محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832830363
چالش انتخابات افغانستان |اخبار ایران و جهان
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: چالش انتخابات افغانستان
عبدالغنی
کد خبر: ۴۳۳۵۴۶
تاریخ انتشار: ۱۹ شهريور ۱۳۹۳ - ۱۹:۳۸ - 10 September 2014
انتخابات افغانستان بعد از گذشت تقریباً یکسال هنوز برنده ای ندارد. در زمان تشکیل ستادهای انتخاباتی، احزاب، گروه ها و جریانات سیاسی افغانستان به منظور بدست آوردن قدرت سیاسی از طریق مسالمت آمیز در قالب ستادهای انتخاباتی جمع شدند. این جریانات هرکدام با خواستها و منافع مختلف و گاهاً متضاد در مدت 10 ماه گذشته بشدت درگیر بده بستان ها و معامله گری های سیاسی بودند.
دور اول انتخابات باوجود تمام مشکلات و انتقادها به خوبی سپری شد و میرفت تا بزرگترین دستاورد دولت آقای کرزی باشد. اما به دلایل زیادی انتخابات به دور دوم رفت و آقای عبدالله عبدالله و آقای اشرف غنی احمدزی دو رقیب پیشتاز در دور دوم به رقابت پرداختند.
انتخابات دور دوم، با وجود انتقادات و شکایات فراوان از طرف ستاد انتخاباتی عبدالله عبدالله برگزار شد و این ادعا ها و جنجال ها باعث شد تا روند عادی انتخابات و شمارش آرا به تنش و حتی تا نزدیکی جنگ پیش برود. این امر که در انتخابات تقلب صورت گرفته را هیچکس انکار نمیکند اما آیا این تقلبات به میزانی که آقای عبدالله و تیمش میگویند هست؟ و آیا تأثیری بر نتیجه انتخابات گذاشته؟
برای پاسخ به این سوال باید کمی به عقب برگشت و وقایع را بصورت واضح تجزیه و تحلیل کرد .
تیم آقای کرزی تمام تلاش خود را بخرج داد و میدهد تا در قدرت باقی بماند. این تلاش ها به صورت کاملاً حساب شده و پیش از مشخص شدن نامزدها شروع شده بود. در آن زمان آقای کرزی تلاش کرد تا در تیم های انتخاباتی مختلف عناصری نزدیک به خود را جابجا نماید و حتی به بعضی از نامزدها وعده حمایت داده بود. آقای کرزی با اعلان اینکه هیچ علاقه ای به باقی ماندن و ادامه حکومت ندارد، خواست تا خود را از سرزنش مردم و گروه های سیاسی نجات دهد. با وجود اینکه اکثراً براین باور بودند که نامزد مورد حمایت رئیس جمهور، آقای زلمی رسول خواهد بود و حتی اینکه انتخابات در دوم بین عبدالله و زلمی رسول برگزار خواهد شد به یک واقعیت قبول شده مبدل شده بود؛ اما در عمل از هیچکدام از نامزدان حمایت واقعی و علنی صورت نگرفت. آقای کرزی با عدم حمایت از آقای زلمی رسول در طول انتخابات خواست تا از تمام اتهاماتی که تا قبل از اعلان نتایج دور اول مبنی بر حمایت از یک نامزد مشخص از سوی نامزدان دیگر، بروی وارد میگردید برائت حاصل کند، که البته چنین هم شد.
در دور دوم انتخابات، آقای کرزی با همکاری کمیسیون انتخابات تلاش کرد تا با تقلب گسترده به نفع آقای اشرف غنی احمدزی فضا را به سمت تشنج بیشتر و عدم دست یافتن به یک نتیجه ی مطمئن و قابل قبول برای تیم عبدالله عبدالله هدایت کند. کرزی با این پیش فرض که اعضای تیم انتخاباتی عبدالله عبدالله توانایی ایجاد تنش و درگیری را دارند این تلاش ها را انجام داد. با نگاهی کوتاه به ترکیب به حامیان آقای عبدالله و وجود سران جهادی در این تیم میتوان درک درست آقای کرزی از قدرت این تیم را فهمید. ایجاد تنش در پروسه انتخابات از سوی عبدالله عبدالله باعث میگردید تا کرزی به اهداف خود نزدیکتر شود. عدم قبول نتایج انتخابات از یک سو چهره عبدالله را به شخصی قانون گریز و نافرمان، ستیزه جو، ناآگاه به منافع ملی معرفی میکرد و از طرفی هم اشرف غنی احمدزی را که همیشه پایبند بودن به قانونش را تبلیغ میکرد فردی متقلب و دروغ گو به اثبات میرسانید و در نهایت هر دو رقیب خویش را مجبور به قبول نقش محوری خودش در صحنه سیاسی افغانستان مینمود.
آنگونه که در اتفاقات بعد از انتخابات 24 جوزا(24 خرداد) دیدیم اعلان نتایج انتخابات و ارائه اسناد تقلب گسترده در انتخابات به نفع اشرف غنی احمدزی از سوی تیم اصلاحات و همگرایی( ستاد انتخاباتی عبدالله عبدالله) و درخواست رهبران این تیم از هوادارانشان مبنی بر تظاهرات و اعتصاب برای تجدید نظر در نتایج و بازشماری آرا، فضای سیاسی را همانطور که آقای کرزی پیش بینی کرده بود تا سرحد درگیری های خیابانی و شورش و تجزیه افغانستان متشنج کرد.
هدف اصلی رئیس جمهور کرزی از ایجاد چنین تشنجی تمدید زمان حکومت خویش از طریق اعلان حالت اضطراری و تشکیل حکومت موقت و بازبینی قانون اساسی و تغییر نظام از نیمه ریاستی به صدراعظمی میباشد.
آقای کرزی در آخرین روزهای حکومت خود، تغییر نظام از ریاستی به صدارتی و تغییر در قانون اساسی را کاری شدنی و قابل قبول دانست. به نتیجه نرسیدن این انتخابات باعث میشود تا دو رقیب اصلی آقای کرزی از صحنه سیاسی حذف شوند و راه برای اجرای مدل ( پوتین – مدودوف) هموار شود.
با خارج شدن آقای عبدالله از پروسه شمارش آرا و عدم قبول نتایج انتخابات، محاسبات کرزی به واقعیت نزدیکتر شد. اما در این میان آمریکا که خواهان ادامه حکومت کرزی نبود و امضای قرارداد استراتژیک هم با وجود آقای کرزی امکان پذیر نبود، با همکاری سازمان ملل متحد در پروسه انتخابات افغانستان دخالت مستقیم کرد و تمامی طرفین درگیر را به حل مسالمت آمیز این مسئله تشویق کرد. این موضوع هم باعث نشد تا آقای کرزی از ادامه اهدافش دست بردارد.
هردو نامزد بر تشکیل حکومت وحدت ملی و بازشماری آرا در حضور جان کری و آقای یان کوبیش نماینده سازمان ملل در افغانستان به توافق رسیدند؛ ولی از حکومت وحدت ملی تعریف واحدی وجود نداشت. آقای عبدالله براین فکر بود که بازشماری آرا باعث خواهد شد تا نتیجه آرا به نفع وی تغییر کند. چون عدم تغییر نتایج منجر به حذف سیاسی و مورد ملامت قرارگرفتن از سوی مردم و نخبگان سیاسی را در پی خواهد داشت.
کمیسیون انتخابات بازشماری صد در صد آرا را بدون توجه به درخواست های تیم آقای عبدالله مبنی بر چگونگی بازشماری و تغییر در فورمول های شمارش آغاز کرد. این برخورد کمیسیون با عکس المعمل شدید تیم آقای عبدالله روبرو شد و شمارش آرا و اعلان نتایج چندین بار با مشکل مواجه شد. همزمان فشار آقای کرزی بر هر دو نامزد برای به توافق رسیدن بیشتر شد و با تعیین روز مراسم تحلیف خواست تا نشان دهد به ادامه حکومت هیچ علاقه ای ندارد. مذاکرات تیم های انتخاباتی بر سر تشکیل حکومت وحدت ملی بارها با مشکل روبرو شد. علت این امر هم عدم توافق بر صلاحیت های رئیس جمهور و رئیس اجراییه ذکر گردید.
خروج دوباره آقای عبدالله از پروسه مذاکرات سیاسی و بازشماری آرا که البته قابل پیش بینی هم بود شرایط را بر وفق مراد آقای کرزی پیش برد.
در این بین شاید تنها امید مردم دخالت مجدد ایالات متحده، سازمان ملل متحد و فشار گروه های داخلی باشد تا نهایتاً هردو کاندید مجبور به توافق و تشکیل حکومت وحدت ملی گردند. اما مشکلات فراوانی هنوز بر سر راه تعیین وزرا، صلاحیت های رئیس جمهور و رئیس اجراییه و نیز اجرایی کردن طرح هایی که هر دو نامزد وعده ی آنرا به مردم داده بودند، وجود دارد. حل این مشکل و فایق آمدن بر شرایط سخت فعلی از توان هر دو نامزد خارج است. در یک جمله تشکیل حکومت موقت در افغانستان اجتناب ناپذیر است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 117]
-
گوناگون
پربازدیدترینها