تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820956987
وضعيت آب را ما قرمز مي کنيم
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱۲ شهريور ۱۳۹۳ (۰:۴۶ق.ظ)
آفرينش: وضعيت آب را ما " قرمز" مي کنيم
به گزارش خبرگزاري موج، روزنامه آفرينش چنين نوشت:
چند وقتي است که مسولان مدام برنامناسب بودن ذخيره هاي آبي کشور و علي الخصوص پايتخت تاکيد مي کنند و از عدم همخواني ميزان توليد و داشته هاي آب با مقدار مصرف آن نگراني هاي فراواني دارند. درهمين راستا مسولان هشدار داده اند که اگر کاهش جدي مصرف و بارش مناسب در بالادست سدها نداشته باشيم، تهران در پاييز به "وضعيت قرمز" آبي مي رسد. متاسفانه سال هاست که مشکل آب کشور با مديريت هاي "اما و اگري" دنبال شده و همواره بايد چشم انتظار طبيعت بود تا مارا از بحران آب نجات دهد. ازآنجا که ايران کشوري است که در منطقه خشک و نيمه خشک قرار دارد همواره در معرض خشکسالي و قحطي آب قرار داشته و اين واقعيتي است که راه گريزي از آن نيست. پس ضروريست تا اين ميزان ازآب هاي موجود را مديريت کنيم تا دچار بحران و خط قرمز هاي آبي نگرديم. لذا يک بار براي هميشه بايد اين مشکل را به صورت ريشه اي و اساسي برطرف کنيم.
اگر لازم است براي اين بايد يک نهاد و سازمان به صورت مستقل رسيدگي به اين معضل را دردستور کار خود قرار دهد و به صورت اصولي براي بحران خشکسالي چاره اي بينديشند. دراين زمينه بايد به چند نکته اساسي اشاره و چاره اي براي آن انديشيد، کمااينکه مشکلات کم آبي و بحران خشکسالي که ما دچارآن شده ايم بدون راه حل نيست و مي توان آن را مديريت کرد. اولين موضوع درمديريت بحران آب، هدر رفت تاسيساتي آن است. به عنوان نمونه 9هزار کيلومتر خط انشعاب آبرساني در پايتخت وجود دارد که 3هزار کيلومتر آن فرسوده است و از اين ميزان از هر 100 ليتر آب 30 تا 35 ليتر هدر مي رود، يعني بيش از يک سوم از منابع آبي بدون هيچ گونه مصرفي از دسترس ما خارج مي شود. آيا اين مسئله هم به خشکسالي و الگوي مصرف ارتباط دارد؟!
يکي ديگر از اصلي ترين زمينه هاي هدر رفت آب در کشور بخش کشاورزي است، زيرا آبياري ها همچنان به روش سنتي و غرقابي انجام مي شود که فاجعه اي درزمينه مصرف آب است.بخش کشاورزي حدود 92 درصد مصارف را به خود اختصاص داده و بيشترين هدررفت آب نيز دراين حوزه صورت مي گيرد و درعوض ما مدام به مردم گله مي کنيم که چرا در مصرف آب اسراف مي کنيد؟!. لذا به جاي اينکه مدام بستر طبيعت را با سدسازي و حفرچاه هاي عميق برهم بزنيم، بايد روش هاي علمي و صنعتي آبياري را جايگزين روش سنتي در بخش کشاورزي کنيم.
"بازچرخاني آب" يکي ديگر از مسائلي است که دربخش هدر رفت آب بايد به آن توجه کرد. يعني آب مصرف شده دوباره به چرخه مصرف باز گردد و براي کارهاي غير شرب به ويژه کشاورزي از آن استفاده شود. متاسفانه ما هنوز نتوانسته ايم سيستم فاضلاب را به طور کامل کنترل کنيم و از آب هاي مصرف شده دوباره بهره ببريم. اما نکته بسيار مهم بعدي؛ يکي بودن آب شرب و آب تصفيه شده در کشور ما مي باشد. اين مسئله بحران خشکسالي و کم آبي را بيش از تمام موارد برما تحميل کرده است. بار رواني کم آبي زماني است که مردم آبي براي خوردن نداشته باشند، لذا ما مي توانيم به بهره گيري از منابع آبي که در دسترس داريم اين بحران تشنگي و عطش را از جامعه دور کنيم و فشار رواني منفي از بي آبي را از بين ببريم.
امروز در بسياري از کشورهاي پيشرفته اعم از آنهايي که مشکل کم آبي دارند يا به لحاظ منابع آبي غني هستند، آبي که براي شرب استفاده مي شود از آب غير شرب که براي مصارف ديگر مانند شستشو استفاده مي شود، تکفيک شده است؛ در حالي که در کشور ما همان آبي که براي شرب استفاده مي شود کاربرد بهداشتي هم دارد ازاين رو مصرف آب بسيار بالا مي رود. بر اساس گزارش بانک جهاني سرانه مصرف آب در ايران هزار و 400 تا هزار و 430 متر مکعب براي هر نفر در سال است، در حالي که استاندارد جهاني مصرف براي هر نفر بيش از هزار و 700 متر مکعب در سال است.
يعني با وجود اينکه مصرف آب در ايران از استاندارد جهاني پايين تر است اما همواره مشکل کم آبي داريم علت آن اين است که آب شرب و غير شرب ما از هم جدا نيست! . به عبارتي اگر مصرف آب خام را از آب تصفيه شده جدا کنيم مصرف آب در کشور زياد نيست. البته منکر الگوهاي مصرف غيردرست و غيرضروري در ميان جامعه نيستيم. خصوصا در مناطق شهرنشين اين الگوي مصرف به شدت نياز به تغيير دارد. درحال حاضر سرانه مصرف آب در مناطق شهرنشين حدود 20 متر مکعب در شبانه روز است اما در کشورهاي اروپايي در 24 ساعت کمتر از 5 متر مکعب است!. اين يعني ما براي القاي يک الگوي مصرف صحيح نياز به آموزش داريم تا مردم از وضعيت سرمايه هاي آبي مطلع شوند و نوع مصرف را مديريت کنند.
باهمين چند نمونه از اقدامات که البته بسيار گسترده و سنگين هستد، مي توان مشکلات کم آبي را مديرت کرد و بحران خشکسالي 30 ساله اي را که درپيش داريم بدون هيچ نگراني پشت سر بگذرايم.
نويسنده:حميدرضا عسگري
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]
-
گوناگون
پربازدیدترینها