محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843856170
گسترش تشكيلات شيعه در زمان امام هادي (ع)
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: گسترش تشكيلات شيعه در زمان امام هادي (ع)
در نبرد بين امام هادي (ع) و خلفايي كه در زمان ايشان بودند، آن كس كه ظاهراً و باطناً پيروز شد، حضرت هادي(ع) بود. در زمان امامت آن بزرگوار، شش خليفه، يكي پس از ديگري آمدند و به درك واصل شدند.
در نبرد بين امام هادي (ع) و خلفايي كه در زمان ايشان بودند، آن كس كه ظاهراً و باطناً پيروز شد، حضرت هادي(ع) بود. در زمان امامت آن بزرگوار، شش خليفه، يكي پس از ديگري آمدند و به درك واصل شدند.
آخرين نفر آنها معتز بود كه حضرت را شهيد كرد و خودش هم به فاصله كوتاهي مرد. اين خلفا غالباً با ذلت مردند؛ يكي به دست پسرش كشته شد، ديگري به دست برادرزاده‌اش و به همين ترتيب بني‌عباس تار و مار شدند، به عكس شيعه. شيعه در دوران حضرت هادي و حضرت عسكري (ع) و در آن شدت عمل، روز به روز وسعت پيدا كرد و قوي‌تر شد.
حضرت هادي (ع) 42 سال عمر كردند كه 20 سالش را در سامرا بودند، آنجا مزرعه داشتند و در آن شهر كار و زندگي مي‌كردند.
سامرا در واقع مثل يك پادگان بود و آن را معتصم ساخت تا غلامان ترك نزديك به خود را- با ترك‌هاي خودمان، ترك‌هاي آذربايجان و ساير نقاط، اشتباه نشود- كه از تركستان و سمرقند و از همين منطقه مغولستان و آسياي شرقي آورده بود، در سامرا نگه دارد. اين عده چون تازه اسلام آورده بودند، ائمه و مؤمنان را نمي‌شناختند و از اسلام سر در نمي‌آوردند، به همين دليل مزاحم مردم مي‌شدند و با عرب‌ها- مردم بغداد- اختلاف پيدا كردند. در همين شهر سامرا عده قابل توجهي از بزرگان شيعه در زمان امام هادي (ع) جمع شدند و حضرت توانست آنها را اداره كند و به وسيله آنها پيام امامت را به سرتاسر دنياي اسلام- با نامه‌نگاري و...- برساند.
اين شبكه‌هاي شيعه در قم، خراسان، ري، مدينه، يمن و در مناطق دوردست و در همه اقطار دنيا، همين عده توانستند رواج بدهند و روزبه‌روز تعداد افرادي را كه مؤمن به اين مكتب هستند، زيادتر كنند. امام هادي همه اين كارها را در زير برق شمشير تيز و خون‌ريز همان شش خليفه و بر خلاف ميل آنها انجام داده است. حديث معروفي درباره وفات حضرت هادي (ع) هست كه از عبارت آن معلوم مي‌شود كه عده قابل توجهي از شيعيان در سامرا جمع شده بودند؛ به گونه‌اي كه دستگاه خلافت هم آنها را نمي‌شناخت؛ چون اگر مي‌شناخت، همه‌شان را تار و مار مي‌كرد. اما اين عده چون شبكه قوي‌اي به وجود آورده بودند، دستگاه خلافت نمي‌توانست به آنها دسترسي پيدا كند.
در هيچ زماني ارتباط شيعه و گسترش تشكيلاتي شيعه در سرتاسر دنياي اسلام، مثل زمان حضرت جواد و حضرت هادي و حضرت عسكري (ع) نبوده است.
يك روز مجاهدت اين بزرگواران - ائمه (ع)- به قدر سال‌ها اثر مي‌گذاشت. يك روز از زندگي مبارك اينها مثل جماعتي كه سال‌ها كار كنند، در جامعه اثر مي‌گذاشت. اين بزرگواران دين را همين طور حفظ كردند، و الا ديني كه در رأسش متوكل و معتز و معتصم و مامون باشد و علمايش اشخاصي باشند مثل يحيي‌بن‌اكثم، كه با آنكه عالم دستگاه بودند، خودشان از فساق و فجار درجه يك علني بودند،اصلاً نبايد بماند؛ بايد همان روزها به كل كلك آن كنده مي‌شد، تمام مي‌شد.
اين مجاهدت و تلاش ائمه (ع) نه فقط تشيع بلكه قرآن، اسلام و معارف ديني را حفظ كرد، اين است خاصيت بندگان خالص و مخلص و اولياي خدا. اگر اسلام انسان‌هاي كمر بسته نداشت، نمي‌توانست بعد از هزار‌و‌دويست، سيصد سال تازه زنده شود و بيداري اسلامي به وجود بيايد؛ بايد يواش يواش از بين مي‌رفت. اگر اسلام كساني را نداشت كه بعد از پيغمبر اين معارف عظيم را در ذهن تاريخ بشري و در تاريخ اسلامي نهادينه كنند، بايد از بين مي‌رفت؛ تمام مي‌شد و اصلاً هيچ چيزش نمي‌ماند. اگر هم مي‌ماند، از معارف چيزي باقي نمي‌ماند؛ مثل مسيحيت و يهوديتي كه حالا از معارف اصلي‌شان تقريباً هيچ چيز باقي نمانده است.
منبع: انسان 250 ساله- بيانات مقام معظم رهبري درباره زندگي سياسي- مبارزاتي ائمه معصومين (ع)
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۷ مهر ۱۳۹۳ - ۰۰:۴۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 46]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها