تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1871996771
نگاهی به کتاب «طنزهای شاطر حسین»؛ طنزهای شاعرانه عباس خوش‌عمل کاشانی حلاوتی پر از مرارت
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نگاهی به کتاب «طنزهای شاطر حسین»؛ طنزهای شاعرانه عباس خوش‌عمل کاشانی
حلاوتی پر از مرارت
واژگانی که شاعر دستچین کرده و در کنار هم چیده، غریب نیستند. واژه‌هایی که قرابت بسیاری با آدم‌های جامعه دارند. از ویژگیهای این کتاب آن است که مفاهیم روزمره را با زبانی طنز در اندام واژه‌ها ریخته است.
خبرگزاری فارس – گروه ادبیات انقلاب اسلامی؛ طنز را در گذشته تیغ جراحی می گفتند و امروز طعنه زدن. طنزدر دستان شاعر به مانند تیغ جراحی است در دستان پزشک ، می شکافد و درمان می کند و مرهمی است برای دردها و زخم‌های جامعه. شاعر طنزپرداز با دید تیزبین و ظریفش گوشه و کنار جامعه را رصد می کند، ناهنجاری ها و نابسامانی ها را کشف کرده و با تیغ تیز طنز، جراحی خود را آغاز می کند. در عرصه های گوناگون اجتماعی موضوعات و مفاهیمی وجود دارند که به ظاهر متناسبند اما عدم تناسبی در وجودشان نهفته است که شاعر طناز با مهارت و توانایی مخصوص به خود آن را کشف کرده و با بیان و کلام شاعرانه و هنرمندانه اش به منصه ظهور می رساند. حال پس از این مقدمه کوتاه جوهر قلم را به نام شاعری می افشانیم که شاطری را همراه با نامش یدک می کشد. عباس خوش عمل کاشانی متخلص به شاطر حسین، شاعر طنزپرداز روزگار ماست که سالهای سال قلمش را در عرصه فراخ طنز به رقص درآورده است. شاعری که روزگاری در جمعی گرم و سرشار از رفاقت و صداقت با کیومرث صابری فومنی نشست و برخاست داشت و اشعار طنزش مجله گل آقا را وزنی خاص بخشیده بود. اشعاری که نخستین بار متبرک به صفحات وزین گل آقا شده اند، در کتابی به نام "طنزهای شاطر حسین" گردآوری شده است. "طنزهای شاطر حسین" طنزهای شاعرانه عباس خوش عمل کاشانی است که سالها قبل در مجله گل آقا منتشر شده است و در سالهای اخیر با تدوین محسن حافظی توسط انتشارات جمال در اختیار خوانندگان قرار گرفته است. با تورقی در کتاب، زبان سهل و بی آلایش و در عین حال با مضمون شاعر خودنمایی می کند. عباس خوش عمل شاعری ساده گو است و تا آنجا که می تواند از دشوارگویی می پرهیزد. واژگانی که شاعر دستچین کرده و در کنار هم چیده واژه هایی غریب نیستند. واژه هایی که قرابت بسیاری با آدم های جامعه دارند اما بسیارند چشم هایی که با بی توجهی از کنار آن می گذرند. از ویژگیهای این کتاب این است که مفاهیم روزمره را در اندام واژه ها با زبانی طنز ریخته است . واقع گرایی و رئال بودن زبان شاعر و حس همذات پنداری خواننده امروزی با واژگان و فضای ترسیم شده اشعار شاطر حسین از دیگر ویژگیهای کتاب است. حال خوب است گوشمان را به زبان طنز و بی زرق و برق و نگاه تیزبین شاطر با عنوان ارزش در صفحه 46 کتاب مذکور بسپاریم: «کیسه بی زر ندارد ارزشی پیکر بی سر ندارد ارزشی گر متاع مطبخ جبریل بود کوه خاکستر ندارد ارزشی گو ز نسل مرکب جرجیس باد زد چو جفتک خر ندارد ارزشی در هجوم لشکر جرار خصم قلعه بی در ندارد ارزشی چرخ خودرو سیصد و پنجاه بار گر شود پنچر ندارد ارزشی گر نباشد روز و شب سرمایه زا دستک و دفتر ندارد ارزشی تا فضا پر گشته از مهواره ها چشمک اختر ندارد ارزشی گر نگردد فوتبالی برگزار سوتک داور ندارد ارزشی گفتم این ابیات بارد مثل یخ تا بگویم :" گر ندارد ارزشی" علم بی مدرک چو ملک بی سند توی این کشور ندارد ارزشی!» عباس خوش عمل با طرح مشکلات و مسائل جامعه در قالب طنز و روحیه نقادی سیاسی و اجتماعی و اقتصادی اش نیتی جز اصلاح کجی ها و کاستی های جامعه ندارد. کاستی هایی که گاهی از سوی مردم و گاهی از سوی مسئولان دیده می شود و رسالت شاعر جز این نیست که با قلمش این کجی ها را نشانه رود. آنچه در گل آقای آن روزگار بسیار چشمگیر بود انتقاد بی پرده و صریح نسبت به مدیران و پشت میزنشینان و آگاه کردن مردم نسبت به رفتارها و آداب و رسوم نادرستشان بود. قلم خوش عمل هم از این مقوله عقب نمانده و حرفهای صاحب میزی را در قاب کوچک زبان با عنوان میز در صفحه 54 کتاب تصویر کرده است؛ «جان مرا بگیر، ولی میز من مگیر میز مرا که هست همه چیز من مگیر خالی اگر که جیب مرا می کنی ، بکن مملو ز آز ساغر لبریز من مگیر با مشت بر سرم بزن اما قلم که هست هنگام رزم اسلحه تیز من مگیر در دوره ای که پست و مقام است چون سلاح شغلی که هست باعث تجهیز من مگیر تا کرسی ریاست کل مانده یک قدم قدری عقب بکش، جلوی خیز من مگیر در صندلی و میزشناسی تو دست کم یار عزیز، قدرت تمییز من مگیر پرهیز کن ز شوخی بیجا اگر کنی جدی ولی حکابت پرهیز من مگیر!» دردمندی شاعر در لابلای اشعار کتاب موج می زند. دردی که ناشی از جهالت ها، دروغ ها، پول پرستی ها، بی اخلاقی ها، ستمگری ها و بسیاری از کجی ها و ناراستی های جامعه است و اینجاست که طنز، آمیخته با غم می شود و اشک و لبخند توامان وجودمان را فرا می گیرد. حلاوتی بر جانمان می نشیند که از مرارت پر است. تک تک ابیات شاطر حسین قادر خواهند بود اخم های جمع شده آدم های روزگار مان را باز کنند و بر لبهای خشکیده شان شکر خندی بنشانند. چرا که بشر امروز به طنز و شادی بیش از همیشه نیاز دارد به خصوص زمانی که آواری از مشکلات روحی و جسمی بر جانش فرود می آید. در صفحه 125 کتاب قطعه ای با عنوان عاقبت آمده است. زیبایی و ذوق ادبی شاطر حسین و قوت او در خلق اثر طنز در این شعر کاملا نمایان است. پدری را وصف می کند که آرزو دارد روزی پسرش قد کشیده و فردی بزرگ شود اما: «دوست دارم که نازنین پسرم چو قوی گردد و سترگ شود یا گذارد قدم به وادی طنز یا که استاد ساز ارگ شود ور نیاورد رو به این دو هنر لا اقل آدمی بزرگ شود به وطن گر کسی نشد، برود شهردار پترزبورگ شود خودش اما همیشه می گوید: عاقبت گرگ زاده، گرگ شود!» کلمات و مفاهیم به کار برده شده در اشعار عباس خوش عمل گواه این نکته است که او شاعری است از جنس مردم. خودش را از مردم می داند و درد جامعه را درد خود. هستند شاعرانی که وقتی تنه شان به تنه مردم کوچه و بازار می خورد چند باری با دست لباسشان را می تکانند که مبادا عنوان شاعر روشنفکر از قطار عمرشان عقب بماند. اما شاطر حسین را با این دسته میانه ای نیست. از ذره بین نگاه جستجوگر او هیچ چیزی پنهان نمی ماند. او می بیند و می سراید و روحیه انقلابی و ظلم ستیزی اش را فریاد می کشد چرا که از نقطه نقطه ی اشعار او تهور و بی پروایی تمام می بارد. کتاب طنز های شاطر حسین برای لحظاتی هم که شده حال بدمان را خوب می کند. عباس خوش عمل شاعری است که معجزه می کند چرا که آتش وجودش را با زبان خوشش به نسیمی خنک و فرح بخش بدل می کند. در پایان کلام را با شعری از شاطر حسین پایان می بریم که هدیه ای است پربها از شاعر شاطر. شعری با عنوان تجویز خنده که در پشت جلد کتاب جا خوش کرده است: «نیشی که تا بناگوش، پیوسته باز باشد گویند صاحب آن، عمرش دراز باشد کرکر بخند و خوش باش، یعنی که غصه کش باش هر چند سینه ات را سوز و گداز باشد در خانواده خود، تبلیغ خندگی کن گر قطع، برق و آبت، همراه گاز باشد در کوچه و خیابان، هنگام راه بندان فردی که بود خندان، از اهل راز باشد! داماد خنده رو را دختر دهند فوری خنده برای دختر، نیکو جهاز باشد من نیز خنده کردم، بر حال خویش اما با این هدف که شاید، این چاره ساز باشد» یادداشت: مرتضی عظیمی انتهای پیام/
93/08/29 - 12:54
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها