واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: آخر پناهي جز خدا نداشت و بي کسي او را رنج مي داد؛ اما چه زود خدا به او پاسخ گفته بود و حضورش را به اثبات رسانده بود. قطرات اشک بار ديگر از چشمان بي فروغش جاري شد، اما اين بار نه بخاطر درماندگي و ناچاري؛ بلکه از سر شوق بخاطر اينکه کسي را داشت که ياري اش کند. نمي خواست شرمنده زن و بچه شود اما چاره اي هم نداشت ، شايد بايد معجزه اي اتفاق مي افتاد، که ناباورانه به واقعيت پيوست. به ياد آورد؛ طفلش هر روز صبح با بيدار شدن از روياهايش متلمسانه از او مي خواهد تا برايش لباسهاي نو و کفش جديد بخرد و او نيز به اميد معجزه اي هر روز وعده روز بعد را مي داد. دستان کوچک کودکش را بياد آورد که موقع خواب از خدا مي خواست تا پدر را براي خريد کفشي رنگين راضي کند. و چه سخت بود، ديدن صحنه هاي دلخراش و احساس ناتواني و از کارافتادگي جسماني اش . آرزو مي کرد، سالم بود و مي توانست با تمام توان شبانه روز براي رفع نيازهاي خانواده اش کار کند. لحظاتي به ياد کمک هاي مولايش علي افتاد که چه بي صدا بي آنکه کسي بداند به نيازمندان و يتيمان ياري مي رساند. پاسخ اين سوال رهايش نمي کرد، کمک از سوي چه کسي بود؟ از سوي علي ديگر بود و يا نيروهاي امدادي امام زمان که به ياري اش شتافته بودند. اشک ريزان با جان و دل از خدايش سپاسگزاري مي کرد و دعاي خير را بدرقه راه نيکوکاراني مي کرد که با تقسيم توانايي هاي خود به کمک او شتافته بودند. حميدرضا کاشفي يکي از نيکوکاران حاضر در پايگاه دريافت هداياي نوروزي به نيازمندان مي گويد: بايد به هموطنان خود کمک کنيم هر چند مقدار آن زياد نباشد . وي در گفت و گو با خبرنگار ايرنا مي افزايد: از داشتن فرزند محروم هستم اما همه فرزندان ايران زمين را فرزند خود مي دانم. عباس فراهاني نيکوکار ديگري که با اشتياق همراه با فرزند و همسرش به پايگاه جمع آوري کمک به نيازمندان آمده بود، مي گويد: من همواره در حد توانم و در شرايط مختلف به نيازمندان کمک مي کنم اما امروز دوست دارم تا کودک نيازمندي را با البسه نو خوشحال کنم. وي با اشاره به خاطرات کودکي اش مي افزايد: هيچ چيز بيشتر از ديدن لباس نو و کفش هاي قشنگ رنگي کودکي را خوشحال نمي کند. وي هدف از اين کار خير را رضايت خداوند ذکر کرد. ناديا عسکري بانوي سالمندي که با چهره اي سرشار از رضايت، در کنار صندوق کمک به نيازمندان ايستاده بود، مي گويد: کمک به بچه هاي محروم به من آرامش مي دهد، آرامشي که شايد براحتي در اين شهر پر هياهو بدست نمي آيد. وي از اينکه مي بخشد، ابراز رضايت مي کند و اظهار مي دارد: شاد کردن فرزندان خانواده هايي که از حداقل امکانات محروم هستند کار سختي نيست و هر فردي مي تواند با بخشش اندکي از سرمايه اش در اين حس نوعدوستي و رسيدن به آرامش شريک شود. اجتمام**9136
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 135]