محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828751600
وقتی که اجازه دادیم هر کاری آزاد باشد +تصاویر
واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
وقتی که اجازه دادیم هر کاری آزاد باشد +تصاویر
عجیب نیست که امروز متجاوزان به عنف، حدودا به 5 سال زندان محکوم می گردند. به جای آنکه تجاوز را آن چنان که در زمان "توکو ویلمر سوم" بود، با مرگ مورد مجازات قرار دهیم، اکنون ما در آمریکا ترجیح می دهیم نقطه نظرات متجاوزان را دریافت نماییم!
به این مطلب امتیاز دهید
به گزارش سرویس فرهنگی جام نیوز، پیشتر درباره موضوع عفاف در غرب بویژه در آمریکا مطالبی طی سه مقاله تحت عنوان های " نابودی عفاف، در جنبش زنان علیه زنان"، " حیا به چه درد زنان می خورد؟! "، " زنان چه نیازی به عفاف دارند؟ "، پیش روی مخاطبان عزیز قرار گرفت. این نوشتار نیز در ادامه و تکمیل آنها می باشد. مقالات فوق و آنچه در ادامه می خوانید، مربوط به خانم وندی شلیت متولد 1975 در ایالت ویسکانسین آمریکا و فارغ التحصیل رشته فلسفه از دانشکده ویلیامز است. وی سعی کرده با شواهد دقیق مشکلات ناشی از بی توجهی به عفاف در جامعه آمریکا را بررسی کند و به نقش اساسی عفاف در سلامت فرد و جامعه بپردازد. شاید او از معدود زنانی باشد که با منطق و استدلال، نارضایتی درونی زنان قربانی بی عفتی را بر ملا می کند، او در واقع تک صداهای اعتراض آمیز را از دل فرهنگ آمریکا بیرون کشیده و آنها را با صدایی بلند بیان کرده است. شلیت، پاک دامنی را امری فطری می داند و معتقد است زنان در حال پی بردن به اهمیت این خواسته درونی است. این مطلب نیز همانند سه مطلب پیشین برگرفته از کتاب " فمنیسم در آمریکا تا سال 2003 " است که شامل مجموعه ای از نقدهای نویسندگان غربی به جنبش آزادی خواهی و شعار تساوی و برابری زنان است. بخشی از کتاب مذکور شامل خلاصه ای از کتاب " بازگشت به عفاف " (A RETURN TO MODESTY ) نوشته وندی شلیت است که توسط سرکار خانم سمانه مدنی تلخیص و برگردان شده است. خانم وندی شلیت در مقدمه کتاب خود به گرایش در حال فزونی نسبت به پاکدامنی در میان زنان جوان جامعه امروز آمریکا اشاره می کند و از این که جو فرهنگی این جامعه از درک علت اصلی این بازگشت عاجز است و برای آن توجیهات غیر قابل قبول ارائه می کند، اظهار تاسف می نماید. او می گوید: بسیاری از مردم ( و جریان های فمنیستی) گمان می کنند زنانی که روش زندگی همراه با عفاف را پیشه کرده اند، افرادی هستند که مورد بدرفتاری واقع شده و یا از یک بحران روحی رنج می برند، در حالی که به هیچ وجه این گونه نیست و بیشتر این افراد با نشاط، سرزنده و فعال هستند. شماره چهارم از این نوشتارها که به صورت سلسله مقالات در اختیار شما قرار می گیرد درباره ولنگاری های بی حد و حصری است که در پناه مفهوم آزادی در غرب آغاز می شود و با سرعتی سرسام آور به سمت سقوط کامل اخلاقی و مرگ معنویت پیش می رود و البته اصلی ترین قربانیان آن را نیز زنان، کودکان و خلاصه در یک کلمه انسانیت تشکیل می دهند. خانم وندی شلیت در این شماره از سلسله مقالات زنان آمریکا و عفاف می نویسد: جیمز اتلس در سال 1997 می گوید: « درحالی که در عصر ویکتوریا بر خواهش های نفسانی مردم سرپوش گذاشته می شد، در عصر ما این خواهش ها تا مرز خشونت پیش رفته است«. نویسنده با شاره به مشکلات جامعه امروز می گوید: «بدیهی است که وقتی اجازه دادیم هر کاری آزاد باشد، آزار جنسی، مزاحمت ها و تجاوز به عنف هم افزایش پیدا می کند. جامعه ای که علیه شرم و حیا اعلام جنگ کرده، دشمن زنان است«. آسان گیری در مجازات انواع مزاحمت های جنسی پیامد های ناشی از آن را افزایش داده است. توکوویل نویسنده فرانسوی (1859-1805) معتقد بود: عفت زن آمریکایی در گذشته به واسطه ی مجازات مرگی که برای تجاوز به عنف تعیین شده بود، حفظ می گردید. وی می نویسد: « قانون گذاران آمریکایی که تقریبا از شدت تمام بندهای قوانین کیفری کاسته اند، تجاوز به عنف را با مرگ مجازات می کنند. هیچ جرم دیگری در افکار عمومی با چنین سخت گیری غیرقابل انعطافی مورد دادرسی واقع نمی شود. این مساله دلیل دارد: از آنجا که آمریکایی ها هیچ چیز را با ارزش تر از شرافت یک زن و هیچ چیز را محترم تر از آزادی او نمی دانند، معتقدند هیچ مجازاتی برای کسانی که این دو را بر خلاف میل زن از وی می گیرند، شدید نیست. در فرانسه برای همین جرم، مجازات های بسیار سبک تری در نظر گرفته شده و به سختی می توان دادگاهی را یافت که برای این جرم کسی را محکوم نماید. آیا این به خاطر پست شمردن پاکدامنی است یا پست شمردن زن؟ من احساس می کنم هر دو...» مزاحمت های جنسی و تجاوز به عنف در این قسمت بطور ویژه به مزاحمت های جنسی و تجاوز به عنف و نقش قوانین مربوطه در افزایش آنها پرداخته شده است. نویسنده ابتدا درباره بی اثر بودن شکایت زن قربانی علیه چنین مزاحمت هایی، شواهدی می آورد و سپس نتایج نظرسنجی اخیر از نوجوانان در " آیلند " را ذکر می کند که از آنان خواسته شده بود نظر خود را درباره این مساله ابراز نمایند که آیا یک مرد حق دارد بدون رضایت زن با او رابطه جنسی برقرار نماید یا نه. در این نظرسنجی هشتاد درصد پاسخ داده اند که اگر با هم ازدواج کرده اند، اشکالی ندارد. هفتاد درصد گفته اند اگر تصمیم دارند ازدواج کنند اشکالی ندارد و 61 درصد معتقد بودند اگر قبلا با هم روابط جنسی داشته اند، مسئله ای نیست. در نظرسنجی دیگری، 65 درصد پسران پاسخ داده اند که بعد از 6 ماه ملاقات با یک دختر، تحمیل رابطه جنسی به او قابل قبول است. یک چهارم پسران نیز گفته اند اگر در قرار ملاقات برای دختر پول خرج کرده باشند، این نوع رابطه تحمیلی اشکالی ندارد. نویسنده آنگاه می افزاید: «با این ذهنیت، عجیب نیست که امروز متجاوزان به عنف، حدودا به 5 سال زندان محکوم می گردند. به جای آن که تجاوز را آن چنان که در زمان "توکو ویلمر سوم" بود، با مرگ مورد مجازات قرار دهیم، اکنون ما در آمریکا ترجیح می دهیم نقطه نظرات متجاوزان را دریافت نماییم.» نویسنده به تفاوت فیزیکی مرد و زن از لحاظ قدرت جسمانی اشاره می کند و نادیده گرفتن این تفاوت را عامل سوء استفاده افراد سودجو می داند. وی می نویسد: «در یک جامعه تک جنسیتی که قدرت جسمانی بالاتر مردان نسبت به زنان را نادیده می گیریم، افراد عیاش و مست ( و فرصت طلبان غیرمست ) با بی توجهی کامل به زنان، دادن فرصت بیشتر برای بازیچه قراردادن آنهاست. تنها چیزی که جامعه تک جنسیتی ما به دست آورده اولا و دقیقا همین فرصت بیشتر برای بهره کشی از زنان و ثانیا فرصت برابری برای تجاوز به عنف، مزاحمت های جنسی، کتک خوردن و ثالثا فرصت برابر برای مرگ است.» به گفته وندی شلیت، بسیاری از نخبگان، فرصت مساوی ددمنشی را نماد ویژگی عمده آزادی حقیقی زنان می دانند، در حالی که بهترین نوع حمایت از زنان در برابر تجاوز، آزار و خشونت خانگی، بارآوردن مردانی است که در عین حال که می فهمند زنان با آنان تفاوت دارند، هرگز به خود جرات نمی دهند از این تفاوت به نفع خویش بهره برداری نمایند. مزاحمت های خیابانی نویسنده به رواج مزاحمت های خیابانی در جامعه آمریکا و برخی از علل آن چنین اشاره می نماید. خانم هیلاری کارلیپ در کتاب جدید خود به نام " قدرت دختران " می پرسد : «زنان جوان کمتر از 20 سال از چه چیز باید عصبانی باشند؟» در پاسخ، آنجلا یک دختر جوان ناراضی و عضو گروه "دختران آشوبگر" می گوید: « از اینکه باید اثبات کنم لایق احترام هستم متنفرم.» کارلیپ با توجه به این گفته این دختر و امثال او نتیجه می گیرد: « از بیشتر نوشته های دختران چنین بر می آید که آنان پیوسته احساس می کنند با رفتارهای خشونت آمیز به آنان بی احترامی می شود. این رفتارها بصورت گوناگون مانند مزاحمت های جنسی، اذیت و آزار روانی، آزار جسمی کلامی و تجاوز به عنف دیده می شود. مزاحمت های جنسی نگرانی روزانه آنان محسوب می گردد و بیشتر دختران حتی برای تنها قدم زدن در خیابان احساس امنیت نمی کنند.»
شلیت با اشاره به امنیت خیابانی زنان در گذشته می گوید :«محترم شمردن پاک دامنی به زنتان نیرو می بخشید.» وی سپس رهایی از مزاحمت جنسی را نتیجه مستقیم ارزش قائل شدن برای عفاف زنان در جامعه بر می شمرد و می نویسد: ترولوپ، رمان نویس (1882-1815) در کتاب زندگی نامه خود می گوید: یکی از دلیل های نویسنده شدنش این بود که به مردان صداقت بیاموزد و به دختران بیاموزد که «عفت گوهری است که ارزش محافظت دارد.» عادی سازی پورنوگرافی نویسنده آنگاه به بررسی نقش مخرب پورنوگرافی بر زندگی زنان و مردان می پردازد و خصوصا روابط بین آنان را به نقد می کشد. وی درباره عشق، س ک س و روابط بین افراد، از قول زنان بسیاری می نویسد: «من و شوهرم بر سر عادت همیشگی او در خواندن مجلات پورنو دائما دعوا داریم. احساس می کنم این کارش اشتباه است و اکنون که ازدواج کرده ایم نباید به آنها احتیاجی داشته باشد. او می گوید مردان این مجلات را می خوانند و چیز مهمی نیست و واکنش من را افراطی می داند. این مساله روابط جنسی را در زندگی ما بهم ریخته است، چون خیلی از دست او عصبانی هستم. آیا باید تسلیم شوم یا مقابله کنم؟»
.jpg)
نویسنده این پرسش را بسیار مهم می داند و با انتقاد از بی توجهی به آن در عصر حاضر می گوید: «امروزه بیشترین بحث ها درباره سانسور پورنو تا حد یک بازی پینگ پنگ تنزل یافته است. در یک طرف میز، فمینیست ها و محافظه کاران فریاد موافق سر می دهند و در سمت دیگر، طرفداران آزادی های مدنی مخالفت خود را اعلام می نمایند. آنچه به ندرت توجه ما را به خود جلب می کند، تغییر ایجاد شده در نگاه ما به مساله پورنو و تاثیر آن در تغییر نگرش افراد و زندگی عادی زنان و مردان است.» سپس نویسنده به موضوع واکنش مردم در مقابل صحنه های مستهجن در گذشته و حال می پردازد و چنین می گوید: «وقتی که در سال 1830 نمایش هرنانی اثر ویکتور هوگو برای اولین بار در سالن نمایش کمدی فرانسه به صحنه آمد، نزدیک بود شورش به پا شود. حدود 170 سال بعد، الیزابت برکلی در فیلم شوگرلز تمام لباس های خویش را از تن بیرون آورد، این در حالی بود که تماشاچیان با بی حوصلگی تمام آن را نظاره می کردند» به گفته جولیان گری «آنچه زمانی باعث برانگیخته شدن احساساتی از قبیل شرمندگی، خشم، اضطراب و تحریک شهوانی می شد، اکنون کاملا عادی به نظر می رسد.» یک سال بعد از فیلم شوگرلز، دنیس رادمن کتابی با عنوان "در جای وحشی قدم بزن" منتشر نمود که در آن روابط خود را با افراد تغییر جنسیت داده و همچنین تصمیم خود را مبنی بر تغییر نام خود به ارگاسم (اوج لذت جنسی) آشکارا اعلام می کرد. نهایت واکنش یک خواننده زمان ما به مطالب این کتاب یک خمیازه است. بر اساس نظرسنجی نشریه یو. اس. نیوز در فوریه 1996، 88 درصد آمریکایی ها معتقد بودند که رفتار ناشایست یک مشکل جدی است و 78 درصد نیز عقیده داشتند که این رفتارها در طول 10 سال گذشته شدت یافته اند. نویسنده با آوردن شواهد مختلف نشان می دهد که بیشتر زنان از اینکه همسران یا دوست پسرهایشان مجلات پورنو از جمله مجله پلی بوی را می خوانند، ناراحت هستند. بر اساس تحقیقی که " داگلاس کنزیک " روانشناس انجام داد، مردهایی که تصاویر مجله پلی بوی به آنان نشان داده می شد بعدا اظهار می کردند که احساس محبت کمتری نسبت به زنانشان دارند. به عقیده نویسنده با عادی شدن پورنوگرافی این واقعیت ها معمولا نادیده گرفته می شود. به نظر می رسد روشنفکران نیز با مباحث مربوط به پورنوگرافی بیشتر به طور سرسری برخورد می کنند تا اینکه آن را به لحاظ تاثیری که بر زندگی مردان و زنان می گذارد، مورد توجه قرار می دهند. دختران نمی توانند نه بگویند جامعه امروز آمریکا برای دخترانی که به روابط ناخواسته نه می گویند، شرایط دشواری را بوجود آورده است. برای مثال امروزه دختری که می خواهد قبل از ازدواج پاک بماند هیچ حامی و پشتیبانی ندارد.
بر اساس نظرسنجی که در سال 1995 در مورد روابط جنسی در آمریکا صورت گرفت، قبلا 13 درصد زنان جوان می گفتند: فشار دوستان آنان را وادار نموده برای نخستین بار رابطه جنسی برقرار کنند، در حالی که اکنون این رقم به بیش از یک سوم رسیده است. 130
۲۲/۰۵/۱۳۹۳ - ۱۱:۵۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[مشاهده در: www.jamnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها