تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1871554901
آسمان شب؛ طبیعت فراموش شده/ همه آنچه را که میخواهید درباره برنامه «آسمان شب» بدانید
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:
آسمان شب؛ طبیعت فراموش شده/ همه آنچه را که میخواهید درباره برنامه «آسمان شب» بدانید
شماره نخست مجله سرآمد وابسته به بنیاد علمی نخبگان منتشر شد . در این مجله مطالب متنوعی وجود دارد که یکی از آن ها گفت و گو با سازندگان برنامه آسمان شب است . در مطلب زیر صفاریان پور از حواشی و متن برنامه آسمان شب میگویند . به گزارش نامه نیوز، آسمان شب، طبیعت فراموش شده؛ اگر از بیننده های حرفهای تلویزیون هستید، بعید است اسم این برنامه را نشنیده باشید. آنقدر این برنامه قدمت دارد که حتی بیننده های معمولی تلویزیون هم آن را حداقل یک بار دیده اند! پخش این برنامه به دنبال ویژه برنامه های موفقی مانند خورشیدگرفتگی کامل 1378 و سیاره سرخ، با نام کامل «آسمان شب، طبیعت فراموش شده» به تهیه کنندگی سیاوش صفاریانپور و اجرای علی اکبر عبدالرشیدی از 16 اردیبهشت 1380 و همزمان با برگزاری نخستین روز نجوم در ایران، آغاز شد. این برنامه تلویزیونی را میتوان یکی از پایدارترین برنامه های تلویزیون در ایران در سالهای اخیر دانست. حتی شبکه چهار در شب یلدای سال 1386 پخش پانصدمین قسمت برنامه را جشن گرفت. به گفته کارشناسان، ماندگاری این برنامه در اجرای خوب سیاوش صفاریانپور و بهروز بودن اطلاعات علمی برنامه است. «آسمان شب» همیشه با نام برادران صفاریانپور (محمدفواد و سیاوش) شناخته میشود. این برنامه در جشنواره امسال جامجم به عنوان بهترین برنامه علمی معرفی شد. با برادران صفاریانپور گفتوگویی درباره این برنامه انجام دادیم که در ادامه میخوانید.
بیش از 13 سال است که «آسمان شب» به صورت مداوم در تلویزیون پخش می شود. به عنوان یکی از سازندگان این برنامه، فکر می کنید رمز ماندگاری اش در تمام این سال ها چه بوده؟
محمدفواد: روزی که سیاوش و بابک امین تفرشی این برنامه را «آسمان شب» نام گذاری کردند، زندگی ماشینی باعث شده بود تا از آسمان و آن چیزهایی که در آن قرار دارد، غافل شویم. از همان روز که شروع کردیم، مثلا وقتی می گفتیم ماه گرفتگی یا خورشیدگرفتگی شده و برویم درباره اش حرف بزنیم، خیلی از مدیران به ما می خندیدند. درواقع این چیزها اصلا برایشان اهمیت نداشت. از همان زمان می دانستیم که آسمان بی کران آن قدر بسیط است و آن قدر موضوعات گسترده دارد که نه تنها تا 14 سال، بلکه تا سال های دیگر هم حرف برای گفتن وجود دارد. دلیل دیگر ادامه برنامه به نظرم جذابیتی است که برای مخاطب داشته است. این که شما می توانید یک مفهوم ثقیل را به زبان ساده بیان کنید، باعث می شود طیف مخاطبان هر روز وسیع تر شود.
سیاوش: من هم فکر می کنم این را باید در میزان مخاطبانش جست وجو کرد. «آسمان شب» توانسته بیننده هایش را حفظ کند، برای همین تا امروز باقی مانده است. مدیران مختلفی در تمام این سال ها آمدند و رفتند، اما وقتی دیدند برنامه هم چنان بیننده دارد، آن را حفظ کردند. ولی شاید آن چیزی که همه را مجاب کرده که این برنامه را حفظ کنند، این است که ما در طول این دوران سعی کردیم به روز باشیم و رشد کنیم. برای گروه سازنده هم این برنامه یک آکادمی بوده تا آن ها به تدریج رشد کنند و علم بیاموزند؛ همین باعث شد ساختار و محتوای برنامه مدام تغییر کند. درواقع این تازه شدن مدام رمز اصلی ماندگاری برنامه است. برنامه ای که در طول زمان تغییر نکند، به تدریج تاریخ انقضایش فرا می رسد. در کنار این داستان، ما هم خودمان سعی کردیم شور و شوقمان را حفظ کنیم تا برنامه برایمان به عادت تبدیل نشود، چون یک برنامه یکنواخت پس از مدتی حتی برای گروه سازنده اش هم تکراری می شود.
آیا در طول این سال ها اتفاقی افتاد که تصمیم بگیرید دیگر برنامه را ادامه ندهید؟
محمدفواد: بله، اتفاقات مختلفی افتاد. کما این که الان همه می دانند تلویزیون با مشکل مالی مواجه است. این برنامه هم طبیعتا با همه آن مشکلات روبه رو بوده و این که چطور توانسته دوام بیاورد، به نظرم تلاش سیاوش بوده است. سیاوش به خاطر علاقه اش به نجوم خیلی دوست دارد به آن بپردازد.
سیاوش: این لطف فواد است، اما واقعا بارها اتفاق افتاده که تصمیم بگیریم برنامه را تعطیل کنیم. اما واقعیت این است که خود من به نجوم علاقه مندم و اصلا دل مشغولی ام به نجوم آماتوری باعث شد «آسمان شب» متولد شود. این وسط پیش می آمد که من از چیزی ناراحت و دلخور می شدم، مثلا گاهی ساعت پخش برنامه عوض می شد و بیننده ها به دردسر می افتادند.
همین چیزها من را آزار می دهد و گاهی دلم می خواهد کلا برنامه را رها کنم! ولی به هرحال هم چنان ایستاده ایم و پیش می رویم. نکته این جاست که ما حتی در طول این سال ها کارشناس های برنامه را هم عوض کرده ایم. کسانی که یک زمانی بیننده برنامه بودند، الان کارشناسان برنامه هستند. این افراد حرف های تازه ای دارند و همین ها برنامه را تازه و نو می کند.
اما یک بار اگر اشتباه نکنم، برای مدتی برنامه تعطیل شد. داستانش چه بود؟
محمدفواد: ما در تعطیلی اش نقشی نداشتیم. دوره کوتاه مدتی بود، ولی مجدد دعوت به همکاری شدیم و برنامه ادامه پیدا کرد.
دلیل این تعطیلی چه بود؟
محمدفواد: اتفاق خیلی بدی بود، هم برای گروه برنامه ساز و هم برای گروه مخاطبانی که تعدادشان کم هم نبود. همان طور که سیاوش گفت، الان بخشی از کارشناسان برنامه «آسمان شب»، از مخاطبان اولیه برنامه هستند. یعنی برنامه ما باعث شد آن ها به دنبال تحقیق در این حوزه بروند و پس از چندی جزو کارشناسان نجوم این کشور شوند. 14 سال عمر زیادی است؛ آن هم برای تحصیلات آکادمیک و رسیدن به مرحله کارشناسی. این اتفاق اصلا چیز کوچکی نیست. بخش زیادی از این مخاطبان اعلام نیازشان به برنامه را، به تلویزیون اعلام کردند و خواستند برنامه ادامه پیدا کند. مدیران ما فکر می کردند با تغییر افراد می شود تنوع ایجاد کرد، اما نباید حق مولف را در این میان فراموش کرد. اگر حق مولف را هم در نظر نگیریم، بعضی برنامه ها با بعضی افراد خاص موضوعیت پیدا می کنند.
مثلا برنامه «نود» با عادل فردوسی پور جلو می رود. برنامه سازی ای که ما انجام می دهیم، یک هنر است؛ بخش زیادی از هنر زاییده تخیل، تفکر و تصور یک فرد است. نمی شود یک محصول را که با یک نگرش و طراحی ساخته شده، به دست کسی دیگر بسپاریم تا با شیوه خودش آن را بگرداند. ما چه خوشمان بیاید، چه نیاید، «آسمان شب» با وجود سیاوش صفاریان پور و همراهانش پیش رفته است. برای همین من فکر می کنم هیچ وقت نمی شود برنامه ای را که زاییده تفکر یک نفر است، با شخص دیگری جلو برد.
سیاوش: این برنامه هم راستا است با آغاز دوران برنامه سازی تلویزیونی ما، برای همین احساس تعلق خاطر به این برنامه داریم. هم این برنامه از ما هویت می گیرد و هم ما از آن. این برنامه با روح و جسم ما عجین شده، برای همین هم هست که فکر می کنم برنامه به دل می نشیند.
همیشه اسم شما دو نفر با هم آمده است، ولی به نظر می رسد شما (اشاره به فواد) سهم بیشتری از برنامه را متعلق به سیاوش می دانید!
محمدفواد: همیشه می گویند برادران صفاریان پور، ولی مسلما سیاوش سهم بیشتری دارد. بخش زیادی از برنامه به دوش سیاوش است.
من در خیلی جاها عقب نشینی کرده ام. بخش عمده ای از کارها را با هم جلو رفته ایم، اما من بیشتر عصبانی می شدم!
سیاوش: برخلاف فواد من معتقدم برنامه متعلق به هردوی ماست. چون هر دوی ما باعث شکل گیری این برنامه شدیم. عشق و علاقه من به نجوم باعث شد این برنامه شکل بگیرد و در کنارش، عشق و علاقه فواد به برنامه سازی در تلویزیون باعث شد برنامه به ساختار درستی برسد. ما عین تاروپود هستیم. نمی شود سهمی را برای تار در نظر گرفت، سهمی را برای پود!
محمدفواد: او همیشه می گفت باید ادامه دهیم. من خیلی جاها ترجیح می دادم کار را متوقف کنم، اما سیاوش سعی می کرد مقاومت کند و همه ما را هم سر کار نگه دارد.
پس شما(خطاب به سیاوش) خیلی صبور هستید!
سیاوش: راستش از یک جایی به بعد من در رودربایستی با بینندگان «آسمان شب» قرار گرفتم! از آن جایی که اجرا به عهده من است، مخاطبان من را به خوبی می شناسند و بازخوردها را به من می دهند. همین باعث می شد به خاطر آن ها هر وقت که از مشکلات خسته می شدم، دوباره برگردم و به کار ادامه دهم. راستش را بخواهید یک مدتی هم قهر کرده بودم و می خواستم دیگر برنگردم. اما به خاطر یک قرار نامرئی که بین من و بینندگان برنامه وجود داشت، ترجیح دادم نسبت به لطف آن ها بی تفاوت نباشم و برنامه را دنبال کنم. ضمن این که من معتقدم تعداد کمی از برنامه های تلویزیونی شانس این را دارند که چندین سال پیاپی روی آنتن بروند. راستش من برنامه های علمی دیگری هم ساخته ام، اما هرگز آن ها را ادامه ندادم، چون معتقد بودم فقط بعضی برنامه ها باید ادامه پیدا کنند.
اصلا این برنامه چطور شکل گرفت؟ هرکجا یک چیزی درباره اش نوشته اند، اما می خواهم این را از زبان خود شما بشنوم.
محمدفواد: ماجرای اصلی این بود که سیاوش دانش آموخته نجوم بود، اما در عین حال هردوی ما به تلویزیون خیلی علاقه داشتیم. من در حوزه سینما کار می کردم و یک مقدار به خاطر دانشی که نسبت به برنامه سازی داشتم، از سیاوش جلوتر بودم، اما همه جا و همیشه با هم بودیم. به تلویزیون آمدیم و می خواستیم برای یک پدیده آسمانی کاری انجام دهیم. در آن زمان برنامه روتین علمی وجود نداشت و ما را ارجاع دادند به فصلنامه های تابستانه و زمستانه که امیر سماواتی تهیه می کرد. آن ها مجری ای برای برنامه شان می خواستند که کارشناس علمی هم باشد. قرار شد سیاوش به عنوان مجری حضور داشته باشد. از همان اول گفتند من هم کنار سیاوش بایستم. من اصلا توان اجرا کردن نداشتم.
بعد از آن برنامه گفتند اجراهایمان خوب بوده و دوباره سراغمان آمدند. من هم چنان فعالیت های کارگردانی ام را دنبال می کردم. بعد از آن برنامه هایی را به صورت طرح های نجومی به تلویزیون ارائه کردیم و به صورت تک برنامه کارهایی ساختیم. چند سالی به همین روال ادامه دادیم تا این که سیاوش طرحی را نوشت با نام «آسمان شب، طبیعت فراموش شده». هم زمان یک گروه دیگر هم طرحی را ارائه کرده بودند که در این میان طرح ما پذیرفته شد. بعد از آن برنامه، پخش مداوم «آسمان شب» شروع شد.
سیاوش: درست است. برنامه از سال 78 شروع شد. در این سال ما کارمان را در شبکه چهار با ساخت برنامه های تک قسمتی به مناسبت یک رویداد نجومی شروع کردیم. بعد از مدتی مدیر شبکه چهار از ما خواست کار یک برنامه مدون نجومی را شروع کنیم. شبکه چهار به خاطر ماهیت علمی اش ، پیش از «آسمان شب»، برنامه های نجومی دیگری هم داشت، اما نه با این عنوان.
این برنامه قرار بود 50 قسمت داشته باشد و در 50 شب پخش شود. وقتی برنامه را شروع کردیم، تصورمان این بود که تلویزیون قبول کرده یک سری برنامه بسازیم درباره نجوم. اما وقتی سری اول تمام شد، از ما خواستند سری دوم را بسازیم. به همین ترتیب نیز برنامه ادامه پیدا کرد تا امروز! بنابراین می توانیم بگوییم 16 اردیبهشت 80 روز تولد «آسمان شب» بود.
1393/4/21
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 79]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها