واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۱۲ مهر ۱۳۹۳ - ۰۹:۰۹
یک جامعهشناس گفت: در برخی از برنامهریزیها نوجوانان و جوانان مشارکت ندارند و گاهی کسانی برای اوقات فراغت تصمیم میگیرند که اختلاف سنی زیادی با گروه مخاطب دارند، در نتیجه با وجود هزینههای بالا از برنامهها استقبال نمیشود. به گزارش سرویس «جوانان» خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، دکتر غلامرضا علیزاده با تاکید بر اینکه برنامهریزی برای اوقات فراغت نباید بهصورت مقطعی باشد و یک برنامهریزی بلندمدت برای این امر اجتنابناپذیر و ضروری است، افزود: با فرارسیدن فصل تابستان و تعطیلی دانشآموزان و دانشجویان ، مسئله اوقات فراغت مورد توجه قرار میگیرد و با تمام شدن فصل تابستان هم پرونده اوقات فراغت بسته میشود و رو به فراموشی میرود. وی تاکید کرد: بیتردید گذران اوقات فراغت یکی از نیازهای اساسی و بنیادین ماست. همانطور که انسان به خوراک، پوشاک و مسکن نیاز دارد، برای تجدید قوا و به دست آوردن انرژی مورد نیاز برای انجام کارهای روزانه، باید اوقات فراغت سالم و سودمندی داشته باشد. اوقات فراغت در کنار کار، تلاش، فعالیت و درس، نیاز طبیعی هر فردی است. این مدرس دانشگاه اضافه کرد:اوقات فراغت باید متناسب با سن، علاقهها و توانمندیها باشد و ما را از حالت یکنواختی خارج کند. این دوران در حقیقت بخشی از زندگی ماست . اگر زندگی حالت یکنواختی پیدا میکند، ما را به سمت خستگی، افسردگی و بیتفاوتی سوق میدهد. بنابراین اوقات فراغت باید در قالب یک تفریح شاداب و با نشاط باشد که همزمان معیارها، قواعد و هنجارها هم در آن رعایت شوند. وی در پاسخ به این پرسش که آیا فقط خانوادهها مسئول اوقات فراغت هستند، گفت:علاوه بر خانوادهها، مسئولان، نهادهای فرهنگی و اجتماعی باید بخشی از اوقات فراغت را مدیریت و برای آن برنامهریزی کنند. درواقع ایجاد اوقات فراغت بر عهده مسئولان است وآنان باید اوقاتی فرحبخش و کمهزینه را برای مردم، بویژه جوانان به وجود بیاورند. این جامعه شناس اضافه کرد: اگر جوانی بخواهد یکبار بهصورت تفریحی استخر برود، باید حدود 30 هزار تومان بپردازد که این هزینه برای بیشتر خانوادهها سنگین است. برای کاهش این نوع هزینهها باید از قبل زمینه و برنامههایی تدارک دیده شود تا قشرهای مختلف جامعه بتوانند از امکانات استفاده کنند. علیزاده در پاسخ به این پرسش که برای گذران اوقات فراغت سالم، چه قدر میتوان از فضاهای شهری استفاده کرد؟ گفت: برای استفاده از فضاهای شهری میتوان تلویزیونهای بزرگی را در بوستانها تعبیه کرد و برای خانوادهها فیلم به نمایش گذاشت. علاوه بر اکران فیلم، در هر محله برنامههای نمایش تئاتر و موسیقی را در بوستان ها به اجرا درآورد. این جامعه شناس یکی دیگر از راههای استفاده از فضاهای شهری برای گذران اوقات فراغت را گذاشتن میزهای فوتبالدستی، میز بیلیارد و میز پینگپنگ در بوستانها دانست که نوعی بازی و سرگرمی سالم شمرده میشود، ادامه داد: هزینه بسیار پایینی هم برای استفاده از این وسایل باید در نظر گرفته شود، همچنین برای جلوگیری از آسیب به وسایل و ایجاد نظم، میتوان فردی را برای مراقبت از وسایل استخدام کرد و با این کار اشتغالزایی هم میشود. وی با بیان اینکه شورایاریهای محلات درمساله گذران اوقات فراغت نقش مهمی بازی میکنند، اظهارکرد: شورایاران میتوانند در هر شهر یا استان، برنامههای گردشگری برگزار کنند. برای نمونه، تهرانگردی برای ساکنان تهران یکی از کارهای قابل انجام در هر محله است. برنامهریزی برای مسافرتهای دستهجمعی یا کوهنوردی برای ساکنان هر محله نیز برنامه دیگری است که نباید از نظر دور بماند. این جامعهشناس افزود: اختصاص کارتهای ورزشی رایگان، نیمبها و یا یکسوم بها به دانشآموزان و دانشجویان نیز میتواند گذران اوقات فراغت سالم را در جامعه گسترش دهد. زمینهسازی برای این مسئله که خانوادهها بتوانند در برخی رستورانها با قیمت پایین شام میل کنند و در کنار هم باشند نیز مفید است. بهطورکلی انجام این نوع کارها برارتقای سلامت روح، روان و جسم تاثیرمثبتی دارد. وی در پاسخ به این پرسش که نداشتن یک برنامه صحیح برای گذران اوقات فراغت چه مشکلاتی را برای جامعه در پی خواهد داشت؟ گفت: همانطورکه نداشتن تغذیه مناسب برای بدن مشکلاتی را ایجاد میکند، فقدان اوقات فراغت سالم و فرحبخش هم از نظر روانی روی افراد تاثیر منفی میگذارد. افسردگی و خلقتنگ اولین آسیبی است که در این شرایط ایجاد میشود و بدیهی است که فرد گرایش به گذران اوقات فراغت منفی پیدا میشود. این مدرس دانشگاه اضافه کرد: درگیریهای محلی، منطقهای و فرامنطقهای یکی دیگر از پیامدهای نداشتن اوقات فراغت سالم و فرحانگیز است. جنایت، اعتیاد، خشونت و بزهکاری، همگی از آسیبها ناشی از نبود یا کمبود اوقات فراغت سالم است و برنامهریزی مناسب برای اوقات فراغت میتواند به حل این مسائل کمک کند. علیزاده که با ماهنامه سپیده دانایی گفت و گو میکرد، در پایان درباره تماشای تلویزیون برای گذران اوقات فراغت تصریح کرد: برخی از برنامههای تلویزیون میتوانند بهعنوان تفریح و سرگرمی مفید باشد، ولی نباید فقط تلویزیون برای گذران اوقات فراغت در نظر گرفته شود؛ چراکه استفاده زیاد از آن باعث دلزدگی میشود. ضمن اینکه میتواند برای کودکان آسیبهای جسمی در پی داشته باشد. درواقع برنامههای تلویزیونی تنها بخشی از گذران اوقات فراغت هستند و بخش مهم گذران اوقات فراغت سالم بهوسیله مسئولان سازمانهای فرهنگی و هنری و با همکاری خانوادهها، خارج از منزل ایجاد میشود. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 48]