واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: ترس از "نصف جامعه" چرا؟ / آیا اولین استاندار زن در جمهوری اسلامی منصوب می شود؟ اگر زنان ایرانی در دو هزار و پانصد سال پیش در مدارج عالی حکومتی بوده اند چرا زنان ایران قرن بیست و یکم که دارای توانایی ها و دانشی بیش از زنان نسل های پیشین خود هستند، نتوانند در عرصه های مدیریتی عالی کشور سهم داشته باشند؟ عصر ایران - موضوع حضور زنان در مناصب مدیریتی و اجرایی عالی در کشور ، امری است که همواره با حساسیت های خاصی مواجه بوده است .مخالفان اعطای پست های عالی حکومتی و مدیریتی به زنان می گویند که زنان را حق فرمانروایی و ولایت بر مردان نیست و از این رو اگر زنی به مدارج بالای مدیریتی و حکومتی برسد ، باید به مردان امر و نهی کند و این کار با اساس اسلام مغایر است.با این حال عده ای از علمای دینی نیز با ارایه تفاسیر جدید نه تنها ورود زنان به عرصه های مدیریتی را غیر شرعی نمی دانند ، بلکه با اشاره به برخی دیگر از آیات و روایات اسلامی درباره برابر بودن نوع بشر ، ملاک بودن تقوا و خطاب برابر آیات و روایات اسلامی بر زنان و مردان در صدور احکام اجتماعی ، بر این باورند که زنان نیز به واسطه اینکه نیمی از بدنه اجتماع هستند می توانند در صورت صلاحیت و شایستگی به مدارج عالی حکومتی و مدیریتی دست یابند .با این حال این نبرد فکری تا کنون به سود مخالفان حضور زنان در مناصب عالی حکومتی پایان یافته است ، اما این نزاع فکری را پایانی نیست و زنان جامعه ما که امروز بیش از نیمی از فضای دانشگاه ها و خروجی آن را به خود اختصاص داده اند ، طبیعتا پس از فراغت از تحصیل و کسب دانش و تجربه علمی و مدیریتی به دنبال یافتن فرصت های شغلی هستند .با توجه به این پیشینه ، بحث جدی حضور زنان در عرصه های مدیریتی عالی پس از انقلاب ، نخست در کابینه اصلاحات و از سوی سید محمد خاتمی رییس جمهور وقت کشورمان طرح شد و خاتمی برای نخستین بار با انتصاب یک زن به سمت معاون رییس جمهوری و سپردن ریاست سازمان حفاظت از محیط زیست به یک زن در این زمینه پیشگام شد .با این حال مخالفت ها با حضور زنان در عرصه های عالی مدیریتی سبب شد تا خاتمی در این زمینه احتیاط و هزم پیشه کند و دایره حضور زنان در کابینه را به سطح وزیر نرساند .وزارت زنان در دوره اول احمدی نژاد مسکوت ماند تا اینکه پس از انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته ، محمود احمدی نژاد به ناگاه با معرفی سه زن برای وزارت ، تعجب و حیرت ناظران را برانگیخت .با این حال مخالفت های شدید برخی محافل مذهبی و سیاسی با این امر سبب شد تا از سه وزیر معرفی شده تنها یک وزیر موفق به کسب رای اعتماد مجلس شود و برای نخستین بار خانم مرضیه وحید دستجردی به عنوان نخستین زن وزیر (بهداشت) در جمهوری اسلامی ایران منصوب شد . با این حال احمدی نژاد از موضع خود عقب ننشست و حتی برای بار دوم برای تصدی پست وزارت آموزش و پرورش یک زن دیگر را معرفی کرد اما مخالفت های شدید برخی علما و مراجع و محافل مذهبی رییس جمهوری را به عقب نشینی واداشت و احمدی نژاد وزیر معرفی شده را با یک وزیر پیشنهادی مرد جایگزین کرد .حالا نیز پس از گذشت بیش از یک سال از زمان معرفی کابینه دولت دهم ، به نظر می رسد بار دیگر معرفی احتمالی یک زن به عنوان استاندار استان تازه تاسیس البرز ( به مرکزیت کرج) سوژه ای بحث ساز در رسانه ها و محافل سیاسی خواهد شد . در برخی محافل سیاسی از معرفی احتمالی نماینده زن شهر کرج به عنوان استاندار استان رو به تاسیس البرز ، خبر می رسد و این امر احتمالا بار دیگر فتیله نزاع حضور زنان در عرصه های عالی مدیریتی را بالا خواهد کشید ؛ هر چند که در شرایط حاضر به دلیل فشارهای زیادی که از سوی برخی محافل سیاسی و مذهبی در مسائلی مانند "مشایی" بر احمدی نژاد وارد می شود ، به نظر نمی رسد دولت کنونی ، برخلاف میل باطنی اش قدرت مانور زیادی در خصوص انتصاب اولین استاندار زن داشته باشد ؛ هر چند که احمدی نژاد قابل پیش بینی دقیق نیست.با وجودی که بحث مصداقی درباره هیچ کدام از زنان محترم معرفی شده برای پست های سیاسی و مدیریتی عالی کشور وجود ندارد ، اما به نظر می رسد نفس حضور زنان در عالی ترین مناصب حکومتی اقدامی بجا ، درخور تقدیر و شایسته است .بی گمان این کار" صدقه پرداختی " مردان به رنان نیست ،بلکه زنان شایسته ایران زمین در هزاره ها و سده های ادوار تاریخی سرزمین ما نشان داده اند که شایستگی و توانایی آنها برای اداره امور کشور اگر بیشتر از مردان نباشد ، کمتر از آنها هم نیست .اگر زنان ایرانی در دو هزار و پانصد سال پیش و در دوران امپراتوری هخامنشی در مدارج عالی حکومتی بوده اند - و حتی از بسیاری از حقوق صنفی و شغلی متناسب برخورداره بوده اند وسندهای افتخار آمیز بر جای مانده از آن دوران به وضوح این مساله را نشان می دهد - چرا زنان ایران قرن بیست و یکم که دارای توانایی ها ، دانش و مهارتی بیش از زنان نسل های پیشین خود هستند ، نتوانند در عرصه های مدیریتی عالی کشور سهم و نقش داشته باشند؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 131]