محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829984085
شباهت صنایع‌دستی با چلوکبابی!
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۳ - ۰۸:۴۷
30 سال است فروشگاه صنایع دستی دارد و می‌گوید، امسال برخلاف سال‌های دیگر هرچه به خرید عید نزدیک می‌شویم، فروش‌مان آن چنان تعریفی ندارد و با توجه به پایین آمدن حجم گردشگر و قدرت خرید مردم، فروش صنایع دستی با رکود مواجه شده است. فروشگاه او از نظر سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی یکی از فروشگاه‌های برتر تهران است و در مراسم تجلیل از صادرکنندگان و فروشندگان برتر هم معرفی شد. امین سربیشه در گفت‌وگو با خبرنگار صنایع دستی ایسنا، بیان می‌کند: با توجه به اینکه به خرید عید نزدیک می‌شویم، اما تاکنون هیچ نشانه‌ای از افزایش فروش در این حوزه نداشته‌ایم؛ این در حالیست که سال‌های گذشته در اسفندماه فروش صنایع دستی هم شروع می‌شد، چون معمولا نهادهای دولتی و خصوصی و سازمان‌ها از این ماه سفارشات خود را می‌دادند که تا 20 روز آینده آماده باشد؛ اما تاکنون از هیچکدام آن‌ها سفارش نداشتیم. سطح سفارشات ما از 100 به 5 رسیده است! او می‌افزاید: امسال استقبال گردشگران خارجی از خرید صنایع دستی نسبت به سال گذشته کمتر شده است، در حالی که ما احساس می‌کردیم باید بیشتر باشد. سربیشه با بیان اینکه کاربردی‌ترین صنایع دستی در فروشگاه‌اش محصولات چرمی است، اظهار می‌کند: صنایع دستی ایران برخلاف کشورهای دیگر کیفیت و قیمت بالاتری دارد و صنایع کاربردی‌تر مربوط به ظروف چوبی شمال کشور هستند و معمولا صنایع دستی اصفهان دکوری و قابل استفاده نیستند. دو مشکل عمده در صنایع دستی این فروشگاه‌دار بیان می‌کند: صنایع دستی دو مشکل عمده دارد. کسانی که فروشگاه دارند بخش خصوصی محسوب می‌شوند و زیر نظر سازمان میراث فرهنگی نیستند، بلکه زیر نظر اتحادیه اصناف صنایع دستی هستند که هیچ ربطی به سازمان میراث فرهنگی ندارند. در حال حاضر صنایع دستی سه بخش است، تولیدکننده، صادرکننده و فروشنده. تولیدکننده و صادرکننده زیر نظر سازمان میراث فرهنگی است، اما فروشنده زیر نظر اتحادیه صنایع دستی است. او اضافه می‌کند: تولیدکننده از مزایای بزرگی بهره می‌برد و با توجه به مشکل اقتصادی نفتی که بوجود آمده، بحث به روی مالیات‌های مستقیم و غیرمستقیم است؛ تولیدکننده و صادرکننده از مالیات صنایع دستی معاف هستند، اما فروشنده باید مالیات بپردازد؛ در حالی که اگر من صنایع دستی را نفروشم تولیدکننده نمی‌تواند صنایعی که می‌سازد را به فروش برساند. یعنی من و تولیدکننده در یک راستا هستیم. اگر ما فروشگاه‌مان را ببندیم، تولید کننده چگونه می‌خواهد محصولاتش را عرضه کند؟ این کار نشدنی است سربیشه اظهار می‌کند: با توجه به اینکه دستورالعمل داده‌اند تا تمام فروشگاه‌ها از بحث توافق بیرون بیایند (یعنی اگر هر سالی قیمت هر چه بود، سال دیگر مقداری به آن اضافه می‌شد) اما این کار نشدنی است، چون به سمت رکود می‌رویم. یعنی به سویی پیش می‌رویم که بسیاری از فروشگاه‌هایی که ضعیف‌تر بودند زودتر بستند. چون توجیه اقتصادی ندارد، زمانی که سرمایه‌ای برای انجام کاری گذاشته می‌شود، اگر آن سرمایه بازدهی نداشته باشد، سرمایه‌گذار هم مجبور به تغییر شغل می‌شود. این فروشنده برتر می‌افزاید: سازمان میراث فرهنگی اصلا به فروشگاه‌ها کاری ندارد، من اولین فروشگاه صنایع‌دستی بودم که سایت دو زبانه با قابلیت اتصال به درگاه بانکی را راه‌اندازی کردم، در حالیکه فروشگاه‌های دیگر مثل قدیم هر روز صبح کرکره را بالا می‌کشند و منتظرند چند نفر بیایند و خرید کنند و شب هم فروشگاه را ببندند و بروند خانه‌شان. اما من فکر کردم اگر قرار است 10 نفر در روز از ما خرید کنند، این تعداد را به 1000 نفر افزایش دهیم و بخشی از فروش را در فضای مجازی انجام دهیم. او درباره فروش حاصل از دنیای مجازی می‌گوید: تقریبا فروش‌مان خوب است و هر کسی که سایت ما را چک می‌کند تماس می‌گیرد و سفارش می‌دهد. با اینکه می‌تواند در همان سایت خریدش را انجام دهد اما ترجیح می‌دهد تماس بگیرد و سفارش دهد. ما در عین حال نماد اعتماد الکترونیک از وزارت صنعت و معدن هم گرفتیم. دو اصل مهم در صنایع دستی سربیشه معتقد است تبلیغات مناسب و بسته‌بندی دو اصل مهم برای معرفی و فروش صنایع دستی هستند و بیان می‌کند: منظور از تبلیغ این نیست که یک فروشگاه صنایع دستی را معرفی کنند، بلکه معرفی یک محصول صنایع دستی است. برای مثال می‌توانند روش ساخت یک گلدان را به مردم نشان دهند که ساخت آن چقدر زمان برده و چقدر کار به روی آن صورت گرفته است تا مردم با این کار آشنا شوند. در حال حاضر صنایع دستی ما به یک کالای لوکس تبدیل شده که قیمت آن بالاست و افراد متوسط رو به بالا قدرت خرید آن را دارند. این فروشنده برتر اضافه می‌کند: بسترهای بسته‌بندی مناسب یکی دیگر از مهمترین کارهایی است که باید در صنایع دستی صورت بگیرد. برای مثال تولیدکننده‌ای که در اصفهان تولید می‌کند همه کارهایش را در جعبه می‌ریزد و با شانه تخم مرغ و طناب می‌پیچاند و برای من می‌فرستد. در حال حاضر کارگاهی راه انداخته‌ام که برای بشقاب و گلدان بسته و جعبه می‌سازند. سازمان میراث فرهنگی می‌تواند یک کارگاه بسته‌بندی راه بیاندازد و آن را به فروشگاه‌ها بفروشد تا هم اشتغال‌زایی ایجاد شود و هم صنایع دستی صاحب بسته‌بندی شوند. من در فروشگاهم برای بسته بندی به همان اندازه فضا نیاز دارم که به محصولات صنایع دستی اختصاص داده‌ام. پرفروش‌ترین صنایع دستی میناکاری پرفروش‌ترین صنایع دستی در فروشگاه اوست که قیمت آن از 30 هزار تومان شروع می‌شود و تا زیر یک میلیون تومان ادامه دارد. البته او می‌گوید: میناکاری‌هایی با قیمت‌های بالاتر از این هم وجود دارند. بزرگترین مشکل موجود از نظر سربیشه این است که فروشگاهای صنایع دستی زیر نظر اتحادیه صنایع دستی هستند. او می‌گوید: اتحادیه صنایع دستی زیر نظر اتاق اصناف است، مثل کبابی یا اسباب‌بازی فروشی که زیر نظر صنف خودشان فعالیت می‌کنند. در حالیکه اگر میراث فرهنگی و صنایع دستی می‌خواهد از این فروشگاه‌ها حمایت کند باید آن را زیر نظر خودش ببرد. زمانیکه یک تولیدکننده می‌خواهد جواز بگیرد باید آن را از سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی بگیرد، در حالیکه فروشگاه‌ها باید جوازشان را از اتحادیه بگیرند. عملا کسانی که زیر نظر میراث فرهنگی هستند از مزایای بیشتری نسبت به ما برخوردار هستند. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 86]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها