واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: سرمقاله سفیر جنوب: نقد توطئه نیست بندرعباس- سردبیر روزنامه سفیر جنوب درصفحه نخست این نشریه سرمقاله ای با عنوان "نقد توطئه نیست" منتشر کرده است.
به گزارش روزنامه سفیر جنوب، دراین سرمقاله غلامعباس شمس الدینی گفته است: سخنان رییس محترم جمهور در استقبال از نقد جای سپاس دارد. قصد برآن نیست که بر فواید نقد سخنی به میان آید. که بحمدالله همگان می دانند.
بیشتر به دو نکته مهم اشاره می کنم.
چرا آستانه تحمل پایین است و اکثرا تحمل شنیدن نقد را نداریم؟ ضعف عمده از کجاست؟ کمال مطلق خداست و همه ما دارای نقایصی هستیم. هنر اینست که نقایص را بپذیریم و در جهت رفع آنها تلاش کنیم.
اینکه اجازه ندهیم کسی ما را نقد کند، اینکه در اتاق فولادی اتراق کنیم و هیچ تصویری از ما به بیرون درز نکند شایسته نیست و به طور اطمینان به دیکتاتوری می انجامد.
اشاره من به نقد خبرنگاری از یک نماینده محترم (استان) در مجلس است. خبرنگاری که تحلیل منصفانه از وضع موجود ارائه ندهد باید در ایفای درست وظایفش تردید کرد.
قلمی که عادت به مجیز گویی داشته باشد هرگز راه راست را نخواهد پیود. درعجب هستیم که بعضی ها کوتاهی و کم لطفی خودشان را به پای خبرنگار می گذارند. این برداشت ناصوب باید از عرصه جامعه رخت بربندد.
نماینده ای که خود باید منتقد وضع موجود باشد تا بتواند به پیشرفت و توسعه حوزه انتخابیه اش کمک کند، تحمل حرف کاملا منطقی یک خبرنگار نداشته باشد، تردید نداریم که منتقد توانایی از وضع موجود حوزه انتخابیه اش نبوده است.
در دو جلسه خبری استاندار محترم با شجاعت گفتند "مرا نقد کنید" ، "مدیران باید آستانه تحملشان را بالا ببرند" از نماینده محترم مجلس انتظار بیشتری می رود نه اینکه همواره تصور توطئه را در سر بپروراند.
آقای دکتر روحانی از ابتدای پیروزی انقلاب تا امروز در مراکز حساس نظام از جمله مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام بوده اند و به درستی دریافته اند که راه نزدیکی قلب ملت و دولت از جاده نقد می گذرد...
اینکه ایشان از رسانه ملی خطاب به ملت می گوید آماده هستیم که دولت نقد شود. یک گام مهم رو به جلوست. قانون مترقی جمهوری اسلامی به روشنی این فضا را در اختیار ملت گذاشته منوط به اینکه متضمن توهین و افترا یا خدشته به امنیت کشور نباشد.
روی سخن من با نماینده عزیزی است که وقتی خبرنگاری از کم توجهی به یک شهر حوزه انتخابیه گلایه کرده و البته به حق هم بوده و این سئوال عامه مردم شهر می باشد، برآشفته می گردد.
آقای نماینده شما باید مروج نقد باشید و مدال افتخار را برگردن شهروندی بیاویزید که منصفانه نقد می کنند. این انتظار ماست.
متاسفانه در جامعه هم با این مشکل روبرو هستیم. گاها بسیاری از تنش ها و درگیری ها بین افراد ناشی از همین امر است. بهتر نیست به جای استفاده از زبان تهدید زبان مسامحه بگشاییم ؟
مدرسه ها به جای آموختن مهارت های زندگی مشغول فروبردن فرمولها در مغز دانش آموزان هستند، والدین به جای برگزاری نشست های دوستان و خانواده و آموزش نقد و انتقاد سازنده در گیر رفع مشکلات اقتصادی و دغدغه های زندگی شده اند.
مدیران محترم مدارس و دبیران هم عادت کرده اند به اینکه دانش آموز آرام و کم گو را بهترین تلقی کمنند. چرا که دخالتی در مسیر طبیعی مدرسه ندارند.
طبیعی است که سری که درد ندارد چرا باید دستمال بست. اما غافلیم از اینکه این دستمال نبستن به میگرن ماندگان تبدیل خواهد شد.
این سکوت و کم گویی به مراتب خطر آفرین تر از سخنان انتقاد آمیز است. نوجوانی را دوره انتقاد می دانند وقتی در این دوره اجازه نقد داده نشود عملا رشد نوجوان را مختل کرده ایم.
باید برای این مساله طرحی نو در انداخت. حال که دولت آماده شنیدن انتقادات سازنده است، آموزش و پرورش و خانواده هم همگام با این حرکت طرحی در اندازند. پرسشگری را تقویت کنند، شنونده انتقاد باشند تا جامعه آرمانی شکل گیرد. این آرزوی ماست. ک/1
7195/668
26/07/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]