، جهاد در مقابل دشمن متجاوز، تکلیفی که سر مشق و الگوی آن عاشورای سال 61 هجری است.
شاید بیش از 1300 سال از آن دوران می گذرد اما گویی تاریخ تونل زمان را در نوردیده است و در مکانی دیگر دلدادگان مکتب حسینی را ظاهر می کند، علی اصغر صالح شریعتی جوان است اما قفس تن را شکسته و پای در راهی نهاده که همراه دیگر همرزمانش او را به مرجع و منزل ازلی و ابدی که همان جوار و قرب الهی است باز می گرداند، برای او مرگ تنها یک معنا دارد زندگی ابدی که هر کس توفیق درک آن را نخواهد یافت، علی اصغر در سایه پدری روحانی وعالم و مادری فاضله از طفولیت گام به گام مسیری را پیمود که او را به بلندای رفیع ترین قله معنویت و سعادت رساند و چه سعادتی بالاتر از شهادت در لبیک به ندای هل من ناصر ولایت در دفاع از عزت و شرف و اعتلای اسلام ناب محمدی (ص) و سر بلندی و افتخار وطن.
نشستن زیر سایه سلامت و عافیت و دوری از خطر و حادثه و فراموش کردن وظیفه وبی اعتنایی به تکلیف، لحظه ای گوشه ای از ذهن او را نتوانست اشغال کند بلکه بیرون راندن دشمن همۀ ذهن او را اشغال کرده بود. شهید شریعتی که همزمان عنوان دادستان ارتش و معاونت سیاسی فرمانداری آبادان را بر عهده داشت می توانست با ترک میدان جنگ تن به تن در نقطه ای دورتر و امن تر نظاره گر باشد و به عنوان تیزهوشی که در 16 سالگی دیپلم گرفته و فارغ التحصیل دانشکده صنعت نفت است ، آینده خود را با ژستی از رزمندگی تضمین کند، ولی آنان که تضمین الهی را ضامن سعادت ابدی می دانند کی زندگی جاویدان را بر زیستن موقت فانی ترجیح می دادند. پادگان دژ تنها ابنیه نظامی نیست بلکه تبدیل به معراج آنانی که باقی مانده اند شده است. علی اصغر نگاهش را به افق می دوزد آنجا که زمین و آسمان به هم می رسند و در آستانه غروب رنگ خون می گیرد.
دشمن دیگر تقریباً وارد پادگان شده است همه در قسمت ترابری با حداقل تجهیزات در حال دفاع هستند، جنگ زمینی بسیار فراتر از پیش بینی های دشمن طول کشیده و نقشه تسخیر سه روزه خوزستان به لطیفه ای تبدیل شده است و آبروی سردار قادسیه در خطر است، نیروهای کمکی از زمین و هوا گسیل می شوند، هلیکوپتری در حال ورود به فضای پادگان و زیر آتش گرفتن آخرین سنگر مدافعین است که ناگهان در کمال تعجب مورد هدف قرار می گیرد و سقوط می کند. شهید محبی که فرصت نکرده بود همراه بقیه به قسمت ترابری برود تنها با یک قبضه ژسه هلیکوپتر را سرنگون کرد و در حالی که فشنگی برایش باقی نمانده بود او را اسیر کردند و به فجیح ترین شکل به شهادت رساندند. شهید صالح شریعتی و هم رزمانش شاهد این لحظه بودند و دیگر مرغ جانشان از قفس خاکی جماد به باغ شهود در قرب الهی پرواز کرده بود و شروع به نوشتن وصیت نامه هایشانبر پشت لباسهایشان کردنداگرچه آنان خود تجسم حقیقتی بزرگ برای آیندگان بودند.
حملات هر لحظه شدت بیشتری پیدا می کرد و هر لحظه یکی از آنها به شهادت می رسید. لشکر دشمن کینه ای عمیق از این محدود مدافعان به دل گرفته بود اما چه باک که شیعه به اقل نفرات وفادار در برابر کثرت دشمنان قدار خو دارد. تانکهایشان از روی تن مجروحان عبور می کرد و گوشت و خونشان را با خاک وطنشان در هم می آمیخت و آخرین فریادها و شلیک گلوله ها با بمباران هواپیماهای دشمن خاموش شد. حماسۀ پادگان دژ آن چنان حیرت و کینه دشمن را بر انگیخته بود که صدام خود شخصاً به آنجا رفت و در پناه ساختمانی مستحکم و به خیال خودشان بدون نفوذ برای ارتش متجاوز سخنرانی کرد و به همه ترفیع درجه داد و سلاح کمری هدیه کرد . همان کاخی که شهید زارعیان بر روی آن نوشت:
«خرمشهر، باز خواهیم گشت» و چه بازگشت پرافتخاری بود. با عزّت و سربلندی که حاصل خون علی اصغر صالح شریعتی ها و هزاران شهید و جانباز و آزاده این کشور بود.
پادگان دژ حالا برگ زرینی است از دفتر بزرگ شهادت و ایثارگری که تمام اولیا از ازل تا ابد آن را امضاء کرده اند، حالا این ستارگان فروزان از میان ما هجرت کرده اند. زنده نگه داشتن نام و خاطره آنان وظیفه مهمی بر عهده همه ما و نزدیکان و همرزمان آنان است و بر تمام وارثان خون شهیدان واجب است فرهنگ غنی ایثار و شهادت را در جامعه اسلامی گسترش داده و از آرمان های انقلاب اسلامی که با خون بهترین جوانان این مملکت رنگین گردیده تحت زعامت فرماندهی مقام معظم کل قوا حضرت آیت ا... عظمی خامنه ای مدظله العالی پاسداری نماییم.
خوش بحال مجاهدان راه خدا و کشته شدگان راه طاعت او که گرامی ترین مرگ ها کشته شدن در راه خدا است.
امروز همه دوستان وهمرزمان و هم شاگردی های علی اصغر صالح شریعتی در حرم امام رئوف، امام هشتم گرد هم جمع آمده ایم تا بگوییم: آقا!! اگرچه ما هم زائر و عاشق توایم، اما خجل از آنیم که خادم و نقاره زن حرم تو را گم کرده ایم.
خادم حرم تو، سیداصغر صالح شریعتی هم مراد بود و هم مرید، هم شاهد بود و هم شهید.
هرچند جسم خاکی او با خاک دژ ممزوج شد و از دیده ها پنهان ،امادر شهری او را گم کردیم که همه از او خاطره دارند، نه خاطره غم، بلکه چهره متبسم و گلواژه های شیرینی که از زبان او می شکفت، راه را برای ما روشن و روشن تر می کرد و ما فکر می کردیم ما تا پایان راه با او هستیم. غافل از این که این یار خراسانی دل خوشی ها و خنده هایش را با ما تقسیم می کرد و دلهره ها و دردهایش فقط برای خودش بود و هر آنچه از صفات او گفتم تنها یک قصه ی نیمه تمام است که باید بگویم نقطه سرخط...
*رییس کمیته ایمنی و مدیریت شورای اسلامی شهر تهران
تهرام/7561/1625
11/12/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]