واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
رنوی شهریار بهتر است یا آدامس فرگوسن؟!
مفاخر ملی مورد توجه قرار نمی گیرند و جامعه اقتصادی به این موضوعات بی اعتناست.
خبرآنلاین: مفاخر ملی مورد توجه قرار نمی گیرند و جامعه اقتصادی به این موضوعات بی اعتناست.
چندی پیش در خبری تصاویری از آخرین آدامس جویده شده آلکس فرگوسن در دوران مربیگری و آرامگاه مخروبه پوریای ولی را در کنار هم دیدم و به این اندیشیدم که چه می شود یک طرف دنیا حاضرند برای آدامس جویده شده آلکس فرگوسن ۱۵۰ هزار پوند (تقریبا 8۰۰ میلیون تومان) پول بدهند، یک طرف دیگر دنیا آرامگاه «پوریای ولی» رو به تخریب می رود. پوریای ولی که نه تنها یک شخصیت ورزشی بود که خلق و خوی پهلوانی و انسانی اش نه در عصر ارتباطات امروزی، بلکه در دوران گذشته، شهرت و آوازه ای جهانی داشت.، بگذریم...
در این اثنا در رسانه ها با این تیتر روبرو گشتم:"خودروی استاد شهریار در آستانه اوراق شدن". تصاویر برای من بعنوان یک ایرانی آذری زبان ناگوار بود. با عرق وطن دوستی و شیدایی هم زبانی یا او به تکاپو افتاده و پس از خرید ماشین بدور از حواشی تصمیم خود را برای اهدای ماشین به خانه-موزه استاد شهریار اعلام داشتم و در مراسمی کلید خودرو را به رئیس سازمان میراث فرهنگی استان و شهردار تبریز تحویل دادم. گفتنی است با تلاشی که انجام شد در همین مراسم مسئولان میراث فرهنگی استان آذربایجان شرقی و شهرداری تبریز نقشه احیا و بازسازی خانه پدری محمدحسین بهجت تبریزی در روستای خشکناب را رونمایی کردند تا عملیات ساخت این مرکز فرهنگی در دو طبقه آغاز شود و گام دیگری برای پاسداشت جایگاه والای این شاعر سخن سرا برداشته شده باشد.
مع الاسف چندی بعد در برخی رسانه ها مطلبی کار شد که محتوای آن عدم تعلق خودروی سواری رنو مدل 66 به شماره شهربانی 59865 تبریز - 11 به استاد بود. یا اینکه چرا مبلغ خرید خوروی استاد شهریار در مقایسه با مزایده خودروی رئیس جمهو گذشته بسیار پایین تر است و .... به انحاء مختلف این اقدام را زیر سوال بردند.
باید اشاره کرد براساس مدارک شرکت سایپا (شرکت فروشنده ماشین) و برگه ثبتی سازمان اسناد و املاک کشور و قول دوستان نزدیک آن مرحوم آنچه محرز است تعلق ماشین به شاعر بی همتای تاریخ فرهنگ و ادب ایران است. آن چه باعث رضایت اینجانب هم میهنان ایرانی و هم زبانان آذری است بازگشت آخرین یادگار استاد به موزه ادبی وی و آرام گرفتن ماشین استاد در خانه اش است.
شکی نیست که حیات هر ملت در پاسداشت گذشته پر افتخارش است، نباید از یاد برد که انقطاع تاریخی نسل جوان از فرهنگ و تاریخ پر ارزش این مرز و بوم و عدم انتقال ارزشهای فرهنگی از نسل گذشته به نسل فعلی و ورود عناصر فرهنگی مزاحم، جوانان ما را دچار بحران هویت نموده؛ فرهنگ بیگانه در کمین است تا با ایجاد موانع ارتباط و اتصال نسل امروز به نسل گذشته و دوری جوان ایرانی از پشتوانه حیات فرهنگی اش در نظام فکری و فرهنگی ما اخلال ایجاد نمایند. مبادا دانسته و نادانسته آب به آسیاب دشمن بریزیم.
تاریخ انتشار: ۲۷ بهمن ۱۳۹۳ - ۱۰:۴۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]