واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: سخت ترین آزمون خبرنگاران - کتایون لامع زاده* برای خبرنگار، غیرقابل تحمل ترین شکنجه آن است که مطلب و خبری را با او در میان بگذارند اما با صد قول و قسم از او بخواهند که درباره آن مطلب چیزی ننویسد، یا بدتر آنکه خبرنگار خود نکته ای را دریابد، اما ملاحظاتی فراتر از مسائل حرفه ای او را به نتیجه برساند که نباید آنچه را دریافته فاش کند. خاصه آن زمان که پای ملاحظاتی در حد منافع ملی کشورش در میان باشد.
![سخت ترین آزمون خبرنگاران - کتایون لامع زاده*](http://img7.irna.ir/1393/13930911/81410107/81410107-6115283.jpg)
حکایت ده ها خبرنگار ایرانی که به وین سفر کردند تا دهمین دور مذاکرات ایران و کشورهای 1+5 را پوشش دهند، چنین بود که تیم مذاکره کننده از مصاحبه با رسانه ها تا حد امکان اجتناب کنند. بحث ها به مرحله حساسی رسیده بود و هر واژه نسنجیده می توانست کفه موفقیت مذاکرات را به سمت شکست تغییر دهد. به همین دلیل در این دور از مذاکرات، تکنولوژی چندان به کار نمی آمد. نرم افزارهای پیام رسان نصب شده روی تلفن همراه خبرنگاران قدری آسوده تر بودند. به جای آن، بازار تحلیل رسانه های خارجی رونق داشت. تحلیل هایی که نه بر مبنای خبر که بر اساس «شنیده ها» تبیین می شدند. در روزهای میانه مذاکرات، خبرنگاری از یک رسانه امریکایی به میان دیگر خبرنگاران آمد و گفت: «کری با پیامی به وین می آید که ظریف را روانه تهران می کند». شایعه ای که معناهای متعددی درباره وضعیت و سرانجام مذاکرات داشت اما زمان زیادی برای تکذیب شدنش لازم نبود. پس از منتفی شدن سفر ظریف به تهران همین خبرنگار، گفت: «این مطلب را از امریکا به ما گفته بودند و ما فقط لازم بود از طریق منابع ایرانی CONFIRM (تایید) آن را بگیریم.» هرچند خبرنگاران رسانه های داخلی این خبر را مخابره نکردند، ولی مشخص نبود اگر در این دام رسانه ای می افتادند چه نتایج نامطلوبی در پی داشت.
در روزهایی که احتمال دست نیافتن به توافق جامع پررنگ تر می شد، خبرنگار امریکایی دیگری گفت: به امریکا خبرداده ام که این بار بوی ژنو 3 می آید. خود را برای یک توافق جامع آماده کنید. وقتی دلیل این خبرسازی را جویا شدیم، گفت: من این طور احساس می کنم. چون در ژنو 3 هم می گفتند مذاکرات شکست می خورد ولی درست در لحظاتی که ما گزارش هایمان را بر مبنای شکست می نوشتیم، آنها از این اتاق به اتاق دیگر می دویدند تا برخی واژه های توافقنامه را تصحیح کنند و پرینت آن را بگیرند. این بار هم همه دم از شکست می زنند، پس خود را برای یک موفقیت آماده کنید. سکوت دیپلمات های ایرانی به خبرنگاران امکان محک این گمانه زنی را نمی داد. آنها فقط می دانستند که نمی توانند چندان به نتایج مذاکرات خوش بین باشند.
خبرنگاران رسانه های داخلی هم باید در حد امکان سد های امنیتی را می شکستند و با مذاکره کنندگان ولو در حد چند واژه صحبت می کردند و هم باید خبرهایی که از رسانه های خارجی به عنوان شنیده ها و تحلیل می گرفتند را غربال و حلاجی می کردند. وین 8 یکی از سخت ترین آزمون های خبرنگاری بود، به خبرنگاران داخلی و خارجی درس تعامل داد. چون ناچار بودند زیر یک چادر و در محیطی کوچک کنار یکدیگر کار کنند. همچنین این آزمون به آنها یاد می داد به شنیده ها و گفته ها با دید موشکافانه تری نگاه کنند.
روزهای مذاکره وین 8 خبرنگاران را آبدیده کرد. از همین رو بود آنچه را عده ای در تهران «هیچ» خواندند، خبرنگارانی که در وین بودند «امید» دیدند و در نهایت «دید امیدوارانه» همین خبرنگاران بود که بر جریان رسانه ای داخل کشور حاکم شد.
*خبرنگار اعزامی ایرنا به وین
11/09/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]