محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832999604
گزارش فارس از معتادان گمنام تولدی دوباره از دامن نامادری سیاه
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گزارش فارس از معتادان گمنام
تولدی دوباره از دامن نامادری سیاه
نجات‌یافتگان از دام اعتیاد نیاز دارند تا با پاک کردن غبار سیاه گذشته و گرفتن دستان کم‌توانشان بار دیگر تولد دوباره آنها را دریابیم و جشن زندگی را برایشان برپا داریم.
به گزارش خبرگزاری فارس از کامیاران، معرفت در وجودشان نمرده، اما مواد مخدر نایشان را گرفته است. جوانان امروز زاده غیرت و مردانگی دیروزند؛ در رگ و پی و خونشان تعصب و مردانگی حکاکی شده، هیچ موادی نتوانسته این ریشه را از آنها بگیرد اما به راحتی نایشان را گرفته است. وجودشان هنوز رستم‌زاده است با همان تعصب و مردانگی و پهلوانی پیشینیانشان اما جسمشان فرسوده شده است. اینها پر و بال شکسته‌گان چنگال زندگی بی‌مروت بودند که صفای زنده بودنشان را فدای مرده‌بودن در زندگی کرده بودند و در حسرت مهر حیات، روز را با نابودی جسم، شب می‌کردند. کاش دل‌های هوشیار و آگاه می‌دانستند این سرطانی‌های مواد افیونی در رنج ناتوان بودن خود بیشتر از ما، از چشمان شاهد عزیزانشان درد می‌کشند... اینها تنها رنگی را که بر بوم می‌کشیدند رنگ سیاه دود بود؛ قرمز با سیاه، سیاه می‌شود و هر رنگی با سیاه، سیاه می‌شود و... و هر رنگی را که برای کشیدن عشق و مهر و فهم بر روی بوم نقاشی زندگی بر می‌داشتند تا بودن خود را ترسیم کنند با دود مواد در دهانشان ترکیب می‌شود و تمامی آثار وجودیشان سیاه، سیاه و سیاه می‌شود. تمامی آثارشان سایه سیاه بودنشان شده بود امروز نوبت ماست، نوبت ما در نگهداری و حفظ این نوزاد تازه زاده شده از دامن نامادری سیاه مواد افیونی. نجات‌یافتگان را دریابیم، اینها خسته‌اند خسته، اما مسیر بهشتی بودنشان را که تازه یافته‌اند با بوی رنگین‌کمان گل‌های تازه زندگی خوشبو ساخته‌اند، رد پای بودنشان نوری از صفای بودنشان را منعکس می‌کند، رد پاهایی از جنس جاده بهشت، لبخندشان لبخند بهار نوشکوفه هر سال است، اینها اراده کرده‌اند، با جسمی ناتوان‌تر از نوزاده تازه متولد شده، اینها تصمیم گرفته‌اند با جسمی کم‌توان‌تر از جسم نوزاد تازه زاده شده، اینها امروز به خواست خود بار دیگر از دامن مادر سیاه افیون به دنیای رنگین‌کمان بودن زندگی متولد شدند، پس با پاک کردن غبار سیاه گذشته‌شان و گرفتن دستان کم‌توانشان بار دیگر تولد دوباره آنها را دریابیم و جشن زندگی را برایشان برپا داریم. ............ "حشمت.ی"، معتاد نجات‌یافته 27 ساله‌ای که امروز سه ماهگی تولد دوباره‌اش را جشن می‌گیرد، بیش از 10 سال قبل از تولد دوباره‌اش درگیر مواد افیونی و خانمان‌سوز مواد مخدر بود، سال‌ها تریاک هم‌نشین لحظه‌های تنهایی او بود، مدت‌ها بود که این هم‌نشینش را با شیشه و کراک عوض کرده بود، از خانه رانده شده، راهی جوی‌‌های آب و گوشه‌های خیابان و حاشیه شهر شده بود، زندگی مادر پیرش دود مواد او شده بود و دزدی بارها تنها راه به دست آوردن هزینه موادش شده بود. حشمت روزی مرد بازار بود و آقای خانه پدریش، زیر دست او چند نفر روزی سفره خانشان را تأمین می‌کردند، تا اینکه دست تقدیر پدرش را با بیماری سختی در اوج نوجوانی از او می‌گیرد، ناگهان باید بزرگ می‌شد و این در توان جسم کوچک او نبود. او خواست خود را برای مادر پیرش بزرگ بنمایاند اما خود کم آورد و در دام آرامش فریبنده مواد افیونی گرفتار شد. حشمت خود از گذشته سیاه و چگونگی ورودش به دنیای سیاه اعتیاد می‌گوید: من متولد 1366 هستم، در سال 83 پدرم را که بیش از دو سال قبل از وفاتش تقریبا ناتوان شده بود به علت بیماری سختی از دست دادم. درست یک سال بعد از فوت پدرم در حالی که برادران بزرگترم ادعای پدر بودن را در زندگی من و خواهرانم داشتند به دامن سیاه اعتیاد افتادم. اعتیاد مدت‌ها بود گریبان برادران بزرگترم را گرفته بود، آنها با فوت پدرم راحت در مجالس خصوصی خود مواد می‌کشیدند و من را هم در این مجالس راه می‌دادند. من اوایل فقط شاهد و فراهم‌کننده بساط بودم، کم کم احساس بزرگ بودن در من ریشه دواند و با دیدن برادرانم، بزرگ شدنم را در نگه داشتن درست سیخ معنا کردم. وقتی برای اولین بار تصمیم گرفتم که تریاک بکشم در مجلس خصوصی دو برادر بزرگترم بود، که با برخورد تند و تحقیرآمیز آنها مواجه شدم. نه برای اینکه من در این منجلاب نیفتم به خاطر اینکه آنها معتقد بودند من لیاقت هم‌نشینی با آنها را برای کشیدن مواد ندارم و این واکنش عصبی آنها من را از زندگی بدون مواد بیزار کرد. لایق نبودن در من عقده شد، رنج نبود بزرگتر را در نبود پدرم به وضوح دیدم. من نوجوان تنهایی بودم که با دیدن سختی و کم‌بضاعتی مادرم در امرار معاش بیشتر در خودم خرد می‌شدم. اوایل مرد کار و اشتغال بودم، با وجود اینکه سن من بسیار کم بود اما در بازار آزاد نام و نانی به هم زده بودم. آن شب وقتی شاهد این بودم با وجود اینکه در بازار برای خودم کسی بودم اما نزد برادرانم هیچم، کم کم در خود شکستم و در خلوت خود برای ثابت کردن خودم شروع به مصرف مواد مخدر و قرص کردم. آن شب در حالی که به شدت احساس حقارت می‌کردم، تصمیم گرفتم به جایی برسم که خود مجلس‌دار شوم و این آغاز زندگی لعنتی من با مواد بود. در اوایل نوجوانی و جوانی وقتی وارد بازار کار شدم بسیار موفق بودم، شاید نتیجه دعاهای مادرم بود اما خیلی زود در دام مواد مخدر گرفتار شدم و چون در چند سال اول هنوز اموال و زندگیم را دود نکرده بودم و می‌توانستم همراه مصرف تریاک، مواد غذایی مقوی بخورم هنوز قوای جسمانیم تحلیل نرفته بود و ظاهر سرحالی داشتم. بسیار بلندپرواز بودم، از آن شب سیل دوستان ناباب در اطراف زندگی من موج می‌زد. ناگهان محبوب عده‌ای خاص شدم، عده‌ای که برای کشاندن من به قعر چاه تاریک اعتیاد مدام من را تحویل می‌گرفتند و خود را پشتیبان و یار و همراه محکم من نشان می‌دادند. اوایل خودم تصمیم می‌گرفتم که کی، کجا و با چه اشخاصی مواد بکشم، مجلس‌دار دوستان ناباب شده بودم. در ابتدا چون مال و منالی برای خودم داشتم و هنوز مواد در وجودم کاملا رخنه نکرده بود زندگی، بدون مشکل و با لذت مواد طی می‌شد که ناگهان وقتی چشم باز کردم درونم را عجز بزرگی گرفته بود، عجز بزرگ «نمی‌توانم»... این عجز در وجودم به درخت تنومندی تبدیل شده بود، دیگر مواد مخدر بود که مکان و دوستان و زمان را برای من تعیین می‌کرد، افسارم در دست مواد بود... دیگر هر کس و ناکسی با من می‌نشست، در هر خانه خرابه و کوچه و جوی آب و آشغالدانی می‌رفتم، هر بی‌نام و نشانی مرا تحقیر می‌کرد و به من توهین می‌کرد. وقتی به خودم آمدم که با سیاهی اعتیاد، خودم و تمام اموال پدریم را به باد فنا داده بودم. ........ حشمت در خود فرو رفته بود، دیگر انگار یأس بود که حرف‌ها برای گفتن داشت اما زبانش یارای گفتن نبود. او درد کشید و دیگر چیزی نگفت در حالی که سرش را در دستانش نگه داشته بود. او اکنون سه ماه است پاک شده، خدا را شاکر است به خاطر پاکی که به او ارزانی داشته است و می‌گوید: امروز احساس می‌کنم دستانم بیش از دو ماه است در دستان خداوند است، خدا را شکر می‌کنم که همه مرا درک می‌کنند و دیگر کسی مرا ترک نمی‌کند. وی ادامه داد: من با پناه‌آوردن به انجمن معتادان گمنام و زیر نظر کمپ «معبد عشق» با دلسوزی و همراهی برادرانه "ی.سپهری" و دیگر عوامل دلسوز آن کمپ، هر ثانیه پاکیم را جشن می‌گیرم و از خدا طلب پاکی بدون انقضا می‌کنم. کلام آخر این نجات یافته: هیچ معتادی در جهان نمی‌تواند در یک گزارش و حتی در یک کتاب تمامی عجزها و دردهایش را که در طول مسیر سیاه اعتیاد بر سرش آمده، بیان کند. پس بیایید با دستگیری از معتادان گمنام نجات‌یافته، کم و کسری‌ها و عیب و ایرادهای آنها را به حرمت تولد دوباره‌شان نادیده بگیرید. ============= گزارش از آوات یوسفی ============= انتهای پیام/79018/گ۴۰
93/05/21 - 03:57
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 56]
-
گوناگون
پربازدیدترینها