واضح آرشیو وب فارسی:دکتر سلام:
از جمله علل بی اشتهایی ممکن است علل رووحی و روانی آن باشد کسانیکه به این مشکل دچار می شوند بد نیست به یک روانپزشک مراجعه کنند تا راههای درمان این نوع بی اشتهایی روانی را درخود بیابند.
یک روانشناس گفت: بی اشتهایی روانی حالتی است که در آن فرد به کلی اشتهای خود را به غذا از دست میدهد و هیچ نوع علاقهای به تغذیه نشان نمیدهد
علی سلیمانی منطقه کردستان، اظهار کرد: معمولاٌ کودکان در سال دوم زندگی این اختلال را تجربه میکنند. کودکان مبتلا به این عارضه معمولاٌ کودکانی شاد و با نشاط ولی اندکی عصبانی هستند که اشتهای خوبی ندارند و به طور ناگهانی از قبول هر نوع خوراکی خودداری میکنند. این کودکان فقط به خوردن آب اکتفا کرده و گاهی نیز با کمی نان خالی خود را سرگرم میکنند. این روانشناس ادامه داد: در نتیجه بروز این حالت در کودکان، در ظرف چند هفته کودک رنگ پریده و لاغر می شود. در این حالت اگر به کودک غذا داده شود به محض صرف غذا حالت استفراغ به او دست میدهد. این عارضه در پسران کمتر دیده میشود و 85 تا 95 درصد مبتلایان را جنس مؤنث تشکیل میدهد. سلیمانی، درباره علایم بالینی این حالت اظهار کرد: لاغری شدید و رنگ پریدگی، فشار خون پایین، ضربان قلب کند و نرمی موها، سردی و کبودی دست و پا، تاخیر در بلوغ، احساس ناراحتی در شکم، خجالتی، فروتنی و مضطرب بودن و احساس گناه بر اثر خوردن غذا از جمله علایم این حالت در کودکان دارای اختلال است. وی تصریح کرد: مادر، فرزند خود را مجبور میکند که غذا بخورد و حتی زمانی که طفل به غذا تمایلی ندارد، روی او فشار میآورد. در کودک، عوارض عصبی بروز میکند و کودک میکوشد از طریق بستن دهان و نخوردن غذا از مادر خود انتقام بگیرد و سرانجام این جدال به بیاشتهایی روانی خواهد انجامید. سلیمانی بیان کرد: تعدادی از پژوهشگران علت بیاشتهایی روانی را اختلال زیستی و نقص اساسی در کار هیپوتالاموس میدانند. تعدادی نیز بیاشتهایی روانی و گرسنگی را عامل ایجاد نقص در کار هیپوتالاموس میدانند. وی تصریح کرد: مادرانی که در سنین بالاتری بچهدار میشوند، انتظار دارند که کودک آنها مانند یک انسان فهمیده و بزرگسال عمل کنند. همچنین مادرانی که غیر از موقع غذا فرصت دیگری برای ابراز محبت به کودکان خود ندارند و یا مادرانی که به علت گرفتاری اجتماعی وقت زیادی را در خارج از منزل میگذرانند و در نتیجه فرصت ابراز محبت کافی نسبت به کودکان را پیدا نمیکنند عاملی برای ایجاد بیاشتهایی در کودکان به شمار میرود. سلیمانی ادامه داد: جدا شدن مادر از کودک یا غیبت مادر از خانواده و سابقه فامیلی میتواند از دیگر عوامل ابتلا به این اختلال در کودکان باشد. وی با اشاره به اینکه درمان این گونه افراد طی 2 مرحله انجام میشود، خاطرنشان کرد: گروهی پیشنهاد میکنند که اینگونه بیماران باید در بیمارستان بستری شوند، رژیم غذایی کالریدار داشته باشند و از داروهای ضد افسردگی مانند تریپ تیزول و لارگاکتیل که اشتهاآور هستند و همچنین انسولین برای زیاد کردن اشتهای آنها استفاده کرد. در موردی که والدین عامل اصلی ایجاد بیاشتهایی هستند، پیشنهاد میشود که بیمار از خانواده جدا شود و در موقع جدایی کودک از خانواده مورد بررسی روانی قرار گیرد. این روانشناس یادآور شد: با اعمال شیوههای مختلف درمانی از جمله شولتزتراپی و یا شیوههای دیگر به بیمار تلقین میکنند که آرام باشد و تصور کند که مشغول خوردن غذا است و به تدریج به طریق خیالی حساسیت فرد را به غذا تقلیل میدهند.
25 دی 1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دکتر سلام]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 56]