واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: آسیب شهروندان از حریق در اماکن عمومی غیر قابل توجیه است! - معصومه آباد تهران - آتش زیر خاکستر از سینما رکس آبادان تا سینما ایران و پردیس ملت تهران دیگر به کجا زبانه می کشد؟
دفتر ایمنی شهر را که برگ زنیم از فصل تراژدی های حوادث که عبور کنیم به بابی از داشته ها و عمل نکرده ها می رسیم. طوریکه فریاد هر ورق ما را از بیشتر خواندن باز می دارد. این قصور تا به آنجا پیش می رود که مرتبا در تهران شاهد اخبار بسیار دردآوری از حوزه نا ایمن بودن اماکن عمومی برای شهروندان هستیم. از حریق در منازل مسکونی و مراکز تجاری تا مجموعه های ورزشی و رفاهی. در حالیکه با وجود الزامات قانونی به منظور تامین و ارتقا ایمنی اماکن عمومی، دیگر جای هیچ توجیهی برای نا ایمن بودن این اماکن باقی نمی ماند.
متاسفانه دو شب پیش با پرتاب جسم محترقه در طبقه منفی 2 پردیس سینما ملت، جرقه ی شعله ای جان گرفت. راهرو بصورت نامحصور و محلی برای دپوی کارتن های قابل احتراق بوده است و به دلیل عدم نصب هشدار دهنده در این طبقه، دود به طبقات فوقانی سرایت کرد که در صورت عدم حضور به موقع و اطفاء آن، ممکن بود خسارات جبران ناپذیری متوجه شهروندان شود.
سال گذشته نیز حریق گسترده ای در بخش تاسیسات سینما ایران اتفاق افتاد که خوشبختانه مردم از آن حریق نیز جان سالم بدر بردند. اما به راستی شنیدن چنین حوادثی لرزه بر انداممان می افکند و خاطرات تلخی را یاد آور می شود که درد را به استخوانمان می رساند، همچون کابوسی از 28 مرداد 57 که قریب به 377 نفر از هم وطنانمان را در سینما رکس آبادان به دام حریق خود کشید.
اما از آن بدتر آتشی است که بر دل زبانه می کشد و از قصور در وظایفی که سالیان سال برایمان هجی شده است، خبر میدهد. حتی اگر آن کابوس را جنایتی هولناک از سوی رژیم پهلوی بدانیم اما جای خالی این سوال همچنان باقی است که در طول این 36 سال آیا تمهیدات ایمنی در کلیه سینماها، مراکز فرهنگی، کتابخانه ها، فرهنگسراها، مدارس، مساجد، حسینیه ها، مراکز درمانی و آموزشی احصا شده است!
از سوی دیگر با توجه به موقعیت سیاسی و اجتماعی کشور لازم است تا حتی از منظر پدافند غیر عامل نیز به این امر مهم توجه جدی شود.
با توجه به این که شهروندان با اعتماد به اینکه مالکان در مراکز فرهنگی، رفاهی، تجاری، ورزشی، آموزشی و درمانی، کلیه شرایط ایمنی و مقابله با حوادث غیر مترقبه را رعایت کرده اند، در این اماکن حضور پیدا می کنند. اگر بنا باشد به این خواسته ضروری و بدوی شهروندان در تامین ایمنی اماکن عمومی بی اعتنا بود، پس دلیل حضور ما و شاکله شهرداری و خدمات رسانی آن برای چیست! چرا نظارت درستی بر ایمنی اماکن صورت نمیگیرد؟ صدور پروانه های ساختمانی که فقط بحث مادی پیدا کرده است. نه در صدور مجوز ها به حرایم خطوط سوخت رسانی دقت می شود نه به بافت خاک و احتمال نشست زمین، چه برسد به تمهیدات ایمنی در سازه!
این در حالیست که در برنامه پنج ساله دوم شهرداری برای ارتقاء ایمنی و تامین تجهیزات اولیه ایمنی و آتش نشانی در اماکن عمومی شهر توجه بسیاری شده است. تا جاییکه می بایست تا پایان امسال لوایح و برنامه های عملیاتی خود را در حوزه ارتقاء ایمنی ساختمان های شهر و و الزام مالکان نسبت به تجهیز آنها به سیستم های ایمنی و آتش نشانی را ارائه دهند اما این مهم هنوز انجام نپذیرفته است که لازم است هر چه سریع تر از سوی مسئولین و سازمان های ذی ربط مورد پیگیری و انجام قرار گیرد.
شعار صیانت از جان بعد از حادثه هیچ دردی را درمان نمی کند. این شعله های چند ساله، آتش زیر خاکستر است و با جرقه کوچکی زبانه می کشد خواه به عمد و یا غیر عمد، بنابراین لازم است تا کلیه تمهیدات لازم در اماکن عمومی که محل اصلی تجمع خانواده ها است به منظور پیشگیری و ایمن سازی برای مقابله با انواع حوادث غیر متربه، اعمال شود.
معصومه آباد
رییس کمیته ایمنی و مدیریت بحران شورای شهر تهران
تهرام/7561/1625
29/11/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]