محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803722276
یادداشت اختصاصی/ نقش ایران در ایجاد سیستم جدید امنیت منطقه‌ای-بخش دوم
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت اختصاصی/
نقش ایران در ایجاد سیستم جدید امنیت منطقه‌ای-بخش دوم
استاد روابط بین‌الملل قرقیز در یادداشتی به بررسی چالش‌ها و فرصت‌های امنیتی در منطقه پرداخته و جایگاه جمهوری اسلامی در این راستا را موثر عنوان کرده است.
«الیانا ستاراوا» استاد آکادمی دیپلماتیک وزارت امور خارجه قرقیزستان در یادداشتی اختصاصی که در اختیار خبرنگار دفتر منطقه‌ای فارس در دوشنبه قرار داد، به بررسی چالش‌ها و فرصت‌های امنیتی در منطقه پرداخته و جایگاه جمهوری اسلامی در این راستا را موثر عنوان کرده است. استاد آکادمی دیپلماتیک قرقیزستان با اشاره به فروپاشی نظام تک‌قطبی جهان و ضرورت تشدید اقدامات در جهت تامین امنیت کشورها از راه همگرایی منطقه‌ای، نقش ایران را مهم و تاثیرگذار توصیف کرد. رویدادهای سال‌های اخیر بیش از پیش جوامع کارشناسی و نخبگان سیاسی و اقتصادی را متقاعد کرد که پایان جهان تک‌قطبی که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ظهور کرد و در آن نقش «تنها قدرت جهانی» با آمریکا بود، به طور ناگزیر فرا می‌رسد. همچنین روند تحولات از سال 2011 به این طرف نشان می‌دهد که ایران بیش از پیش نقش تامین‌کننده موازنه قدرت منطقه‌ای (تهران - ریاض) را اجرا کرده و همزمان به عنوان یک بازیگر مستقل اقدام می‌کند و گاهی نیز در مسائل مربوط به سوریه، افغانستان و عراق با روسیه و چین به عنوان مدعیان مراکز جهانی قدرت همکاری می‌کند. در ادامه بخش دوم و پایانی این یادداشت را می‌خوانید. وادی فرغانه – منطقه حساس آسیای مرکزی وادی فرغانه از نگاه امنیتی حساس‌ترین منطقه‌ای است که بخش‌های از خاک قرقیزستان، ازبکستان و تاجیکستان را فرا گرفته است. دقیقا وادی فرغانه به نوعی مرکز ظهور و فعالیت‌های گروه‌های سیاسی اسلامی تندرو آسیای مرکزی نظیر حزب التحریر و حرکت اسلامی ازبکستان به شمار می‌رود که فقدان و یا ضعف امنیت منطقه‌ای را برجسته کرده و باعث ایجاد سازمان پیمان امنیت جمعی شدند. اولین رویارویی علنی با تروریست‌ها در قرقیزستان در سال 1999 (با نام «حوادث باتکن») موقعی اتفاق افتاد که گروه شبهنظامیان حرکت اسلامی ازبکستان کردند از طریق خاک قرقیزستان به ازبکستان نفوذ کنند. یک سال بعد نیز دوباره این گروه سعی در عبور از خاک قرقیزستان به ازبکستان را کرد و همین طور تحولات افغانستان و افزایش نفوذ آمریکا در منطقه زمینه برای ایجاد سازمان همکاری‌های شانگهای و مرکز منطقه‌ای ضدتروریستی این سازمان را فراهم آورد. در دنیای امروز به دلیل حادث شدن تغییر و تحولات جدید جهانی، شاهد روند تبدیل هویت ملی به هویت دینی می‌باشیم. «انقلاب در برخی کشورهای عربی» نشان داد که هواداران اسلام سیاسی از قدرت بسیج شدن برخوردار می‌باشند. پتانسیل ایدئولوژیکی و سیاسی گروه‌های رادیکال آسیای مرکزی در سوریه و عراق مورد استفاده قرار داده شد تا بتوان در آینده از این تجربه برای مبارزه با نظام‌های سکولار منطقه بهره‌برداری به عمل آورد. از آغاز سال 2011 به این طرف موارد متعددی از ورود شهروندان جمهوری‌های آسیای مرکزی به سوریه و افغانستان با هدف شرکت در درگیری‌های مسلحانه در ترکیب گروه‌های افراطی شبه‌نظامی به ثبت رسیده است. البته در رقابت‌های ژئوپلیتیکی منطقه استفاده از ظرفیت این گروه‌ها برای ایجاد بی‌ثباتی و هرج و مرج نیز بعید نخواهد بود. در قرقیزستان، پلیس و نهادهای اطلاعاتی زنگ خطر را به صدا در آوردند؛ تعداد مزدورانی که متمایل به شرکت در جنگ سوریه هستند، رو به افزایش می‌باشد. نهادهای امنیتی در خصوص تعداد دقیق افرادی که به مناطق درگیری رفته و یا برگشته‌اند، اطلاع ندارند. بنا به گفته فعالان حقوق بشر، تعداد شبهنظامیان قرقیزی بیش از 100 نفر بوده و بخش قابل توجهی از آنان را زنان تشکیل می‌دهند. تعدادی از کارشناسان قزاقی هنوز هم بر این باورند که احتمال تکرار حوادث کشورهای عربی در آسیای مرکزی بسیار بالا می‌باشد. به اعتقاد آنان، فقدان ایده ملی وحدت‌بخش، وجود فساد در بسیاری از کشورهای منطقه، افزایش سریع فاصله میان طبقه دارا و ندار، بیکاری و فقر اکثریت جمعیت و به حاشیه رانده شدن آنان و رشد افراطگرایی مذهبی عواملی می‌باشند که در کل و یا هر کدام به تنهایی می‌توانند نقش یک چاشنی را بازی کند. نقش و جایگاه ویژه ایران پیچیده شدن روابط میان روسیه و غرب در رابطه با بحران اوکراین و مواضع متفاوت سیاسی در مورد سوریه و آینده افغانستان، کشورهای آسیای مرکزی را وادار به جستجوی شرکایی در منطقه کرده است تا بهتر بتوانند امنیت ملی و منطقه‌ای را خود را تامین کنند. چنانچه ازبکستان، ناتو به رهبری آمریکا را ضامن امنیت خود می‌داند پس سایر کشورهای منطقه در این راستا روی سازمان پیمان امنیت جمعی، سازمان همکاری‌های شانگهای و اتحادیه اقتصادی اوراسیا حساب باز کرده‌اند اما با این حال هیچ یک از ائتلاف‌های موجود نمی‌توانند نقش رو به افزایش جمهوری اسلامی ایران در منطقه (از جمله در آسیای مرکزی) و مشارکت آن در تامین امنیت خاور نزدیک و میانه را (افغانستان، پاکستان، هند) نادیده بگیرند. فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و ظهور کشورهای مستقل در کنار شکل گرفتن رقابت میان قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای همچنین فرصت‌های خوبی را هم فراهم کرد که تهران نیز در کنار سایر کشورها از آن بهره‌برداری به عمل آورد. جمهوری اسلامی نمی‌توانست نسبت به فرآیندهای در حال انجام آسیای مرکزی بی‌تفاوت باقی بماند و تلاش می‌کرد تا برخورد میان مدل‌های مختلف توسعه این کشورها امنیت ایران را مواجه با مشکلات نکند. بنابراین تهران ضمن اعلام اینکه، آسیای مرکزی یکی از اولویت‌های سیاست خارجی خود است، از استقلال، تمامیت ارضی و حق حاکمیت ملی این کشورها و همچنین ثبات و امنیت آنان حمایت به عمل آورد همچنین ثبات کشورهای آسیای مرکزی شرط حفظ امنیت مرزهای ایران ارزیابی می‌شود. ایران با روسیه و چین به عنوان 2 کشور مهم و تاثیرگذار سازمان همکاری‌های شانگهای، روی این بحث موافق است که منطقه قادر به تامین ثبات و امنیت خود بدون دخالت طرف‌های خارجی می‌باشد. این نوع نگاه می‌تواند شرایط مناسب‌تری برای همکاری فراهم کرده و عضویت کامل ایران در سازمان همکاری‌های شانگهای موجب ایفای نقش عملی در شکل‌گیری نظام امنیت منطقه‌ای آسیای مرکزی خواهد شد. همزمان جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک بازیگر مهم می‌تواند در تامین امنیت ایدئولوژیکی و مذهبی سیستم امنیت منطقه‌ای نقشی موثر انجام دهد. ایران کشوری است که در مقابل طرح برخورد تمدن‌ها ایده گفتوگوی تمدن‌ها را معرفی کرده و امروز نیز در مقابل ایدئولوژی افراطی مذهبی (تکفیری) حمایت از تفکر و اندیشه متعادل اسلامی را حرکت درست و منطقی ارزیابی می‌کند. جمهوری اسلامی ایران با اتکا به اصل عمل‌گرایی در سیاست خارجی خود تلاش می‌کند تا با توجه به واقعیت‌های موجود سیاسی، مبتکر اقدامات اساسی باشد. اگر در آغاز ایجاد خود، جمهوری اسلامی ایران از بیداری اسلامی به صورت خالص آن حمایت می‌کرد، پس در مراحل مختلف تاریخ خود و از جمله پس از فروپاشی شوروی، ایده گفتوگوی تمدن‌ها را معرفی کرد. اینک در متن افزایش خطر تندروی رو به رشد گروه‌های اسلامی با اتفاق افتادن «تحولات عربی»، ایران طرح بیداری اسلامی منطقه با اتکا به اعتدال و توسعه معنوی را معرفی کرد. این ابتکار هدف کاهش سطح تندروی از طریق گفتوگو با مذاهب سنتی (مکاتب فقهی) و جایگزین ایدئولوژی افراطگرایی کردن اسلام متعادل را دنبال می‌کند. ضرورت قطب جدید آسیایی در این عرصه رقابت و تلاش‌ها، جمهوری اسلامی ایران نمی‌تواند تنها در نقش ناظر قرار داشته باشد. ایران باید تمام ظرفیت و توانمندی‌های خود را به کار گیرد تا دارای جایگاه بازیگری فعالی باشد. پیش از همه باید علیه نظام تک‌قطبی اقدامی موثر صورت گیرد و سپس با توجه به منافع خود به ایجاد نظام چندقطبی کمک نماید و سوما در جهت شکل‌گیری یک قطب قدرتمند آسیایی شامل هند، چین، روسیه و ایران حرکتی در خور انجام شود. در پی ظهور و فعالیت‌های داعش در عراق و سوریه در سال 2014، ایران طرح ایجاد ائتلاف جدید ضد تروریستی را به میان گذاشت. به این ترتیب ابتکار عمل ایران برای ایجاد یک ائتلاف گسترده با روسیه، چین و کشورهای آسیای مرکزی در امر مبارزه با افراطگرایی در مقابل ائتلافی که از سوی آمریکا شکل گرفته است، قابل تحقق بوده و همزمان نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی ایران خطر گسترش افراطگرایی و بی‌ثباتی بیشتر در خاور نزدیک و میانه و آسیای مرکزی را جدی‌تر از دیگران درک می‌کند. پشتیبانی مسکو از ابتکار ایران که در جریان مذاکرات بین سرگی لاوروف و جواد ظریف صورت گرفت، نه‌تنها از اعتبار و اهمیت منطقه‌ای بلکه بین‌المللی برخوردار می‌باشد. دولت اوباما به خوبی می‌داند کشوری که نه‌تنها قادر به ایجاد این ائتلاف خواهد بود، بلکه به پیروزی واقعی بر «جهادگران» در عراق و سوریه دست پیدا خواهد کرد، در آینده نزدیک در جایگاه رهبری و پیشگامی منطقه قرار خواهد گرفت زیرا مهمترین و ارزشمندترین چیز – یعنی صلح را برای منطقه اعطا خواهد کرد. اگر تهران ضمن حمایت‌های بین‌المللی مسکو و پکن به انجام چنین اقدامی موفق شود، پس آن به مواضع آمریکا و شرکای اصلی آن در خاور نزدیک (تل‌آویو و ریاض)، ضربه خواهد زد. ملت‌ها دیگر به آمریکا اعتماد نمی‌کنند در حقیقت واشنگتن از مهمترین پشتوانه خود که اعتماد خیلی‌ها به قدرت مالی (دلار)، نظامی و عدالت دموکراسی آمریکایی بود، محروم شده است. آمریکا نتوانست از هیچ یک از اختلافات نظامی که با حضور آن طی سال‌های اخیر اتفاق افتاد، به عنوان پیروز بیرون آید. ناکارآمدی ائتلاف جهانی به رهبری آمریکا برای مبارزه با افراطگرایی (عراق) بیش از هر زمانی دیگر آشکار شد و اقدامات نظامی واشنگتن در عراق و افغانستان عملا شکست خورد. مشکلات سوریه و لیبی نشان می‌دهد که کشورهای منطقه دارای پتانسیل لازم در جهت ایجاد سیستم امنیت منطقه‌ای بر اساس حقوق برابر می‌باشند. بنابراین با توجه به تهدید و چالش‌های جدید برای دولت‌های ملی منطقه در میان‌مدت نیاز به ایجاد ائتلاف ضد افراطی‌گری با حضور جمهوری اسلامی ایران، روسیه، چین، هند و احتمالا ترکیه وجود خواهد داشت. در این راستا تلاش‌های تهران برای تامین توسعه پایدار و عادلانه در خاور نزدیک و میانه و همچنین آسیای مرکزی، ایجاد سیستم موثر امنیت منطقه‌ای و درک و قرائت جدید از مسئولیت ملت‌های منطقه برای تعیین سرنوشت خود بدون مداخله نظامی، فرهنگی و اقتصادی خارجی قابل قدردانی می‌باشد. انتهای پیام/
93/07/05 - 09:49
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]
-
گوناگون
پربازدیدترینها