محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830219601
نوجوانان درگیر بی اخلاقی ها شده اند!
واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
آبیاری علف های هرز فرهنگی؛
نوجوانان درگیر بی اخلاقی ها شده اند!
به راستی ما برای به دست گرفتن ابزار قدرتمندی چون اینترنت تا چه حد مزرعه ی فرهنگی خود را حاصلخیز کردیم و آماده باروری ساختیم که امروز می خواهیم به جای علف های هرز توهین به بزرگان، محصول مرغوب و تولید درجه یک برداشت کنیم؟
به این مطلب امتیاز دهید
به گزارش سرویس فرهنگی جام نیوز، کشوری که مورد تهاجم فرهنگی قرار می‌گیرد، برای نابودی فرهنگش، دشمن نه از یک دریچه، بلکه از هر منفذی برای ورود و ضربه زدن به شاکله و ساختار فرهنگی و اجتماعی آن استفاده می کند.
وقتی زیر ساخت‌های فرهنگی، مورد هجمه قرار می گیرد و کشور مد نظر، قادر نیست سیستم های فرهنگی و اجتماعی خود را بسته به شرایط جدید، خود را بازتولید کند تنها شاهد اضمحلال، شکست و تسلیم در برابر هجمه‌ها و لطماتی خواهد بود که بر پیکره فرهنگش وارد می‌شود.
یکی از موارد برجسته در خصوص تهاجم فرهنگی، جوک و لطیفه‌هایی است که مرز اخلاق را نادیده گرفته و حتی از مرز شرع و عرف عبور کرده و گاها در لباس تابوشکنی قصد دارد تمامی چهارچوب‌های اخلاقی جامعه را نابودکند.
امروزه به برکت شبکه های اجتماعی، سرعت انتشار این نوع جوک‌ها به قدری سریع شده است که در طول چند ساعت کل جامعه را نسبت به یک مسئله حساس و اصطلاحا درگیر یک سوژه ناب می کند.
این شوخی‌ها و لطیفه‌ها که از مرز اخلاق عبور کرده و همانند هوای مسموم مردم و البته بیشتر جوانان را مورد آسیب قرار می دهد زمانی زنگ خطر را به صدا در می آورد که یکی از ارزش‌های دینی و مذهبی و یا سیاسی و ملی را مورد هجوم قرار دهد و اصطلاحا یک شخصیت برجسته دینی یا ملی را سوژه جوک‌ها کند.
یادمان نرفته است که در دهه‌های هفتاد و هشتاد، ورژن‌های جدید جوک، با سوژه کردن قومیت‌ها همه جامعه را فراگرفت و کشوری که دور تا دورش قومیت‌ها و نژادهای بسیاری تشکیل داده است و خطر تجزیه همیشه یک تهدید استراتژیک به حساب می آید را به چالش کشاند.
این مسئله به قدری کشور را دچار مشکل کرد که آیت الله خامنه ای در استفتائی بیان کردند که تمسخر قومیت ها و نژادها دارای حرمت است و بیان جملات توهین آمیز و تحقیر کننده حرام است.
پس از گذشت اندک زمانی، این زمین بایر فرهنگی که دچار شبیخون فرهنگی شده بود و بارها توسط رهبر معظم انقلاب هشدارهای بسیار جدی به مسئولین و متصدیان فرهنگ داده شده بود بدون اندکی زیر ساخت مناسب فرهنگی و یا فرهنگ سازی متناسب و در خور جامعه ایران، رسانه های نوین گسترش پیدا کرد و ضریب نفوذ رسانه‌های مجازی اعم از وبلاگ ها، چت‌روم‌ها، مسنجر‌ها، فوروم‌ها و بعدا شبکه‌های اجتماعی همانند فیس بوک و توئیتر و در نسل بعدی شبکه های اجتماعی وابسته به تلفن همراه کار راه به جایی رساند که مرز توهین ها به ائمه اطهار و بزرگان دین و مذهب کشید.
شاید آن روز که قومیت ها را مسخره می کردند و ما هم لبخند می‌زدیم در دلمان می گفتیم که این جک ها چه ضرری دارد!؟ کم کم جوک ها رنگ و بوی ابتذال و مسائل جنسی بخود گرفته و در گعده و میهمانی ها، یواشکی هایی شده که در شبکه های اجتماعی علنی مطرح می گردید و مخاطبانی که پایه های اخلاقی در آنها به سست شده بود فضایی را فراهم کرد که با شعار تابوشکنی و ادعای شبهه روشن فکری، شوخی با همه چیز را مجاز دانست و کار را به جایی رساند که امام هادی (ع) به مدت چند ماه در صدر بدترین توهین ها و هتاکی ها قرار گرفت.
شاید شوخی با شخصیت هایی که باید فخر ما باشند همچون دکتر شریعتی، سهراب سپهری و یا برجستگان دیگر، مانوری بود برای محک زدن فضا که امروز توهین‌های بسیاری را علیه بنیانگذار انقلاب اسلامی ، حضرت امام خمینی (ره) به راه بیاندازند .
به راستی ما برای بدست گرفتن ابزار قدرتمندی چون اینترنت تا چه حد مزرعه ی فرهنگی خود را حاصلخیز کردیم و آماده باروری ساختیم که امروز می خواهیم به جای علف های هرز توهین به بزرگان، محصول مرغوب و تولید درجه یک برداشت کنیم .
چند وقتی است که مسئولین برای گسترش پهنای باند مانور تبلیغاتی می دهند و وارد فاز عملیاتی شده اند. حال مرجع معظمی که این هشدار را می دهد که بیایید به جای افزایش پهنای باند و رفتن به نسل های بعدی سخت افزاری، فضای فرهنگی را آماده کنیم تا بجای به اشتراک گذاشتن محتویات ضد اخلاقی و مبتذل بتوانیم استفاده بهینه‌ای از این ظرفیت بکنیم، روشن فکران ناآگاه شاخ و شانه می کشند که دین مخالف رشد و توسعه رسانه‌ای است و ما هم برگشته‌ایم به تندروی های طالبانی و داعشی .
رئیس جمهور اصرار دارند که ما برای دانش و دانشگاه و دانشجو، فناوری را توسعه می دهیم ولی همین دانشجویان امروز از اقشار پر تعداد معتادان هستند و شاید همین جوک های توهین آمیز محصول دست تعداد زیادی از جوانانی باشد که اغلب به برکت دانشگاه های آزاد و ... دانشجو شده.
ما خود را به خواب زده‌ایم یا واقعا خواب زده شده‌ایم که این چنین مسئله را گم کرده و در تاریکی به دنبال روشنایی می گردیم. ما بجای اینکه رانندگی به جوانان یاد بدهیم بدون تعلیم آنان را سوار بر مرکب استحاله فرهنگی می کنیم که با سرعت بسیار به سمت دره پوچی حرکت کند و وقتی کسی انتقاد می کند که بیاییم به جای ماشین سواری بدون ترمز، رانندگی و اصول زندگی را یاد بدهیم عده ای سینه چاک می دهند که آقا بیایید بر سرعت این مرکب بی افزاییم تا از کسی جا نمانیم. به جد کم نیستند گعده های مسمومی که در شبکه های اجتماعی تلفن همراه همچون واتس اپ، وایبر و اینستاگرام شکل گرفته است و نوجوانان را نیز درگیر بی اخلاقی ها کرده دختران و پسرانی که بیشتر از ۱۵، ۱۶ سال سن ندارند و درگیر مسائل غیراخلاقی شده اند. باید هشدارها را جدی گرفت.
وقتی مراجع معظم تقلید هشدار می دهند باید به جای موضع گیری، تامل کرد و نشست و دید که آیا امروز جامعه ما پذیرای این فناوری هست و آیا این ابزار به نوجوانان و جوانانی که ثمراتش توهین به امام و رهبری و ارزش های دینی و ملی است کمکشان می‌کند یا بیشتر سبب نابودی فرهنگی و اخلاقی آنها می‌شود.
عده ای می گویند اینترنت پرسرعت همانند چاقو است، ماهیت خنثایی دارد هر کسی می تواند استفاده ای از این ابزار بکند. همانند چاقو که هم می کشد و هم جان کسی را نجات می دهد، ولی به راستی ما جراح تربیت کرده ایم یا قاتل فرهنگی؟ آیا ثمره چندین سال فعالیت فرهنگی، تربیت یک انسان با فرهنگ است که خطوط را می شناسد یا اشخاصی که همه چیز را می داند به جز خطوط قرمز؟ این ها مسائلی است که باید با تامل بسیار بر آنها نسبت به تصمیم خود تجدید نظر کنیم و درست تر و حساب شده تر تصمیم بگیریم. فرهنگ نیوز 115
۱۳/۰۶/۱۳۹۳ - ۱۶:۳۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[مشاهده در: www.jamnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها