واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۳ - ۱۲:۲۵
یک استاد ارتباطات درباره لزوم دادن آزادی عمل بیشتر به رسانههای رسمی برای پرداختن به اخبار با هدف جلوگیری از انتشار اخبار نادرست از طریق شبکههای اجتماعی، بیان کرد: متأسفانه از بس خودمان را سانسور کردهایم، میترسیم اخبار را به هر شکلی که هست منعکس کنیم؛ در حالی که این یک واقعیت است. علی گرانمایهپور در گفتوگو با خبرنگار بخش رسانه ایسنا، در ادامه مطلب بالا خاطرنشان کرد: طی 20 سال گذشته در حرفه روزنامهنگاری انواع و اقسام سبکهای روزنامهنگاری ورود پیدا کردهاند و یکی از این سبکها که طی هفت الی هشت سال اخیر پدید آمد، روزنامهنگاری شهروندی است که در این نوع روزنامهنگاری شهروندان خودشان خبرنگار هستند و از حوادث روز جامعه گزارش تهیه میکنند و خبرهایشان را در یک کانال جداگانه به اشتراک میگذارند و با همین اقدام در بخش خبر با شبکههای اجتماعی رقابت میکنند. در حال حاضر شبکههای اجتماعی موبایلی یکی از پرمخاطبترین رسانههایی هستند که شدیدا با رسانههای رسمی به دور از هر گونه سانسور، خط قرمز و فیلترینگ در حال رقابت هستند؛ چراکه به عنوان مثال شبکهای مثل فیسبوک همیشه در دسترس عموم قرار ندارد، اما شبکههای اجتماعی موبایلی در همه حال در دسترس مردم هستند و حتی قابلیت درج سریع اخبار و عکس گرفتن را هم دارند. این مدرس دانشگاه سپس یادآور شد: در امر خبر یک واقعیت وجود دارد و آن هم سرعت انتشار اخبار، تنوع و فیلتر نبودن اخبار است که باعث شده بخش زیادی از مردم دنبال اخبار اجتماعی و سیاسی باشند و معمولا هم به همین شبکههای اجتماعی مراجعه میکنند که متأسفانه رسانههای رسمی بنا به دلایل مختلفی از برخی از این خبرها فارغ هستند و به نوعی جا میمانند؛ در حالی که شبکههایی مثل شبکههای خارجی و ماهوارهای برای اینکه از این نوع اخبار عقب نمانند یک لینک خبری و یک آدرس اینترنتی دارند که از مردم میخواهند که خبرهایشان را برایشان ارسال کنند. در واقع آنها با این کارشان برای خودشان کانالهای ارتباطی تعریف کردهاند؛ اما آنچه که در کشورمان وجود دارد این است که رسانههای رسمی ما بنا به دلایل مختلفی یا علاقه چندانی به این موضوع ندارند یا هنوز مهارت آنرا بدست نیاوردهاند و یا اصلا اعتقادی به این کانالها ندارند. وی همچنین خاطرنشان کرد: خبرهایی که در شبکههای اجتماعی رد و بدل میشوند، هم به لحاظ سرعت و هم به لحاظ حجم، متفاوتتر از آن چیزی هستند که در رسانههای رسمی دیده میشوند. متأسفانه ما در بخش انعکاس اخبار یک مشکلی در کشورمان داریم و آن هم جو خودسانسوری است. به عنوان مثال در حال حاضر در این زمینه که صحبت میکنیم ممکن است سانسوری وجود نداشته باشد اما منِ نوعی، بنا به دلایلی همیشه خودم را سانسور میکنم و مراقب هستم. همچنین بحث دیگر در این زمینه انسداد خبری علیالخصوص درباره اخباری است که صداوسیما آنها را روایت میکند. انتظارمان این بود که با آمدن آقای سرافراز، رییس جدید سازمان صداوسیما در انعکاس اخبار از سبکها و تحولات جدیدتری استفاده کنند اما متأسفانه صداوسیما هم استراتژی خلاصه کردن و کوتاه کردن زمان اخبار را در پیش گرفته است که همین امر سبب حذف بسیاری از اخبار شده است؛ به عنوان مثال در طول روز ممکن است دهها اتفاق در سراسر دنیا رُخ بدهد اما وقتی اخبارمان را نگاه میکنیم میبینیم به طور کامل به ماجراهای پیش آمده پرداخته نمیشود؛ گویا ما در بحث خبری با همه دنیا تفاوت ایدئولوژی و افکار سیاسی داریم. او ادامه داد: ممکن است ما با کشورهایی مثل انگلیس، آمریکا، فرانسه به لحاظ خبری مشکل داشته باشیم و همه چیز را بیان نکنیم اما جالب است که ما بسیاری از اخباری را که مربوط به کشورهای دیگر هم میشود، یا سانسور میکنیم و یا اصلا آنها را منعکس نمیکنیم؛ بنابراین همین بیخبر قرار دادن افکار عمومی باعث میشود که افکار عمومی به سمت شبکههای اجتماعی گرایش پیدا کنند. این استاد ارتباطات در پایان گفتوگوی خود گفت: وقتی ما نتوانیم خوراک خبری خوب به مخاطبانمان برسانیم، مسلما گروه دیگری جای ما را میگیرند؛ بنابراین توصیهام در این زمینه به ویژه به صداوسیما این است که باید در جریان باشد که تعداد شبکههای اجتماعی خبری که فیلترشکن هم ندارند در حال افزایش هستند و ما باید برای این اقدام فضایی را طراحی کنیم و در این زمینه خبرگزاریها و روزنامهها هم باید وارد عمل شوند؛ چراکه آنها هم دچار خودسانسوری هستند. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 66]