واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: انرژي تجديدپذير و جمعيت انرژيبر!
توسعه شبكههاي برق، گاز و آب شرب خدمتي بود كه دولت قبل به مدد درآمدهاي نفتي با شتاب بسيار زيادي دنبال كرد. هر چند كه همان ايام هم منتقداني در بدنه كارشناسي داشت و منجر به اخراج آنها از سمت معاونت وزير در وزارتخانههاي نفت و نيرو شد اما امروز آن توسعه نامتوازن به همراه مصرف نادرست و تلف شدن انرژي و آب در مسير انتقال به مرحلهاي رسيده كه صدا و سيما در بهترين برنامههاي خود دايم از مردم دعوت ميكند تا براي استفاده ساير هموطنان از برق و آب صرفهجويي كنند.
در مقابل اين تبليغات گسترده صدا و سيما شبكههاي اجتماعي آن را به طنز گرفته و زلف اين مشكل را به موضوع افزايش جمعيت گره زدهاند و آوردهاند: «اكنون كه جمعيت ايران حدود 77 ميليون است دايم جيرهبندي آب و گاز و برق را گوشزد ميكنند و اگر جمعيت افزايش يابد لابد دعوت به صرفهجويي اكسيژن و هوا خواهند كرد!»
اين تقابل طنز و واقعيت همه ريشه در تلخي بيبرنامگي دارد كه از يكسو براي داشتن جمعيت متوازن به دليل بيتوجهي به آينده جمعيتي، بايد افزايش زاد و ولد بيشتر رخ دهد. از سوي ديگر در حوزه فرهنگ مصرف انرژي (بهرغم اينكه اصلاح الگوي مصرف به عنوان شعار سال نامگذاري شد) كم كاري شده است و در ضلع ديگر آن نيز توجه لازم به مديريت انرژي و انرژيهاي تجديدپذير نشده است .
به عنوان مثال، نگارنده به خوبي به ياد دارد كه در دولت نهم يكي از معاونين وزير در جلسه شوراي معاونين به صراحت از انتقال گاز به برخي روستاها و هزينهكرد آنها انتقاد كرده و مدعي شده بود: «اگر تمام سقف خانههاي مردم روستاي... را با سلولهاي خورشيدي بپوشانند (به نحوي كه آب گرم و برق مصرفي آنها رايگان شود) و هزينه آن را شركت نفت بپردازد، هزينهاش از انتقال گاز به روستا و آوردن علمك گاز به در خانه روستاها كمتر است!
لذا اگر گفته ميشود كه مصرفكنندگان صرفهجويي كنند به اين دليل است كه در مصرف برق هر ايراني به طور متوسط دو برابر متوسط جهاني انرژي مصرف ميكند و در اين ميان 30 درصد آب و 25 درصد برق در شبكه توزيع به هدر ميرود.
نه اينكه توان و ظرفيت توليد برق و گاز و تأمين انرژي به تناسب افزايش جمعيت كشور امكانپذير نيست، چراكه در كشوري مانند ايران اگرچه از لحاظ منابع آبي ما كمبودهاي جدي داريم اما به لحاظ امكان توليد انرژيهاي تجديدپذير (بادي و خورشيدي) جزو كشورهاي برتر جهان هستيم؛ به عنوان مثال در شهرستاني مانند كاشمر از استان خراسان رضوي به طور متوسط در 30 سال گذشته از 365 روز هر سال 253 روز آفتابي بوده و اين امكان را دارد كه با استقرار نيروگاههاي خورشيدي نياز برق منطقه را به نيروگاههاي ديگر به صفر برساند و مانع آلودگيهاي زيست محيطي ناشي از مصرف سوخت نيروگاههاي گازي و سيكل تركيبي شود.
حتي گفته ميشود: 5 درصد كوير لوت با استقرار نيروگاههاي خورشيدي قابليت توليد برق كل كشور را دارد يا بر اساس اطلس بادي كشور، ظرفيت قابلاستحصال برق از باد در كشور ما حدود 18 هزار مگاوات است ( هم اكنون نيروگاههاي سيكل تركيبي با بيشترين سهم توليد برق حدود 15 هزارو 800 مگاوات است و سهم انرژيهاي تجديدپذير اعم از بادي، خورشيدي و اتمي كمتر از يك درصد است).
به عبارت بهتر هم اكنون بسياري از كارشناسان بر اين باورند كه دغدغه كمبود انرژي در ايران غيرواقعي است و با تمركز بر انرژيهاي تجديدپذير و حمايت دولت نهتنها ميتوان نياز داخل كشور را تأمين كرد بلكه امكان صادرات برق نيز به خصوص در استانهاي تابانتر هم چون خراسانها، يزد، سيستان و بلوچستان و... فراهم كرد و اشتغالزايي نيز به ارمغان آورد.
نویسنده : مهران ابراهيميان
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۰ تير ۱۳۹۳ - ۲۰:۴۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]