واضح آرشیو وب فارسی:فارس: به مناسبت دوم آذر، روز تولد مرحوم جلال آل احمد
سال ۹۳ و سه رویداد خوب در ارتباط با جلال
در هشت ماهه اول سال جاری شاهد وقوع سه رویداد خوب در حول و حوش آثار جلال آلاحمد بودهایم که هم برای دوستدارانش میتواند خوشایند باشد و هم برای علاقهمندان به هنر و ادب فارسی.
به گزارش خبرگزاری فارس، جلال آلاحمد در دوم آذر 1302 به دنیا آمد و در 18 شهریور 1348 از دنیا رفت. نمیدانیم اولین مطلبی که این نویسنده نامدار نوشته، درباره چه بوده، ولی اولین مطلبی که درباره او نوشته شده، متنی است که در زیر می خوانید: «بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم. تولد نورچشمی آقا سید محمد حسین ملقب به جلالالدین حَفَظَهُ الله تَعالی- در لیله پنجشنبه بیستویکم شهر شعبان المُعظَّم 1342 تقریباً یک ساعت از شب گذشته، مطابق با برج قوس. خداوند قدمش را مبارک نماید، بحق مُحمَّدٍ و آلهِ الطّاهِرین.» (دستنوشت مرحوم آیتالله حاج سیداحمد طالقانی، پدر زنده یاد جلال آلاحمد، در پشت قرآن خانوادگیشان) اگر حالا که نود سال از آن زمان گذشته، به پشت سر نگاه کنیم و آثار وجودی زنده یاد جلال آلاحمد را منصفانه مورد ارزیابی قرار دهیم، متوجه خواهیم شد که خداوند دعای آن پدر را مستجاب کرده و قدم نورچشمیاش را مبارک گردانیده است. در هشت ماهه اول سال جاری هم شاهد وقوع سه رویداد خوب در حول و حوش آثار جلال آلاحمد بودهایم که هم برای دوستدارانش میتواند خوشایند باشد و هم برای علاقهمندان به هنر و ادب فارسی. گزارش مختصر این سه رویداد در زیر آمده است: ۱- اولین رویداد مبارک امسال، پیداشدن دستنوشتههای جلال آلاحمد است. این دستنوشتهها بلافاصله پس از فوت آل احمد در سال 1348 در سه نسخه تکثیر شدند و در اختیار سه نفر وصی او، یعنی خانم سیمین دانشور و آقایان پرویز داریوش و شمس آلاحمد قرار گرفتند. اوصیای جلال آلاحمد مقداری از آنها را که چاپ نشده بود، چاپ کردند، اما بقیه آنها بلااقدام رها شدند و به تدریج از خاطرها رفتند و دیگر کسی از آنها سراغی نمیگرفت و اگر هم سراغی گرفته میشد، جواب سکوت بود، و میدانید که در این موارد، سکوت خطرناکترین جواب است. خدا بیامرزد مرحوم محدث اُرموی، شوهر یکی از خواهرهای زنده یاد جلال آلاحمد را که آدم فاضلی بود و عشق وافری هم به کتاب و مخصوصاً به نسخههای خطی داشت و دائماً هم نگران دستبرد موریانهها به کتابخانهاش بود. زنده یاد شمس آلاحمد درباره شدت عشق ایشان به کتاب میگفت: محدث از سر و صدای بمب افکنهای آمریکایی و انفجار بمب اتمی در هیروشیما نمیترسد، ولی از سکوت موریانهها به لرزه میافتد! به هر حال، این سکوت لرزاننده در مورد دستنوشتههای جلال آلاحمد سالها ادامه داشت تا سرانجام در اوایل سال جاری در اثر یک اتفاق مبارک پیدا شدند. مهمترین بخش این دستنوشتهها، خاطرات روزانه آن مرحوم است که در چهار دفتر گرد آمده و حوادث سالهای 1334 تا 1346 را در بر گرفته است. این یادداشتها میراث مشترک بازماندگان زنده یاد جلال آلاحمد است و هرگونه تصمیمگیری در مورد آنها نیز موکول به نظر آنان است. ۲- دومین رویداد، تعیین تکلیف خانهای است که در سال 1332 توسط مرحوم جلال آلاحمد در دزاشیب شمیران ساخته شد و زنده یاد سیمین دانشور تا واپسین لحظات حیاتش در آنجا زندگی میکرد. این خانه که شاهد رویدادهای تاریخی مهمی بوده و ارزش غیرمادی آن بسیار بیشتر از ارزش مادیاش است، سرانجام در اردیبهشت ماه سال جاری به شهرداری منطقه یک تهران فروخته شد تا به یک مرکز فرهنگی عمومی به نام «خانه - موزه جلال و سیمین» یا «خانه ادبیات ایران» تبدیل شود. باید در رابطه با این خانه امیدوار باشیم که اولاً، عملیات ترمیمی شهرداری تهران برای تبدیل این خانه به مرکز فرهنگی موردنظر هرچه زودتر به پایان برسد و شاهد بازگشایی سریع آن باشیم؛ ثانیاً، حکم مرجع قضایی در باره مسأله مطرح شده در مورد آن صادر شود و قضایای مربوطه هرچه زودتر فیصله یابند. ۳- سومین رویداد مبارک در سال جاری نیز اقدام برای تأسیس یک انجمن و نهاد مردمی به نام «مؤسسه فرهنگی و هنری دوستداران سیمین و جلال» است. در این مورد هم اقدامات اداری لازم انجام شده و امیدواریم که مجوز فعالیت آن هرچه زودتر از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صادر شود و تا قبل از پایان سال، شاهد آغاز به کار این نهاد فرهنگی باشیم. -نگارنده: محمدحسین دانایی انتهای پیام/
93/08/26 - 13:55
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]