محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832860679
مجمع عمومی کانون منحله نویسندگان ایران برای انتخاب هیات مدیره جدید تشکیل جلسه داد
واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
فرهنگ و ادب > ادیبات ایران با وجود منع قانونی؛
مجمع عمومی کانون منحله نویسندگان ایران برای انتخاب هیات مدیره جدید تشکیل جلسه داد
مجمع عمومی و انتخابات کانون نویسندگان ایران با وجود ممانعت قانونی از فعالیت این نهاد، پس از 12 سال برگزار شد و بعد از برگزاری انتخابات، اعضای جدید هیات مدیره این کانون معرفی شدند.
به گزارش خبرنگار مهر، پنجمین مجمع عمومی کانون نویسندگان ایران روز جمعه و پس از هفت سال ممانعت جدی از برگزاری این مجمع برگزار شد و در آن اعضای جدیدی به عنوان هیئت اصلی دبیران، جانشینان، منشی، بازرسان و صندوق‌داران تعیین شدند. این جلسه که به ریاست سنی علی بابایی و حضور فرخنده حاجی زاده، ناصر زرافشان و اکبر معصوم بیگی به عنوان هیئت رییسه برگزار شد، مسئولین جدید کانون به شرح زیر انتخاب شدند: اعضای اصلی هیئت دبیران: رضا خندان (مهابادی)؛ حسن اصغری؛ علی اشرف درویشیان؛ مهدی غبرایی؛ بکتاش آبتین. اعضای جانشین به ترتیب: حافظ موسوی؛ علی عبداللهی؛ علیرضا اجباری؛ حمید یزدان پناه و فانوس بهادروند. منشی: علیرضا عباسی. بازرسان: رضا عابد؛ علی صداقتی خیاط. صندوقدار: حسن صانعی. نگاهی به سوابق کانون نویسندگان ایران کانون نویسندگان ایران از اردیبهشت سال ۱۳۴۷ خورشیدی و به عنوان نخستین تشکل صنفی اهل قلم ایران با تلاش‌های جلال آل احمد و پیگیری‌های مستمر او تشکیل شد و در اولین دوره از فعالیت خود و پس از برگزاری انتخابات سیمین دانشور،محمود اعتمادزاده(به آذین)، نادر نادرپور، سیاوش کسرایی، داریوش آشوری، به عنوان اعضای اصلی و غلامحسین ساعدی و بهرام بیضایی،به عنوان بازرس و فریدون تنکابنی به عنوان صندوقدار،اسماعیل نوری علا به عنوان منشی انتخاب شدند. همچنین در این انتخابات سیمین دانشور به عنوان رئیس هیئت دبیران برگزیده و نادر نادرپور به سمت سخنگوی کانون تعیین شد. البته در اولین انتخابات کانون نویسندگان، نام آل احمد و به آذین در صدر کاندیداها قرار داشت. جلال با اعلام این نکته که از لحاظ عقیدتی با اکثر اعضاء اختلاف دارد نامزدی خود را رد کرد و تلویحا از به آذین هم چنین درخواستی کرد ولی او نپذیرفت. عمده تلاش جلال آل احمد در این دوره «تحریم جشن هنر شیراز» و همچنین اعتراض به تشکیل «کنگره ملی شاعران و نویسندگان» بود که از سوی فرح پهلوی برای مدیریت اعتراضات روشنفکران طراحی و راه‌اندازی شه بود. قرار بود این کنگره در حضور فرح کار خود را آغاز کند، و پس از مانورهای لازم و تبلیغات فراوان،در قطعنامه پایانی خود خواستار ایجاد یک اتحادیه و یا انجمن برای نویسندگان و شاعرانو مؤلفان و مصنفان کشور گردد.
بر روی این طرح از همه جهت مطالعه و بسیاری از کارهای مربوطه به آن قبلا انجام شده بود و مقامات مسئول و مجریان آن معین شده بودند. پیشاپیش «زین العابدین رهنما» به عنوان رئیس این تشکیلات منصوب شده بودو حتی ساختمانی وسیع در خیابان بلوار کشاورز کنونی، برای استقرار دفتر این تشکیلات به قیمتی گزاف اجاره شد و دکتر منوچهر اقبال -رئیس شرکت نفت- با گشاده دستی فراوان، میلیونها تومان بودجه و اعتبار به این امر اختصاص داد. سیمین بهبهانی به عنوان «مسئول کمیته شعر و شاعران» و فروزنده اربابی به سمت «مسئول روابط عمومی» این اتحادیه منصوب و در محل این ساختمان مستقر شده و منتظر ختم کنگره و آغاز فعالیت علنی و رسمی آن بودند. رادیو و تلویزیون هم تبلیغات پر سر و صدایی در این خصوص راه انداختند. در این زمان جلال آل احمد در صدد ایجاد حرکتی برای تحریم این کنگره بر آمد و تلاشهایی برای تشجیع شاعران و نویسندگان انجام داد. او با به دیدار شاعران و نویسندگان رفت و از آنان برای شرکت فعال در این تحریم دعوت کرد. همین تلاش‌ها و رفت و آمدها بود که ایده اولیه تاسیس این کانون را در ذهن جلال پروراند. کانون در دوره نخست خود در اعتراض به سانسور مطبوعات و فشار به چاپخانه‌ها و ممیزی کتاب در دولت هویدا و سفر جمعی از نویسندگان جهان به دعوت دربار بود که منجر به اعلامیه تحریم این کنگره توسط 52 نویسنده شد و با تشکیل جلساتی در منزل آل‌احمد تاسیس شد و در اردیبهشت ماه سال 47 با رای به مرامنامه تدوین شده توسط م. به‌آذین اعلام تشکیل کرد. از فعاليت‌هاي كانون در اين دوره مي‌توان به مراسم شب شعر، تجليل از شاعر معاصر نيما يوشيج، تشكيل چند كميسيون كار، مانند كميسيون انتشارات، بررسي سانسور، حقوق مولف و ثبت كانون و انتشار چند بيانيه اعتراض اشاره كرد با این حال با توجه به شروع فعاليت‌هاي مسلحانه ضد رژیم شاه و سوءظن بيشتر رژيم به مخالفان و قبل از آن تهديد و اختلافات دروني كانون و مرگ ناگهاني جلال آل احمد (در شهريور 1349) كانون بعد از دو سال و نيم فعاليت در سال 1349 فروپاشید و مرحله اول فعاليت كانون به پايان رسيد. کانون نویسندگان ایران بعد از انقلاب اسلامی فعالیت‌های کانون نویسندگان ایران همراه با اوج‌گیری انقلاب، گسترش بی‌سابقه‌ای یافت و کارگزاران کانون نویسندگان تلاش کردند تا این تشکیلات به عنوان مرکز تجمع و حافظ منافع صنفی نویسندگان ابراز وجود کند. کانون نویسندگان از ابتدای حرکت انقلابی مردم، موضعی مخالف حرکت اسلامی مردم اتخاذ کرد و به عنوان موتلف و همراه در کنار گروه‌های چپ ایستاد و کوشش هیئت دبیران کانون نویسندگان به رغم سمت‌گیری‌هایی که از طریق سخنگو و برخی از اعضای هیئت دبیران خود تدارک دیده بود، بلافاصله پس از پیروزی انقلاب اسلامی خواستار ملاقات با حضرت امام خمینی شد.
در این دیدار حضرت امام (ره) خطاب به نویسندگان فرمودند: «... پیش‌تر قلم شما را شکستند. الان قلم شما باز است، لکن استفاده از قلم در راه آزادی ملت و در راه تعالیم اسلامی بکنید...»
کانون نویسندگان در چندین مرحله با دولت موقت به چالش برخوردند. در گام نخست در حالیکه هنوز از استقرار دولت موقت مدت زیادی نگذشته بود که کانون نویسندگان ایران آن را زیر ضربات تبلیغات کین توزانه و جهتدار خود گرفت. نخستین مرحله از این دست حملات، صدور بیانیه پیرامون محکومیت حمله به کتابفروشیها بود. کانون در این بیانیه دولت موقت را متهم به ضعف و سازش تلویحی با برخی از گروهها میکند. نکته جالب در این بیانیه این است که کانون از رحمت الله مقدم مراغهای، استاندار آذربایجان شرقی تقدیر میکند.
کانون در موضوع لایحه مطبوعات نیز با دولت موقت رودررو شد. اخبار این رودررویی به طور مبسوط در جراید آن ایام منعکس است. در آن روزها، دولت موقت میکوشید تا با تدوین لایحهای خاص، نحوه فعالیت مطبوعات را تحت سامان و قاعده درآورد، ولی کانون نویسندگان با این اقدام مخالفت میکند.
دیگر برخورد کانون نویسندگان با حکومت اسلامی در اواخر مهرماه 1358 رخ داد. در این ایام کانون در اندیشه برگزاری شبهای شعر بود. به همین سبب اعضای هیئت دبیران کانون یک کنفرانس مطبوعاتی تشکیل دادند و از خبرنگاران داخلی و خارجی دعوت کردند تا این تمایل و خواست کانون را پوشش دهند. آنان همچنین خواسته بودند تا وزارتخانههای کشور و ارشاد ملی، اجازه برپایی و تامین امنیت این جلسات را صادر نمایند اما این مجوز صادر نشد تا برگزاری شب های شعر به تعویق بیفتد.
در فروردین‌ماه 1358 مجمع عمومی کانون نویسندگان برگزار شد. انجام انتخابات هیئت دبیران دستور کار این جلسه بود. در این انتخابات پیروزی با «چپ‌های آمریکایی» بود و افرادی چون احمد شاملو، غلامحسین ساعدی، اسماعیل خویی، محسن یلفانی و باقر پرهام به عنوان اعضای اصلی و سیاوش کسرایی و هوشنگ گلشیری به عنوان اعضای علی‌البدل معرفی شدند. در عین حال يكي ديگر از مواضع كانون در سال‌های ابتدایی انقلاب اسلامی مخالفت با انقلاب فرهنگي در دانشگاه‌ها بود. به دلیل مجموعه این فعالیت‌ها در ارديبهشت 1360 محل كانون در خيابان مشتاق به تصرف مردم و نيروهای انقلابي درآمد و در تيرماه به حكم دادگاه این کانون تعطيل و از فعاليت آن جلوگيري شد.
حمایت کانون نویسندگان از منافقین
کانون نویسندگان به شدت از سازمان تروریستی منافقین و گروهک‌های مارکسیستی افراطی حمایت می‌کرد همچنان که شماری از اعضای آن نقش پررنگی در دامن زدن به آشوب‌های خیابانی و غائله گروهک‌ها در مناطق مرزی داشتند. آنها همچنان که حامی سازمان منافقین و فدائیان خلق در انتخابات مجلس بودند، در هفته‌های آخر قبل از ورود سازمان منافقین به فاز نظامی و تروریستی نیز از این سازمان جانبداری کردند. همین رفتارها موجب اعلام انحلال کانون شد تا اینکه عطاءالله مهاجرانی - وزیر ارشاد متواری دولت اصلاحات- در سال 78 و به طور غیرقانونی اجازه فعالیت این گروهک شبه صنفی را داد. با این حال، مهاجرانی اسفند سال 80 و در حالی که رئیس مرکز گفت‌وگوی تمدن‌ها بود، تصریح کرد: کانون نویسندگان غیرقانونی است و رسمیت ندارد.
در ادامه روند حمایت کانون نویسندگان از سازمان منافقین، این کانون در بیانیه ای به بهانه اخراج منافقین از عراق، بار دیگر حمایت خود را از این سازمان علنی کردند.
«کانون نویسندگان ایران در تبعید» این بیانیه را در وبگاه خود منتشر کرده و حمله به اردوگاه اشرف را نقض آشکار حقوق انسانی دانسته و خواستار قطع بی درنگ حمله و محاصره و آزادی منافقین شده است!
«کانون نویسندگان ایران در تبعید» پیوند ویژه ای با گروهک منافقین دارد و برخی اعضای ارشد آن نظیر غلامحسین ساعدی، سعید سلطان پور و اسماعیل خویی در زمره اعضای ارشد این گروهک محسوب می شدند و در جلسات داخلی آنان نیز شرکت می کردند و از ابزار ادبیات برای حمایت از این گروهک با نگارش داستان و شعر سوءاستفاده می کردند. گروهک منافقین سال ها در کنار ارتش متجاوز صدام علیه مردم ایران فعالیت کرد و هم اینک بازوی جاسوسی و تروریستی ارتش آمریکا به شمار می آید.
تلاش برای احیای کانون نویسندگان در دولت تدبیر و امید
«حافظ موسوی» یکی از اعضای کانون غیرقانونی نویسندگان و دبیرسابق هیئت تحریریه مجله «کارنامه» در واکنش به اظهارات سید عباس صالحی معاون فرهنگی وزیر ارشاد در دولت یازدهم که گفته بود: «کانون نویسندگان یک بحث تاریخی دارد که این بحث تاریخی اگرچه در دوره‌ای از تاریخ سیاسی کشور اهمیت داشته است، اما با توجه به اینکه امروز برخی از اعضای آن یا از دنیا رفته‌اند و یا در شرایطی هستند که دیگر حال و حوصله فعالیت ندارند، بنابراین طبعا می‌تواند پوست‌اندازی کند که هم به نفع کانون باشد و هم به نفع نویسندگان آن.» با انتشار یادداشت «لیست سیاه» در ماهنامه مهرنامه اظهار امیدواری کرد که کتاب‌هایی که به دلایل اخلاقی و فرهنگی از انتشار آنها جلوگیری شده به چاپ برسد. وی نوشت: «امیدوارم حالا که آقای صالحی ]معاون فرهنگی وزارت ارشاد[ پا پیش گذاشته‌اند و به عنوان امدادرسان به این منطقه سونامی‌زده وارد شده‌اند، آن طومار سیاه را در هم بپیچند و نام نیکی از خود به یادگار بگذارند.»
تشدید فعالیت کانون غیرقانونی نویسندگان در حالی صورت می‌گیرد که براساس اسناد سازمان اطلاعات و امنیت رژیم ستم‌شاهی، اعضا و فعالان آن ارتباطات تنگاتنگی با «ساواک» داشتند و پس از انقلاب اسلامی نیز با صدور بیانیه‌های مختلف به معارضه با احکام اسلام و آرمان‌های انقلاب پرداختند.
۱۳۹۳/۶/۸ - ۱۲:۳۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها