تور لحظه آخری
امروز : جمعه ، 18 آبان 1403    احادیث و روایات:  امام محمد باقر(ع):خداوند عزوجل کسی را که در میان جمع ، بدون ناسزاگویی شوخی کند، دوست دارد .
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

اوزمپیک چیست

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1827110016




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

به مناسبت سالروز شهادت سفیر اباعبدالله(ع) ذکر مصیبتی که آقامجتبی تهرانی برای «مسلم‌بن عقیل» خواند


واضح آرشیو وب فارسی:فارس: به مناسبت سالروز شهادت سفیر اباعبدالله(ع)
ذکر مصیبتی که آقامجتبی تهرانی برای «مسلم‌بن عقیل» خواند
آقامجتبی تهرانی گفت: وقتی مسلم به پشت‌بام رسید، رو به سمت مکه کرد و گفت: «السلام علیک یا بن رسول‌الله یا حسین». یا اباعبدالله! حال مسلم را داری می‌بینی؟! مولا هم مسلم را فراموش نکرد، او هم در همان لحظات آخر، یادی از مسلم کرد.

خبرگزاری فارس: ذکر مصیبتی که آقامجتبی تهرانی برای «مسلم‌بن عقیل» خواند



به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، حضرت مسلم بن عقیل(ع) یکى از درخشان‌ترین چهره‌هاى نهضت حسینى است که براى ارزیابى زمینه قیام با فرمان امام حسین(ع) به کوفه اعزام شد، کنیه مسلم، ابوداوود و لقبش محدّث بوده است، وى به پیامبر خدا(ص) شباهت داشت و شجاع‌ترین فرزند عقیل بن ابیطالب شمرده مى‌شود. مسلم را از یاران امام على(ع) در جنگ صفین، از فرماندهان جناح راست پیاده نظام لشکر نام برده‌اند، از آنجایی که عقیل سال‌ها قبل از آمدن امام على(ع) به کوفه، در این شهر زندگى کرده بود، امام حسین(ع) مسلم را به نمایندگى از جانب خود به کوفه اعزام کرد. حضرت مسلم، داماد امیرمؤمنان(ع) است و نام همسرش در برخى منابع، رقیه و در برخى دیگر ام کلثوم گزارش شده است، وى دو فرزند به نام‌هاى عبدالله و على داشت که عبدالله در کربلا به شهادت رسید. نهم ذی‌الحجه سال 60 هجری سالروز شهادت نماینده امام حسین(ع) در شهر کوفه است، به همین منظور در ادامه به روایت مرحوم آیت‌الله آقا مجتبی تهرانی از شرایط آن روز کوفه و جنگ روانی دشمن علیه مسلم بن عقیل می‌پردازیم:  

*تحمیق و فریب مردم توسط ابن زیاد شما اولین جلسه امام حسین(ع) با ولید را دیدید؛ حالا اولین برخورد حکومت شیطانی یزید با سفیر امام حسین را هم ببینید و با هم مقایسه کنید! با دقت دو جریان را بررسی کنید! این حکومت یزیدی را ببینید که از چه اهرم‌هایی استفاده می‌کند. ابن زیاد وقتی که وارد کوفه می‌شود، با چه قیافه و شکلی می‌آید؟ چگونه مردم را فریب می‌دهد؟! در همان گام اول، ابزارش فریب است. اولین منبری که در مسجد کوفه می‌رود، هم به مردم وعده می‌دهد که من برای شما چه کارهایی انجام خواهم داد و هم از آن طرف تهدید کرد که اگر کسی با حسین همراهی کند چنین و چنان می‌کنم. من اینها را می‌گویم تا مطلب کاملاً برای شما جا بیفتد. هم درِ خزینه را باز می‌کند و مال بیت‌المال را وسط می‌ریزد، هم از این طرف به دروغ می‌گوید لشکر چندین هزار نفره دارد از شام می‌آید. هم تطمیع کرد و هم تهدید. به عمر سعد هم وعده حکومت ری را داد که این تطمیع مالی و مقامی است و از آن طرف هم همه را تهدید کرد که از سپاه شام و برخورد سخت حکومت بترسید! * شایعه ارتداد مُسلم! از طرفی دیگر، به سراغ یک سنخ باورهای جامعه اسلامی و توده مردم می‌رود و از جهل آن‌ها برای فریب استفاده می‌کند. من اسم این کار را می‌گذارم «تحمیق» که همان فریب بر محور بی‌خبری است. در بعضی جاها نقل شده که مُسلم را متهم می‌کنند که او مرتد شده است. چرا؟ چون با امیرالمؤمنین(ع) مخالفت کرده است. شعار ارتداد بر اساس باورهای دینی مردم باعث شد تا بتواند دور مُسلم را خالی کند و حکومت شیطانی و یزیدی‌اش باقی بماند، باور دینی مردم این بود که کسی نباید بر خلاف حکومت اسلامی قیام کند، او در اینجا از تحمیق استفاده می‌کند. ابن زیاد برای بقای حکومت خود از هر سه عامل استفاده کرد، بدانید حکومت‌های شیطانی هستند که به تطمیع، تهدید و تحمیق متوسل می‌شوند و از این سه اهرم و سه وسیله استفاده می‌کنند که بر جامعه سلطه پیدا کنند. کار آن‌ها این است. اما در حکومت الهی از این حرف‌ها خبری نیست. *ذکر مصیبت جناب مسلم بن عقیل بروم سراغ توسّلم. محمد بن اشعث وقتی دید که نمی‌تواند مسلم را دستگیر کند، چاره‌ای ندید جز اینکه به او امان دهد، به مسلم رو کرد و گفت: «إنَّکَ لاتَکذِبُ وَ لاتَغُرَّ»، تو نه اهل دروغی و نه اهل غروری! همان لغت را وسط می‌کشد. ببین دشمن چگونه دارد خطاب می‌کند! «إنَّکَ لاتَکذِبُ وَ لاتَغُرَّ»، این عین جمله‌ای است که به مسلم گفت، گفت: تو نه اهل دروغی و نه اهل غروری! ولی من به تو امان می‌دهم؛ از طرف امیر هم امان می دهم؛ از طرف خدا و رسول خدا هم امان می دهم. امان دادن هم در عرب رسم بود و به هیچ نحو به کسی که امان داده شده بود خیانت نمی شد. امّا فریب کاری را ببینید! امان داد، ولی بعد با مسلم چه کار کردند؟! وقتی مسلم را دستگیر کردند، مسلم در بین راه شروع کرد به گریه کردن، یکی از اینها رو به مسلم کرد و گفت: کسی که برای یک چنین امر عظیمی قیام می‌کند که نباید این گونه زبونی به خرج دهد و گریه کند! مُسلم گفت: «لَا أبکِی لِنَفسِی»؛ من برای خودم گریه نمی‌کنم، «وَ لَکِن أبکِی لأهلِی المُقبِلِینَ إلَیَّ»، گریه‌ام برای آن زن و بچه‌ای است که دارند به سوی من می‌آیند، «أبکِی لِلحُسَینِ وَ آلِ الحُسَینِ»، من برای حسین و خانواده‌اش دارم گریه می‌کنم.  عجب امان نامه‌ای به مسلم دادند! ببینید دو گروه مقابل یکدیگر هستند و اصلاً شیوه‌شان با هم فرق می‌کند، یکی شیطانی است و یکی رحمانی است. مسلم وصیت کرد و عبیدالله گفت: او را به بالای بام دارالعماره ببرید و بالای قصر او را بکشید، از قاتل مسلم پرسیدند، وقتی مسلم را بالا می‌بردی، چه می‌گفت؟ گفت: تسبیح خدا می‌کرد، استغفار می‌کرد و صلوات می‌فرستاد، من در مقتلی دیدم که وقتی مسلم به پشت بام رسید، رو به سمت مکه کرد و گفت: «السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ رَسُولِ الله یَا حُسَینِ»، یا اباعبدالله! حال مُسلم بن عقیل را داری می‌بینی؟! شروع کرد با مولایش صحبت کردن. مولا هم مسلم را فراموش نکرد، او هم در همان لحظات آخر، یادی از مسلم کرد. اما می‌دانید فرق این دو در چه بود؟ مسلم گفت: یا اباعبدالله! حال مسلم بن عقیل را می‌بینی؟! ولی امام حسین وقتی مسلم را یاد کرد، چیز دیگری گفت. فرمود: ای مسلم! بیا حال زن و بچه من را ببین... «فَنادَی یَا مُسلم بنِ عَقیلِ وَ یَا هَانِیء بنَ عُروَةِ یَا زُهَیرُ یَا بُرَیرُ قُومُوا عَن نَومَتِکُم أیَّهَا الکِرَامُ فَادفَعُوا عَن حَرَمِ الرَّسُولِ»...   انتهای پیام/ک

93/07/12 - 10:49





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


فرهنگ و هنر

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن