تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834526499
فارس گزارش می‌دهد «آنکارا» و سودای رهبری جهان ترک؛ ماجرای «اسب تروآ» این بار در خزر
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: فارس گزارش می‌دهد
«آنکارا» و سودای رهبری جهان ترک؛ ماجرای «اسب تروآ» این بار در خزر
سیاست خارجی ترکیه در سالیان اخیر ضمن همسویی با غرب در بسیاری از مسائل منطقه‌ای و جهانی، ایجاد یک بلوک ترکی و رهبری آنکارا بر آن را دنبال می‌کند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در بیشکک، علیرغم نزدیکی برخی رویکردهای روسیه و ترکیه در شرایط بحرانی اخیر، اما این 2 کشور به طور فزآینده‌ای در مسائل کلیدی نظیر استقرار سیستم دفاع موشکی آمریکا در خاک ترکیه، مسئله سوریه و تحولات اوکراین، موضعی متفاوت و گاها متضاد در پیش گرفته‌اند. **هویت دوگانه سیاست ترکیه به باور کارشناسان، پیچ‌وخم‌های سیاست ترکیه در این مسائل به مجموعه «هویت دوگانه» آنکارا مرتبط است که در چارچوب آن، تمایل به اجرای سیاستی مستقل و متمرکز بر منافع شخصی در همبستگی با بلوک ناتو محدود می‌شود. با این حال، ترکیه خود را به عنوان کشور جانبی ناتو محسوب نمی‌کند و معتقد است که اتحاد استراتژیک با غرب، با نقش مستقل ترکیه در مسئله تأمین امنیت در منطقه دریای سیاه، روابط با عراق، ایران و افغانستان و در روند صلح خاورمیانه سازگار است. علاوه براین، موضع ترکیه نسبت به منطقه خزر که به نظر آنکارا، ماهیت مکمل بویژه در مسئله حفظ ثبات در قفقاز جنوبی و آسیای مرکزی (که به عقیده ترک‌ها، یک حوزه تاریخی منافع مشترک است) را دارد، در منطقی مشابه تنظیم می‌شود. ایده اساسی (مفهوم) سیاست خارجی ترکیه موسوم به «عمق استراتژیک» که شامل عناصر رویکردهای اسلامی معتدل و مدرن غربی است، به دنبال افزایش تأثیر ترکیه در سیاست‌های جهانی و منطقه‌ای با استفاده از موقعیت ژئوپلیتیکی خود در محل تقاطع 2 تمدن می‌باشد. در این رویکرد هدف ورود ترکیه به جمع 10 کشور پیشرفته جهان تا سال 2023 (صدمین سالگرد انقلاب «آتاتورک» یا همان جنگ استقلال ترکیه) و تبدیل شدن آنکارا به یک رهبر منطقه‌ای در قالب نوسازی تکنولوژیکی، دنبال می‌شود. **آنکارا بدنبال ایفای نقش کلیدی در بازار انرژی از سوی دیگر، آنکارا با کسب فواید قابل‌توجه برای خود و فرصت‌سازی جهت تقویت موقعیت خود نه تنها در حوزه انرژی و اقتصاد بلکه در عرصه سیاست خارجی، راهبرد حفظ توازن بین بازارهای مصرف‌کننده منابع انرژی و کشورهای صادرکننده آن را با موفقیت به اجرا درمی‌آورد. بدین ترتیب، ترکیه هدف تبدیل شدن به «هاب انرژی» که دارای اهمیت جهانی باشد را در نظر دارد تا به یک بازیگر قوی ژئوپلیتیکی تبدیل شود که به طور مستقیم با مهم‌ترین مسیرهای صادرات نفت و گاز به بازارهای انرژی اروپا و سایر بازارهای انرژی مرتبط است. ترک‌ها در حوزه دریای خزر پروژه انتقال نفت «باکو- تفلیس- جیهان» را با موفقیت اجرایی می‌سازند ضمن آنکه موافقتنامه ایجاد کریدور راه‌آهن ترکیه- آذربایجان- دریای خزر- قزاقستان- قرقیزستان- چین در سال 2012 به امضاء رسیده است. انتظار می‌رود تا پایان سال 2014 در چارچوب تشکیل کریدور گاز جنوبی، سند تأمین (عرضه) متقابل برق بین ترکیه، آذربایجان، گرجستان، مولداوی، اوکراین و بلاروس نیز امضا شود. **آنکارا؛ اسب تروای ناتو در حوزه خزر البته امروزه نمی‌توان به صورت قطعی نقش ترکیه در دریای خزر را تعریف کرد اما در اینجا باید 2 موضوع مهم را مشخص کرد: در ناتو برای مشارکت ترکیه در امور دریای خزر چه اهمیتی اختصاص داده می‌شود؟ و آنکارا مطابق با منافع ملی خود در دریای خزر خویش را چگونه می‌بیند؟ کاملا واضح است که ترکیه در این حوزه خود را به عنوان بازیگر خارج از منطقه (خارجی) محسوب نمی‌کند و در وهله نخست، نقش آنکارا به عنوان «برادر بزرگ» در جهان ترک که نه تنها آذربایجان، ترکمنستان و قزاقستان بلکه مناطق ترک‌زبان روسیه را متحد می‌سازد، موجب بروز چنین اندیشه‌ای می‌شود. تلاش‌های آنکارا برای تشویق فرآیندهای همگرایی در فضای شوروی سابق ویژگی دوگانه‌ای را داراست که در آن ضمن حفظ لحن رسمی درستی پروسه، تلاش جهت توسعه ساختارهای همگرایانه مبتنی بر ایده وحدت ترکی مشهود می‌باشد. در حال حاضر، مجمع پارلمانی کشورهای ترک‌زبان که در سال 2008 تشکیل شده است، فعالیت می‌کند و همچنین شورای همکاری کشورهای ترک‌زبان (شورای ترکی) که تحت لوای خود تمام سازمان‌های ترکی قبلا ایجاد شده را متحد می‌سازد، از سال 2009 در حال فعالیت است. در همین راستا، سازمان‌های «TÜRKSOY» (سازمان بین‌المللی فرهنگ ترکی)، «TÜRKSAV» (صندوق نویسندگان و هنرمندان جهان ترک)، اتحادیه تئاتری کشورهای ترک‌زبان، اتحادیه شهرداری‌های کشورهای ترک‌زبان، جامعه خبرنگاران کشورهای ترک‌زبان و تعدادی دیگر از سازمان‌های غیردولتی ترکی فعال می‌باشند. ** اهداف ناتو از همکاری با «باکو» در خزر از سوی دیگر، در مورد آذربایجان می‌توان گفت که ناتو جایگاه ویژه‌ای را برای این کشور در دریای خزر در نظر گرفته است. به گفته «دنییل فرید» دستیار وزیر امور خارجه آمریکا در امور اروپا و اوراسیا، همکاری بین آمریکا، ترکیه و آذربایجان برای تشکیل زیرساخت‌های انرژی نسل جدید در کریدور جنوبی برنامه‌ریزی شده که این امر با امید بستن به منابع انرژی آذربایجان و منابع انرژی دریای خزر که در نهایت از طریق ترکیه منتقل می‌شود، به اروپا جهت تنوع‌بخشی به مسیرهای تأمین انرژی کمک می‌کند. بنابراین برعهده گرفتن نقش حمایت از انجام اصلاحات در ارتش آذربایجان از سوی آنکارا اتفاقی نیست. هم‌اکنون در چارچوب برنامه‌های ناتو در حوزه خزر، هشت پروژه در حال اجرا می‌باشند از جمله طرح‌های مبارزه با تروریسم و حفاظت از حریم هوایی و آبی آذربایجان بویژه در دریای خزر. در این رابطه، نوسازی تعدادی از فرودگاه‌های نظامی آذربایجان نیز در نظر گرفته شده ضمن آنکه اقداماتی برای تشکیل پایگاه‌های نظامی آمریکایی (در منطقه «کویمدامیر»، «ناساسنای» و «گلی») که در آن نیروهای ویژه مستقر خواهند شد، صورت می‌گیرد و یکی از وظایف این نیروها حفاظت از خط لوله نفت «باکو- تفلیس – جیهان» می‌باشد. علاوه بر این به منظور نظارت بر منطقه دریای خزر، در سال 2003 برنامه ایجاد ساختار ویژه‌ای تحت عنوان «نگهبان دریای خزر» به تصویب رسیده است که اساس و پایه آن را باید نیروهای ویژه آمریکا و واحدهای ارتش کشورهای عضو پروژه‌های انرژی غرب تشکیل دهند. این برنامه، تشکیل واحدهای نیروی ویژه و نیروهای پلیس در کشورهای دریای خزر را جهت انجام عملیات واکنش سریع در صورت بروز حوادث غیرمترقبه و انجام