محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830218079
ترقی: ضرورتی برای بازگشایی «خانه احزاب» وجود ندارد
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: گفت و گوی تفصیلی ایرنا با فعال سیاسی اصولگرا ترقی: ضرورتی برای بازگشایی «خانه احزاب» وجود ندارد تهران-ایرانا-«حمید رضا ترقی» عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی در گفت و گوی تفصیلی با ایرنا تاکید کرد که در صورتی که ساز و کار قانونی در ارتباط با خانه ی احزاب تغییر نکند، ما ضرورتی برای بازگشایی آن نمی بینیم و با آن مخالف هستیم.
مدتی است که موضوع بازگشایی خانه ی احزاب که در دولت پیشین از فعالیت آن جلوگیری شد و نیز طرح مجلس برای تغییر قانون احزاب و در ادامه تلاش دولت برای تدوین لایحه یی جایگزین، موضوع احزاب را به یکی از مهمترین مسایل مورد بحث در فضای سیاسی کشور تبدیل کرده است.
گروه پژوهش های خبری ایرنا با هدف غنا بخشیدن به بحث های مرتبط با فعالیت های حزبی و چالش ها و فرصت های آن، گفت و گو با فعالان حزبی و کارشناسان مسایل سیاسی را در دستور کار قرار داده است؛ فعالان و کارشناسانی که در بسیاری از موارد رویکردهای متضادی هم با هم دارند؛ چه بسا همین تضارب آرا است که به غنا شدن موضوع کمک شایانی می کند.
«حمیدرضا ترقی» از چهره های شناخته شده ی سیاسی در جریان اصولگراست. وی سال هاست که عضو شورای مرکزی حزب موتلفه ی اسلامی از احزاب باسابقه و منسجم در ایران است.
وی در گفت و گو با ایرنا از اینکه احزاب جایگاه مهمی در فرایندهای سیاسی از جمله انتخابات ندارند انتقاد و تاکید کرد که در سال های گذشته تلاش های مهمی برای بهبود فعالیت های حزبی در کشور صورت نگرفته است. وی قانون احزاب را که مصوب سال 1360 است را نیز به روز نمی داند و معتقد است باید اصلاح شود. ترقی البته از خانه احزاب هم انتقاد کرد و مدعی شد که این نهاد در دوره اصلاحات بیشتر فضایی برای تحرک احزاب اصلاح طلب بود و در زمان حاضر به دلیل مشکلاتی از جمله شفاف نبودن انتخابات داخلی در این نهاد و ابهام در پروانه ی آن، مشروعیت ندارد و اگر هم قانون در این زمینه اصلاح نشود، نباید خانه احزاب احیا شود.
متن کامل گفت و گوی ایرنا با ترقی آمده است؛
*** ایرنا: آقای ترقی در نظام جمهوری اسلامی ایران احزاب چه جایگاهی دارند؟
** ترقی: همانطور که در قانون اساسی آمده است ما در ساختار سیاسی کشورمان نمی توانیم مانع فعالیت افراد در احزاب و گروه های سیاسی شویم مگر اینکه این گروه ها مخلّ نظام، قانون اساسی و اسلام باشند. اما در حوزه ی عمل، هیچ سیاست تشویقی برای تحزّب و حزب گرایی در قانون اساسی مشاهده نمی شود. در قانون احزاب موجود که مربوط به سال 1360 است نحوه ی فعالیت احزاب تا اندازه یی مشخص شده است اما این که در ساختار قدرت جایی برای آن ها قایل شوند و آن ها بتوانند باعث جذب افراد و گرایش به تحزب در جامعه شوند یا اینکه نقش فعالی را در افزایش مشارکت مردم در عرصه های سیاسی و انتخابات داشته باشند، در قانون مشاهده نمی شود.
تحزب در ساختار سیاسی کشور ما در واقع فعالیتی است که نخست بر اساس سلیقه های دولت ها با آن برخورد می شود و دوم بر پایه ی انگیزه ی شکل دهندگان به آن تعریف می شود و در نهایت بستگی به این دارد افرادی که وارد فعالیت سیاسی و حزبی می شوند چقدر حاضرند هزینه ی این کار را بپردازند.
*** اکنون وضعیت تحزّب را در کشور چگونه ارزیابی می کنید؟
** ترقی: بر اساس نگاه دولت ها نسبت به تحزب، هزینه ی گرایش به حزب در کشور ما نوسان داشته است. در برخی دولت ها هزینه بسیار بالا بوده و در برخی دیگر پایین آمده است. اما به طور کلی هزینه ی تحزب در کشور ما بسیار بالا است. علت نیز در این است که ساختار سیاسی کشور ما حزبی نیست و حزب در ساختار قدرت نقشی ندارد؛ حال اگر کسی گرایش حزبی داشته باشد در دولت به احزاب بها می دهد و اگر نداشته باشد یا به آن ها بها نمی دهد یا تلاش می کند تا آن ها را از صحنه خارج کند.
در بیش از سه دهه یی که از انقلاب اسلامی گذشته است غیر از سال های نخستین تا سال 1363 که حزب جمهوری اسلامی پایه گذاری شد و توانست بالاترین جمعیت مردم را جذب کند و در کادرسازی برای انقلاب نقش مهمی را ایفا کند و شاید بتوان گفت بسیاری از نیروهای حزبی کشور ریشه در حزب جمهوری دارند و اکنون نیز با همان انگیزه فعالیت می کنند، به صورت تقریبی بقیه ی احزاب نتوانستند جایگاه حزبی خود را در کشور سامان دهند.
*** ایرنا: چه بایدها و نبایدهایی در زمینه ی کار حزبی وجود دارد تا در زمینه های نقش آفرینی احزاب در توسعه سیاسی، تقویت جایگاه احزاب تاثیرگذار در قدرت و داشتن ویژگی مسوولیت پذیری و پاسخگویی و... شاهد پیشرفت باشیم؟
** ترقی: اکنون جامعه ی ما به سمتی حرکتی می کند که مردم به علت تعداد زیاد نامزدهایی که وارد رقابت های انتخاباتی می شوند، قدرت شناخت منتخبان خود را ندارند. به طور مثال در تهران سه هزار نفر برای 30 کرسی مجلس نامزد می شوند و مردم نسبت به آن ها شناخت ندارند تا فرد شایسته تر را انتخاب کنند. هنگامی که تعداد کمی نامزد برای یک کرسی وجود دارد انتخاب راحت است اما وقتی تعداد نامزدها زیاد می شود راه انتخاب صحیح این است که گروه های مرجعی از طرف مردم انتخاب شوند و نسبت به این افراد بررسی هایی را انجام دهند و به عنوان یک فیلتر (صافی) سیر تحقیقاتی، کارشناسانه و بررسی شایستگی را نسبت به فرد انجام دهند و بعد از معرفی، مردم 50 درصد شناخت را پیدا کرده باشند و بقیه ی تصمیم گیری را خود مردم از میان تعداد محدودتری از نامزدها انجام دهند.
ما ناگزیر هستیم تا احزاب بتوانند این نقش را ایفا کنند. این بایدی است که مجبوریم در آینده بپذیرم و الان نیز که آن را نپذیرفتیم ممکن است انتخاب مردم به وسیله ی شعار و هزینه های مادی و تبلیغات شکل بگیرد؛ زیرا اکنون ثروت و تبلیغات نقش اساسی را ایفا می کند. در این حالت مردم متضرر می شوند و با توجه به شعار و تبلیغات، انتخاب خود را انجام می دهند و به فرد شایسته تر دست پیدا نمی کنند. پس یکی از بایدها این است که ما برای بالا بردن کیفیت انتخاب و شناخت مردم به نامزدها باید زمینه ی ورود احزاب به انتخابات را فراهم کنیم.
این کاری است که اکنون در قانون جدید دنبال می شود و قبلا این طور نبود که فرد از طریق حزب نامزد شود. فردی که پشتوانه ی حزبی داشته باشد تنها نیست؛ پیشینه ی فکری و کارشناسی دارد تا در تصمیم گیری های مجلس بر اساس خرد جمعی عمل کند نه عقل فردی. فردی که دارای پشتوانه ی کارشناسی باشد، تصمیم های قوی تر، غنی تر و پخته تری می گیرد. هر روز در مجلس چند لایحه و طرح در حوزه های مختلف اقتصادی، فرهنگی، نظامی و اجتماعی مطرح است. فردی وجود ندارد که در مورد همه ی آن ها شناخت داشته باشد و احزاب می توانند به نماینده کمک کارشناسی بدهند تا تصمیمی پخته بگیرد.
در غیر اینصورت قانونی وضع می شود که هر روز باید برای آن اصلاحیه و متمم وضع کنند؛ مانند چیزی که اکنون در مجلس انجام می شود. گرچه ممکن است هیچ کدام از این قانون ها مغایر اسلام نباشد اما مشکل جامعه را هم حل نمی کند.
*** ایرنا: برای رسیدن به این شرایط چه باید کرد؟
** ترقی: احزاب را باید فیلتر(صافی) ورود نماینده به مجلس و شوراها قرار بدهیم تا افراد با گذر از درون احزاب هم شکل و هم اطلاعات پیدا کنند و برای چنین کارهایی گزینش و ساخته شده باشند تا بخشی از نگرانی و دغدغه ی مردم در مورد ارزیابی توانایی فرد را به عهده بگیرند. نکته ی دیگر این است که بعد از اینکه فرد انتخاب شد احزاب بتوانند از وی حمایت کنند، به وی خدمات بدهند و بتوانند واسطه ی بین مردم و فرد باشند و در نهایت احزاب در قبال معرفی افراد در خلال و بعد از دوره، پاسخگو باشند.
ضمن اینکه نقش احزاب در مشارکت مردم نیز مهم است. کشوری که مقبولیت اجتماعی و مشروعیت دینی اش زیر ذره بین دقت جهانیان و دشمنان است نمی تواند به مشارکت مردم بی تفاوت باشد. برای حفظ مشارکت مردم، دولت وظیفه دارد به همه ی کسانی که ابزار افزایش مشارکت مردم هستند کمک کند.
یکی از دلایل موجه بودن کمک دولت به احزاب این است که احزاب مشارکت مردم را بالا می برند. نقش آفرینی احزاب در گرم کردن تنور رقابت انتخاباتی، ارایه ی برنامه، تربیت نیرو و حمایت فکری از آن ها در مجلس نیازمند هزینه است. هزینه های دولت در این ارتباط به مشارکت مردم کمک می کند و کیفیت انتخاب شونده را بالا می برد. در این شرایط دولت کمکی به احزاب کند پولی هدر نرفته است. اگر حزب چنین نقشی نداشته باشد این پول برای تبلیغات و غیره مصرف می شود. وقتی که حزب در اداره ی کشور، تربیت نیرو، کادرسازی و مشارکت مردم موثر باشد مردم هم نسبت به کمک های دولت به احزاب رضایت دارند. یکی از بایدها افزایش مشارکت مردم است و وقتی به احزاب چنین میدان و بهایی داده شود مشارکت مردم نیز رشد پیدا می کند.
*** چه توصیه هایی برای تدوین کنندگان قانون جدید احزاب در این زمینه دارید؟
** ترقی: مجموعه ی این بایدها در قانون جدید باید لحاظ شود. در قانون قبلی لحاظ نشده بود. البته در این سی سال گذشته آسیب شناسی هم شد. فعالیت احزاب علاوه بر نقاط مثبت آسیب هایی هم داشت و ممکن است یک حزب با دشمن کنار آمده باشد و به کشور ضربه زده و بستر ساز برای تهاجم دشمن شده باشد. در هیچ کشوری چنین حزبی اجازه ندارد بر خلاف قانون اساسی، اسلام و سیاست های کلان کشور فعالیت کند.
حزبی باید مجوز فعالیت داشته باشد که بتواند نظام را تقویت و تثبیت کند و به فرایند رسیدن نظام به اهدافش کمک کند. در قانون (فعلی) چنین چیزی نیامده است و به نظر می رسد در قانون جدید باید به آن پرداخته شود.
*** ایرنا: برخی معتقدند طرحی که به تازگی در مجلس در مورد احزاب ارایه شد و البته به دلیل برخی انتقادها، سه ماه مسکوت ماند، فعالیت های حزبی را محدود می کند. به عنوان مثال در موضوع صلاحیت افراد برای عضویت در احزاب یا ممنوعیت فعالیت حزبی برای افرادی که احزاب آنها منحل شده اند، انتقادهایی به طرح مجلس وارد شده است. نظر شما چیست؟
** ترقی: بعضی ابهامات در این طرح وجود داشت و به هر حال نیاز به چکش کاری بیشتر داشت. مجلس باید در مورد این ها دقت کند و ابهام ها و اشکال ها را برطرف کند و قانون جامع و کامل را منطبق با قانون اساسی تدوین و حقوق مردم را در آن لحاظ کند. البته دغدغه هایی که در طول این مدت به وجود آمده در قانون جدید باید آسیب شناسی شود تا مشکلات قبلی را نداشته باشیم. به طور قطع نباید خلاف قانون اساسی و به گونه یی باشد که حقوق اساسی مردم را لحاظ نکند. البته حزب و این قانون نباید صفات سلبی داشته باشد و به مردم و کشور و آرمان های انقلاب و نظام خیانت کند و زمینه ی نفوذ عناصر مخالف آرمان های نظام را در قدرت فراهم نسازد. نباید از درون حزب، فردی که ضد انقلاب و بهایی است یا به مبانی نظام اعتقاد ندارد به قدرت برسد. گزینش آن باید محکم و حساب شده باشد. باید در قانون به صفات سلبی و اثباتی احزاب دقت شود.
*** ایرنا: کمیته ی سه جانبه یی شامل مجلس، احزاب و وزارت کشور برای تدوین لایحه ی قانون احزاب تشکیل شده است که گویا قرار است در پاسخ به طرح مجلس باشد. به اعتقاد شما چه نهادی می بایست این قانون را تدوین می کرد مجلس یا وزارت کشور؟
** ترقی: به نظرم طرح مجلس و لایحه دولت باید تلفیق شوند. لایحه خیلی مفیدتر است. لایحه و طرح خیلی تفاوت دارد. در لایحه دولت هزینه های اجرا را می پذیرد اما طرح نمی تواند بر دولت هزینه تحمیل کند و محدودیت دارد. طرح نمی تواند برای احزاب کمکی مالی تعیین کند زیرا شورای نگهبان آن را بر اساس اصل 85 قانون اساسی رد می کند؛ چون طرح نمی تواند بر دولت هزینه تحمیل کند مگر اینکه دولت قبول کند. اما وقتی لایحه مطرح است شورای نگهبان موافقت می کند زیرا دولت هزینه ی آن را می پذیرد. تلفیق این دو مسیر بسیار نافع است. ضمانت اجرایی لایحه بیشتر است و دولت ها به راحتی نمی توانند سلیقه یی عمل کنند و زیر آن بزنند. یکی بگوید حزب نمی خواهم و دیگری آزادی بدهد.
*** ایرنا: آیا بهتر نبود که کار از طریق وزارت کشور انجام می شد؟
** ترقی: علتی که مجلس وارد شد این بود که دولت را تحریک کند که زودتر این لایحه را بدهد. برای دولت چه اصلاحات باشد و چه غیر اصلاحات باشد، احزاب اولویت اول نیست و اولویت آخر است. چند جلسه می گذارند و می گویند هوای احزاب را دارند؛ دولت احمدی نژاد قاطع بود و می گفت کاری به احزاب ندارم و دولت فعلی جلسه می گذارد و می گوید از احزاب حمایت می کنیم.
*** ایرنا: رویکرد دولت را در طول این یک سال در قبال احزاب چگونه ارزیابی می کنید؟
** ترقی: در طول این یک سال هیچ کاری برای احزاب نشد و حتی یک گام برای تقویت احزاب برداشته نشد. اکنون اگر بفهمند کسی حزبی است با وی برخورد می کنند، وی را اخراج می کنند یا از پست بر می دارند. این برای یک مدیر هزینه است. این کار همه را از عضویت در حزب بیزار می کند. دولت ها هزینه را خودشان بالا می برند و توقع هم دارند که مردم به تحزب گرایش داشته باشند.
*** ایرنا: به موضوع خانه احزاب بپردازیم. آیا شما موافق بازگشایی این نهاد هستید؟
** ترقی: خانه ی احزاب مانند خانه ی سینما و نویسندگان و غیره قرار بود تشکّلی باشد که مشکلات صنفی احزاب را دنبال کند. شکل گیری این خانه در دولت اصلاحات انجام شد و چون کار صنفی است ابتدا مبنا این بود که همه ی احزاب عضو (بزرگ و کوچک) رای برابر داشته باشند. اصلاح طلب ها برای اینکه بر خانه ی احزاب حاکم شوند احزاب 5 نفره یی را تشکیل دادند چون ضابطه یی برای تشکیل حزب وجود نداشت اما قانون فعلی برای احزاب شهری، استانی، کشوری و فراگیر مقرراتی تعیین کرده است.
در این شرایط حزبی که دارای 200 دفتر است با حزبی که حتی دفتری ندارد و همه ی این حزب در یک پوشه در کیف دبیرکل حمل می شود و در طی سال یک بیانیه نمی دهد، برابر شد. این حزب های صوری برای این درست شدند که در رای گیری ها به نفع آن ها عمل شود یعنی این تکثّر احزاب برای به دست گرفتن مدیریت خانه ی احزاب ایجاد شد و به جای اینکه کار صنفی احزاب را دنبال کنند به سمتی رفتند که به جای احزاب موضع بگیرند و مسیر را از حالت صنفی خارج کردند.
کار دیگر آن ها تقلب در انتخابات داخلی سوم بود که ثبت هم شد و موجب ابطال انتخابات داخلی خانه ی احزاب شد. این روند مورد قبول احزاب نبود. این خانه برای کار صنفی ایجاد شد تا بودجه و یارانه را عادلانه توزیع کند، حقوق احزاب را در دولت دنبال کند و به عنوان مثال در انتخابات به دنبال کرسی نظارتی برای احزاب باشد. قرار نبود خانه ی احزاب به نمایندگی از طرف احزاب در مورد مسایل سیاسی اظهار نظر کند و به عنوان اپوزیسیون نماینده به خارج از کشور بفرستد. مجموعه ی این اتفاقات موجب شد اصولگرایان ابتدا از این روند گله مند شوند.
دوم اینکه زمان پروانه ی فعالیت آن که دوساله بود و دولت و کمیسیون ماده ی 10 احزاب دیگر آن را تمدید نکرد. علت تمدید نکردن نیز حل نشدن موضوع تقلب در انتخابات و انجام ندادن انتخابات جدید بود؛ ضمن اینکه در قانون نیز پیش از آن، خانه ی احزاب پیش بینی نشده و به نوعی سلیقه یی بود.
این چند اشکال بر خانه وارد شد؛ این نهاد محمل قانونی نداشت، از حالت صنفی خارج شد و خودش به صورت حزب درآمده بود؛ نظام داخلی آن ناعادلانه شده بود و حزبی فراگیر کشوری با حزبی که دفتر نداشت دارای یک رای بودند؛ در انتخابات آن نیز تقلب نیز کرده و مشروعیت خود را از دست داده بودند.
*** فعالان اصلاح طلب اعتقاد دارند که در میان آن ها علاقه مندی بیشتری به تشکل سیاسی وجود دارد و همین موضوع باعث در اقلیت ماندن اصولگراها شد؟ آیا احزاب اصولگرا به خاطر در اقلیت بودن به زیر میز بازی زدند؟
** ترقی: اصولگرایان به دنبال سوء استفاده از نام حزب نبودند و به دنبال حزب صوری و پول گرفتن از خانه ی احزاب نبودند اما آن ها می خواستند با این احزاب، پول بگیرند. ماهیت این کار باید با انگیزه ی درستی صورت بگیرد و در اصولگرایان انگیزه ی پول گرفتن وجود نداشت. در اصلاح طلبان رفتن در این مسیر مشکلی نداشت. این ربطی به انگیزه ندارد؛ ضمن اینکه احزابی که تشکیل شدند باید در این مدت بیانیه می دادند، شورای مرکزی خود را معرفی می کردند و مشخص می کردند که چند عضو اضافه کردند و چه فعالیت حزبی داشتند. آنها از کدام انگیزه حزب گرایی سخن می گویند؟
*** ایرنا: اعضای شورای مرکزی خانه ی احزاب اعتقاد دارند که اولا از آنجا که از لحاظ حقوقی همه ی احزاب دارای پروانه بودند دیگر نیازی برای تمدید پروانه برای خانه احزاب نبود؛ ضمن اینکه اعتقاد دارند موضوع تقلب در انتخابات نیز با پادرمیانی بزرگان دو طرف حل شد پس چرا موضوع بازهم ادامه پیدا کرد؟
** ترقی: آقایان عسگر اولادی و نبوی پادر میانی کردند و نتیجه نداد. جلسات زیادی گذاشتند و آقای نبوی نصیحت های زیادی کرد اما اصلاح طلبان حاضر نشدند تقلب را بپذیرند. در حالی که آقای نبوی تمامی موضوع ها را تایید کرد. اگر تلاش این دو نفر به نتیجه می رسید اصولگرایان قضیه را رها نمی کردند. وقتی حَکَم تعیین شد و نظر آن را نپذیرفتند، اصولگرایان این عمل را انجام دادند.
*** ایرنا: گفته می شود نمایندگان دولت و وزارت کشور در آن زمان حضور داشتند و برگه های صورتجلسه را امضا کردند پس چرا واکنشی در مورد تقلب نشان ندادند؟
** ترقی: هیات رییسه و افرادی که در متن قضایا بودند به طور کامل در مورد مدارک و شکایت ها مطلع هستند و بر اساس همان مدارک، وزارت کشور پروانه را تمدید نکرد. ضمن اینکه پروانه ی احزاب در واقع پروانه یی مستقل از پروانه ی خانه احزاب است که پروانه ی سازماندهی یک فعالیت جمعی مانند جبهه و ائتلاف محسوب می شود. براساس آیین نامه یی که تدوین شد، گفته شد باید از کمیسیون ماده ی 10 احزاب پروانه می گرفتند.
در قانون جدید هم آمده است که حتی اگر جبهه یی قرار است تشکیل شود باید مجوز دریافت شود تا مشخص کنند بر اساس چه مکانیسمی به شکایات جبهه ها و تشکل ها از یکدیگر رسیدگی می شود. پروانه ی احزاب انفرادی بود و جمعی نبود. هر حزبی برای فعالیت خود پروانه داشت ولی نهادی به عنوان نماینده ی همه ی احزاب که باید از طریق انتخاب تعیین شود، وجود نداشت. این انتخابات انجام نشد و دوره ی آن هم تمام شد. هیات رییسه برای دو سال انتخاب شد و انتخاب بعدی صورت نگرفت.
*** ایرنا: اما اعضای شورای مرکزی و آقای «حسین کاشفی» اعتقاد دارند طبق اساسنامه ی خانه ی احزاب، آنها تا زمان انتخابات بعدی عهده دار این پست هستند و به دنبال برگزاری انتخابات هستند و اما به دلیل اینکه مدارک خانه ی احزاب در اختیار وزارت کشور است، آنها نمی توانند انتخابات را برگزار کنند. نظر شما چیست؟
** ترقی: این نمی شود دیگر. شما بگویید به طور مثال در انتخابات، یک رییس جمهوری برای چهار سال انتخاب می شود، بر اساس چه مستنداتی می تواند بگوید که چون انتخابات برگزار نشده، من برای هشت سال می مانم؟
*** آیا در اساسنامه و مقررات کمیسیون ماده ی 10 چیزی در این مورد آمده است؟
** ترقی: بله. به طور کل اعتبار آن دو ساله است. زمانی که پروانه صادر نشد و بعد از پایان اعتبار دیگر رسمیت ندارد و باید دوباره پروانه ی فعالیت بگیرند و از صفر شروع کنند. اجازه ی انتخابات به این دلیل داده نشد که نتوانستند دو طرف جمع شوند و اکثریت را تشکیل دهند. این ها حاضر نشدند کنارهم بنشینند و مجمع را تشکیل بدهند. گفتند اگر می خواهید مجمع احزاب اصلاح طلب را تشکیل بدهید عیب ندارد اما اگر می خواهید خانه احزاب را تشکیل بدهید باید همه ی احزابی که پروانه دارند یا نصف بعلاوه ی یک آن ها، حضور داشته باشند. از 230 مجوز صادر شده برای حزب، آن ها نتوانستند 100 حزب را جمع کنند؛ آن ها هیچ گاه بیشتر از 50 حزب را نتوانستند دور هم جمع کنند.
این رسمیت قانونی ندارد که به عنوان خانه احزاب اظهار نظر کنند. خانه احزاب اصلاح طلب را می توانند تشکیل بدهند. ما گفتیم شما خانه ی احزاب اصلاح طلب را تشکیل بدهید و ما هم خانه ی احزاب اصولگرا را تشکیل می دهیم تا دو خانه وجود داشته باشد. اگر قرار است یک خانه وجود داشته باشد باید نماینده ی اکثریت باشد و چون نماینده ی اکثریت نیستند مشروعیت ندارند و به صورت کامل غیر قانونی هستند.
*** ایرنا: در این شرایط آیا لزومی به وجود خانه ی احزاب می بینید؟
** ترقی: تا وقتی که قانون فعلی حاکم است ما اصلا ضرورتی نمی بینیم؛ چون نقشی برای پیگیری مسایل صنفی احزاب ندارد و هیچ خاصیتی ندارد. در صورتی خانه ی احزاب معنا و مفهوم پیدا می کند که نقشی را که در قانون جدید داده می شود، داشته باشد.
*** ایرنا: این نقش جدید چیست چون در قانون جدید هم به خانه ی احزاب اشاره یی نشده است؟
** ترقی: به خود خانه ی احزاب اشاره نشده اما به حزب نقش داده شده است. حزب در انتخابات نقش پیدا کرده و نماینده از کانال حزب وارد مجلس می شود. حزب در قدرت نقش پیدا می کند و در آن صورت مسایل صنفی آن افزایش می یابد و پیگیری مسایل صنفی آن بیشتر می شود و تشکیل این خانه مفید است.
*** ایرنا: چرا این کمیته ی اجرایی که برای احیای خانه آغاز به کار کرد نتوانست اقدامی انجام دهد؟
** ترقی: آن هم مشروعیتش زیر سوال رفت زیرا کمیته ی اجرایی منتخب هیات رییسه و شورای مرکزی خانه ی احزاب بود. هنگامی که شورای مرکزی نامشروع است کمیته ی اجرایی آن نیز مشروعیت ندارد.
*** ایرنا: آقای کاشفی نیز فعالیت این کمیته را قبول نداشت؛ زیرا معتقد بود که خود خانه ی احزاب باید این مسایل را پیگیری کند و کمیته ی اجرایی از نظر آن ها صلاحیت ندارد و این اقدام را در راستای تضعیف خانه ی احزاب تحلیل می کند. آیا این نوعی تناقض نیست؟
** ترقی: آیین نامه یی که آن ها خودشان تصویب کردند قابل برداشت های متعدد و متناقض است و تا وقتی این تناقض حل نشود این اختلافات نیز حل نمی شود. آیین نامه باید به قدری شفاف و روشن باشد که برداشت های متنوع از آن نشود و تنها یک برداشت داشته باشد. این آیین نامه اشکال دارد زیرا براساس شرایط سال ها قبل نوشته شد و متناسب با مشکلات اجرایی اصلاح نشده است. وقتی که می خواهد اصلاح شود باید در مجمع اصلاح شود و مجمعی نیز تشکیل نشده تا اصلاح شود.
*** ایرنا: در آن کمیته ی اجرایی برخی اصولگرایان هم حضور داشتند. آن ها هم نتوانستند کاری را انجام دهند؟
** ترقی: نه، آن ها هم نتوانستند.
*** ایرنا: طرح باشگاه و پارلمان احزاب را که به عنوان جایگزین خانه احزاب مطرح شده است، چگونه ارزیابی می کنید؟
** ترقی: باشگاه احزاب مشکلی ندارد. این باشگاه احزاب می تواند یکی برای اصلاح طلبان و یکی برای اصولگرایان به صورت مجزا باشد که محل پاتوق جمع شدن احزاب هستند تا سازوکاری برای خودشان تهیه کنند و پیگیر مسایل خود احزاب آن ها باشد. باشگاه می تواند تعامل بین احزاب اصولگرا یا اصلاح طلب را فراهم کند. این باشگاه از نظر قانون هم منعی ندارد اما جایگاهی برای کل احزاب ندارد و این جایگاه هنگامی است که مجمعی تشکیل شود و نمایندگان کل تعیین شوند؛ حداقل دموکراسی نیز نصف بعلاوه ی یک است که باید لحاظ شود.
*** ایرنا: آیا هیچ راهی وجود نداشت که این مشکلات در خود خانه ی احزاب به وسیله احزاب ریشه دار دو طرف حل و فصل شود؟
** ترقی: حزب استخوان دار آن طرف (اصلاح طلبان) مشارکت و مجاهدین انقلاب اسلامی بودند که طبق قانون منحل شدند. آقای کاشفی نماینده ی حزب مشارکت است. چگونه فردی که حزبش منحل شده به لحاظ قانونی مدهی است که نماینده آن است؟ در گذشته این را تمرین کردیم. بزرگان دو طرف -عسگر اولادی و نبوی - گفتند که دو طرف بنشینند و قضیه را حل کنند. وقتی آن ها حرف بزرگ ها را گوش نکردند، نشستن هم امکانپذیر نیست. بویژه اینکه احزاب اصلی در یک طرف منحل شده است و بقیه هم خیلی محور آن طرف نیستند. آیا می توان گفت محور اصلاح طلبان مردمسالاری، اعتماد ملی یا عدالت و توسعه است؟ هیچکدام محور نیستند و برای خودشان فعالیت می کنند.
*** ایرنا: برخی معتقدند که اصولگرایان رویکرد تعاملی ندارند و می خواهند خانه را تصاحب کنند. نظر شما چیست؟
** ترقی: چه چیزی را تصاحب کنند؟ ما کیسه یی برای آن ندوخته ایم. نفعی برای ما نداشته است که دنبال تصاحب آن باشیم اما می گوییم به صورت عادلانه، ساختاری ایجاد شود که حقوق کسی ضایع نشود و حزبی سراسری در کنار حزبی شهرستانی دارای یک رای نباشند. عادلانه توزیع قدرت شود. حرف ما غیر منطقی نیست.
*** ایرنا: چه توصیه یی برای تقویت تحزّب دارید؟
** ترقی: باید ببینیم در کشور چه انتظاری از احزاب داریم. احزاب باید بیبنش سیاسی مردم را بالا ببرند؛ پس باید توان و امکان آموزش سیاسی مردم را داشته باشند. این توان به داشتن رسانه، نشریه، مدرسه و آموزش است. باید امکان فراهم شود تا همه ی احزاب «مدرسه ی حزب» داشته باشند. همه ی مدیران چین از سطوح پایین در مدرسه ی حزب، آموزش می بینند. فرد باید آموزش هایی را در مدرسه ی حزب برای گرفتن مقام به تدریج از دهداری، بخشداری، فرمانداری، استانداری و معاون وزیر تا وزیر فرا بگیرد نه اینکه هر کسی را از کلاس به وزارت می رسانند؛ کشور ما به این صورت است.
سابقه ی اجرایی و میزان تسلط بر وزارتخانه مهم است. علت گرفتاری های ما در مدیریت کشورمان این است که این ساختار، مسیر و فرایندها برای تربیت نیرو طی نمی شود. حتی وزیر هم باید در سال چند بار آموزش ببیند و به روز شود مانند یک پزشک. مدیرها هم با این همه مشکلات و رشد علمی باید به روز شوند. در چین به روز کردن اطلاعات مدیر اجباری است؛ زیرا نمی تواند ارتقا پیدا کند یا دوره ی مقامش بیشتر شود. به همین علت است که چین می تواند علاوه بر جمعیت عظیم خود، دنیا را نیز مدیریت می کند.
*گروه پژوهش های خبری
پژوهشم**9130**2054
24/06/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]
-
سیاسی
پربازدیدترینها