محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843193119
چرا حوزه های انتخابی نمی توانند استانی شوند؟ |اخبار ایران و جهان
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: چرا حوزه های انتخابی نمی توانند استانی شوند؟
کد خبر: ۴۵۴۷۴۰
تاریخ انتشار: ۱۲ آذر ۱۳۹۳ - ۱۰:۴۴ - 03 December 2014
علی احمدی نماینده اصولگرای مجلس هفتم درباره طرح استانی شدن انتخابات مجلس گفت:همانگونه که طرح استانی شدن حوزه های انتخابی با امضای 169 نفر از نمایندگان بیان می کند،مجلس شورای اسلامی هم در بعد قانون گذاری،هم دربعد نظارت و هم نمایندگانی در تراز جمهوری اسلامی کارامدی لازم را ندارد و باید در نظام قانونگذاری برای این نقیصه ها چاره ای اندیشید. اما این ناکارامدی با کوچک بودن حوزه های انتخابی رابطه ای ندارد و با بزرگ شدن حوزه های انتخابی نیز ارتقاء نخواهد یافت. چرا که معیارهای تعیین حوزه های انتخابی با معیارهای کارامدی مجلس متفاوت است.
به گزارش «تابناک» نماینده اصولگرای مجلس هفتم گفت:تعیین حوزه های انتخابی تابع دو معیار: یکی نسبت کرسیهای مجلس با جمعیت رای دهنده و دیگری نظام انتخاباتی است. به-عبارت دیگر یکی این که هر نماینده از سوی چه تعدادی از جمعیت کشور انتخاب می¬شود و دیگری حدود سرزمینی یعنی حوزه انتخابی را معیین می¬کند.
عضو کمیسیون امنیت ملی وسیاست خارجی مجلس هفتم افزود: در همه جای دنیا بین کرسی های پارلمان و جمعیت رای دهنده یک رابطه منطقی وجود دارد. مثلا در هند به ازای هر 750000 نفر جمعیت یک نماینده تعیین شده است یا در برخی کشور های امریکای لاتین به ازای هر 18000 نفر جمعیت یک نماینده تعیین شده است . در سال 1350 که جمعیت ایران بیست و هفت میلیون نفر بود مقرر شد به ازای هر یکصد هزار نفر یک نماینده تعیین شود لذا تعداد نمایندگان دویست و هفتاد نفر تعیین شد و حوزه های انتخابی بر همین اساس شکل گرفت . پس از پیروزی انقلاب اسلامی جمعیت حدود سی و پنج میلیون نفر بود لذا با ثابت نگه داشتن تعداد کرسی های مجلس (270نفر) تعداد رای دهندگان از یکصد هزار نفر به یکصد و پنجاه هزار نفر تغییر یافت و این موضوع در اصل شصت وچهار قانون اساسی انعکاس یافت.
احمدی بیان داشت : در بازنگری قانون اساسی در سال 1368 این معیار برداشته شد (به نظر می رسد کار اشتباهی صورت گرفت). الان جمعیت کشور هفتاد و پنج میلیون نفر است و معلوم نیست هر نماینده از طرف چه تعداد جمعیت باید انتخاب شود؟ افزایش یا کاهش حوزه های انتخابی و یا تعداد نمایندگان بر پایه چه نسبت جمعیتی باید صورت گیرد؟ توزیع جمعیت رای دهنده برای هر کرسی پارلمان در یک حوزه انتخابی چگونه است؟ در حال حاضر در یک حوزه انتخابی یک نماینده با حدود پانزده هزار رای به مجلس می رود و در یک حوزه انتخابی دیگر یک نماینده با یک میلیون رای چرا؟ لذا تعیین این معیار یکی از مهمترین شاخص های حوزه انتخابی است.
این استاد دانشگاه گفت : معیار دیگر ، نظام انتخاباتی و نسبت آن با کرسی های پارلمان است. پس از آنکه تعداد کرسی های پارلمان به نسبت جمعیت مشخص شد ، نظام انتخاباتی یعنی چگونگی تفسیر آرای مردم به کرسی های پارلمان در تعیین حوزه های انتخابی حایز اهمیت است. هرچند حوزه های انتخابی منطقه ای و استانی از نظر من مناسب تر است ولی امکان آن وجود ندارد.
احمدی در رابطه با نظام انتخاباتی تناسبی اظهار داشت: در برخی کشورها رای مردم به حزب داده می شود ونه به افراد. بعبارت دیگر انتخابات در انحصار احزاب است. در این کشورها دوگونه حوزه انتخابی وجود دارد:یکی کشور حوزه ای یعنی کل کشور برای انتخابات پارلمان همانند انتخابات ریاست جمهوری در برخی کشورها به عنوان یک حوزه انتخابی تعریف می شود. مانند کشور هلند، رزیم اشغالگر فلسطین و یا عراق در اولین انتخابات بعد از سقوط حزب بعث و دیگری حوزه انتخابی منطقه ای یا استانی است. مانند بلزیک ،عراق فعلی و یا برخی کشورهای دیگر.
علی احمدی گفت : در این نوع نظام انتخاباتی که آنرا تناسبی ویا نیمه تناسبی می نامند: اولا : رای فقط به خزب داده می شود(با لیست بسته یا باز)ثانیا : هر حزب به تناسب میزان ارایی که کسب می کند صاحب تعدادی از کرسی های پارلمان می شود.در این نظام انتخاباتی رعایت تناسب بین ارای کسب شده توسط هر حزب وکرسی های پارلمان مهمتر از ثبات و پاسخگویی دولت است. ومعمولا دولت های برگرفته از این نوع نظام انتخاباتی به سبب ائتلاف شکننده احزاب ،بی ثبات هستند. مانند هلند وایتالیا.
احمدی در ابطه با نظام انتخاباتی اکثریتی بیان داشت: در برخی کشورهای دیگر برای انتخاب نمایندگان در قانون انحصار حزبی وجود ندارد ، هرچند ممکن است در عمل انحصار حزبی به وجود آید. در این کشورها نظام انتخابات اکثریتی است(اکثریت نسبی یا دو دوری یا اکثریت جایگزین) در این نظام انتخاباتی ، حوزه های انتخابی به تناسب تعداد جمعیت رای دهنده به هر نماینده به طور مساوی سازماندهی می شود( در امریکا جمعیت حوزه های انتخابی مساوی است ، در فرانسه تا حدود 20% کم یا زیاد شدن جمعیت حوزه انتخابی پذیرفته شده است).
وی گفت : بعبارت دیگر حوزه های انتخابی تک نماینده است. هر فرد در کشور می تواند یک رای و آن هم به یک نماینده بدهد(تک گزینی)لذا برای کلان شهری مانند لندن در انگلستان 64 حوزه انتخابی تعریف شده است که هر حوزه انتخابی یک نماینده دارد.کشورهای مانند انگلستان ، فرانسه وایلات متحده امریکا دارای نظام انتخاباتی اکثریتی هستند.بنابرین در نظام انتخاباتی اکثریتی : اولا: حوزه ای انتخابی تک نماینده است. ثانیاک در این نظام انتخاباتی ثبات دولت وپاسخگویی آن بر رعایت تناسب ارای کسب شده وکرسی های پارلمان برای احزاب ترجیح داده شده است.
نماینده دوره هفتم مجلس گفت: اولا: قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران انحصار حزبی را به رسمیت نمی شناسد. بنابرین نظام انتخاباتی ایران نمی تواند تناسبی یا نیمه تناسبی ،لیست حزبی اعم از بسته یا باز باشد.ثانیا: نظام انتخاباتی ایران اکثریتی است اعم از مطلق ونسبی. نظام انتخاباتی اکثریتی همانطور که گفته شد برای حوزه های انتخاباتی الزامات ومحدودیت های دارد.
عضو کمیسیون امنیت ملی وسیاست خارجی مجلس هفتم بیان داشت: خلاف قاعده و منطق است که در نظام انتخاباتی اکثریتی ، حوزه های انتخابی متناسب با نظام انتخاباتی تناسبی تعریف شود.در هیچ کجای دنیا کشوری با نظام انتخاباتی تناسبی حوزه های انتخابی را خرد وکوچک و در نظام انتخاباتی اکثریتی حوزه های انتخابی را بزرگ و منطقه ای یا استانی(جمع گزینی غیر حزبی) تعریف نکرده اند.چرا که بهم ریختگی حوزه های انتخابی ، اشفتگی در انتخابات را فراهم می کند.البته در کشور ما کارهای خلاف قاعده کم نیستند!
وی بیان داشت : البته مواردی در استدلال و توجیح طرح قانونی برای استانی شدن حوزه های انتخابی توسط طراحان طرح بیان شده است که هرچند توضیحات و پاسخ هایی را به این توجیهات در کتاب «انتخابات در ایران که در سال 89 نوشته ام »داده ام ولی در فرصت مناسب نیز به آنها خواهم پرداخت.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
سیاسی
پربازدیدترینها