واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: لبخند کودکان غزه بر شهادت بندرعباس -ایرنا- کودکان غزه که درکنار والدین خود درطول سه هفته گذشته اخیرآماج انواع بمب ها و موشک های اسراییل قرار گرفتند مرگ برای آنان عادی وبر شهادت لبخند می زند.
این کودکان با سن کم خود انواع نابرابری و نامردی های اشغالگران قدس را تجربه کردند که چگونه یک رژیمی مجهز به انواع بمب ها موشک ها وهواپیماها و حمایت های کشورهای زورگو وترسو پشت خود داشته باشد ولی مردم فلسطین یک ضد هوایی هم برای مقابله با این هواپیماها نداشته باشند.
کودکان فلسطین شهادت را به خوبی لمس کردند و دیدند بدن پدر مادر ، خواهر وبرادر واقوام آنها متلاشی و پر پر شدند ویا زیر آوار از دنیا رفتند ونظاره گر بودند ولی کاری جز گریه نمی توانستند بکنند.
کودکان دنیای زیبا وشیرینی دارند و دنیای آنها همانند بزرگان پراز مشغله و دغدغه نیست که گرفتار نان شب باشند، قسط عقب بیافتد ، خرجی خانه نمی رسد ودهها مشکل دیگر اما در غزه کودکان با دنیای خیلی بزرگتر که هنوز ندیده وتجربه نکرده بودند مواجه شدند دنیای مرگ وزندگی دنیای بودن ونبودن ودنیای تکه پاره شدن ونفس نکشیدن نزدیکان خود.
وقتی صحنه هایی از ترس وهیجان بیش از حد این کودکان را می بینید که در کنار پدر ومادر بی جان خود نشسته اند وگریه می کنند وبخشی از بدن آنان براثر گلوله های ناجوانمردانه مزدوران اسراییل ازبین رفته دل از انسانی آزاده ای را بدر می آورد و آرزو می کند هرگز چنین صحنه هایی را نبیند.
برخی ازاین صحنه ها آنقدر دلخراش و زجرآور است که انسان تب وتحمل آنها را ندارد و اگر هر کس آن را می بینید تا مدتها مغزش کشش درک آن را ندارد که این انسانها چگونه و به چه جرمی بدست شقی ترین موجودات دنیا کشته می شوند.
چرا هنوز برخی از صاحبان قدرت ، زر و زور از خواب غفلت این دنیا بیدار نمی شوند ومجوز کشتن انسانها وهمنوعان خود را بصورت دستجمعی می دهند که حتی اینها یک وسیله برای دفاع وپناهگاهی برای زنده ماندن ندارد.
وقتی به گلوله های اورانیم ، فسفری که در آسمان غزه منجر می شود یاد جزیره مجنون می افتم که خمپاره های ˈزمانیˈ درست در صد متر مانده به زمین روی سرما منجر می شدند وآنوقت کلاه آهنی که به سر داشتیم و سنگر هایی که با گونی ساخته بودیم چاره مقاومت نداشت و با همان قرمزی و مثل تکه هایی مثل شیشه برنده ومذاب فرو می ریخت و منجربه قطع عضو، سوختن ودر نهایت شهادت بود ، می افتم .
آن موقع جنگ بود و دشمن برای به زانو درآوردن حریف دست به همه کار می زد وحالا دشمن صهیونیستی برسر کودکان وزنان ازهمین بمب های هوشمند
می ریزد که هیچ دفاعی ندارند و مدعیان حقوق بشر درآن زمان ونه اکنون چیزی بنام دفاع از انسانیت در قاموس خود ندارند.
کسانی که بر سر این مردم گلوله باران می کنند یک لحظه به اینکه حق حیات را از مردمی غیر نظامی وبی دفاع می گیرند فکر نکرده اند که خود وخانواده تان را جای این افرا بگذارید وآنوقت چه اتفاقی رخ می دهد.
هفته گذشته فیلمی درباره افغانستان نشان می داد که آمریکا به بهانه مبارزه با تروریسم یک مدرسه ای را با موشک بمباران کرد ودرجریان این بمباران شمار زیادی از کودکان که در حال تحصیل بودند کشته شدند ودقایقی بعد چند خودروهای نظامی برای تکمیل ازبین بردن افراد موجود به مدرسه حمله کردند وبلافاصله خودرویی درقالب امداد گر سلیب سرخ جهانی آمد.
زنی این گروه که خود را امداد رسان به کشته ومجروحان معرفی می کرد به جای مداوای مجروحان، اقدام به سرعت اعضای بدن کودکان می کردند ودرنهایت بیشتر اعضای بدن این کودکان را جدا کرده و قصد داشتند با خود ببرند که توسط خود همان افراد ازبین رفتند.
اینها گوشه هایی از کمک های بشر دوستانه غرب بویژه آمریکا به مردم خاورمیانه ومسلمان است که به بهانه کمک به انسانیت جان آنها را می گیرند سپس اعضا وجوارح آنها را به سرقت می برند.
درجریان همین حمله رژیم صهیونیستی به فلسطین ، اوباما به نخست وزیر این رژیم دستور داده بود (حالا که ما اجازه دادیم با پول عرب های منطقه) به فلسطین حمله کنی در کشتن ادم ها دقت کن. اکنون نسل کشتی و ازبین رفتن یک نسل به معنای دقت کردن در کشتن افراد است که کودکان نسل اینده ملت فلسطین هستند.ک/4
668 خلیل تنیده
09/05/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 82]