محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831432154
امسال با رونق ژانر اجتماعی ذوق زده شدیم
واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
یادداشتی درباره سینمای اجتماعی؛
امسال با رونق ژانر اجتماعی ذوق زده شدیم
منبتی معتقد است جشنواره فیلم فجر، امسال رونق سینمای اجتماعی را به تماشا می گذارد و این رویکرد همه ما را ذوق زده می کند که روزهای آشتی سینما و مردم فرا می رسد بدون آنکه لازم باشد تن به ابتذال بدهیم.
به گزارش سرویس فرهنگی جام نیوز، سینمای ایران گرفتاری های زیادی دارد و مهم ترینش ضعف فیلم نامه و کمبود سوژه های جدی و تاثیر گذار، فیلم های ایرانی را ملال آور و مخاطب گریز می کند، راه حل رفع این گرفتاری بسیار آسان است، جامعه و زندگی روزمره مردمان چشمه جوشانی است که مدام سوژه های بکر را به هنرمند و در اینجا فیلمنامه نویس پیشنهاد می کند، اما برای شنیدن این پیشنهادها باید جانی گشوده نسبت به زندگی داشت، در همه جا با مردم و دغدغه هایشان زندگی کرد، در وسایط نقلیه عمومی، در مراکز خرید و در همه جا که نفس گرم مردم را می توان حس کرد.
سینمای اجتماعی در تاریخ این هنر و صنعت همیشه مورد علاقه مخاطب قرار داشته و به همین دلیل امروز بعد از سال ها سینمای نئوریالیست ایتالیا چون گوهری در شب تاریک سینمای تجاری می درخشد، چه کسی می تواند فیلم دزد دوچرخه (دسیکا) را فراموش کند، این فیلم با زبانی ساده و تاثیر گذار، کلیت جامعه جنگ زده اروپایی را افشا می کند و از طریق سرنوشت تلخ پدر و پسر کلیت عمق جامعه بیم زده را مکشوف می کند.
جشنواره فیلم فجر، امسال رونق سینمای اجتماعی را به تماشا می گذارد و این رویکرد همه ما را ذوق زده می کند که روزهای آشتی سینما و مردم فرا می رسد بدون آنکه لازم باشد تن به ابتذال بدهیم، اما دیدن بعضی از فیلم های امسال این ذوق را کمرنگ می کند، فیلم های چرک و آن هم در ساختاری که مفری در جهان بی مفر را کشف نمی کند، بیشتر مردم را از این سینما گریزان می کند، مردم خود با تلخی ها و گرفتاری هایشان زندگی می کنند و نیازی ندارند آنرا در سینما ببینند، مگر آنکه تلخی ها و سیاهی ها زبانی نرم و فرمی جذاب بیابند، اما فیلم هایی که پایان خود را در تعلیق نگاه می دارند و جز از چرکی تجمیع یافته نمی گویند زهریست در کام تماشاگر.
فیلم های؛ کوچه بی نام؛ و چهارشنبه 19 اردیبهشت؛ هم فیلم های تلخی اند ولی آنقدر شریف و هوشمندانه شکل می گیرند که مفری برای تماشاگر باقی می گذارند، در اولی مهر خانواده همه تلخی ها را تاب پذیر می کند و در دومی نشان می دهد همدردی و همیاری با هم می تواند گرفتاری ها را برطرف کند، مردی که ماشین اش را می فروشد تا مشکلی را حل کند نشان می دهد اگر همه ما چون او باشیم چقدر تلخی ها آسان می شود، اما در فیلم های اجتماعی، اجرا هم بسیار مهم است که کمتر هوشمندی در اجرا را شاهدیم، نقد باید به یاری این سینما بشتابد و آن را به مسیر درستش بکشاند. به امید آن روز. سید هادی منبتی تسنیم 115
۲۲/۱۱/۱۳۹۳ - ۲۱:۳۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[مشاهده در: www.jamnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 69]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها