واضح آرشیو وب فارسی:آخرین نیوز: آداب و رسوم خواستگاری و ازدواج در چين
در کشور چين درست همانند ايران رسوم عروسي داراي مراحل و پيچيدگي هاي خاص خود است اما مرور زمان اين رسوم را کمرنگ کرده است .
اما براي آوردن عروس چيني يک پسر بايد از شش مرحله رد مي شد. خبرآنلاين: در چين عروسي داراي شش مرحله بود که به آن "ليولي" (Liu Li) گفته ميشد. مرحله اول "ناکاي" (Nacai) يا همان خواستگاري بود. وقتي مردي به زني علاقمند ميشد، اقوام يا آشنايان خود را به همراه هدايايي براي خواستگاري نزد اقوام دختر ميفرستاد. قبول اين هدايا به معني آغاز راه براي عروسي بود.
در دومين مرحله که "ونمينگ" (Wenming) نام دارد، خواستگاران از والدين دختر تقاضا ميکردند بر روي يک برگ نام، تاريخ تولد و ديگر اطلاعات او را بنويسند. سپس اين برگه به همراه برگه اطلاعات پسر به يک معبد برده ميشد تا در آنجا طالعبينان نظرشان را در مورد خوشبختي و سرنوشت اين دو بگويند. مرحله سوم که "ناجي" (Naji) نام داشت، داراي شباهت زيادي با مرحله دوم بود. اين مرحله در اصلاحات اجتماعي دوران امپراتوري "مينگ" - بين سالهاي ۱۳۶۸ تا ۱۶۴۴ ميلادي - لغو شد.
در مرحله چهارم - "ناژنگ" (Nazjeng) - بايد خانواده داماد به خواستههاي خانواده عروس عمل ميکرد و هدايايي را براي خانواده عروس تهيه و براي آنها ارسال ميکرد.
در صورتي که خانواده عروس از هدايا راضي بودند، آنگاه مرحله نامزدي يا "Qingqi" آغاز ميشد. مرحله نامزدي يک امر رسمي بود و ديگر اجازه تغيير در آن وجود نداشت. در اين مرحله تاريخ ازدواج تعيين ميشد که معمولا در جشن بهار يا ايام سال نو بودند. تا اين مرحله دو جوان رسما با همديگر آشنا نبودند. در آخرين مرحله که "ينگچين" (Yingqin) نام دارد، دو خانواده خود را براي جشن عروسي آماده ميکردند. در قالب اين رسوم، رنگ قرمز به معني خوشبختي بينهايت است. به همين دليل عروس لباس قرمز به تن ميپوشيد و خانواده داماد بايد قبل از ساعت ۱۲ عروس را به خانه خود ميبرد. با ورود عروس به خانه داماد، عروس نخست از روي آتش عبور ميکرد که به معني پشت سرگذاشتن همه بلايا بود. عروس و داماد سپس براي زمين، آسمان و خانوادههاي خود دعا ميکردند و در ادامه روانه "حجله" ميشدند.
داماد در حجله تازه اجازه داشت روي عروس خود را ببيند. در حجله عروس و داماد چند تار موي يکديگر را ميبريدند و به عنوان "گرويي" نگهداري ميکردند در شامگاه جشن عروسي از ميهمانان با غذا و نوشيدني پذيرايي ميشد و جوانان مجرد اجازه داشتند در رسمي به نام "نائو دونگفانگ" (Nao Dongfang) آزمايشهايي را در مقابل زوج جوان قرار دهند که به شادي جمع ميافزود. در دهههاي اخير جامعه چين دستخوش تغييرات بسياري شده است. حالا يک مراسم عروسي بهطور متوسط بين يک هزار تا ۱۲ هزار يوان خرج برميدارد که تأمين آن از توان بسياري از زوجها خارج است. حالا ديگر برخي از رسوم گذشته در چين وجود ندارند و برخي از نمادهاي غربي وارد رسوم چينيها شدهاند؛ مثل لباس عروس سفيدرنگ. در گذشته رنگ لباس عروس در چين قرمز بود؛ رنگ خوشبختي بيپايان. حالا اما برداشتن عکسعروسي از اهميت بسيار بالايي در چين برخوردار است. عکسهاي عروسي هفتهها و شايد ماهها قبل از خود جشن عروسي برداشته ميشوند. اين عکسها تنها به منظور تهيه آلبوم برداشته نميشوند، بلکه از آنها براي چاپ بر روي ليوان و فنجان يا استفاده در جاسوئيچي نيز استفاده ميشود. شرکتهاي مخصوصي تدارک جشن عروسي و تهيه اتومبيلهاي گرانقميت و مناطق زيبا براي عکسبرداري را برعهده ميگيرند. بسياري از چينيها در دوران جواني از پس هزينههاي عروسي برنميآيند، اما چند سال بعد مراسمي که در آغاز زندگي مشترک از برگزاري آن ناتوان بودند را برگزار ميکنند.
دوشنبه, 14 مهر 1393 ساعت 11:45
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آخرین نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 46]