تور لحظه آخری
امروز : شنبه ، 19 آبان 1403    احادیث و روایات:  امام صادق (ع):به خداوند امیدوار باش، امیدی که تو را بر انجام معصیتش جرات نبخشد و از خداو...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

اوزمپیک چیست

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

چراغ خطی

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1827733213




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

چرا نگريد چشم و چرا ننالد تن؟


واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
چرا نگريد چشم و چرا ننالد تن؟
چرا نگريد چشم و چرا ننالد تن؟ شاعر : مسعود سعد سلمان کزين برفت نشاط و از آن برفت وسن چرا نگريد چشم و چرا ننالد تن؟ چو يادم آيد از دوستان و اهل وطن چنان بگريم کم دشمنان ببخشايند ز بهر آن که نشان تن است پيراهن سحر شوم ز غم و پيرهن همي بدرم که راست نايد اگر در خطاب گويم من ز رنج و ضعف بدان جايگه رسيد تنم بخاست آتش از اين دل چو آتش از آهن صبور گشتم و دل در بر آهنين کردم جهان به من بر تاريک چون چه بيژن بسان بيژن در مانده‌ام به بند بلا تنم چو سوزن و دل همچو چشمه‌ي سوزن برم ز دستم چون سوزن آژده وشي نکرد يارم از بيم دشمنان شيون نبود يارم از شرم دوستان گريان شبي سياه‌تر از روي وراي اهريمن ز درد انده و هجران گذشت بر من دوش که شب دراز همي کرد بر هوا دامن نمي‌گشاد گريبان صبح را گردون ز راست خرفه شعري ز چپ سهيل يمن طلايه بر سپه روز کرد لشکر شب تني به رنج و عذاب و دلي به گرم و حزن مرا ملال گرفته ز دير ماندن شب پگاه اين شب تيره چه خواهدم زادن در آن تفکر مانده دلم که فردا را که هاله چون سپري شد چه زايد آبستن از آن که هست شب آبستن و نداند کس فرو نيارست آمد بر من از روزن گذشت باد سحرگاه و ز نهيب فراق خيال دوست گواه من است و نجم پرن نخفته‌ام همه شب دوش و بوده‌ام نالان چو ماه، روي و چو گل، عارض و چو سيم، ذقن نشسته بودم کامد خيال او ناگاه مرا بيافت چو يک تار موي نالان تن مرا بيافت چو يک قطره خون جوشان دل يکي چو در ثمين و يکي چو مشک ختن ز بس که کند دو زلف و ز بس که راندم اشک ز مشک و لل يک آستين و يک دامن مرا و او را از چشم و زلف گرد آمد به مهر گفتم کز زلف بيش مشک مکن به ناز گفت که از ديده بيش اشک مريز زدوده طلعت بنمود چشمه‌ي روشن درين مناظره بوديم کز سپهر کبود که پادشاه زمين است و شهريار زمن چو راي خسرو محمود سيف دولت و دين که رام گشت به عدلش زمانه‌ي توسن جهان ستاني شاهي مظفري ملکي نهاده‌اند به فرمانش خسروان گردن نموده‌اند به ايوانش سروران طاعت به فر و جاهش آراست ياره و گرزن به نام و ذکرش پيراست منبر و خطبه هزار دريا باشد به روز پاداشن هزار گردون باشد به وقت بادافراه وبا نيارد گشتنش هيچ پيرامن خدايگانا هر بقعتي که جود تو يافت چه بد تواند کردن زمانه‌ي ريمن؟ چو رنج را ز جهان دولت تو فاني کرد شود به پيشش رايت چو قرص مهر مجن اگر زمين همه چون صبح پر ز تيغ شود زبان دولت بي‌مدح تو بود الکن دو چشم نصرت بي‌تيغ تو بود اعمي به تو بماند تاييد چون روان به بدن ز تو بنازد اقبال چون بدن به روان سياه کردي چون شب، از آن بخفت فتن به دشمنان بر روز سپيد روشن را ز خون چگونه کند ذوالفقار تو گلشن؟ چو روز رزم تو بر طاغيان خزان باشد ز بهر آن را دارند ماهيان جوشن به رنگ تيغ تو شد آب‌هاي دريا سبز حلال باشد در کارزار خون شمن حرام باشد خون برنده خنجر تو ز جود کف تو گوهر نماند در معدن ز بيم تيغ تو دشمن نماند در گيتي چگونه آيد تيغت به رزم بي‌دشمن چگونه باشد دستت به جود بي‌گوهر به مجلس تو رسانم چو نظم کردم من سخن فرستم از اوصاف تو همي منثور چگونه يافتمي در خور ثنات سخن اگر ندادي اوصاف تو مرا ياري هميشه تا دمد از کنج باغ بوي سمن هميشه تا دمد از روي ماه تابش مهر درو کشيده صف دلبران چو سرو چمن خجسته مجلس تو بوستان خندان باد به مدحت تو هميشه جهان گشاده دهن به خدمت تو هميشه فلک ببسته ميان زمانه دوخته از بهر دشمنانت کفن سپهر ساخته از بهر دوستانت تاج هميشه درگه تو عدل و ملک را مامن هميشه موکب تو سعد و فتح را ماوي
#سرگرمی#





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 274]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


سرگرمی

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن