واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: نقش پهنه های ویلایی در تحقق معماری اسلامی ایرانی روزنامه ایمان درشماره روز یکشنبه 27 مهرماه مطلبی با عنوان " نقش پهنه های ویلایی در تحقق معماری اسلامی ایرانی " را به قلم مصطفی سعادت طلب به رشته تحریر درآورده است.
در این مطلب می خوانیم:
انسان ها در طول زندگی در فضاهای مختلفی قرار می گیرند، فضای کار، استراحت،خانه، محل تحصیل، دانشگاه و فضاهای دیگر،به اعتقاد کارشناسان یکی از مهمترین فضاها، فضای خانواده است؛ برای اینکه به فضای مورد نیاز خانواده درحوزه معماری و شهرسازی پاسخ دهیم؛ یک سری فضاهای مسکونی را طراحی می کنیم که بتوانیم به عنوان یک شهروند مسلمان به موضوع خانواده بپردازیم و فضایی را برای سکونت، تحکیم خانواده و دیگر مباحث فرهنگی و مرتبط باخانواده ایجاد نمائیم.
همگان بر این موضوع اذعان دارند که خانواده یکی از مهمترین موضوعات اجتماعی است و تقریبا در همه نقاط دنیا به خانواده اهمیت بسیار زیادی می دهند. در دین مبین اسلام خانواده در جایگاه بسیار بالایی قرار گرفته و در آیات و روایات فراوانی بر آن تاکید شده است.
به طور کلی سه الگو برای مسکن سازی وجود دارد؛ الگوی مسکن تک خانواری، چند خانواری و مجموعه سازی؛ اگر بخواهیم از حوزه خانواده وارد بحث مسکن شویم، بهترین الگوی مسکن برای خانواده ها، الگوی تک خانواری یا ویلایی است که دقیقا هماهنگ با معماری اسلامی و ایرانی است.
اینکه الگوی تک خانواری یا ویلایی به عنوان بهترین الگوی مسکن برای خانواده مطرح شده، دلایل زیادی دارد. یکی از آن دلایل عدم وجود فضای مشاع است. در الگوی چند خانواری و مجموعه سازی، فضای مشاع زیاد وجود دارد. راهروها، آسانسور، پارکینگ، حیاط و غیره ... ولی در الگوی تک خانواری فضای مشاع نداریم و به محض اینکه فرد از در خانه وارد می شود، چیزی به نام فضای مشاع وجود ندارد و همین موضوع کیفیت فضای مسکونی را بسیار بالا می برد.
وقتی فرد داخل خانه می شود، از همان ابتدا فضا خصوصی و نیمه خصوصی است، لذا روابط اجتماعی و خانوادگی که بسیار مورد تاکید اسلام است، در همین فضا می تواند محقق شود.
اگر بخواهیم واقعا به معماری اسلامی ایرانی بپردازیم، باید در طرح تفصیلی به پهنه های ویلایی اهمیت بدهیم. اهمیت دادن به پهنه های ویلایی یعنی اهمیت دادن به معماری اسلامی ایرانی و بی اهمیتی به آن یعنی بی اهمیتی به معماری اسلامی ایرانی و شعاری برخورد کردن. البته موضوع معماری اسلامی ایرانی، یک موضوع بکری است و حتی در محافل علمی هم این موضوع هنوز پشتیبان لازم را ندارد و متاسفانه اطلاعات لازم هم در این زمینه وجود ندارد. یکی از مهمترین دلایل این محجوریت این است که خیلی دیر به این موضوع پرداخته شده است.
امروز هم که به آن پرداخته می شود، از بالا به پائین است که باید برعکس باشد، یعنی این موضوع باید از دانشگاه بیرون بیاید و در سطح جامعه متقاضی پیدا کند، اما در حال حاضر مدیران از دانشگاه ها خواستند که در این حوزه ورود پیدا کنند، که همین مساله باعث بروز مشکلات فراوانی شده است.
اگر بخواهیم به معماری اسلامی ایرانی اهمیت دهیم، باید به الگوها بپردازیم. اجازه بدهید این موضوع را با یک مثال توضیح دهم. فرض کنید معماری اسلامی ایرانی را یک شهروند مسلمان بدانیم، اگر کسی بخواهد مسلمان باشد باید هم ظاهر خوبی داشته باشد که با نگاه کردن به آن به مسلمان بودن آن پی ببریم، هم باطن خوبی، از طرف دیگر نمی شود از ظاهر افراد تشخیص داد که این فرد مسلمان است یا خیر؟! در معماری اسلامی ایرانی هم، دقیقا همین طور است. یعنی ساختمانی که می خواهد معماری اسلامی ایرانی را رعایت کند، هم باید ظاهر خوبی داشته باشد، هم باطن. وقتی می خواهیم خانه ای بر اساس معماری اسلامی ایرانی بسازیم، باید این خانه به همسایه احترام بگذارد، حقوق جامعه را از جهت سطح اشغال، دسترسی، اشرافیت، نما، مصالح، فرم و شکل ها رعایت کند. خانه ای که بر اساس معماری اسلامی ایرانی ساخته شده، باید باطنی اسلامی داشته باشد که این باطن اسلامی ریشه در تناسب، رعایت عدالت و وحدت بین اجزا و ... دارد.ک/1
/8138/ 550/
27/07/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]