تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867871635
آب و خاک کرمانشاه در خدمت سودجویان!
واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
آب و خاک کرمانشاه در خدمت سودجویان!
برخی ها ندارند و حرصش را می خورند، اما ما داریم و قدرش را نمی دانیم؛ آب و خاک زرخیز استان کرمانشاه هدیه ای از سوی خدواند است که در میان بی تفاوتی و بی درایتی برخی "گم" شده است.
به این مطلب امتیاز دهید
به گزارش سرویس اقتصادی جام نیوز، 822 هزار و200 هکتار جنگل، 800 هزار هکتار مرتع و البته 900 هزار هکتار زمین زراعی و حاصلخیز استان که کمتر از یک سوم آن آبی هستند را می توان سرمایه های گرانسنگ استان نامید ضمن اینکه خاک این استان براساس تحقیقات انجام شده، از درجات یک تا شش، عمدتا در ردیف سه درجه نخست از نظر حاصلخیزی و کیفیت قرار گرفته که نشانه آن است فرآیند کشت در همه نقاط این استان چند اقلیم می تواند برقرار باشد.
اما بحران آب در سال های اخیر بسیار جدی شده و شاه بیت هشدار مسوولان کشوری و حتی جهانی هم بوده اما هنوز کرمانشاه در زمره استان های خط قرمز در حیطه آب و منابع آبی قرار نگرفته ولی نسبت به نرمال بارش های سالانه و میانگین داشته های آب در حوزه های سطحی و زیرزمینی، در سال های اخیر کاهش چشمگیری را شاهد هستیم بطوری که از 460 میلیمتر بارش متوسط سالانه، در سال های اخیر تا 320 میلیمتر هم کاهش داشته ایم.
جدای از این، تبخیر بالا بدلیل گرمای کم سابقه در سال های اخیر، ریزگردها و البته نبود فرهنگ درست مصرف آب هم باعث شده تا ذخایر آبی پشت شش سد آبگیری شده کرمانشاه در پیک گرمای تابستانی امسال از 730 میلیون متر مکعب به حدود 500 میلیون متر مکعب کاهش یابد و همین مساله سبب شد تا بسیاری از شهرها و روستاهای استان با مضیقه آب مواجه باشند.
این در حالیست که بالای 90 درصد از آب استان که به آن 730 میلیون متر مکعب ظرفیت سدها باید ظرفیت هفت میلیارد متر مکعبی روان آب ها و آب های زیرزمینی استان را نیز اضافه کرد، در بخش کشاورزی صرف می شود آن هم بی ضابطه، بی مدیریت و رها شده به امان خدا!
اگر تنها بر روی حدود 230 هزار هکتار زمین آبی از مجموع 900 هزار هکتار زمین های کشاورزی استان کرمانشاه متمرکز شویم، می بینیم که به دلیل اینکه سامانه های نوین و مدرن آبیاری بارانی را مستقر نکرده ایم و از سویی برای رسیدن به آب هزاران چاه عمیق و نیمه عمیق گاه تا عمق 250 متر را هم بر پیکر استان حفر کرده ایم که هفت هزار مورد آنها به اقرار مسوولان آب منطقه ای استان فاقد مجوزند، در خواهیم یافت که چه مصرف فاجعه باری از آب در این استان وجود دارد.
تازه این یک سوی ماجراست؛ ما حتی آن بخشی را که در ید اختیارمان هم هست، بی خیال شده ایم مثلا اینکه چه بکاریم و چه کسانی بکارند را می توان مدیریت کرد ولی می بینیم که در همین مساله هم مسوولان مرتبط با حوزه آب و خاک استان ناکام مانده اند و اگر خلاف این بود، کرمانشاه و زمین های آبی اش الان به بهشت برخی سودجویان (در لباس کشاورزان زحمتکش) از استان های اصفهان و همدان تبدیل نمی شد تا آب و خاکش برای کسب سودهای چند صد میلیون تومانی در خدمت این مهمانان ناخوانده قرار بگیرد!
داستان از این قرار است که در سال های اخیر از یکسو ندای آب و بحران آب سر می دهیم ولی از دیگر سو در کمال بی تفاوتی مسوولان و مدیران ما، آقایانی از استان هایی که اشاره شد به کرمانشاه آمده اند و زمین های کشاورزی آبی ما را به ازای هر هکتار50 تا 70 میلیون ریال اجاره می کنند و در آن اقدام به کشت محصولاتی چون سیب زمینی، پیاز و برنج می کنند که نیاز آبی بالایی دارد و پس از برداشت این محصولات سودی چندین برابر به جیب می زنند!!
البته این کار برای برخی کشاورزان ما هم که بی هیچ زحمتی بابت زمین شان پولی نسبتا حجیم در جیب شان بگذارند هم بد نیست و اساسا این بخش از درآمدزایی بر روح تعهد و مسوولیت پذیری در مورد اینکه استان با بحران کم آبی مواجه است نیز چربش دارد.
در این آشفته بازار بحث تغییر الگوی کشت هم به میان آمده است؛ مسوولان سازمان جهاد کشاورزی از این سخن گفته اند که باید ارقام پرمصرف از نظر آبی را کاهش دهند و ارقام اقتصادی تر و کم نیازتر به آب را جایگزین کنند.
شاه بیت تغییر الگوی کشت در استان ما ظاهرا متوجه ذرت کاری های بی قاعده است که بدون اینکه این محصول فرآوری شود و یا ارزش افزوده ای برای استان ایجاد کند، با استفاده از آب مفت این استان بعمل می آید و به ثمن بخس از کف می رود.
مدیر زراعت سازمان جهاد کشاورزی در حالی از کاهش 10 هزار هکتاری سطح زیرکشت ذرت در استان می گوید که با این اوصاف بالای 35 هزار هکتار از زمین های آبی استان همچنان زیرکشت این محصول است ضمن اینکه برای هر هکتار ذرت معادل 12 تا 15 متر مکعب آب نیاز است.
حال بماند که سیب زمینی و چغندر قند و.. هم در میان بحران کم آبی استان همچنان کشت می شوند، اولی را همانطور که گفته شد، غیربومی های استان با هدف انتفاع شخصی می کارند و برای بیشتر محصولات دومی هم به دلیل استهلاک و پایی بودن ظرفیت کارخانه های قند بیستون و اسلام آباد غرب توسط دلالان راهی اصفهان و اراک و دیگر شهرهای کشور می شود.
حال بر مصداق این مثل که 'هر دم از این باغ بری می رسد..' دو روز پیش سایت سازمان جهاد کشاورزی خبری منتشر کرد که تازه ای بر تازه تر های قبلی بود...
'برداشت 300 تن برنج از 120 هکتار شالیزار در شهرستان صحنه'!!
این خبری بود که منتشر شد و همه می دانیم که برنج چقدر به آب نیاز دارد در حالیکه برنج کاران حرفه ای کشور در استان های شمالی و پرآب هم از کشت خود رضایتی ندارند و هر از گاهی خبر از ورشکستگی آنان بواسطه برنج های قد بلند هندی و پاکستانی می رسد، آیا ترویج کشت این محصول با مصرف چشمگیر آبی در استان ما توجیهی دارد؟
با این اوصاف نمی دانیم فریادها و شعارهای 'بحران آب'، 'مصرف بهینه'، 'تغییر الگوی کشت' و.. را باور کنیم یا متاسف باشیم بخاطر قربانی شدن آن ته مانده آب سفره های زیرزمینی استان (بخش عمده رودخانه ها، سراب ها و چشمه سارهای استان خشک شده اند) به پای منافع عده ای که در مصونیت کامل سیب زمینی می کارند و برنج می دروند!
کاش یکی به ما تفاوت بین این تناقض های گفتاری و رفتاری برخی مسوولان محترم را می گفت... /ایرنا/110
۰۴/۰۸/۱۳۹۳ - ۱۹:۱۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[مشاهده در: www.jamnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها