واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: زمان، قلب مذاکرات هسته ای تهران - ایرنا - ایران نیز به وضوح از تسریع در مذاکرات با آژانس استقبال می کند. چنانکه یکی از مقامات سازمان انرژی هسته ای اعلام کرده است، ایران از تسریع روند مذاکرات با آژانس استقبال می کند چراکه چیزی برای پنهان کردن ندارد. تسریع در روند مذاکرات ایران و آژانس در نهایت به بسته شدن پرونده ادعاها و بعضا تهمت ها علیه برنامه صلح آمیز هسته ای ایران خواهد انجامید. بنابراین از مذاکرات چه باک!
اخیرا عباس عراقچی، معاون وزیر امورخارجه و از اعضای تیم مذاکره کننده هسته ای ایران با گروه 1+5 در سخنانی احتمال تمدید مذاکرات هسته ای را بعید ندانسته است، اما سخنان او به این معنا نیست که طرفین مذاکرات بر اهمیت زمان در روند مذاکرات واقف نیستند.
در واقع طرفین مذاکرات هسته ای در کمین زمان هستند. هر کدام هم در این خصوص دلایل خود را دارند. اهمیت زمان در مذاکرات هسته ای صرفا به این دلیل نیست که ضرب العجلی تعیین شده است. چراکه ضرب العجل تعیین شده به این معنا نیست که اگر تا آن زمانی توافقی انجام نشد، کل روند مذاکرات کنار گذاشته شود، چرا که این وضع دیگر چندان هم میسر نیست.
تعیین ضرب العجل برای مذاکرات هسته ای پیامی به جهانیان است تا نشان بدهد طرفین مذاکره برای رسیدن به توافق جدی هستند و به دنبال راهبرد مذاکره برای مذاکره نیستند. تعیین ضرب العجل در مذاکرات همچنین به روند مذاکرات چارچوب مشخصی می بخشد و مذاکرات را از بی هدفی و سرگردانی رهانده و حدودی را برای مذاکرات ترسیم می کند. ضرب العجل در مذاکرات، همچنین به راهبردها و تصمیم گیری های طرفین مذاکره کننده، هدف می بخشد. زمان راهبردها مشخص تر و اهداف متعین تر می شوند. در واقع این ضرب العجل است که مذاکرات را در وادی عملگرایی حفظ می کند.
از سوی دیگر تعیین ضرب العجل، به سوی دیگر مذاکرات هسته ای، یعنی مذاکرات ایران و آژانس، که می توان از آن به عنوان «بال دیگر» مذاکرات هسته ای، یاد کرد، جدیت و هدفمندی خاصی می بخشد. چه اینکه بخشی از مذاکرات هسته ای که معطوف به روند اعتماد سازی است، وابسته به نتایج مذاکرات ایران و آژانس است.
ایران نیز به وضوح از تسریع در مذاکرات با آژانس استقبال می کند. چنانکه یکی از مقامات سازمان انرژی هسته ای اعلام کرده است، ایران از تسریع روند مذاکرات با آژانس استقبال می کند چراکه چیزی برای پنهان کردن ندارد. تسریع در روند مذاکرات ایران و آژانس در نهایت به بسته شدن پرونده ادعاها و بعضا تهمت ها علیه برنامه صلح آمیز هسته ای ایران خواهد انجامید. بنابراین از مذاکرات چه باک!
اما به رغم اینکه زمان در مذاکرات هسته ای از اهمیت بسیاری برخوردار است و به رغم اینکه طرفین در شکار زمانند، در عین حال به نظر می رسد طرفین به این نکته مهم نیز واقفند که زمان نباید به عامل فشاری بر مذاکرات تبدیل شود. قرار است ضرب العجل جدیت در مذاکرات را به دنبال داشته باشد نه اینکه عامل فشاری بر تصمیم سازان باشد. آن هم در شرایط کنونی که هر دو طرف به اهمیت رسیدن به نوعی توافق و از میان برداشته شدن بحران ساختگی برنامه هسته ای ایران واقفند.
غرب و در راس آنها ایالات متحده آمریکا حل و فصل برنامه هسته ای ایران را به عنوان دروازه ای برای همکاری های آینده با ایران می بیند. چراکه به قدرت ایران و ظرفیت های ایران واقفند. امروز این ایران است که می تواند بحران های منطقه ای را فیصله داده یا حداقل به کنترل در آورد. چنان که در خصوص عراق دیدیم که حمایت ایران، کشتی طوفان زده بغداد را به ساحل امن هدایت کرد. علاوه بر این امروز غرب به خوبی می داند که ایران پهنه ای گسترده برای سرمایه گذاری خارجی در اختیار دارد. گواه این مدعا نیز سخنان وندی شرمن، معاون وزیر خارجه آمریکا است که گفت:« ما می دانیم که به محض توافق با ایران، سیل شرکت های خارجی برای معامله به این کشور سرازیر خواهد شد». امروز دیگر همه و به خصوص آمریکایی ها می دانند که ایران کلید حل بسیاری از بحران های منطقه ای است و گرفتاری های آمریکا هم در منطقه تمامی ندارد.
اما استفاده از توانایی های ایران منوط به رسمیت شناختن قدرت ایران است و این حاصل نخواهد شد مگر اینکه غرب حاضر شود برنامه صلح آمیز هسته ای ایران را به رسمیت بشناسد و تحریم های غیرقانونی و ظالمانه علیه ایران را لغو کند. شرط همکاری ایران با غرب جلب اعتماد است و نخستین گام در جلب اعتماد ایران، به رسمیت شناختن حقوق هسته ای ایران است و در این مسیر زمان به سرعت برای غرب در حال گذر است.
از سوی دیگر زمان، برای ایران نیز حایز اهمیت است. ایران براساس برنامه های پنجم و ششم توسعه، نیاز به ایجاد فضای مناسب برای رشد و توسعه سیاسی و اقتصادی دارد و کیست گه منکر این واقعیت باشد که رشد توسعه ایران پس از لغو تحریم های غیرقانونی، شدت و سرعت و بیشتری خواهد گرفت. اگرچه ایران به تحریم ها خو گرفته و راهبردهایی برای مدیریت اثرات سو تحریم ها اندیشیده است اما براساس چارچوبی که مقامات دولت یازدهم اندیشیده اند اگر بتوان با فرمول برد -برد مذاکرات را به سرانجام رسانید، گشایش بیشتری در ظرفیت ها و توان کشورمان برای طی کردن مسیر صعودی ایجاد خواهد شد.
مخلص کلام اینکه در مسیر تو در تو و پیچ در پیچ مذاکرات هسته ای اگرچه زمان و تسریع در روند مذاکره برای هر دو طرف اهمیتی بسزا دارد اما طرفین به وضوح از ورود به گرداب زمان نیز پرهیز می کنند. شاید از همین رو باشد که عباس عراقچی، امکان تمدید مذاکرات هسته ای برای بار دوم را بعید ندانسته است. چرا که زمان قلب تپنده مذاکرات هسته ای است و این قلب باید تا پایان خوش مذاکرات همچنان بتپد.
آرمین منتظری / امید هسته ای
اول ** 1521
21/07/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]