واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: اين اظهارات در آستانه ي برگزاري نشست بازنگري معاهده منع اشاعه و گسترش سلاح هاي هسته يي (ان پي تي ) در نيويورک آمريکا و در حالي منتشر شد که رژيم اشغالگر قدس نه تنها عضو ان پي تي نيست که تنها رژيم خاورميانه است که تاسيسات هسته يي اش تحت نظارت آژانس بين المللي انرژي اتمي قرار ندارد. سخنان تازه اورن در آمريکا در راستاي ادعاهاي پيشين ايهود باراک وزير جنگ رژيم صهيونيستي مطرح مي شود که در سفر اخير خود به واشنگتن و ديدار با فرماندهان پنتاگون ادعا کرده بود اگر جهان براي زمان طولاني منتظر بماند ايران مي تواند به سلاح هسته اي دست يابد که نه تنها چشم انداز خاورميانه بلکه کل جهان را تغيير خواهد داد. برخلاف ادعاي مکرر مقام هاي تل اويو، آن چه واقعيت دارد اين است که بمب اتمي و نيروگاه هاي هسته اي رژيم صهيونيستي بويژه دو نيروگاه ناحال سوريک و ديمونا در سرزمين اشغالي 1948 ميلادي عوامل حقيقي تهديد کننده ي خاورميانه و ساکنان آن هستند. مطابق نوشته ها و آمارهاي منتشر شده، انديشه ي سلاح هسته اي نزد رژيم اسراييل در دهه ي 1950 به وجود آمد و به دنبال آن، اين رژيم در صخره هاي حاوي فسفات در منطقه ي النقب در جنوب فلسطين اشغالي حدود 100 تا 200 گرم اورانيوم در هر تن فسفات کشف کرد. به باور نويسندگان کتاب خيالات و بلندپروازي هاي اسراييل، ذخيره ي فسفات در فلسطين اشغالي بيش از 300 ميليون تن يعني حاوي حدود 500 هزار تن اورانيوم است. در همين چهارچوب رژيم صهيونيستي نخستين کميته انرژي و سلاح هسته اي را در سال 1952 تشکيل داد و با کادر فني و کمک برخي کشورهاي غربي، به برنامه ريزي و اجراي طرح هاي خطرناک اتمي از جمله يجاد دو نيروگاه هسته اي ناحال سوريک و ديمونا اقدام کرد. نيروگاه ناحال سوريک که در نزديکي ساحل درياي مديترانه در شمال بندر اشدود در فلسطين اشغالي واقع است در سال 1960 ساخته شد. بر اساس گزارش هاي موثق، سوخت اين نيروگاه ترکيبي از اورانيوم و کربن است و با آب، خنک مي شود. قدرت آن ابتدا 15 مگاوات بوده و اولين بار براي آزمايش جداسازي اورانيوم از مواد آتش زا با استفاده از مواد ذوب کننده بکار رفته است. هدف آشکار رژيم صهيونيستي از ساخت نيروگاه ناحال سوريک، توليد مواد پرتوزا، پالايش پلوتونيوم از ماده ي اورانيوم و غني سازي اين ماده براي ساخت بمب اتم و عمليات انفجار هسته اي عنوان شده است. دومين نيروگاه اين رژيم، ديمونا است که به نام مرکز تحقيقات اتمي در النقب معروف است و در سال 1958 با کمک فرانسه و آمريکا ساخته شد. اين نيروگاه از آن زمان در دايره ي مراقبت هواپيماهاي جاسوسي آمريکا موسوم به يو – 2 وابسته به سازمان اطلاعات مرکزي اين کشور سيا قرار گرفت. تصويرهاي به دست آمده از نيروگاه ديمونا بخوبي کارگاه هاي توليد پلوتونيوم و غني سازي اورانيوم را نشان مي دهد و نيز سقف ها و ديوارهايي به قطر 15 متر که از بتون آرمه ساخته شده است. به نوشته دليم بوروس مولف کتاب سلاح هاي کشتار جمعي ، نماينده وقت آمريکا در تل آويو در سال 1965 اعلام کرد که اسراييل در سال هاي 1950 تا 1965 بيش از 60 ميليون دلار براي نيروگاه ديمونا سرمايه گذاري کرده است. به اعتقاد بوروس، دلايل و قراين زيادي حاکي از آن است که رژيم اشغالگر قدس در سال 1966 اولين بمب اتمي را به دست آورده و در زمان جنگ 1967 با اعراب، داراي دست کم دو بمب و کلاهک هسته اي بوده است. در جنگ 1973 شمار اين بمب ها به 20 کلاهک افزايش يافت که بر موشک هاي يريحو.1 سوار و نصب مي شود. افزون بر اين، مردخاي وانانو کارشناس مشهور اتمي اسراييل که در نيروگاه ديمونا فعاليت مي کرد در سال 1986 تصاوير و اطلاعاتي را در اختيار خبرنگاران در لندن قرار داد که نشان مي داد نيروگاه ياد شده قادر به توليد پنج بمب هسته اي در سال است. به گفته ي وانانو قدرت اين رآکتور هسته اي از 26 مگاوات به 70 مگاوات و سپس به 150 مگاوات افزايش يافته و امکان افزايش بيش تر آن هم وجود دارد. همچنين در زمان نخست وزيري شيمون پرز، مجموعه اي به نام لاکام يا دفتر ارتباط پژوهش هاي هسته اي براي تامين نيازهاي متخصصان هسته اي رژيم صهيونيستي ايجاد شد و بسياري از آن متخصصان آن دفتر به سفارتخانه هاي اين رژيم در کشورهاي پيشرفته بخصوص آمريکا اعزام و به عنوان مشاور علمي مشغول به کار شدند. اين افراد در عين حال اطلاعات ضروري هسته اي را جمع آوري و به تل اويو ارسال مي کردند. در کتاب سلاح هاي کشتار جمعي آمده است که در دهه هاي ي 1980 و 1990 شمار زيادي از متخصصان و کارشناسان هسته اي رژيم اسراييل و نيز رييس گروه دانشمندان علم شيمي اين رژيم از دو آزمايشگاه لوس آلاموس و ليور مور در آمريکا بازديد کردند و توانستند اطلاعات مربوط به عمليات انفجارهاي الکترومغناطيسي با هدف غني سازي اورانيوم با غلظت بالا را کسب کنند. طبق اطلاعات منتشره، ايهود باتروم دانشمند اسراييلي که يکي از سازندگان بمب هسته اي در سرزمين اشغالي فلسطين به شمار مي رود بيش از يک سال در آزمايشگاه ها و نيروگاه هاي ساخت سلاح هسته اي در آمريکا سپري کرد. او به همراه دانشمند ديگر اسراييلي به نام ايهود گاناني در سال 1988 موفق شد به اطلاعات رايانه بزرگ کرادي .2 در آزمايشگاه لوس آلاموس و نيز طراحي مواد لازم براي ساخت سلاح پيشرفته هسته اي دست يابد. از سوي ديگر، وزير پيشين علوم رژيم صهيونيستي در سال 2005 ميلادي با هدف ايجاد و ساخت يک نيروگاه يا رآکتور جديد هسته اي با قدرت 450 مگاوات در فاصله ي 25 کيلومتري منطقه ي عوجه در مصر ، يک ديدار محرمانه از مسکو داشته است. در گزارش هاي مختلف از جمله گزارش مرکز بررسي دفاعي آمريکا در سال 1997 آمده است که اسراييل در پايان قرن بيستم داراي 200 بمب هسته اي و شبکه ارتباطات و شليک و هدايت اين بمب ها شده است و همچنان سرگرم توسعه ي توان هسته اي خود در منطقه حساس خاورميانه است. با وجود عضويت رژيم صهيونيستي در آژانس بين المللي انرژي اتمي و برغم درخواست مکرر آژانس براي بازرسي تاسيسات هسته اي ناحال سوريک و ديمونا، سردمداران تل آويو تاکنون امکان بازرسي تاسيسات خود را فراهم نکرده اند و نظارت آژانس را نپذيرفته اند. از همين رو، محمد البرادعي مدير کل پيشين آژانس، بارها تاکيد کرده است که اسراييل در راه تحقق خاورميانه بدون سلاح هسته اي سنگ اندازي مي کند و به تعبير عمرو موسي دبير کل اتحاديه عرب، اين اسراييل است که مانع تحقق خاورميانه عاري از سلاح هسته اي مي شود. با اين وضعيت، ضرورت دارد نهادهاي بين المللي و کشورهاي غربي و نيز يکصد مقام عالي رتبه از کشورهاي مختلف جهان امروز دوشنبه در نشست بازنگري معاهده ان پي تي در نيويورک، اقدام موثر و لازم براي متوقف کردن برنامه هاي توسعه هسته اي رژيم اشغالگر قدس و وادار کردن آن به امضاي معاهده مذکور و پذيرش نظارت آژانس، انجام دهند. تحقيق/1459
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 534]