محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832550782
سالار عقیلی: تندیس عشق، ادب و امید از پیش ما رفت
واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: سالار عقیلی: تندیس عشق، ادب و امید از پیش ما رفت
دو سه باری به کنسرت‌هایش رفتم و برخورد صمیمی، دوستانه و خاکی اش را با مردم دیده بودم. او تندیسی از هنر، مقاومت، ادب، نزاکت و امید بود. هنرمندان فعال در این هنر باید امید را از مرتضی بیاموزند.
خواننده موسیقی سنتی پس از درگذشت مرتضی پاشایی، یادداشتی منتشر کرد:هر دوی ما 25 روز پیش در شهر بندرعباس به روی صحنه رفتیم. بعد از آنکه کنسرت خودم تمام شد، به کنسرت مرتضی رفتم. با شنیدن خبر بدی که امروز به گوش همه ما رسید شوکه شدم. باورم نمی شد او را از دست داده ایم. او صدای خوبی داشت و من از دوستدارانش بودم.به نظر تحمل این درد برای همچون منی که او را از نزدیک دیده کار بسیار سخت و دردناکی است. یادم می آید که در بندرعباس که بودیم کنسرت من زودتر تمام شد. قبل از رفتن به فرودگاه به کنسرت مرتضی رفتم و نیم ساعتی از اجرایش را در سالن بودم. به پشت صحنه رفتیم و با هم احوال پرسی کردیم.چون روحیاتش را می شناختم، تحمل این غم برایم سخت است. فقط می‌توانم بگویم بروز اتفاقی در این سن برای مرتضی دل همه ما را به درد آورده است. عشق به هنر و موسیقی باعث شد با توجه به بیماری سختش تا این حد مقاومت کند و زنده بماند. او در دل مردم رخنه کرده بود و اکسیر عشق ارمغان او برای مردم سرزمینش بود. مردم عاشقش بودند و عاشقانه صدایش را می شنیدند. تا آخرین لحظه زندگی هم با وجود تمام دردها و سختی ها از پا ننشست. همه می دانستیم در بین دو بخش کنسرت زیر سرم می رفت.خواننده بودن برای یک فرد سالم کار سخت و مشکلی است، تا چه رسد به اینکه با چنین بیماری مهیبی دست به گریبان باشی اما باز هم از پای ننشینی. همیشه عاشق بود و عاشقانه می‌خواند. دو سه باری به کنسرت‌هایش رفتم و برخورد صمیمی، دوستانه و خاکی اش را با مردم دیده بودم. او تندیسی از هنر، مقاومت، ادب، نزاکت و امید بود. هنرمندان فعال در این هنر باید امید را از مرتضی بیاموزند. رفتن او را به جامعه موسیقی ایران، خانواده مرتضی پاشایی و تمام موزیسین های پاپ و سنتی تسلیت می گویم و معتقدم موسیقی مرز نمی شناسد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها