واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: آنها که از همه چیز سهم اندکی دارند یاسوج - ایرنا - نه در رزم ها فراموش می شدند نه در بزم ها، اما نه رزم می کردند نه بزم، فک های نیرومندی می خواستند که بتوانند ساعت ها در ساز بدمند و اینک پس از سال ها هنرنمایی، نه خانه ای دارند، نه بیمه ای، نه پس اندازی، نه ارثی، نه ملکی، گویا از همه چیزهای دنیا سهم اندکی دارند.
"مهترها" قومی در کهگیلویه و بویراحمد هستند که شغلشان نواختن موسیقی های سنتی است، در گذشته های نه چندان دور، هریک از ایلات و طوایف کهگیلویه و بویراحمدی تعدادی از این افراد را به خدمت می گرفتند تا در جنگ ها، جشن های عروسی و مراسم عزاداری برای آنها ساز بزنند.
تنها راه درآمد این افراد، نواختن ساز محلی بود و شرایط اجتماعی به گونه ای بود که حق و یا توان داشتن زمین و دام را نداشتند و ازهمین رو مجبور بودند تا آخر عمرشان در سازها بدمند.
طبقه بندی کاستی جامعه به آنها اجازه تحرک از طبقه اجتماعی که داشتند به طبقه اجتماعی دیگری را نمی داد و از همین رو هم بسیار به ندرت توان ازدواج با خانواده ای بیرون از قوم خود را داشتند.
یکی از این قوم، محسن مقامی است، او 63 ساله، بی سواد و اهل روستای قلعه دختر شهرستان کهگیلویه و دارای سه دختر و دو پسر است و اکنون نیز در حومه شهر یاسوج، مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد زندگی می کند.
محسن مقامی که نام قبلی او بوشهر دلخون بوده و از هنرمندان پیشکسوت موسیقی سنتی کهگیلویه و بویراحمد است، می گوید: از سن 15سالگی تاکنون و نزدیک به 50 سال است که در زمینه موسیقی سنتی فعالیت می کنم و این هنر اصیل را نیز در سن 10 سالگی از پدر خود آموخته ام.
*** ارگ جای ساز و نقاره را گرفته است
این هنرمند پیشکسوت موسیقی سنتی کهگیلویه و بویراحمد گفت: اینک اُرگ ها موجب کسادی و کمرنگ شدن کار من و برخی از همکارانم شده است و به همین دلیل با مشکلات متعدد اقتصادی مواجه شده ایم.
وی بیان کرد: ماموران نیروی انتظامی کهگیلویه و بویراحمد هیچگونه مخالفتی با کارم نداشته و مانعی ایجاد نمی کنند ولی به دلیل استقبال روزافزون مردم این استان از اُرگ ها کار من و برخی از همکارانم دچار رکود شده در حالی که در سال های نه چندان دور اینگونه نبود.
مقامی اظهار کرد: مسوولان تالارهای عروسی واقع در شهرهای مختلف کهگیلویه و بویراحمد نیز بیشتر متمایل به استفاده از اُرگ هستند.
*** روزگار نوازنده های سنتی چگونه می گذرد؟
وی عنوان کرد: پس از دعوت صاحبان عروسی ها و مراسمات ترحیم و عزاداری به همراه دو برادرم به اجرای برنامه می پردازم.
مقامی ابراز داشت: سبک هایی که در عروسی ها اجرا می کنم شامل دستمال بازی، چوب بازی و سواربازی است و دستمزد پرداختی به من در هر عروسی یا مراسم ترحیم و عزاداری نیز بین سه میلیون و 500 هزار تا چهار میلیون ریال در شبانه روز است که باید بین دو برادرم که دستیار من هستند تقسیم شود.
وی افزود: هنگام اذان، در ماه های محرم و صفر و ایام شهادت ائمه اطهار (ع) برای رعایت حرمت و احترام، برنامه ای اجرا نمی کنیم.
مقامی گفت: بسیاری از مردم کهگیلویه و بویراحمد تصور چندان مثبتی نسبت به هنرمندان موسیقی سنتی این استان ندارند و با دید تحقیر و تمسخر به آنان و اعضای خانواده شان نگاه می کنند.
وی بیان کرد: از خاطرات تلخ دوران فعالیت خود می توان به پرداخت نشدن دستمزدم به بهانه های مختلف از سوی صاحبان برخی عروسی ها و یا مراسمات ترحیم و عزاداری اشاره کرد.
مقامی اظهار کرد: یکی از فرزندانم به نام ابراهیم که اکنون 30 ساله است و دو کودک خردسال دارد حدود شش سال قبل به دلیل تصادف با موتورسیکلت از ناحیه کمر و دو پا فلج شد و با وجود زمینگیر شدن هیچگونه مستمری از سوی تامین اجتماعی و هیچ کمکی از سوی کمیته امداد و سازمان بهزیستی کهگیلویه و بویراحمد دریافت نمی کند.
*** کسی یاریگر نوازنده های سنتی نیست
وی عنوان کرد: برای رفع مشکلات اقتصادی خود، اعضای خانواده و به ویژه فرزند فلجم مراجعات متعددی به برخی نهادها و مسوولان داشته ام ولی بی نتیجه بود.
مقامی ابراز داشت: موسیقی سنتی جزو هنرهای اصیل بوده و یک سنت قدیمی و غنی است که به دلیل حمایت نشدن متولیان امر در حال فراموشی در کهگیلویه و بویراحمد است.
وی افزود: تاکنون در چند جشنواره فرهنگی و هنری در یاسوج حضور یافته و جوایز ارزنده ای نیز دریافت کرده ام و از مسوولان اجرایی کهگیلویه و بویراحمد انتظار حمایت لازم را دارم.
محسن مقامی برادرش در دفاع مقدس شهید شده است، پدرش بیش از 100 سال عمر دارد، پس از 50 سال فعالیت هنری، بیمه ای ندارد و مجبور است هزینه زندگی خود و خانواده پسرفلجش را تامین کند اما پیر شده است و نمی تواند مانند سابق در ساز بدمد، او می گوید ما از همه دنیا سهم اندکی داریم.
7535/627
10/09/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]