واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: ضربه تناقضات جامعه بر عمق باور به حجاب و عفاف
21 تير ماه گراميداشت روزي است كه در حافظه تاريخي مردم اين سرزمين با مبارزه و ايستادگي زنان ما در برابر بيحجابي رضاخاني ماندگار شده است. در آن دوران زنان ايراني تحت سختترين شرايط زير بار هجمه غرب نرفتند تا مبادا تاج بندگي از سرشان فرو بيفتد. حجاب و عفاف در طول تاريخ كشورمان با زن ايراني پيوندي عميق داشته و دارد.
21 تير ماه گراميداشت روزي است كه در حافظه تاريخي مردم اين سرزمين با مبارزه و ايستادگي زنان ما در برابر بيحجابي رضاخاني ماندگار شده است. در آن دوران زنان ايراني تحت سختترين شرايط زير بار هجمه غرب نرفتند تا مبادا تاج بندگي از سرشان فرو بيفتد. حجاب و عفاف در طول تاريخ كشورمان با زن ايراني پيوندي عميق داشته و دارد.
زنان جامعه امروز ما نيز ميراثدار همان زناني هستند كه تحت هيچ شرايطي از باورهاي مذهبي خود يك قدم عقب ننشستند و اين مسئله علامت سؤالي را كه در برابر بدحجابيهاي امروز جامعه وجود دارد، جديتر و قابل تأملتر ميكند؛ اينكه چه عواملي زن ايراني را از هويت اصلياش جدا ميكند و جامعه ما را ركورددار مصرف لوازم آرايش در دنيا قرار ميدهد.
اين در حالي است كه حجاب جدا از يك تكليف شرعي، يك حريم را براي زن ايجاد ميكند و به ديگران نشان ميدهد مجاز نيستند از اين حريم عبور كنند.
بر اين اساس است كه حجاب ميشود ابزاري براي تأمين امنيت رواني و اجتماعي بانوان. اين شايد جديترين فلسفهاي باشد كه لزوم پوششي مناسب را براي زنان مطرح ميكند و يقيناً اگر يك زن به اين باور برسد حجابش را به عاليترين وجه ممكن حفظ خواهد كرد. پس اينكه امروز شاهد پديدههايي همچون بدحجابي در اشكال گوناگون آن هستيم، حكايت از تضعيف چنين باوري دارد. به بيان ديگر ما در بحث درونيسازي فرهنگ حجاب و عفاف موفق عمل نكردهايم. در اين ميان عوامل گوناگوني دست به دست يكديگر داده و اين موضوع را تشديد ميكند.
يكي از مهمترين اين عوامل غفلت از ظرفيت رسانه است، به عبارت ديگر در كنار تهاجم فرهنگي رسانههاي غربي و شبكههاي ماهوارهاي و اينترنتي براي تغيير نگاه و ارزشهاي جامعه مسلمان ايران، در رسانههاي داخلي نيز با نوعي تضاد و تناقض مواجهيم. در حالي كه پوشش و حجاب زنان و مردان بازيگر در تلويزيون و سينما يكي از مهمترين مصاديق الگوسازي و ذائقهسازي براي مخاطبان در جامعه است، ما در اين بخش شاهد ناهنجاريهايي جدي هستيم. از همه بدتر اينكه تضاد پوشش و رفتار برخي هنرمندان در برابر دوربين و پشت دوربين جامعه و به خصوص نسل جوان را دچار تناقض ميكند و از آنجايي كه فرهنگ حجاب و عفاف در جامعه درونيسازي نشده است، اين تناقضها به شكل بدحجابي و بدپوششي زنان و مردان در سطح جامعه خود را نشان ميدهد.
از سوي ديگر نبايد از اين نكته غافل شد كه اگر حجاب و پوشش به زينت عفت آراسته نباشد، كاركرد اصلي خود را نخواهد داشت و چه بسا بتوانيم عفاف را از حجاب برتري دهيم چراكه عفت يك صفت عميق اخلاقي است و حجاب نشانهاي از عمق و خلوص اين فضيلت. هميشه هم نشانهها به ذات مسائل رهنمون نيستند بر اين اساس گاهي ممكن است با افرادي مواجه شويم كه ظاهر حجاب را دارند اما پاي عفافشان لنگ ميزند، در چنين شرايطي بيترديد حجاب هم كاركرد اساسي خود را از دست خواهد داد، بنابراين نخستين گام براي زدودن بدحجابي و بازگرداندن عفافي شايسته به بدنه جامعه، بازهم از مسير فرهنگسازي ميگذرد.
در اين زمينه مصوبههاي قانوني متعددي هم داريم. قانون عفاف و حجاب مصوب سال 1384، مصوبه 427 شوراي عالي انقلاب فرهنگي درباره راهكارهاي ترويج فرهنگ حجاب و عفاف، قانون ساماندهي مد و لباس مصوب 1385 مجلس شوراي اسلامي و بسياري مصوبات ديگر همه و همه بر لزوم فرهنگسازي براي تعميق باورهاي ديني همچون حجاب و عفاف تأكيد دارند اما مشكل اصلي اينجاست كه اين قوانين پا از كاغذ بيرون نگذاشتهاند تا به سطح جامعه برسند.
براي احياي فرهنگ حجاب و عفاف عزمي ملي لازم است؛ عزمي كه با مديريتي جهادي در رگهاي يكايك اعضاي جامعه تزريق ميشود و شايد اين مهمترين نقطه ضعفي است كه ما را از دستيابي به هدف بازداشته است.
نویسنده : زهرا چيذري
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۰ تير ۱۳۹۳ - ۲۰:۳۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 56]