کنترل مرزبانی در نظر می‌گیرد. این امر در حالی است که نه تنها آمریکا، بلکه ترکیه نیز برنامه آموزش نیروهای نظامی کشورهای ساحلی دریای خزر (فعلا قزاقستان و آذربایجان) را در نظر داشته و ارائه انواع گوناگون کمک‌های اقتصادی و سیاسی نیز مدنظر می‌باشد. مسئله پشتیبانی سیاسی و اقتصادی، برخی از سیاستمداران آذربایجانی را به پذیرفتن فرمول «یک ملت – یک ارتش» تحریک می‌کند به طوری که چندی پیش گروهی از نمایندگان مجلس آذربایجان با استناد به امضای قرارداد مشابه بین مولداوی و رومانی، متحدسازی ارتش‌های 2 کشور آذربایجان و ترکیه را پیشنهاد کردند. به نظر تحلیلگران نظامی روسیه، مواضع آمریکا و ترکیه در خصوص دریای خزر دربرگیرنده وجود «پایگاه‌های عملیاتی پیشرو» همراه با تعدادی از نظامیان آمریکایی همراه با تجهیزات حداقلی می‌باشد که در این زمینه اولویت با انجام تمرینات و آموزش نیروهای مسلح متحدان است. بدین منظور آمریکا قصد دارد سومین گروه هوابرد عملیات ویژه خود را که در «فورت براگ» (کارولینای شمالی) مستقر شده و سالیان زیادی در عملیات‌های نظامی در افغانستان شرکت داشتند، بکارگیری کند. ** ضرورت همکاری کشورهای ساحلی خزر در مقابل تلاش‌های ناتو با این وجود، همکاری کشورهای ساحلی خزر از جمله روسیه و ایران می‌تواند با تلاش‌های ناتو و آمریکا برای نفوذ از طریق ترکیه و آذربایجان در روند تشدید اوضاع نظامی و سیاسی در دریای خزر مقابله کند. اما در اینجا کشورهای منطقه با تعدادی از مشکلات ساختاری مواجه هستند که این مسئله با تجربه تأمین امنیت نظامی و سیاسی در منطقه، ضرورت پیگیری مفهوم مشروعیت، سازماندهی و تقسیم مسئولیت‌ها بین بازیگران و همچنین مسئله تأمین مالی و مادی ساختارها و برنامه‌ها مرتبط است. از سوی دیگر، تهدید پان‌ترکیسم و مؤلفه‌های آن از قبیل پان‌آذربایجانیسم و حمایت علنی ایدئولوگ‌های این جریان‌ها از اقدامات مقامات ضدروسی «کی‌یف» و استقبال از تصویب تحریم‌های غرب علیه روسیه نیز در جریان است. با این حال، ضمن ارزیابی مدل‌های تأثیر بازیگران خارجی بر روند اوضاع در منطقه خزر که یکی از آنها ترکیه است، به نظر می‌رسد می‌بایست موارد زیر را مورد تأکید قرار داد. اصول اولویت استفاده از «قدرت نرم» ضمن تقویت همکاری‌های اقتصادی و نظامی میان کشورهای ساحلی با توجه به این مسئله که آنکارا در پی ترویج دموکراسی همسو با غرب می‌باشد. از سوی دیگر، موضع ترکیه در مورد اوضاع نظامی و سیاسی در منطقه دریای خزر در حالت برخورد منافع روسیه و کشورهای اروپا و اقیانوس اطلس، بیشتر با غرب همگام خواهد بود که در این شرایط ترک‌ها به عنوان یک بازیگر منطقه‌ای، مانور سنتی خود را ادامه می‌دهند. در نظر داشتن این ویژگی تفکر سیاسی ترک‌ها در دوران حکومت «اردوغان» بسیار مهم است و نباید از جانب آنها منطق خاص (تناوب خاصی) را هم در گفتار و هم در کردار انتظار داشت. به باور تحلیلگران در شرایط فرآیندهای پیچیده‌ای که در حوزه خزر جریان دارد، دسترسی به حسن‌تفاهم بیشتر میان کشورهای ساحلی این دریا از مسائل کلیدی بین‌المللی و منطقه‌ای بوده که برای تقویت برنامه‌ریزی در برابر چالش‌ها و تهدیدات مشترک مهم می‌باشد. انتهای پیام/
93/08/18 - 11:50
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
گوناگون
پربازدیدترینها