تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1869262977
اظهارات جنجالی ابراهیم حاتمی‌کیا در برنامه هفت
واضح آرشیو وب فارسی:آخرین نیوز: اظهارات جنجالی ابراهیم حاتمی‌کیا در برنامه هفت
ابراهیم حاتمی‌کیا با حضور در برنامه «هفت» گفت: دسته‌ای از فیلمسازان ایرانی با آن طرف آب در ارتباطند و خدا را شکر همیشه دلارشان میرسد و مارکوپولو هستند و در آن سوی آب ها رنگ عوض میکنند و عکس های مختلف می اندازند!
به گزارش آخرین نیوز به نقل از مهر، ابراهیم حاتمی‌کیا با حضور در برنامه «هفت» درباره فیلم «چ» و مسایل سینمای ایران سخن گفت و بیان کرد: چمران شخصیتی چند بعدی داشت شخصیتی که هم علم دارد و عارف است و هم چریک است و تفنگ به دست می‌گیرد. این شخصیت هیچ کدام از اینها را بر خود حرام ندانست و هرجا احساس کرد باید حرفش را بزند و خدمت کند وارد میشد. وی ادامه داد: بخشی که در صداوسیما از چمران سخن گفته شده است بیشتر بخش عرفانی شخصیت وی بوده است درحالیکه چمران مرد خلوت و جلوت هر دو با هم بود و سخت است که در سینما هر دو اینها را نشان دهیم و برای همین هم ساخت «چ» این همه طول کشید. اینکه من فکر می‌کردم که آیا درست درمی‌آید و آیا آن اندازه‌ای که باید از چمران حرف بزنم به اندازه است؟ من نمی خواستتم عده‌ای را سرخورده کنم و یا عصبانی کنم حتی تا مدتی با اینکه فیلمنامه را نوشته بودم اما نمی خواستم آن را بسازم. حاتمی‌کیا با اشاره به مساله خود در سینمای دفاع مقدس بیان کرد: من «دیده بان» را درباره شهیدی به نام شهید عاطفی ساختم که در عملیات والفجر 8 شرکت میکند. من وحشت می‌کردم و می‌گفتم این دیده بان قصه من است و این نه به این معنی که خودم را سربالا بگیرم بلکه این را فقط من میتوانم بسازم چون خودم به آن نظم می‌دهم. در واقع این جبهه ای بود که من خودم آن را باز کردم و حرف خود را بیان میکنم هر کسی از دید خود نگاه میکند علی حاتمی هم اگر بخواهد از جنگ بگوید دید خود را دارد. کارگردان فیلم «چ» تصریح کرد: این چمرانی است که من خالق آن هستم و مساله خود را میگویم. چطور میشود که زندگی 50 ساله دکتر چمران را در دو روز روایت کرد اما من آن قسمتی را که برایم پررنگ است میگویم و امیدوارم دیگر دوستان هم دیگر قسمت‌های زندگی این شهید بزرگوار را بگویند ولی برای من این نقطه نقطه حساسی بود که حس می‌کردم که یک جایی است که دو نیرو که جفتشان هم ایرانی هستند یک جایی شاخ به شاخ هم قرار میگیرند که هر دو هم میگویند ما سهمی از انقلاب داریم و میخواهیم این پیاده شود که جریان کردها و معترضین آنها است که میخواستند ادعای حقانیت کنند و چه این طرف که انقلاببیونی که آزاد شدند و میخواهند حافظ انقلاب باشند و نگذارند شکافی بین کشور رخ بدهد. در ادامه این برنامه وی در پاسخ به اینکه خود را فرزند زمانش می‌داند یا خیر بیان کرد: اگر این به معنای فضیلت باشد که اصلا کار من نیست. اگر مساله جامعه را نگویم دیگر آن حرف بر من حرام است. آنچه که من در بعضی همکاران خودم می‌بینم این است که طرف میگوید من کلی فیلمنامه دارم ولی نمیدانم کدام را بسازم و اصلا برایش مهم نیست و همین آدم 10 سال بعد هم میگوید که من باز هم این فیلمنامه ها را دارم. پس زمان چه میشود گویا این افراد مساله ندارند. وی اضافه کرد: مشکل سینمای ما از جایی آغاز شد که هنرمند را از زمانش گرفتند. این مساله دلایل مختلفی دارد از جمله اینکه کوته بینی ها و ممیزی ها و سخت‌گیری‌ها مطرح شد و نتیجه اش این شد که فیلمساز از آنچه که جامعه به آن نیاز داشت فاصله گرفت و به سمتی رفت که اصلا نسبتی با او ندارد. حاتمی کیا در بخشی دیگر با اشاره به نظر خود درباره سینمای ایران بیان کرد: سینمای امروز غم انگیز است وقتی من به جشنواره می‌روم و فیلم های جشنواره به عنوان حاصل کارنامه سینمای ایران را می‌بنیم احساس میکنم که یک سیاره دیگر است. ما یک افقی دارم که من اینها را در فیلم نمی بینم. اینکه چرا ملت به سینما نمی‌روند تنها بخشی از آن به اقتصاد مربوط میشود اما مهمتر این است که مخاطب به سینما می آید تا چه چیزی را و چه مساله ای را ببیند؟ این رابطه مخاطب و سینماگر ضعیف شده است. کارگردان فیلم «بوی پیراهن یوسف» با اشاره به فیلم های اجتماعی بیان کرد: مساله بدان معنا نیست که مصیبت‌های مردم را بگویند و حرف اجتماعی بزنند. هنرمند صرفا آیینه نمی‌گیرد. ما آرمان‌هایی برای سینما داشتیم و برای آنها می‌جنگیدیم. ما می‌خواستیم عرفان را در سینما مطرح کنیم اما عرفان اتفاق نیفتاد که چه چیزی در سینما رخ بدهد؟ قرار بود در این سینما سربازانی باشند که مردانه مساله جامعه خود را بیان کنند و نترسند اما این اتفاق در سینما رخ نمیدهد. برخی منتقدان میخواهند جنگ را از سینما حذف کنند حاتمی کیا با اشاره به سخنان بعضی منتقدان از گفته های آنها انتقاد کرد و گفت: وقتی منتقد به من میگوید که جنگ تمام شده و دیگر حرف های عادی بزنیم یعنی هنوز نمیفهمد که 1200 کیلومتر این کشور با یک کشور بیگانه درگیر بوده است و ما در هشت سال جنگ 300 هزار شهید دادیم من در اینجا باید چه کنم؟ او که راهنمایی میکند و چراغ قوه بر مسیر من می‌اندازد، کاری میکند که من به نظر آدم کهنه ای بیایم. من فیلم «مهاجر» و «وصل نیکان» را ساختم که به من گفتند اینها چه حرف هایی است؟ وی ادامه داد: اگر نگاه نسل 40 و آن هویت ها نبود امروز چه میشد؟ دوست منتقد ما نسبت به این مسائل به چشم یک موضوع خسته نگاه میکند و میگوید که دیگر تمام شده و برگردیم به زندگی عادی. کوچه ها به نام شهدا شده که اینها هنوز التیام پیدا نکرده است. چطور میشود که سینما میخواهد به اینها پشت کند و به آنها اعتنا نکند. منتقد ما با اینها مثل شوخی برخورد میکند. کارگردان «روبان قرمز» در ادامه سخنان خود بیان کرد: جامعه در جنگ دچار زخم شده است و مساله این است که سینما چطور میخواهد به این زخم‌ها پشت کند. وی در ادامه در واکنش به سخن گبرلو مجری برنامه درباره انتقادهایی که به وی میشود، اظهار کرد: سینماگران ایران سه دسته هستند؛ عده‌ای سینمای بدنه و دکان دارند که حلالشان هم باشند. یک گروه هم دنبال سینمای جشنواره ای و روشنفکری هستند و دیده بانی این دسته برای آن طرف آب است و نمی‌خواهند مخاطب ایرانی را تحت تاثیر قرار دهند و سوم هم سینمای ملی است که با درد وارد این حوزه شده است. در سینمای ملی افراد مساله و دغدغه جامعه را دارند، کسی مثل آقای تبریزی که از روی دیوار سفارت آمریکا بالا رفت تا از آن روزها فیلمبرداری کند مساله داشته که به سینما آمده است. فیلمساز ملی بین 2 دسته دیگر له میشود حاتمی‌کیا افزود: من هم قصدم این بود که بروم بجنگم و از جایی حس کردم که با فیلم حیرت های جنگ را به تصویر بکشم. چنین فیلمسازی همیشه بین آن دو دسته دیگر له میشود. آنهایی که با آن طرف آب در ارتباطند خدارا شکر همیشه دلارشان میرسد و مارکوپولو هستند و در آن سوی آب ها رنگ عوض میکنند و عکس های مختلف می اندازند. آن دسته اول و سینمای تجاری هم که میگوید ما از پول جیب کار میکنیم که میتوانند 20 روزه فیلم بسازند. اما فیلمساز ملی است که زمان می‌برد و باید مصونیت و حوصله داشته باشد و اینجا حساسیت نسبت به آن بیشتر میشود. حاتمی کیا در پاسخ به سخن گبرلو که عوامل فنی آثار دفاع مقدسی هم قرار بود در کنار یکدیگر کار را جلو ببرند، گفت: من 3 دهه است که برای انقلاب کار میکنم و کارم با عمر انقلاب یکی است. ادعای من این است که می‌خواستم تغییری ایجاد کنم، اراده ای برای انقلاب رخ داد و من می‌خواستم از آن اراده بگویم. ما به عنوان فیلمساز باید بجنگیم که این جنگجویی را از ما گرفتند و بهشت و جهنم ما را تعیین میکنند، که این حرف جفنگی است! فیلمسازانی که پنبه‌ای شده‌اند کارگردان «از کرخه تا راین» گفت: باید فیلمساز برای چیزی که میخواهد بگوید مقاومت کند و بجنگد و نباید جهت خود را عوض کند. خدا رحمت کند آقای سیف الله داد را. او که مسئول سینما شد من از همان روزهای اول با وی دعوایم شد. البته اینها قواعد پشت میزنشینی است. اما واقعیت این است که باید برای ایده آل ذهن خود بجنگیم ولی الان فیلمسازان ما میگویند که نمیگذارند بسازیم. فیلمساز اصلا نباید چنین انتظاری داشته باشد که مسئولی که در مقابلش است این شرایط را فراهم کند. فیلمسازان الان پنبه ای هستند. وی تاکید کرد: روی حرف من با کسانی است که خون دیده اند و از آنها می پرسم چرا تفنگ جبهه را در جای دیگری استفاده میکنند؟ چه اتفاقی برای ما افتاده است، اینها نمیشود جز وسواس الخناس هایی مثل برخی منتقدانی که گفتند از این نسل حرف نزنید این منتقدان وجاهت کردند که جنگ چیز کهنه ای است. حاتمی کیا در ادامه از فیلم «شیار 143» مثال زد و مشکلات این فیلم در سی و دومین جشنواره فیلم فجر گفت: چطور می شود که این فیلم دفاع مقدسی در جشنواره سال گذشته اینگونه مورد توجه مردم قرار می گیرد؟ مگر «شیار143» چه حرف تازه ای زد؟ اصلا حرف تازه ای نزد اما حس مردم را بیان کرد با این حال چرا نسبت به این نوع نگاه ها غریبگی وجود دارد؟ حرف این است که چرا این جو علیه من فیلمساز جنگ به راه افتاده است، من نمیگویم فیلم تفنگی و هفت تیرکشی بساز، کدام فیلم من تفنگ زیاد دارد؟ من جامعه را تصویر میکنم و مسائلم را میگویم. من از نسلی میگویم که اگر من و تو از آن نگوییم بچه های ما نسبت به آن غریبه میشوند و چمران و پاوه را نمی شناسند. کارگردان «مهاجر» با اشاره به جایگاه شهید آوینی بیان کرد: متاسفانه در حوزه اندیشه امثال آقا مرتضی ها را کم داریم و این باعث میشود که دچار مشکل و گمراهی شویم. چرا فرد فکر میکند باید معاش خود را با سینما چفت کند؟ آدمی که قرار بود شهید شود چرا عوض شده است؟ من بارها پای حرف این آدم ها نشسته ام و دیده‌ام که اصلا از خود حرف و مساله‌ای ندارند. فیلمسازانی که به جنگ رفته‌اند باید از این فضا حرف بزنند نه اینکه کهنه شوند، شرم بر فیلمسازی باد که بخاطر نان به این بخش ورود پیدا کند. حرفی که من در سینما می زنم درباره مسایل همین جغرافیای ایران است. هویت کار من همین مساله است. به طور مثال آقای ظریف در حوزه سیاست خارجی کار خودش را انجام دهد و بخشی از این کار مسئولیت من فیلمساز است. این کارگردان فیلم‌های دفاع مقدس با اشاره به سختی‌های خود برای ساخت فیلم‌ها بیان کرد: من خاطرم هست جلوی درب پادگان میرفتم و یک سرباز کار من را متوقف میکرد اما من منتظر میماندم. آیا اینها باید باعث شود تا من دیگر فیلم نسازم؟ آقای ایوبی روی سر بنده جای دارند ولی من کار خودم را در سینما انجام می‌دهم. متاسفانه بسیاری از دوستان من سلوک را در سینما از یاد برده اند. اینکه تنها به سراغ باکری بروید به چه دردی میخورد؟ باید دید کدام بخش باکری را قرار است کار کنید. باکری خیلی کارها کرده است ولی کدام ویژگی این فرد باعث میشود که نسل جوان را پای بحث نشاند. حاتمی کیا در ادامه به بهزاد بهزادپور و کم کاری او در سینما اشاره و بیان کرد: با فیلم آقای بهزادپور سینما شکست خورد اما این بهترین فیلمی بود که از تلویزیون پخش شد و من متاسفم برای بهزاد که دیگر فیلم نمی سازد و ساکت نشسته است. چرا همچنین فیلمسازانی گوشه نشین شده اند. وی همچنین با اشاره به آثار سینمای دفاع مقدس با بیان اینکه وقتی ما میدان را خالی کنیم فیلمسازان ضعیف وارد عرصه میشوند، افزود: ضعیف به این معنا که شخص این میدان را به سکوی پرتاب خود تبدیل کرده است و پشت پرده می‌توان فهمید که این آدم هیچ اعتقادی هم ندارد. چرا فیلم‌‌نامه‌های ضعیف با بودجه های اندک ساخته میشوند؟ مسئولان بعدا باید پاسخگو باشند. چطور میشود مسئول سینمایی و تلویزیونی ما غیرت به خرج نمیدهد و فرصت به بهترین ها برای ساخت نمیدهد؟ به اینجا که میرسد همین قدر که طرف لباس بسیجی بپوشد و چفیه بیندازد می شود فیلم دفاع مقدسی. بخشی از این مشکل به جا خالی کردن من برمیگردد و بخشی هم اینکه حرف نسل انقلاب خشونت دارد و بوی باروت می‌دهد. این نسل پوتین به پا دارد و پوتین هایش خاکی است و روی موکت هایتان جا می اندازد اما بعضی ها تحمل این را ندارند. کسانی که تازه الفبای فیلمسازی را یاد گرفته اند الفبای خود را با جنگ آغاز میکنند و من از چنین آدمی چه انتظاری میتوانم داشته باشم. حاتمی کیا درباره واقعیت داشتن و یا نداشتن فیلم ها و نگاهی که براساس آن فیلم ساخته میشود، بیان کرد: واقعیت از زاویه نگاه من تعریف میشود، اینکه میگویند من بر اساس مستندات حرف میزنم شوخی است و برای آرام کردن ذهن مخاطب است. واقعیت چیزی است که من فیلمساز انتخاب میکنم. فیلمساز می‌تواند از جزیره مجنون فیلم بسازد و در آن پنگوئن نشان دهد و در قاب طوری پخش شود که واقعیت در بیاید. در انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس را ببندند کارگردان «به رنگ ارغوان» با بیان ابنکه تاکنون به انجمن سینمای دفاع مقدس نرفته است از این انجمن گفت و عنوان کرد: من اصلا آنجا را جدی نمی‌گیرم، عده ای نشسته‌اند و نظرات عجیب و غریبی دارند که شرف الدین فقط نماد است اما سئوال من این است که این انجمن چه خروجی داشته است وقتی خروجی و نتیجه ای ندارد در آن را ببندند. وی با اشاره به ساخت فیلم «برج مینو» بیان کرد: وقتی خواستم این فیلم را بسازم در این انجمن اکثرشان موافقت کردند که فیلم ساخته شود و گفتند برو و فیلمت را بساز اما من وقتی به آبادان رفتم تماس گرفتند و گفتند کار را تعطیل کن. یک نفر از اینها مخالف بود و من تلفنی با آن یک نفر صحبت کردم اما قبول نکرد پای صحنه بیاید. این باعث شد که تهیه کننده هم بترسد، من پیکانم را فروختم ولی کار را تعطیل نکردم ما برای تهیه مواد منفجره از میدان مین مواد انفجاری در آوردیم و دست ساز آن را ساختیم. اینگونه فیلم را ساختیم و بعد در جشنواره به من جایزه دادند. حالا بعضی از دوستان در آن انجمن به یک شکل و شمایل هستند ولی وقتی از انجمن بیرون می آیند رادیکال شدید میشوند. این تشکیلات درواقع کاری نمی‌کند و تنها پول خوردند و من میگویم که عزیزان شما در آنجا مانع شده اید.
شنبه, 29 شهریور 1393 ساعت 12:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آخرین نیوز]
[مشاهده در: www.akharinnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها