واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: رنج مقابله با تبعيض عليه زنان
مدتي قبل بود كه شهرداري تهران با صدور بخشنامهاي طرحي را اجرايي كرد كه بر اساس آن بانوان از انجام كارهايي مانند منشيگري، تايپيستي و مسئول دفتري معاف و با ارتقاي درجه به پست ديگري مشغول شدند.
اما اين اقدام شهرداري در تكريم جايگاه بانوان با واكنشهاي متعددي در فضاي رسانهاي و سياسي روبهرو شد. مهمترين واكنشها به اين تصميم شهرداري نيز از سوي قائم مقام وزير كار عنوان شد كه تصميم شهرداري تهران را حركتي مغاير با كنوانسيون بينالمللي كار، از جمله كنوانسيون عدم تبعيض در اشتغال و حرفه دانست و از شهرداري خواست تا با اين بخشنامه بهانه براي دشمنان جهت اعمال فشارهاي حقوق بشري بر ايران فراهم نكند.
در نامه توجيهي شخص وزير كار نيز در اين زمينه آمده است: يكي از سياستهاي مدبرانه دولت تدبير و اميد مبارزه با «ايرانهراسي» بوده است و در اين چارچوب وظيفه همگاني اين است كه با تدبير و هوشمندي با حفظ ارزشهاي اسلامي و ملي خود موارد و كنوانسيونهايي را كه دولت جمهوري اسلامي ايران در آنها عضويت داشته و مفاد آنها با ارزشهاي ديني و فرهنگي ما تعارضي ندارد، اجرا و در عين حال با يك استراتژي مدبرانه تحول در ساختار روابط بينالملل و برخي كنوانسيونها را پيگيري نماييم.
هرچند در اين ميان شهرداري تهران مصوبه شوراي عالي انقلاب فرهنگي در خصوص مسئله عفاف و حجاب را اجرايي كرده است اما بخشي از اظهارات وزارت كار در خصوص احتمال اعمال فشار حقوق بشري بر ايران به دليل اجراي چنين مصوبهاي در شهرداري نيز پر بيراه نيست و پيشبيني بسيار محتملي است. اساس اقتصاد غرب با استفاده از نيروي كار ارزان قيمت شكل گرفته است. بخشي از فسادي هم كه امروز در دنياي به اصطلاح مدرن شيوع يافته نتيجه همين حضور بيقيد و شرط و به تعبير غربيها بدون تبعيض زنان در تمامي عرصههاي اشتغال است. در يكي از بندهاي مقاوله نامه شماره 111 سازمان بينالمللي كار مصوب 1958 معروف به كنوانسيون تبعيض كار و استخدام آمده است: «هرگونه تفاوت و محروميت يا تقدم كه بر پايه نژاد - رنگ پوست - جنسيت - مذهب - عقيده سياسي و يا سابقه مليت آبا و اجدادي طبقهاجتماعي بر قرار بوده و در امور مربوط به استخدام و اشتغال، تساوي احتمال موفقيت و رعايت مساوات در شرايط سلوك با كارگر را به كلي از ميان برده و يا بدان لطمه وارد سازد بايد رفع شود.»
البته هر چند در ظاهر امر اين مقاوله نامه رنگ و بوي عدالتمحورانه دارد اما تجربه ثابت كرده است كه نه تنها حضور زنان در تمامي مشاغل در نهايت به سود آنها تمام نميشود بلكه در عمل موجب اعمال تبعيضها و محدوديتهاي گستردهاي عليه زنان شده است. هماكنون بنياد خانواده در غرب بر اساس همين سياست به اصطلاح عدم تبعيض به هم خورده است و زنان ديگر از حمايتهاي خانوادگي برخوردار نيستند. شواهد از تبعيض در پرداخت دستمزدها ميان مردان و زنان در غرب حكايت دارد و آمار مزاحمتها و آزار جنسي زنان در محيط كار به اوج رسيده است.
شايد محكمترين دليل براي شكست پروژه به اصطلاحتبعيضزدايي ميان زنان و مردان شيوع موجهاي گسترده فمنيستي در غرب باشد. امواج اعتراضي كه به شدت از تبعيض ميان زنان و مردان انتقاد دارد و اعلام ميكند كه سياستهاي غرب به هيچ وجه عدالت را در خصوص زنان عملياتي نكرده است. هر چند كه خود جنبشها نيز دچار انحرافات و انحطاطات گستردهاي شدهاند. در چنين شرايطي است كه نقش و جايگاه ايران به عنوان امالقراي جهان اسلام در خصوص معرفي و تبيين الگوي جديد براي سبك زندگي زنان بارز ميشود. دين مبين اسلام با ترسيم يك نظام حقوقي و فرهنگي كرامت واقعي را به زنان بخشيده است و تنها همين نسخه است كه ميتواند به نيازهاي امروز زنان پاسخ دهد. غرب درصدد است تا الگوي غلط خود را با هر نوع فشاري به جوامع ديگر تحميل كند و متأسفانه اكنون در اقصي نقاط جهان نيز اين الگو نهادينه شده است.
در چنين وضعيتي بايد از مقامات وزارت كار پرسيد آيا صرف اينكه دفاع از موازين اسلامي و الگوي زن ايراني اسلامي به مذاق غرب خوش نميآيد بايد تن به مفاد كنوانسيونهاي جهاني داد؟ اگر دشمني به مرزهاي اعتقادي ما كه مطمئناً مهمتر از مرزهاي سرزميني است حمله كرده و اين حمله را با آييننامهها توجيه ميكند بايد ساكت نشست؟ آيا به دليل فشارهاي احتمالي دشمن ميتوان دست از دفاع از آرمانها برداشت؟
وزير محترم كار در توضحيات خود آورده است بايد با يك استراتژي مدبرانه تحول در ساختار روابط بينالملل و برخي كنوانسيونها را پيگيري نماييم. اين نكته بسيار مهم و حايز اهميت است اما آيا تاكنون وزارت كار در اين خصوص اقدامي انجام داده است؟ آيا تلاشي براي بهبود فضاي كسب و كار بانوان منطبق با موازين اسلامي و نيازهاي دنياي امروز صورت گرفته است؟
به تعبير مقام معظم رهبري« [در مسئله زنان] ما دفاع نداريم، ما هجوم داريم! ما در مسئله زن، از غرب طلبكاريم؛ ما مدعي غربيم؛ آنها هستند كه دارند به زن ظلم ميكنند، زن را تحقير ميكنند، جايگاه زن را پايين ميآورند؛ به اسم آزادي، به اسم اشتغال، به اسم مسئوليت دادن، آنها را مورد فشارهاي روحي، رواني، عاطفي و اهانت شخصيتي و شأني قرار ميدهند؛ آنهابايد جواب بدهند. جمهوري اسلامي در اين زمينه يك مسئوليتي دارد. جمهوري اسلامي در مسئله زن بايد به طور صريح و بدون هيچ مجامله، حرف خودش را - كه عمدتاً اعتراض به نگاه غربي و اين نامعادله ظالمانه غربي است - بگويد. با اين نگاه، آن وقت مسئله حجاب، مسئله نوع ارتباط زن و مرد، همه معنا پيدا ميكند. اين يك مسئله است.»1/3/1390(بيانات در ديدار جمعي از بانوان نخبه)
لذا در نهايت بايد گفت انتظار آن است كه همه دستگاهها در تراز دهه چهارم انقلاب اسلامي به دنبال صدور آرمانها، ارزشها و ايستارهاي اسلام ناب محمدي براي همه جهانيان باشند نه اينكه كوچكترين حركتي در مسير الگوسازي از نظام مقدس اسلامي در حوزه زنان را با نگاههاي محتاطانه ذبح كرد. اميد است اقدام اخير شهرداري تهران در ساير دستگاهها و نهادها نيز تكرار شود و قبح خودساخته و غيرمنطقي دفاع از ارزشهاي ناب اسلامي براي هميشه شكسته شود.
نویسنده : محمد اسكندري
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۸ مرداد ۱۳۹۳ - ۱۶:۵۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]