محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830777233
سردار علایی و موجهه‌اش با عراقی‌ها در جنگ
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سه‌شنبه ۲۱ مرداد ۱۳۹۳ - ۰۸:۴۳
هیچگاه در جنگ حس کشتن نداشتیم به همین دلیل هم تعداد اسرای عراقی بسیار زیاد بود. به عنوان مثال فقط در عملیات «الی بیت المقدس» حدود 19هزار اسیر گرفتیم اما هرگز آنها را نکشتیم و در همان حال به آنها آب و دارو دادیم. به گزارش سرویس فرهنگ حماسه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، جملات بالا بخشی از خاطرات سردار حسین علایی از فرماندهان دوران دفاع مقدس است که به موضوع نوع رفتار رزمندگان ایران با دشمن بعثی پرداخته است. سردار علایی می‌گوید: خود من در اتاق فرماندهی یکی از این عراقی‌ها را بدون اینکه دستش بسته باشد نگه داشتم.از او می خواستم تا عربی به ما بیاموزد و گاهی هم صحبت‌های عراقی‌ها را برایمان ترجمه کند تا یاد بگیریم. این اسیر عراقی با ما زندگی می‌کرد و با ما غذا می‌خورد حتی در اتاق اسلحه نیز بود اما از آنجایی که این اعتماد دو طرفه بود هیچگاه مشکلی برایمان پیش نیامد. در عملیات «والفجر8»( آزادسازی فاو) نیز رزمندگان ایرانی توانستند هواپیمایی را ساقط کنند. خلبان این هواپیما با چتر نجات از درون هواپیما به بیرون پرید و در حال پایین آمدن بود. برخی از رزمندگان ما از آن جایی که تاکنون چنین چیزی را ندیده بودند با این تصور که این چتر بمب است به و سوی او در آسمان شلیک می‌کردند که خیلی سریع جلوی شلیک آنها را گرفتیم. خلبان این هواپیما که بارها ما را بمباران کرده بود بسیار قوی هیکل و درشت اندام بود. بسیار ترسیده بود. اما اولین سوالی که از او پرسیدم، این بود که «توبا این هیکل بزرگت چگونه در کابین هواپیما جا شدی؟» او جا خورد و بعد به او آب دادیم تا سرحال شود. ****** حدود 200 عراقی به دلیل جزر و مد آب در بستر رودخانه‌ای که باتلافی بود گیر کرده بودند و نمی‌توانستند بیرون بیایند. آنها در باتلاق فرو می‌رفتند و نمی‌توانستند حرکتی انجام دهند.ما می‌توانستیم همه آنها را خلاص کنیم اما با این حال حتی یک نفر از رزمندگان ایران به طرف آنها شلیک نکرد و علیرغم اینکه به نیرو نیاز داشتیم اما تعدادی از آنها را در آن جا مستقر کردیم تا با طناب جان تک تک آنها را نجات دهند. این مصداق‌ها نشان می‌دهد که حتی در شرایط خاص هم به عراقی‌ها تیر خلاصی شلیک نکردیم تا آنجا که من فرمانده بودم هیچگاه ندیدم کسی تیر خلاص شلیک کند. در حقیقت این رفتار نیروهای ایرانی برگرفته از عقیده امام(ره) بود که معتقد بودند: «عراقی‌ها فریب خورده‌اند و ما باید آنها را از دست صدام نجات بدهیم.» انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها