محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827428377
بقاي تئاتر در همه جاي جهان بودجه حمايتي مي‌خواهد
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: بقاي تئاتر در همه جاي جهان بودجه حمايتي مي‌خواهد
نویسنده : سپيده آماده
مهرماه امسال زمان برگزاري بيست و يكمين جشنواره بين‌المللي تئاتر كودك و نوجوان است، جشنواره‌اي به ميزباني شهر همدان كه مجالي براي نمايش و رقابت آثار توليد‌شده يك سال تئاتر كودك و نوجوان فراهم مي‌كند. به همين بهانه گفت‌وگويي با پيام دهكردي دبير بيست و يكمين جشنواره بين‌المللي تئاتر كودك و نوجوان انجام داديم تا از مشكلات و اما و اگرهاي اين دوره و نقاط تفاوت اين دوره نسبت به ساير دوره‌هايش، بپرسيم. به عنوان اولين سؤال آقاي دهكردي، چه برنامه‌اي براي بازگشت روزهاي اوج به جشنواره تئاتر كودك و نوجوان همدان داريد؟ به باور من در تمام ادوار جشنواره تئاتر كودك و نوجوان، كوشش‌هاي بي‌بديلي انجام شده و دستاوردهاي بسيار مفيدي هم به دست آمده است و اولين اصل من حفاظت از همه اين دستاوردها است، دستاوردهايي كه نتيجه زحمت همه دبيران و اعضاي ستادهاي برگزاري اين جشنواره‌ها است. نكته دوم در خصوص گشودن فصل‌ها و بزنگاه‌هاي جديدي است براي اينكه اين جشنواره رشد بهتري پيدا كند. پس از بررسي‌هاي فراوان و جلسات هم‌انديشي و بررسي با دوستان و صاحب‌نظران احساس كردم كه جاي چند بخش در جشنواره خالي است، يكي بخش تئاتر دانش‌آموزي كه گستره بسيار عجيب و شگفت‌انگيزي دارد و متأسفانه هنوز به جايگاه لازم نرسيده و نيازمند يك تعامل بسيار ارزشمند ميان وزارت آموزش و پرورش و جشنواره كودك است. به باور من اين جشنواره مي‌تواند فتح بابي باشد در راستاي تلاش‌هاي همه عزيزان در اين سال‌ها تا اين ماجرا به عنوان يك امر حياتي و زيرساختي براي كودكان و نوجوانان در بخش دانش‌آموزي، جدي‌تر از گذشته دنبال شود. ديگر بخش اضافه شده به جشنواره امسال تئاتر كودك و نوجوان، بخش پژوهش و مقالات علمي است. به اعتقاد من در هر حوزه‌اي اگر بخواهيم موفق شويم و به شكوه و بالندگي برسيم، بدون نگره پژوهشي ره به جاي نمي‌بريم. احساس كردم كه جاي اين بخش خالي است و بخش پژوهش در راستاي همين رويكرد به جشنواره اضافه شد تا مقالات خوبي را دريافت كنيم و دغدغه وجود يك نگاه پژوهش‌محور در اين جشنواره بر‌آورده شود. استقبال خوبي از اين بخش به عمل آمده و چكيده‌هاي مطالب بسياري به جشنواره ارسال شده است كه هيئت انتخاب داوري اين بخش طي بررسي تعدادي را انتخاب كرده كه اين عزيزان بايد مقالات نهايي‌شان را ارسال كنند تا در زمان مناسب منتشر و در اختيار علاقه‌مندان قرار بگيرد. دو بخش ديگر هم به جشنواره تئاتر كودكان و نوجوان امسال اضافه شده كه يكي بخش پوستر و ديگري بخش مسابقه عكس است. باور من اين بود كه جاي اين دو بخش در جشنواره خالي است و نگاهي تخصصي بايد به اين دو بخش در جشنواره داشته باشيم، اين چهار بخش، اضافه شده به جشنواره امسال است و به نظر من همه گروه‌هاي برگزاري تا به امسال تمام تلاش خود را به كار گرفته‌اند و من هم تمام كوششم بر اين است كه جشنواره درخششي بيشتر از تمام ادوارش را تجربه كند. در ميان بخش‌هاي اضافه شده جشنواره، شما به بخش تئاتر دانش‌آموزي اشاره كرديد، متأسفانه در سال‌هاي اخير آموزش و پرورش ما توجه چنداني به مسئله تئاتر نداشته است و مسئله اجراهاي نمايش‌هاي تئاتر كودك در مدارس رخ نمي‌دهد، اتفاقي كه در صورت انجام مي‌تواند بسياري از مشكلات مالي گروه‌هاي تئاتر كودك را هم مرتفع كند، همكاري آموزش و پرورش با جشنواره امسال به چه صورت بوده است و چقدر مي‌توان اميد داشت كه گروه‌هاي تئاتر كودك ما بتوانند در مدارس اجرا داشته باشند؟ به نكات خوبي اشاره كرديد، به جز حوزه اقتصادي، در تمامي بخش‌هاي ديگر همسويي و همگرايي بسياري در ميان اجزاي اين دوره از جشنواره وجود دارد، ميان و ما و وزارت ارشاد و مركز هنرهاي نمايشي از يك طرف و تئاتر كانون پرورش فكري و حوزه هنري از طرف ديگر، همسويي و همگرايي به وجود آمده و تعامل خوبي هم اتفاق افتاده است. من بدون شك به اين همكاري اميدوارم، تا در شرايطي كه بستر فراهم شده اتفاقات خوبي رخ بدهد. همانطور كه شما اشاره كرديد چنانچه اين جريان ادامه پيدا كند و گسترش يابد، بحث كارآفريني درخشاني را مي‌تواند ايجاد كند كه ثمره‌اش براي جريان فعال و پوياي تئاتر كودك و نوجوان است. از سوي ديگر تئاتر كودك و نوجوان نقش تربيتي و آموزشي ايفا مي‌كند، طبيعتاً بسياري از آموزه‌ها از سوي تئاتر قابليت انتقال بيشتري دارد، نسبت به سخنراني و... اميدوارم اين همسويي كه در اقرار به لسان وجود دارد، در عمل هم امتداد پيدا كند. به مسئله اقتصاد اشاره كرديد، كمبود بودجه جشنواره تئاتر كودك و نوجوان كه در مورد همه جشنواره‌ها و عرصه‌هاي هنرهاي نمايشي صادق است، در اين دوره از جشنواره كودك و نوجوان چگونه نمود پيدا كرده است؟ واقعيت اين است كه هنوز تئاتر به يك ضرورت مانند نان و آب تبديل نشده است چه الاني كه ما با يك وضعيت اقتصادي دشوار دست و پنجه و نرم مي‌كنيم چه در گذشته كه شايد نفس كشيدن در حوزه اقتصاد كمي آسان‌تر بود، در تمام اين ادوار تئاتر به عنوان ضرورت مطرح نبوده است. طبيعتاً در نگاه اقتصادي هم ما كوتاهي‌هايي مي‌بينيم و به باور من بودجه تئاتر هم مانند ساير حوزه‌ها بايد ارتقا پيدا كند اما متأسفانه تئاتر مهجور واقع شده است و اين اتفاق ظلم بزرگي به حال تئاتر است و لزوم بازبيني در اين زمينه به شدت احساس مي‌شود. به نظر شما چرا اين كمبود بودجه همواره در عرصه تئاتر است و سينما همواره از لحاظ بودجه تجربه‌هاي موفقي دارد و اين ماجرا در ساير كشورهاي دنيا هم به همين شدت، صادق است؟ تئاتر در تمام دنيا كار دشواري است و چه از لحاظ اقتصادي بازگشت بودجه و چه دستمزد و هزينه‌ها و همين قياس سينما و تئاتر كشور ما، در آن سوي مرزها هم به شكل ديگري وجود دارد. فراموش نكنيم كه سينما يك صنعت – هنر است و تجارت و ساز و كارهاي مالي نقش اصلي در سينما دارد اما در مقابل تئاتر در همه جاي جهان براي بقا نياز به كمك و بودجه‌هاي حمايتي دارد و همه جريان‌هاي مستقل خارج از كشور هم با اين سختي‌ها دست و پنجه نرم مي‌كنند. به باور من آن چيزي كه در دنيا به آن اهتمام شده، تبديل شدن تئاتر به يك ضرورت حياتي است تا اين فرهنگ زنده بماند و رشد و تعالي پيدا كند. متأسفانه به رغم همه صحبت‌هاي كارشناسان و نخبگان و دلسوزان و مردم عادي، هنوز ما آن اتفاق مؤثر و جريان‌ساز را نداشته‌ايم. الان شما نگاه كنيد، تئاتر كودك و نوجوان جشنواره برگزار مي‌كند و آن چيزي كه سهم وزارتخانه و معاونت هنري است، تصويب و ارتقاي بودجه بوده كه اتفاق افتاده اما اينها هيچ كدام نمي‌توانند مشكلات اقتصادي اين جشنواره را مرتفع كنند به معناي اينكه كل اين جشنواره را همين مسائل نمي‌توانند پوشش دهند طبيعتاً بايد كمك‌هاي ديگري هم اتفاق بيفتد، درجشنواره كودك آغوش ما به روي همه جريان‌ها و قدرت‌هاي مالي باز است و يادمان نرود كه هر قدمي در اين حوزه بر‌مي‌داريم، قدم در مسير كودكان است كه آينده‌سازان اين مملكت هستند. به نكته خوبي اشاره كرديد ماجراي اسپانسرينگ؛ جشنواره تا چه اندازه توانسته در روند جذب حاميان مالي موفق باشد؟ از زماني كه خود من در اين جشنواره به عنوان يك عضو كوچك شروع به كار كردم، نسبت به اين قضيه بسيار پيگير بودم اما فراموش نكنيم، وضعيت اقتصادي حاكم در كشور ما، مسئله‌اي فراگير است به اين معنا كه همه جريان‌هاي متمكن هم اين مقاومت را در حوزه نگاه اقتصادي خواهند داشت. در هر حال مذاكراتي انجام داده‌ايم كه اميدوارم به ثمر برسد. نكته ظريف ديگري كه مي‌توانم به آن اشاره كنم اين است كه متأسفانه بسياري از كساني كه در حوزه‌هاي حمايت‌هاي مالي قدم بر‌مي‌دارند، نكته‌اي را به باورهايشان اضافه كنند، اينكه اسپانسرينگ تئاتر متفاوت با ساير حوزه‌ها است. زماني كه اسپانسر در يك فيلم سرمايه‌گذاري مي‌كند، يك گستره مخاطب دارد و يك بازگشت درخشان، اما در تئاتر سرمايه‌گذاران در جهت رشد و بالندگي يك جريان بزرگ و عظيم زيرساختي فرهنگ كشور، سرمايه‌گذاري مي‌كنند، اين موضوع في نفسه اسباب فخر و مباهات است و شايد خيرترين خيري است كه مي‌تواند در اين زمينه به وقوع بپيوندد. ماجراي اجراي عمومي، يكي از مهم‌ترين مسائل همه گروه‌هاي تئاتري است، اينكه اين همه تلاش و هزينه يك گروه، در نهايت به يك تك اجراي جشنواره‌اي ختم شود، تراژدي هنرمندان عرصه نمايش ما است كه اين ماجرا در تئاتر كودك نمود بارزتري هم پيدا مي‌كند. براي اجراي عمومي آثار جشنواره چه برنامه‌اي داريد؟ يكي از دغدغه‌هاي اصلي من همين مسئله است، در بسياري از جشنواره‌ها، همه چيز به جشنواره منوط مي‌شود و پس از اتمام جشنواره همه اتفاق‌ها تعطيل مي‌شود تا سال ديگر و جشنواره بعدي. در صورتي كه جشنواره محملي است براي اينكه جرياني را ايجاد كند و اين جريان پرشورتر ادامه پيدا كند تا به سال آينده و دوره بعدي متصل شود و طبيعتاً يكي از حلقه‌هاي اتصالي اين جريان مي‌تواند اجراي عمومي باشد. ما مذاكراتي داشته‌ايم براي تعاملاتي با اداره كل‌هاي تمامي استان‌ها كه اميدوارم با نگاه بسيار عالمانه اين وضعيت را دنبال كنند. از يك سو با خود دوستان همدان هم مذاكراتي داشته‌ايم تا اجراهاي برگزيده در شهرستان‌هاي ديگر اجرا داشته باشند يا در همان شهر همدان و حتي در خود تهران. البته نمايش‌هايي كه امكان ورود به جشنواره كودك و نوجوان را پيدا كرده‌اند، آثاري هستند كه پيش از اين تجربه اجراي عمومي داشته‌اند، بحث در اين خصوص كه اين روند خوب است يا بد در اين مجال نمي‌گنجد و شايد در سال‌هاي آينده بخش اجراهاي جديد هم اضافه شود. جايگاه گروه‌هاي تئاتري شهرستان‌ها با وجود كمبود امكانات هنرهاي نمايشي در اين مناطق به چه صورت است؟ تمام تلاش من اين است كه نگاه يكسان‌نگري را در اين جشنواره در تمام اجزايش داشته باشم به اين معنا كه چه گروه‌هاي شركت‌كننده از تهران و چه گروه‌هاي شركت‌كننده از هر كجاي ايران و حتي دنيا، با يك نگره يكسان در جشنواره حضور پيدا كنند و خوشبختانه تا همين لحظه در بخش طرح و ايده خياباني و خردسال، هنرمندان شهرستان‌ها حضور پر‌رنگي دارند و اميدوارم در بخش‌هاي نهايي و مسابقات كودك و نوجوان هم همين اتفاق تكرار شود. به باور من هيچ تفاوتي ميان گروه‌ها نيست هيچ كس بر ديگران برتري ندارد، حتي مهمان‌هاي خارجي و همه بايد با اجراهايشان، تفاوت‌هاي فني‌شان را به نمايش بگذارند. ميزباني شهر همدان براي برگزاري جشنواره به چه صورت است و همكاري شهرداري و استانداري و ساير نهاد‌هاي مرتبط چگونه است؟ خوشبختانه تا اين لحظه كه من با شما صحبت مي‌كنم، اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامي استان همدان تعامل ارزشمند و درخشاني را در اين باره داشته است. از سوي ديگر همدان در تمام اين سال‌ها تجارب ارزشمندي را در برگزاري جشنواره‌هاي كودك و نوجوان، چه در تئاتر و چه در فيلم داشته است و طبيعتاً پتانسيل‌هاي اجرايي خوبي هم در اين زمينه دارند و همه عزيزان هم تا اين لحظه جانانه قدم گذاشته‌اند و صادقانه حركت كرده‌اند، اتفاقات خوبي هم در اين ميان افتاده است و استانداري و ساير نهادها و ارگان‌هاي همدان هم همگي اعلام آمادگي كرده‌اند تا در اين رخداد بزرگ و منحصر به فرد كشور كه در همدان اتفاق مي‌افتد، همكاري كنند. شما پيش از اين، تجربه دبيري جشنواره اميد را هم در فاصله زماني كمي با اين جشنواره داشتيد، از تجربه آن جشنواره بگوييد. واقعيت اين است كه جشنواره اميد از نظر من با هيچ كدام از جشنواره‌هايي كه در حال حاضر در كشور برگزار مي‌شود، قابل قياس نيست، اين مسئله البته به هيچ عنوان به معناي برتري بلامنازع و پايين بودن اين جشنواره از ساير جشنواره‌ها نيست، اساساً نگرش سلوك و نوع نگاه حاكم بر جشنواره اميد بسيار متفاوت با جشنواره‌هاي ديگر است و در جشنواره اميد در راستاي نگاهي به شدت يكسان، واحد و يكپارچه حركت مي‌كند اما در جشنواره‌هاي ديگر عمدتاً قرار است كه يك نگاه واحد و يكپارچه برسد. دليل اين اتفاق اين است كه در جشنواره اميد، من كمترين به عنوان مؤسس و رئيس جشنواره طبيعتاً تبيين و تشريح و اجراي سياست‌ها در ابتدا در دست خود بنده است و به شدت استقلال دارد و جشنواره اميد تنها جشنواره صد در صد خصوصي و مستقل به معناي مطلق كلمه است كه توانسته به دوره پنجم برسد. جشنواره اميد به جد تنها جشنواره‌اي است كه در مسير فضاهاي حاشيه‌اي حركت نكرده است، جشنواره‌اي كه از سياسي‌كاري دور مانده و دغدغه‌هاي زيرساختي و پرورش نسل جديد را دنبال مي‌كند، اينكه چقدر موفق بوده را بايد كارشناسان اهالي فن بگويند. در نهايت يكي از مسائلي كه من در جشنواره كودك دنبال كردم برگزاري جلسات هم‌انديشي با جريان‌هاي مرتبط با كودك و نوجوان و همچنين با عزيزان پيشكسوت و صاحب‌نظران و هنرمندان و نخبگان اين عرصه و همچنين نمايندگان انجمن تئاتر كودك و نوجوان، خانه تئاتر، كانون پرورش فكري كودك و نوجوان و استيج و تئاتر كودك و نوجوان حوزه هنري بود و تعاملاتي داشتم تا اين اتفاق به بهترين نحو رخ بدهد. در جشنواره اميد شايد از اين حيث مسير آسان‌تر بوده است، افزون بر اينكه در جشنواره اميد اشكالاتي كه متوجه جشنواره‌هاي دولتي است وجود نداشت. در جشنواره اميد سعي كرديم نگاه خلاقيت‌محور باقي بماند و آدم‌ها با شور و شعور توأمان در جشنواره حركت كنند. البته اشاره كنم كه اين جشنواره بسيار جوان و نوپا است و براي بقا و ادامه حيات نياز به تلاش همه عزيزان و بزرگواران دارد. در خصوص بخش بين‌الملل جشنواره، چه كشورهايي متقاضي حضور در اين بخش از جشنواره هستند و در نهايت چه گروه‌هايي از چه كشورهايي در اين دوره حضور خواهند داشت؟ تا به اين لحظه بيش از 40 كشور معتبر آثارشان را ارسال كرده‌اند كه استقبال بسيار چشمگيري بوده است، از هفته آينده ما ارزيابي آثار را آغاز مي‌كنيم. آنچه در بخش بين‌الملل براي من مهم است، نگاه كيفيت‌محور است و در اين بخش به دنبال اين هستيم كه كارهايي را دعوت كنيم كه سخن و نگاه تازه و تكنيك‌هاي بالايي داشته باشند و پس از اجرا در همدان بتوانند در تئاتر كودك و نوجوان كشور ما جريان‌سازي كنند و به باور من تعداد محدود آثار با كيفيت بيشتر بهتر از تعداد بالايي از آثار سطح پايين است. در خصوص جنبه اطلاع‌رساني جشنواره، چه تمهيداتي انديشيده شده براي اينكه خبرهاي جشنواره انتشار وسيع‌تري را تجربه كنند؟ يكي از نقاط ضعفي كه در جلسات با نخبگان و صاحب‌نظران چه در تهران و چه در ستاد اجرايي همدان متوجه شدم، مسئله اطلاع‌رساني است. در اين مسئله به شدت ضعف احساس مي‌شد و من در همان روزهاي نخستي كه اين مسئوليت را بر عهده گرفتم، به عنوان يكي از اصلي‌ترين نقاط بر آن دست گذاشتم تا بيشترين تعامل را با اهالي رسانه داشته باشيم، البته اين اطلاع‌رساني بايد ذيل يك نگاه اسلوب‌مند و تدريجي باشد. خوشبختانه همه عزيزان رسانه و مطبوعات با روي گشاده دعوت ما را لبيك گفتند و در اين مسير كوشش مي‌كنند. در بخش رسانه ملي هم ما مذاكراتي داشتيم و با نزديك شدن به خود جشنواره شور بيشتري هم اتفاق خواهد افتاد. در خصوص تعداد گروه‌هاي شركت‌كنندگان و گروه بازبيني و اعضاي هيئت داوران بگوييد. جشنواره بخش‌هاي مختلفي دارد كه متناسب با آن هيئت‌هاي انتخاب‌هاي مختلف، في‌الحال شوراي انتخاب كودك و نوجوان مشخص شده است و اطلاعاتشان هم در سايت ايران تئاتر اعلام شده، در بخش پژوهش و خردسال و خياباني هم به همين گونه. در ساير بخش‌ها هم ما فعلاً در مرحله رايزني هستيم و نتيجه انشاءالله به تدريج اعلام خواهد شد. در مورد حضور كودكان و نوجوانان شهر همدان در سالن‌هاي برگزاري جشنواره چه برنامه‌ريزي‌هايي انجام شده است؟ اين جشنواره بين 100 تا 120 هزار تماشاگر دارد كه بخش اعظم اين تماشاگران كودكان و نوجوانان هستند، طبيعتاً حركت اصلي جشنواره هم براي همين قشر است. تمام كوشش ما بر اين است كه كودكان و نوجوانان نهايت بهره را از روزهاي برگزاري جشنواره ببرند. ما در بخش داوري كودكان يك بخشي داريم كه در آن كودكاني كه آموزش‌هايي در زمينه تئاتر ديده‌اند، اين نمايش‌ها را داوري مي‌كنند. نشست‌هاي تخصصي و كارگاه‌هايي كه درحاشيه جشنواره امسال برگزار مي‌شود به چه صورت است؟ در بخش كارگاه‌ها هم نگاه من كيفيت‌محور است، به اين معنا كه طي سال‌هاي مختلف كه خود من به عنوان شركت‌كننده در بخش نشست‌ها و كارگاه‌هاي تخصصي جشنواره، همواره ديده‌ام كارگاه كميت بالايي دارد اما قسمت اعظمي از شركت‌كنندگان جشنواره فرصت حضور در آنها را پيدا نمي‌كند يا برخي از كارگاه‌ها نياز دارند كه استاديشان زمان بيشتري داشته باشد كه اين مسئله هم محقق نمي‌شود. تلاش ما در رويكرد كيفيت‌محور كارگاه‌ها و نشست‌ها بوده است. تقدير و بزرگداشت‌هاي جشنواره امسال چگونه خواهد بود؟ در حال حاضر بخش بزرگداشت‌ها در حال بررسي است و در صورت نهايي شدن اسامي، متعاقباً اعلام خواهد شد، در بخش تقديرها هم همينطور، اساسي كه خود من در اين جشنواره دارم، بحث شايسته‌سالاري است به اين معنا كه همه شوراهاي ارزشيابي، بايد شايستگي را در نظر بگيرند. طبيعتاً بخشي از شايسته‌ها در بخش‌هاي مختلف جشنواره تقدير خواهند شد و بخشي هم بزرگداشت‌ها. بسياري از عزيزان صاحب‌جاه و صاحب‌نظر و پيشكسوت اين عرصه خوشبختانه در سال‌هاي اخير تقدير شده‌اند و باور من بر اين است كه بزرگداشت‌ها بيشتر از هر چيز بايد گسترش پيدا كند اما با اين شعار كه همه عزيزان به سمت كار بيشتر بشتابند. به باور شما جشنواره تئاتر كودك تا چه اندازه مي‌تواند جايگاه اين گونه از تئاتر را در كشور ما مستحكم‌تر كند و باعث شود كه تئاتر در مدارس و در ميان خانواده‌ها و كودكان و نوجوانان بيش از پيش جدي گرفته شود و خانواده‌ها به اين صرافت بيفتند كه در كنار ثبت نام فرزندانشان در كلاس‌هاي آموزشي مختلف، تئاتر را هم در سبد آموزشي كودكان و نوجوانان خود قرار دهند؟ جشنواره تئاتر كودك نقش بسيار بسيار مهمي در اين مسير ايفا مي‌كند، جشنواره مي‌تواند بستر فراهم كند، تأكيد مي‌كنم بر اين مهم كه آموزش تربيت و پرورش كودكان ما يك ركن اساسي است و بايد جدي گرفته شود، جشنواره مي‌تواند بر سليقه‌هاي حاكم بر تئاتر كودك و نوجوان، تأثير‌گذار باشد، جشنواره مي‌تواند مسير آثار سال بعد كشور را تعيين كند اما جشنواره هرگز نمي‌تواند در طول يك هفته جريان هميشگي تئاتر را تغيير بدهد. به باور من جشنواره بايد در يك هفته برگزار شود اما اين يك هفته والد ما‌بقي هفته‌هاي سال باشد و به اين شكل مي‌تواند تأثير‌گذار باشد. در واقع جشنواره اگر رفتارش توأم با شور و شعور باشد مي‌تواند بستري را فراهم آورد، اما اگر برخورد ما با جشنواره توأم با نگاهي تب‌آلود و تب‌زده و شورمند باشد، هرگز ره به جايي نخواهيم برد.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۰۴ شهريور ۱۳۹۳ - ۱۲:۰۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 58]
-
گوناگون
پربازدیدترینها