واضح آرشیو وب فارسی:فرهنگ نیوز:
در حال و هوای جشنواره فیلم فجر(1)
تعطیلات خود را در گیلان گذراندید؟ اگر بخواهیم آثار روز اول را به نسبت همدیگر بسنجیم باید از "ارغوان" بگوییم که هم به نسبت دیگر آثار روز اول سروشکل بهتری داشت و هم نسبت به آثار قبلی سازندگانش کیوان علیمحمدی-امید بنکدار بار دراماتیک غنی تری را شامل می شد.
به گزارش فرهنگ نیوز ، همیشه اینطور بود که یکی دو روز از جشنواره میگذشت و بعد بی نظمی ها آغاز میشد اما جشنواره سی و سوم به واسطه آغاز بی نظمی ها رکورددار است چراکه تقریباً از همان روز اول و آغاز نمایش فیلم اول بود که بی نظمی آغاز شد. تاخیرات به همین جا ختم نشد و اولین فیلم از بخش نگاه نو با نام "ناهید" نیز با حدود ۲۰ دقیقه تأخیر روی پرده رفت؛ در ایجاد این تأخیر علاوه بر بی نظمیهای مربوط به هماهنگی ورود مخاطبان به سالن، مراسم معارفه ای که پیش از نمایش فیلم داخل سالن و روی سن روی داد هم به اندازه خود مؤثر بود. البته که تاخیرات ادامه داشت و زمان بالای فیلم "ناهید" که بیشتر از دو ساعت بود اما در برنامه کاخ زمانی ۱ ساعته و نیمه برای آن درنظر گرفته شده بود مزید بر تاخیرات شد و به این ترتیب فیلم بعدی یعنی "ارغوان" هم با نیم ساعت تأخیر آغاز شد و اینیکی هم به دلیل طولانی بودن زمان باعث تأخیر در شروع نمایش فیلم بعدی یعنی "بوفالو" شد و این سیکل معیوب تا انتها ادامه داشت.از رجعت غیرمنطقی با فیلمهای دهه 60 تا کپی برداری از "امروز"در میان فیلمهایی که در روز اول کاخ روی پرده رفتند اثری که بتواند از جمیع جهات توجه مخاطبان را جلب کند پیدا نشد. از "قول" طالبی گرفته که رجعت غیرمنطقی او به سینمای کانونی دهه 60 بود گرفته تا "ناهید" که زمان طولانی و عدم تدوین منسجم باعث کسل کننده شدن آن شده بود و "بوفالو" که بیشتر اثری در گونه هنروتجربه به نظر می رسید و البته تقریباً حال و هوای "امروز" میرکریمی را تداعی میکرد، "این سیب هم برای تو"ی الوند که نشان از تمام شدن یکی دیگر از فیلمسازان پیشکسوتمان دارد و بالاخره "ارغوان" که مهمترین مشکلش عدم ارتباطش با سینمای بومی ایران است هیچ کدام آثاری نبودند که بتوان آنها را اتفاقی مثبت در جشنواره امسال قلمداد کرد.
لوکیشن:گیلانیک نکته مشترک درباره سه فیلم از آثار روز اول جشنواره لوکیشن آنها بود که در منطقه گیلان قرار داشت؛ فیلمهای "قول"، "ناهید" و "بوفالو" در شمال کشور و در منطقه گیلان فیلمبرداری شده بودند در شرایطی که طبیعت بکر این منطقه هم کمکی شده بود برای تصویرسازی که متأسفانه کارگردانهای هیچ کدام از سه فیلم از این طبیعت بکر برای کمک به اثرگذاری بیشتر فیلم خود استفاده نکرده بودند.این آدمها در کدام نقطه ساکن اند؟با این همه اگر بخواهیم آثار روز اول را به نسبت همدیگر بسنجیم باید از "ارغوان" بگوییم که هم به نسبت دیگر آثار روز اول سروشکل بهتری داشت و هم نسبت به آثار قبلی سازندگانش کیوان علیمحمدی-امید بنکدار بار دراماتیک غنی تری را شامل می شد. زوج بنکدار-علیمحمدی آن قدر در فیلمهای قبلی شان "شبانه" و "شبانه روز" درگیر بازیهای فرمی شده بودند که داستانگویی یادشان رفته بود با این حال فیلم تازه شان "ارغوان" که اثری درباره و در خدمت موسیقی است هم داستان خوبی را برای روایت برگزیده و هم خیلی خوب گره های لازم برای جلب مخاطب را به کار می گیرد.
فیلم به لحاظ تصویری هم از آثار قابل تحسین سالهای اخیر ایران است که به شدت به سینمای علی رفیعی و البته بهرام بیضایی پهلو می زند اما مشکل اصلی فیلم بومی نبودن مرکز وقوع اتفاقات است؛ انگار نه انگار که آدمهای داستان ایرانی اند و جغرافیای محل وقوع حوادث ایران است. فراوانی لوکیشن های داخلی و البته دغدغه های به شدت شخصی آدمها که انگاری بی توجه به اجتماع زندگی خویش را پی می گیرند نمی تواند مؤلفهای مثبت برای فیلمی ایرانی قلمداد شود. به جرأت میتوان گفت اگر زبان اثر فارسی نباشد و کسی مثلاً در ویتنام آن را ببیند شاید فکر کند "ارغوان" اثری است که در شهری اروپایی روی می دهد.یک زوج تکراریدرباره "بوفالو"ی کاوه سجادی حسینی نیز همین قدر بدانید که کنار هم قرار گرفتن چند باره پرویز پرستویی و سهیلا گلستانی در این فیلم نه تنها به ریتم فیلم کمک نکرده که اتفاقاً بخش جذاب فیلم یک ربع ابتدایی آن است که هومن سیدی به عنوان بازیگر مکمل در برابر گلستانی حاضر است. از اینجا به بعد و با حذف سیدی و آمدن پرستویی فضا به شدت به سمت "امروز"ی شدن پیش میرود و تا پایان هم همین فضا حفظ می شود. با نمایش "بوفالو" دیگر باید ایمان آورد زوجی که یکی دو سالی است تلاش فراوانی دارند برای رقم زدن یک اتفاق سینمایی باید به سراغ گزینه های بهتری برای ایفای نقش مقابل باشند.
93/11/13 - 08:37 - 2015-2-2 08:37:27
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهنگ نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]