محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830080034
چرا ادبیات کلاسیک نقد نمی‌شود؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۱۹ شهریور ۱۳۹۳ - ۰۰:۳۴
کامل احمدنژاد می‌گوید، در ایران مقوله نقد متداول نبوده است و به همین خاطر حتی منتقدان معاصر نیز به سراغ نقد آثار کلاسیک ادبیات فارسی نرفته‌اند. او همچنین اظهار می‌کند: شاعر، فیلسوف و پیغمبر نیست و گاهی تناقضاتی در آثار آن‌ها پیدا می‌کنیم که خصلت شاعران است. این مصحح و پژوهشگر در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره نقد آثار ادبی کلاسیک ایرانی گفت: به طور کلی در ایران نقد هیچ‌گاه متداول نبوده است و این به معنی آن نیست که آثار مهم ادبیات فارسی ایران نقطه ضعف نداشته‌اند، اما با این حال آثار ادبی همچون شاهنامه، بوستان و گلستان، مثنوی معنوی و دیوان حافظ در حد کمال هستند و از نظر لفظ و محتوا نیز شسته و رفته‌اند. اگر مقصود از نقد بیان ضعف‌ها و عیب‌ها و ایرادهاست در طول تاریخ در ایران کم‌تر شاهد این موضوع در ادبیات ایران بوده‌ایم. او با تأکید بر اینکه در بین نویسندگان و شاعران ایرانی نقد معمول و متداول نبوده است گفت: البته در طول سده‌های قبل استثناهایی وجود دارد اما بیشتر نقدنویسان معاصر هستند که آن‌ها هم به آثار معاصر پرداخته‌اند، تا جایی که حتی فردی مثل محمدعلی اسلامی ندوشن هم در حوزه نقد به سراغ کلاسیک‌ها نرفته است. احمدنژاد با بیان اینکه در اکثر شعرهای شخصیت‌های بزرگ ادبیات فارسی همچون مولانا تناقضات و ایراداتی وجود دارد، بیان کرد: با این حال می‌دانیم که شاعر، فیلسوف و پیغمبر نیست و گاهی تناقضاتی در آثار آن‌ها پیدا می‌کنیم و این خصلت شاعران است. آن‌ها روزی عصبانی بوده‌اند و کسی را نقد کرده‌اند و روز دیگری خوشحال بوده‌اند و به مدح او پرداخته‌اند و این از شاعران بعید نیست. او با بیان اینکه از 100 دکترای ادبیات یک نفر «شاهنامه» را نخوانده است، گفت: تنها شاید بخش زیادی از شعرهای حافظ را آن هم به آن جهت که حجم محدودی دارد، خوانده‌اند. شاید تنها کسی که به کلاسیک‌ها ایراد گرفته احمد کسروی است. او به سعدی ایراد می‌گیرد که زمانی که خاک ایران را مغول‌ها اشغال کرده بودند نوشته است «در آن ایام که ما را بخت خوش بود». درباره نظامی و مولوی هم چنین حرف‌هایی زده است. البته این‌گونه نقد منطقی نیست و دکتر زرین‌کوب نوشته است که کسروی دروغ گفته که مولوی را خوانده است، او را نخوانده و تنها برای انتقاد کردن از او دو بیت شعر پیدا کرده است. احمدنژاد در پایان اظهار کرد: به طور کلی کسانی که اهل جدل هستند خیلی آدم‌های دقیقی نیستند. با این حال احمد کسروی بسیاری از شخصیت‌های ادبی کلاسیک را نقد و در واقع لجن‌مال کرده است و از تنها کسی که به خوبی یاد کرده مسعود سعد سلمان بوده است. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 55]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها