واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: بیم و امید، در شکستن دیوار تحریم ها تهران- ایرنا- «بیم و امید، درشکستن دیوار تحریم ها» عنوان سرمقاله روزنامه «آفرینش» به قلم «حمیدرضا عسگری» است که در آن می خوانیم: مذاکرات هسته ای به مراحل آخر خود رسیده و به گفته دیپلمات های دوطرف باید برسر مسائل جزئی توافق حاصل شود، چرا که هیچ توافقی تا حل شدن تمام نقاط مورد اختلاف دست یافتنی نخواهد بود. وارد شدن به بحث های تخصصی در حوزه انرژی و اتمی، می تواند بیانگر این موضوع باشد که طرفین در کلیت قضایا به اجماعی دست یافته اند و اکنون باید برسر مسائل ریز و نحوه اجرای توافقات چانه زنی کنند.
نویسنده می افزاید: عبور از مسائل کلی می تواند به منزله رسیدن به مرحله لغو تحریم ها تلقی گردد. البته باید بدور از خوش بینی و یا منفی نگری افراطی، به واقعیت نظام و ساختار تحریم ها توجه کرد و اشاره داشت که سلسله تحریم های موجود از بخش ها و مجاری مختلفی به اجرا درآمده و باید برای لغو آن به مراکز مختلفی مراجعه کرد. هرچند که لغو یکباره تحریم ها، وقت و انرژی زیادی از دیپلمات های کشورمان گرفته اما باید امیدوار بود تا پیام رهبری به غرب تا حد بسیاری راه را برای تفهیم و مانور بر روی خواسته های ایران، هموار کرده باشد.
بحث تحریم ها از این جهت بسیار مهم و تعیین کننده است که بیشترین توجه مخالفان در داخل آمریکا و ایران بر روی آن معطوف است. لابی یهودی و سیاستمداران داخلی آمریکا به دنبال تعلیق تحریم ها هستند و در داخل ایران نیز برخی مخالفان لغو تحریم ها را به مثابه عقب نشینی دولت از دستاوردهای هسته ای جلوه می دهند، تا هرگونه توافق احتمالی تحت الشعاع این نگرش قرار گیرد و همچنان ابهام در پرونده هسته ای و مذاکرات باقی بماند. اما باید نوعی شفاف سازی در این باره انجام داد تا این فضای مسموم موجب تغییر نگرش ها نسبت به احتمال توافق درمذاکرات هسته ای نگردد.
به طور کلی می توان تحریم ها را از چهار جهت، یعنی اتحادیه اروپا، دولت آمریکا، نمایندگان کنگره وشورای امنیت، مورد بررسی قرار داد. لذا باید به نحوه و امکان لغو تحریم از این چهار مجرای اصلی توجه کرد. بیشترین فشارتحریم های اقتصادی که در حال حاضر ایران را دچار مشکل کرده است مربوط به اتحادیه اروپاست که بسیاری از شرکت ها، بانک ها، سیستم حمل و نقل و... را زیر چترتحریم ها قرار داده است.
باید به این نکته اشاره داشت که قطع روابط اقتصادی با ایران برای غرب هم ضررمالی بسیاری داشته است، اما با فشارهایی که از سوی آمریکا صورت گرفته، این تحریم ها به تصویب و اجرا گذاشته شده است. پس می توان انتظار داشت که با چراغ سبز آمریکا همانطور که تحریم ها در اتحادیه اروپا تصویب شده، بتوان آنها را لغو کرد، چرا که نگاه اقتصاد آزاد غرب بیش از هرچیزی بر روی رونق تجارت و کسب سود برای فعالان اقتصادی و ملت هایشان تمرکز دارد، و می توان امیدوار بود که اروپا نیز بالغو این تحریم ها مشکلی نداشته باشد.
بنابراین بقیه تحریم ها که به دولت و کنگره آمریکا برمی گردد، و ما باید در مذاکرات لغو آنها را مطالبه کنیم، از الویت ویژه برخوردار نیستند، مگر تحریم هایی که براساس آن ایالات متحده تنبیهاتی را برای کشورها و شرکت های خارج از آمریکا پیش بینی کرده است که برای ما اهمیت دارد. اما قریب به اتفاق این نوع تحریم ها نیز از سوی دولت آمریکا مصوب شده که می توان در بطن مذاکرات مورد تفاهم قرار گیرد.
اما وجه آخر تحریم ها مربوط به شورای امنیت می باشد. در این مقطع نیز می توان امیدوار بود از آنجا که ما با تمام اعضای دائم شورای امنیت(1+5) در مذاکره هستیم، نظر مثبت آنها را در لغو تحریم ها بدست آوریم. البته گفتن این مسائل در کلام آسان است، اما در حیطه عمل نیاز به دیپلماسی قوی و عزمی جدی دارد که درپی آن گشایش و آرامش خاطری برای مردم کشور حاصل گردد.
این دور مذاکرات برای هردوطرف بسیار بااهمیت است. ابتدا اینکه حیثیت دیپلماتیک دولت ها(ایران و آمریکا) درگرو به نتیجه رسیدن این مذاکرات می باشد، چرا که با وضع موجود و نحوه همکاری ها به سختی می توان طرف مقابل را به عدم همکاری و شکست مذاکرات متهم کرد.
مسئله دیگر اینکه به نظر نمی رسد مخالفان داخلی در آمریکا توان مخالفت با توافقی را داشته باشند که دولت این کشور پشتوانه تحقق آن را تضمین نمایند. هرچند که شاهد اشکال تراشی های بسیاری در این روند هستیم اما درهیچ دوره ای عملکرد دولت ونمایندگان آمریکا اختلاف فاحشی باهم نداشته است.
از سوی دیگر ایران نیز درمرحله ای قرار گرفته است که برای تغییر وضعیت اقتصادی و تحقق وعده های دولت روحانی به این توافق نیاز دارد و براساس معیارهای منطقی بیشترین همکاری را از خود نشان خواهد داد. مردم با امید تغییر وضعیت به دولتی معتدل رای دادند و شکست این مذاکرات می تواند باردیگر گرایشی را بر روی کار بیاورد که غرب ستیز باشد، این نکته برای مذاکره کنندگان غربی بسیار مهم است.
لذا باید اذعان داشت که درحال حاضر یک توازن نسبی میان طرفین مذاکره برای رسیدن به توافق ایجاد شده و باید از این بالانس قدرت چانه زنی به خوبی استفاده کرد. مسلماً این مذاکرات درازای امتیازات، محدودیت هایی را برای ما به همراه خواهد داشت، اما باید تمام این توافقات را درکنارهم سنجید و خروجی آن را مورد قضاوت قرار داد. امیدواریم حاصل آن عزت برای کشور و آرامش برای ملت به دنبال داشته باشد.
منبع: آفرینش
اول**1368**
11/12/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]